24/5
De voorlaatste dag als de wielergoeden met ons zijn !
Vlot door Laon richting Guise, niks te zien. Opnieuw die eindeloze graanvlaktes, gigantische percelen, maar nergens een sprietje onkruid : is dit wel zuivere koffie (of eerder onkruidbestrijdingsvrij og bio vriendelijk ), we betwijfelen het. Een plensbui gehad waarvoor dank zij de mich net op tijd konden schuilen bij een garage
Dan opeens was daar de 2000 km op de teller vlak bij een bord Bruxelles 78 km (Belgium here we come) en één km verder Maubeuge.
Van het laatste ch d'hotes naar Maubeuge was - in verhouding - slechts een sprintje (van weliswaar 106 km maar vergemakkelijkt door de laatste dagen immer aanwezige forse rugwind) , hotelletje was wat verouderd maar er was niks anders beschikbaar (althans wij hebben niet echt gezocht en later bij het verkennen van de stad niets anders gevonden). Frisse Grimbergen van het vat gedronken, dagboeken bijgewerkt, gaan eten (ONS laatste avondmaal) en dan pitten. Morgen zijn we thuis ! Yess
Maubeuge zelf stelt niet veel voor : oude gedateerde afgeleefde gebouwen en een lelijke betonnen kerk (of is het een kathedraal)
Wel op de eerste Belgische roots gestoten : immers de Sambre loopt door Maubeuge
25/5 Maubeuge - thuis :
Bij het ontbijt even met een Nederlander gepraat die bleek rond te toeren op de fiets in N-Frankrijk en prompt vroeg of Compostella te doen was met zijn fiets : bleek zijn fiets 1 versnelling te hebben, nl steeds dezelfde, geen dus : ik heb hem geantwoord : tuurlijk wel, als u bereid bent om uw fiets en zijn 20 kg bagage 50% van de tijd omhoog te duwen. Schrok wel van die man; beetje naief als je het mij vraagt .
opnieuw droog (op een een lokaal buitje na) in tegenstelling tot de Méteo en de wind vanachter. Vlot gereden met gemengde gevoelens : immers dit zou onze laatste dag worden. We hadden onze regenkleding klaarzitten maar hebben ze weerom niet nodig gehad : wat hebben wij toch een geluk gehad : de weergoden waren ons gunstig gezind. En plots zaten we in Belgie alweer zonder enige grens (is Europa dan toch al een feit ?) , maar wat is Belgie toch bekrompen qua oppervlakte en vergezichten (het ene dorp loopt over in het volgende en steeds zijn er wel huizen te bespeuren) in vgl met Fr en Sp...Wat gaan we die uitzichten en tijdloosheid missen.
Onze trouwe metgezellen kwamen terug op antenne : de Z-W rugwind en Filiberke onze trouwe GPS, die ons de laatste dagen niet kon helpen omdat ie de kaarten van die streek niet opgeladen kreeg (dit deed ons zijn goede werking des te meer apprecieren; wat een rijgemak!, merci Filiber)
Tijdens het fietsen toch al even teruggeblikt op de voorbije 20d : voor mij helemaal positief, het fietsen niet beu geraakt (en de Mich ook niet : d.i. een tweeledig doordenkertje) en ik zou het direct opnieuw doen (maar eerst de bike kuisen en niet met om het even wie : wel met de Mich(met de Mich is - voor mij - alles heel goed meegevallen over heel de lijn).
Dan meer bekend terrein : Binche, Feluy, Seneffe, Waterloo, Braine, St Genesius Rode, dwars door Brussel (wat een drukte voor een vrije dag) , Louizalaan, Poulaertplein, koningstraat, berenkuil, van praetbrug
Om 15h30 stonden we in vilvoorde op de Markt en konden we contemplatief bij een frisse pint nog even terugblikken en van ONS moment genieten. Heel stilleks dan tegen 17h doorgereden, wetende dat aan dit prachtige verhaal zeer weldra ook een eind zou komen. Ik was geemotioneerd en bij het afscheid nemen van de Mich aan de lichten in Eppegem, na het verbruik van de traditioneel geworden drop, heb ik toch wel moeten slikken. Het deed me wat om hem zo alleen te zien wegrijden naar Mechelen, naar zijn thuis...
