Eindelijk is het dan zo ver mijn eigen blog. Zo kan ik mijn verhaal doen na jullie en jullie je terug vinden in mij!
Het is ongeveer anderhalf jaar geleden begonnen. Mijn partner en ik willen graag en groot gezin we hadden alles op orde huisje werk en ik was bijna klaar met me studie. Dit zou allemaal mooi uitkomen zo kon ik na me studie eerst van ons 1ste kind gaan genieten. Zo mooi begon het allemaal eindelijk die stap gezet pil weg gedaan en maar hopen..We waren zelfs al babyspulletjes aan het uizoeken het scheelde niet veel of we hadden de kinderwagen al gekocht! Ik kocht 10 zwangerschapstesten en ovulatie testen en iedere maand wist ik het zeker ik ben verwachtng, ma tever geefs daar kwam die rot ongesteldheid weer..Ma nog geen paniek we wisten dat het wel even kon gaan duren. Ik kreeg wel steeds meer buikpijn waar kwam dat toch vandaan? stress? toch ma eens na de gynecoloog die kon niks vinden en de chirurg ook niet. Ik verteld dat we al bijna 1 jaar bezig waren om zwanger te worden het leek haar toch verstandig om samen eens een bezoek aan de fertilliteits arts te brengen en zo ook gedaan. Ik belde voor de afspraak 3 maanden wachtijd pfff zucht...Ma goed we hebben het er voor over en stiekem hopen dat we dan net voor die tijd zwanger zullen zijn. De 1 ste afspraak werd ons de hemd van het lijf gevraagt. In eerste instantie leek er niks aan de hand. Ze gingen ons onderzoeken ik moest om de zoveel tijd bloed laten prikken en echo's maken om te kijken of er een eitje reep en of die ook sprong gelukkig het zag er allemaal goed uit. 2 maanden lang heb ik deze onderzoeken gedaan. Toen kwam mijn partner hij bleek ma 3 miljoen zaadcellen te hebben waarvan ook no trage en misvormde oww nee dachten wij, maar ze stelde ons gerust het was de 1 ste keer en het kon ook door de zenuw komen dus nog maar een keer ma helaas het was weer niet goed...Tja en wat nu toen bij mij in het bloed hadden ze antistoffen gevonden van chalmidia dus het kon zomaar nog aan allebij liggen. Blijkbaar had ik vroeger een soa gehad die nooit behandeld was dit kon grote gevolgen hebben. Er moest een kijkopartie gepland worden ma hoe moest ik dit nu vertellen op me werk ik verzon ma een smoesje waarvoor ik de kijkopratie had gelukkig maar...Booh wat ben ik ziek geweest en wat was ik bang ma alles voor ons wondertje..de uitslag alles was goed. 1maand later konden we dan langs komen als het zaad goed genoeg was voor iui kunnen we daar me starten,,Yes gelukkig een beetje positief nieuws..iui bij ons stonden de vraagtekens we hadden al dingen opgezocht ma toch..we krijgen 6 kansen 3 kansen ongestimuleerd en 3 kansen gestimuleerd volaAgens de arts is het slagingspercentage 20% erg weinig ma zo hebben we bijna geen kans...Nu aanstaande vrijdag moet ik bloedprikken en hopen dat er een eitje rijpt..Ik ga dit blog bijhouden...Liefs
Vandaag is het dan zover dag 27 en eindelijk testen wat spannend zeg..ma laat me niet gek maken..gek genoeg voel ik wel dat ik ongesteld moet worden dus daar ga k ook van uit..ben vandaag gewoon gaan werken en toen bloed gaan prikken te laat oww nu moet ik tot morgen wachten op de uitslag zenuwslopen maar we gaan ma van het ergste uit...
Nou afgelopen op vrijdag ben ik dus gaan bloedprikken,,zenuwachtig wat ik was kon ik smiddags bellen om te kijken of er een eitje groeide en te kijken of de waarde goed genoeg was,,gelukkig! Ik mogt zaterdag meteen langskomen voor een echo..Ik en me vriend gingen samen en gelukkig er groeide 1 mooi eitje van 15 mm..De volgden dag moest ik dan s'avonds een hormoon spuit toedienen zodat de eisprong opgang komt..harstikke nerveus dat ik was om die spuit te zetten ma alles voor een goed doel..vandaag was het eindelijk zover de insimenatie..s'ochtends om 8 uur moest me vriend zijn sperma in leveren en om iets voor 10 konden we het ophalen..Bij het ophalen moest ik de datum van mijn partner zeggen zodat ze zeker wisten dat we het goede zaad mee kregen..spannend liepen we door het ziekenhuis met een zakje..om 10 uur mochten we na binnen..ze maakte het zakje open waarin stond dat er 7 miljoen zaadcellen waren dat kon nooit dachten wij zoveel heeft hij er nog nooit gehad! Er werd een eendbek bij me geplaats en de sperma werd zo in me baarmoedermond gespoten raar gevoel ma het deed gelukkig geen pijn,,we mochten na afloop nog 15 blijven ik moest bljven liggen ma het was ook een speciaal moment voor ons allebei..Op 4 juli mag ik bloed gaan prikken om te kijken of ik zwamger ben,,harstikke spannnend ma laten we nu ma niet te hard van tapel lopen het is tenslotte pas de 1ste poging....
