Sorry dat ik al even niet meer geschreven heb, ik had het namelijk heel druk! Ik heb de proefweek overleefd, het was echt wel wennen in het begin want meneer Pozzo di Borgo heeft heel veel hulp nodig bij alles wat hij doet en ik had het werk echt niet ingeschat. In het begin ging ik er heel negatief naartoe, ik ging 1 week voor hem werken en geen dag meer! Nou ja.. dat is een beetje verandert nu. De laatste dag van mijn proefweek zeiden ze mij dat ik aangenomen was, ik stond even stil, ik snapte niet goed wat er gebeurde, wou ik dit wel? Toen dacht ik aan alle voordelen, het geld, het mooi huis, de mooie auto's,... ik accepteerde! Geloof me, het is één van de beste besslisingen die ik ooit genomen heb in mijn leven! De redenen waarvoor ik het geaccepteerd heb klinken wel heel oppervlakkig en niet echt lief maar zo ben ik eenmaal, ik geef het helemaal toe. Maar eigenlijk komen meneer Pozzo di Borgo en ik heel goed overeen, ik probeer hem altijd te doen lachen zodat hij even zijn handicap kan vergeten, en ik probeer ervoor te zorgen dat hij met zijn handicap kan lachen. Ik heb ondertussen meneer Pozzo di Borgo goed leren kennen, hij heeft 2 kinderen, een dochter en een zoon. Hij had ook een vrouw, Béatrice, maar zij was heel ziek en is er jammer genoeg aan gestorven, meneer Pozzo di Borgo had het er heel moeilijk mee om dit verlies te accepteren. 

Dit is eigenlijk alles wat er op dit moment gebeurd.

Tot de volgende keer!