Maar we zijn thuis en we hebben het gedaan : zonder noemenswaardige brokken (een lekke band en een afbroken fietstas na), zonder noemenswaardige regen (één plensdag en voorts niets ook vandaag zo goed als droog). Een memorabele drie weken waar nog vaak met nostalgie aan zal teruggedacht worden.
Dank aan iedereen voor de steun : via talrijke smsjes, brief, mail, het blogdaboek, de telefoontjes en vooral aan de achtergebleven familie die het mogelijk maakte voor ons om dit te realiseren !
Niet moe maar wel voldaan en de wasmachine staat al te draaien.
Als ze t' mij vragen : ik doe het direct opnieuw...
Later zal ik de 2 dagen wel vervolledigen.
Nu nog effe genieten van de familie en dan slapen in een vertrouwd bed !
Ciao en aan allen "bon camino"
We zijn nu vrij zeker ; donderdag kunnen we zonder ons te forceren maar ook zonder tegenslag, thuis zijn ; waarschijnlijk rond 6 à 7 uur 's avonds.
vanmorgen vertrokken uit ons hotelletje aan de MArne : na een lekker etentje in de Peniche, resto op de boot in de marne; (h)eerlijke keuken.
de eerste kms liepen stroef en rond de middag hadden we slechts een 40 tal kms gereden. Weerom - ondanks de Parijse omgeving - prachtige vergezichten en weidse gezichten. Maar toch vrij moeilijk parcours, zouden de kms beginnen te wegen ? We hebben er al 1900 achter de rug. De weg was druk en bij wijlen gevaarlijk; we zijn van de N2 afgegaan om veilgheidsredenen, wat omgereden maar 't was de moeite. Vooral Longpont was heel pittoresk en verzorgd in the middle of nowhere. Enkele kms voor Laon zagen we plots een chambre d'hotes. Bleek een schot in de roos :met prive terras, snooker, biljart, flipperkast, kicker en darts (twee Harleys en een mobilhome, de heer des huizes moest zich duidelijk niks ontzeggen)...
Zalig gegeten en voila nu ist bijgewerkt zie.
nu nog proberen onze Filiberke bij te werken - er ontbreekt en stuk van de kaart - om morgen en donderdag vlotter te navigeren; vandaag hebben we alles met de kaart moeten doen en dat vreet tijd op de kruispunten. Filiberke bijwerken lukte niet : we hadden de kaarten wel op de memorystick mee maar niet het werkingsprogramma om de kaarten op te laden : nobody is perfect...
Trouwens we hebben vandaag 38 km moeten rijden alvorens een eerste winkel te vinden waar we wat water en rozijnen, brood en kaas e.d.m... konden kopen :
Nearly Home, de eindsprint is begonnen, morgen nog 2 etappes en we hebben de klus geklaard : voor twee oude knarren van 50, voorwaar niet slecht
Nontron, les lilas
t gaat vlot, de slechts 60km en het zwembad hebben ons deugd gedaan.
zalig . vlotte kms met lichte wind in de poep
s middags stop in Rocane na 60 km en nadien een pintje in de schaduw
temp tot 35 graden, bwaarrk!
6 liter water en 2 pinten binnen
19/5 Bellac
richtin chateauroux 109 km met stevige rugwind. om 12h30 gestopt in st benoit stop aan een schooltje met uitzicht over vallei. daarna zalig bollen en veel gendarmes gezien (op PL controle): bmw 1100 en 1150 rt met mooie bijpassende pakjes
Filiberke onze trouwe GPS metgezel heeft alweer een perfecte prestatie neergezet, feilloze navigatie langs rustige wegen.
in chateauroux in hotel Boischaut kalm en proper+ fietsen veilig weg
gezellig italiaans cafe de scala met lekker eten, eerlijk en lekkere wijn
een geslaagde avond
20/5
wakker geworden met plensbuien en rukwinden, vertrokken in de regen en met rukwinden tot 80 km per uur, gekkenwerk
na een kwart uur waren we ondanks de regenkleding tot op het been kletsnat : hondenweer, vooral als er een poidslourd langskwam; nen drashj over u heen : alsdan zwijgen, kop naar beneden, afzien en stoempen op die pedalen (als echte flandriens)
door de "déluge" de foto van de 1500 km vergeten; het was in levroux.
halverwege is 't gestopt met regenen en hebben we laag per laag kunnen drogen al rijdend
op 't einde van de dag waren enkel onze schoenen nog doorweekt
Romorentin na 78 natte kms, snel een tof hotel gevonden "les pyramides" proper en warm; stadje waardeloos maar opnieuw in "de scala" lekker gegeten ( die tent heeft 6 filialen)
21/5 : 50 jaar, overstelpt met SMSjes en telcom van thuisfront met heel de familie, tof en deed deugd om ze allemaal es te horen.
asap naar huis. zelfs yves onze kiné heeft gebeld om me te feliciteren en te vragen hoe het met benen en nek ging. Tof
opnieuw wind in de rug 't gaat vlot en om 16h uur zaten we al op onze hotelkamer na meer dan 110 km
t enige hotel in Pitiviers , ghost city : alle resto's gesloten, alle hotels toe (behalve het onze) en geen enkel cafe open
en da om uw verjaardag te vieren, verdorie, waar halen die Fransen hun reputatie vandaan; wijlle niet veel van gemerkt
die dag en dat gehucht zullen we niet licht vergeten ( of liefst zosnel mogelijk) Van misere in het culinaire Fr. dan maar naar de chinees gegaan ( twas da of Mc donald of ne kebab)
toch lekker gegeten en een mini flesje champieter soldaat gemaakt om toch een bekke te vieren.
mja, tis toch ni hetzelfde
vlotte 110 km gedaan
22/5
spoorslags ghost city verlaten den berg af
ZW wind sterk vanachter en pedaleren aan 28 - 30 per uur zonder forceren
bijna thuis
nog effe doorbijten
vertrokken uit een koud en en kil les andudes, verzorgde jeugdherberg maar o zo koud.
les andudes, net over de franse grens, liet ons een propere was na maar verder slechts kille gedachten. tot op het bot verkleumd waren we, we hebben snachts de electrische verwarming op de kamer opgezet.
vlotte eerste 50 km, we verlaten de pyreneeen zonder extra klim maar in een stralende zon die onze botten verwarmt.
gegeten in een wei en des middags glooiende landschappen. de GPS leidde ons (we noemem em sinds kort ons filiberke) feilloos langs hele kalme wegen recht naar ons doel. maar daar bleek alles gesloten hotels incluis. dan maar verder gezocht tot we plots op een bordje Chambres d'hotes stuitten. met de moed der wanhoop gevolgd : bleek een zeer gastvrij gezin te zijn : jean, laurence, laura en cyrille. propere kamer en gezellig babbelend gegeten en de avond doorgebracht op het terras. 30 graden en 130 km, maar een toffe avond, hopelijk moeten we morgen niet zo lang zoeken.
tes wel geweest .
na een degeljk ontbijt met zefgemaakte confituur op weg
de Landes door, met eindeloze pijnbomem maar ook ongelooflijke stilte, platte baan maar te warm voor mij, alweer 27 graden.
Filiberke leidde ons feilloos naar langon : de laatste 70 km niet één hotel of logis. in Langon was er 1 logis maar volzet.
dan maar naar een soort Truckershotel waar we noodgedwongen de laatste propere maar naar lijm ruikende kamer betrokken.
die platte kms is blijkbaar nix voor mijn poep, amaai hebbekik afgezien. maar de benen zaten superscherp, geen probleem. Als ik maar kan klimmen of mijn eigen tempo kan rijden geen probleem avec le derriere
we zijn wel in dieje logis gaan eten, lekker maar niet echt rennersvoer.
de Landes= pijnbomen +rustige wegen/dorpen = rust/stilte
bij de 1000 km grens eens foto genomem voor het nageslacht (hihi). 's middags aan een riviertje met stroomversnelling in de schaduw gegeten.
de Landes : geen levende ziel gezien: geen everzwijn of hert wel een verloren gelopen schaap en tijdens de lunch een eekhoorntje. ook de roofvogels en ooievaars zijn hier onbekend
wel een tweede doodgereden ree en addertje
Di 16/5
korte etappe naar Ste Foy aan de Dordogne van 60 km : prachtige chambre d'hotes op een helling met prachtig uitzicht en zwembad : we zijn de koning te rijk, aan 22 graden watertemp gezwommen; een weldaad voor onze stramme benen!
de sjieke villa vol met antiek werd gewoon opengelaten omdat de bewoners weg moesten en wij in de stad waren gaan eten: wat een vertrouwen ...
na een royaal ontbijt vertrokken rond 9h30
Om 12h30 geluncht in sauveterre een middeleeuws dorpje met een arcademarktpleintje
ze verkochten er zowaar een belgische gazet (weliswaaar van het WE maar toch gelezen). Is dit een teken van heimwee ? Maar 't is wel nog steeds dezelfde kommer en kwel
t is nog steeds genieten en herbronnen, ik zou het wel weten ....
uiteraard zijn de wijngaarde omnipresent (graves, bordeaux en bergerac, t ligt hier allemaal dicht bijeen).
woe 17 mei
110 km naar Nontron een alweer een prachtige bed+breadfast gevonden met belgen, engelsen en amerikanen, de eigenaars zijn engelsen maar amaai konden die een stukske koken. heerlijk gegeten. Gedaan de mythe dat Engelsen niet kunnen koken.
s middags gestopt in Tocane voor ons lunchke en een frisse pint
de 60 km van gisteren en het zwembad doen wonderen ( de wind in de rug helpt ook natuurlijk)
bij 25 graden watertemperatuur gezwommen, daarna geaperitieft en heerlijk gegeten in babbelgraag gezelschap
de hitte van vanmiddag is geen spek voor mijnen bek : te warm maar de Mich had er schijnbaar geen last van>
we hebben wel 6 liter water uitgetutterd samen>
t is nog steeds genieten....
13 mei :
voor stuk tussen 13/5 en 11 mei zie apart bericht toegevoegd aan bericht van 11 mei (nl vandaag) op het eind van het reeds eerdere bericht
LIEN is jarig !
direct na de ochtendwekker een SMSje verstuurd om haar te feliciteren ! we zijn wel niet thuis maar vergeten je niet !
later op de dag (rond 11h45) -aan een stuwmeer dat pamplona van water voorziet - lien gebeld om haar stem te horen en ook die van katrien en christine; t is toch ni hetzelfde als SMSjes, een vertrouwde stem horen beurt je op ! Lien amuseert zich blijkbaar wel, goed zo !
De bloemen voor moederdag waren ook al toegekomen (omdat ze met moederdag samen met oma gaan eten heb ik ze op zaterdag doen toekomen omdat er dan zeker iemand thuis is), oef !
dag meisjes, t deed deugd jullie stem gehoord te hebben.
de rit zelf nu : rond 9h vertrokken en om 13h30 zaten de geplande 60 km er op en waren de Pyreneeen verleden tijd. 'T was echt genieten : weliswaar klimmen maar aan een gezapig tempo (onszelf opgelegd) en ondertussen genietend van de rust, onbeschrijfelijk. Groen, vocht, bomen, omringd door steile hellingen vol bomen, stil, het gekabbel van bergbeekje (die het stuwmeer bevoorraadt van water) en voor de rest absolute rust, prachtige dalen en berghellingen, we hadden zowaar zin om terug te keren en om het nog eens over te doen om extra te ontstressen : de max. We zijn letterlijk een paar keer blijven stilstaan om ervan te genieten en deze impressies op te slaan in ons o zo vergankelijk geheugen .
Dan was er de Franse grens : een "non-event" er was zelfs geen grenspaal ! Geen exit Spanje of welkom in Frankrijk, nee niks ! wat een flop : we hadden zoiets van : aan de grens maken we een foto, want daarmee sluiten we een eerste zeer succesvol deel af van de reis, nl. Noord-Spanje (die kaart hebben we symbolisch ten grave gedragen door em officieel diep weg te bergen in de fietstassen).
Dan tweede ontgoocheling de slechte staat der wegen in frankrijk, prompt de eerste lekke band.
Derde ontgoocheling : Spanje was veel netter : "met de Franse slag" : zou er dan toch iets van aan zijn ?
De Jeugdherberg daarentegen (onze eerste op deze reis) valt mee, een compleer computer lokaal, er steekt een was in de wasmachine (en straks in de droogkast, dus geen gestuntel met zelfgespannen wasdraad in een pensionnetje). Ze hebben hier een echt computerlokaal met wel 8 computers en wij zijn hier momenteel nog alleen. de kamer is sober (bdk op de gang was ook proper) met stapelbed, gewoon zelf bed dekken en morgen terug lakens eraf en beneden deponeren.
straks om 8u krijgen we eten en morgenvroeg om 8u ontbijt (en dat alles voor slechts 40 EUR voor 2 personen. Maar 't is hier wel onaangenaam koud.
voila voor vandaag : weer een dag vol dierbare impressies die ons steeds vaker doen stilstaan bij het jachtige bestaan in Belgie.
Maar we genieten nog met volle teugen, en missen toch ons vrouwkes en kinderen.
onderbroken door tel gesprekje met ma de leeuw en voor de veiligheid maar gesaved
windows XP-achtige views
stop in burgos, universiteitsstad, jeugd, fietspaden, we herkennen dit en voelen er ons direct thuis, in hotel espana ingecheckt en prompt ging mijn AGU fietstas kapot, naar een ferrateria gegaan: moer en bout gekocht en gemaakt, maar zou niet mogen voor dit soort tassen, mailtje naar agu bij thuiskomst om klacht door te geven,
wandeling in burgos, mooie stad, een bezoekje waard, kathedraal was al dicht,
en overal electronische kaarsen ipv echte, zelfs in de kleinste dorpjes, merkwaardig, heeft niet dezelfde uitstraling, maar ja
later het vervolg
9 mei
118 km afgebold. vlakke rit, lawaaierig tot 12h30 via drukke n120 die we nog wel enige tijd tegenkomem
daarna, absolute rust, superweidse vergezichten waar geen eind aan komt, 180 graden views om stil van te worden ,
geluncht in villamarca, warm maar o zo rustig, de meeste dorpjes waar je doorkomt lijken uitgestorven ,
tegen 16h in sahagun, mooi dorpspleintje, pintje gedronken en dan verder na 94 km. adresje gekregen van caministen dat ons later nog van pas zou komem,
118 km op t eind van de dag, amaai mijn gat, maar supervoldaan
10 mei
in osorno gestopt want hier zatten de eerste 500 km er op , 10 km verder aan een rustig kabbelend riviertje langs de weg geluncht, mich bijkans in slaap gevallen van de rust en ontspanning,
s middags zeer warm en route 66 achtige wegen !
prachtige vergezichten, golvend en groen als op het aanlogscherm van W XP (die ons overigens niet sponsoren hoor)
Stop in Burgos, na rustige 105km langs de N120. Mijn (coen) poep deed toch wel zeer als ik meereed met Mich maar niet als ik mijn eigen tempo rij, raar maar waar.
Burgos, universiteitsstad, jong volk, zonnetje, fietspaden, cool
Hotel Espana geboekt, de fietsen gedragen naar een ongebruikt lokaal op het eerste verdiep. Maar mijn fietstas brak af, gelukkig zelf kunnen maken (maar leg maar eens in het spaans uit dat je een moer en een boutje zoekt) met behulp van een ferretaria (nen ijzerwinkel). Ma zou ni mogen voor deze klasse van tassen, bij thuiskomst mailtje naar AGU en Smout sturen.
Lekker gegenoten van de stad, kathedraal was al toe, pintje op een terras en lekker gegeten
Om 20h boeken toe en pitten
11 mei,
na 108 km aankomst in Navarette
al 650 km gedaan
Mich heeft de indruk last te hebben van beginnende kuitkrampen, dus hebben we hem extra gesoigneerd met magnesiumtabletten en massagegel voor zijn kuitjes (ondetussen uitgegroeid tot serieuze kuiten)
De lastigste etappe sinds we begonnen: zeer druk en zwaar verkeer, geen rustig moment, strakke winbd op kop, afgezien als echte flandriens : tanden opeen en beuken op de pedallekes
We zitten in de riojastreek en de eerste wijnranken doken op.
En ooievaars met hopen en al heel de reis : blijkbaar hier een walhalla voor die beestjes.
Middagpauze in belorade op een prachtig pleintje omdat we op zoek waren naar een apotheek voor de mich zijn aankomende krampen : die kiek van een apothekeres wilde nix geven zonder voorschrift (magnesium) : ophokken die handel ! dan zelf in een soort die magnesium bruistablets gevonden.
Gestopt in (luxe)hotel san camillo : poepsjiek en niet (te) duur : andere twee hostals zaten vol.
Zalig ontbijtbuffet met spek en eieren enz....
12 mei
108 km en gestopt in voorstad van pamplona : sesur na enige gezoek hostal geboekt : proper maar geen cafes in de buurt of internet...
het hostal bood een maaltijd aan incl 1/2l wijn voor 10
Mich heeft het wa moeilijk steeds rond km 85 maar we halen toch keer op keer de geplande meet : chapeau !
vervolg : zie frankrijk
al een paar dagen op zoek naar een computer en eindelijk een gevonden. tzal niet eenvoudig worden om die blog up-to-date te houden
5 mei : aankomst in compostella airport met dik 2 uur vertraging in Barcelona. fietsen monteren ging vlot (gelukkig had ik een derailleurbeschermer laten zetten want die had een serieuze klop gekregen) en naar compostella, 15 km viel mee , hotel ok maar lang naar gezocht; amaai om in t spaans iets uitgelegd te krijgen en dan de uitleg proberen te snappen (maar de mensen zijn van goede wil). In een lokaal cafe Jacobus heerlijke biefstuk gegeten en lekker wijntje erbij.
6 mei
krieken de jour naar de kathedraal is da spul toe, eidelijk binnegeraakt en tot onze verwondering is er geen kaars te bekennen
alleen ersatz electronische kaarsen die even lang zouden branden als echte, je steekt een munt in een gleuf en er brandt een lampje, aldus de nodige kaarsen ontstoken voor familie ( christine en kids, oma, olen en ingrid) kennissen ( mieke jeugdherberg en marina) en de schoonzus van ben en leen en hun kinderen)
105 km tot mooi dorpje portomarin met pension met zicht op meer en rustig
benen en poep ok en geen problemen met de fietsen
7 mei
110 km tot villafranca prachtige uitzichten , de eerste ooievaars ( met hopen ), de eerste buien op ons kop gekregen met wind en kou gehad, maar de dag eindigde met zon om ons terug op te warmem. in een oud klooster lekker gegeten,
de was gedaan en s anderendaags te drogen gehangen op fietstassen
8 mei
na 20 tal kms een 20 km lange klim met piek tot 1500 mtr en hellingen tot 15 procent, ni zot gedaan en afgestapt voor die extreme hellingen met 20 kg bagage, de berg naast ons zat onder de sneeuw en bij ons : wat een vergezichten, indrukwekkend
onderweg een GB oldtimer op de camino tegengekomen. na 105 km gestopt en dit na een halve dag geklommen te hebben, maar spieren en knieeen en fietsen ok
vergezichten en absolute stilte zijn onbeschrijfelijk indrukwekkend
vandaag 9 mei
vrij plat en 118 km, klassiek verhaal van mooie uitzichten etc,,,,
drukke wegen vanmorgen maar prachtig berijdbaar
namiddag even goed berijdbaar maar weer lekker rustig en enorm zonnig
we zijn tevreden
al meer dan 400 km en nog steeds alles ok
tot bij de volgende computador
kweeni wanneer da zal zijn
maar we maken het uitstekend en genieten met volle teugen van de natuur en de indrukken
tzal ni eenvoudig worden om weer in het jachtige leven van belgie te stappen
als er typfouten zouden staan ligt dit aan het spaans klavier dat kompleet anders is dan het onze
besluit tot nu toe
een groot succes en een aanrader
Nog minder dan een week voor vertrek.
Dit WE proefpakken, dinsdag fietsen inpakken, woensdag nog snel naar de kiné, t zal nu rap daar zijn.
We zijn er klaar voor, nu maar hopen op goed weer en geen ongelukken.
Fietsen zijn een laatste keer gecontroleerd.
Gisteren geprobeerd om de jeugdherberg van Compostella op voorhand te reserveren maar is niet gelukt (aanvaarden geen reservaties). We zien dan wel ter plaatse.
Wijlle
