Rit 8 : wo 04/05 Cortina dâAmpezzo â Mestre Venetië 182km
Na het bestuderen van de kaart vertrekken we met goed (droog) weer richting Mestre (Venetië) Paul rijdt het eerste stuk tot de stopplaats in Fara d'Alpago na ongeveer 80km.
Het gaat goed vooruit en we amuseren ons. Zie de bijlagen!
We hebben niet veel tijd over om online te zijn vandaar dat we proberen met foto's de sfeer een beetje weer te geven.
Luc neemt in Fara het stuur over van Paul die dit geweldig vindt en we rijden samen naar Mestre. De laatste kilometers zijn een beetje verwarrend wegens omleidingen maar uiteindelijk bereiken we camping Venetiaza waar lukt ons opwacht via de gebruikelijke routine.
Het werd uiteindelijk een rit in dalende lijn richting Adriatische kust! Eindelijk 24°C en zomergevoel! Ik hoop dat de beelden een goed idee geven van onze rit want er word t mij vriendelijk gevraagd om de zaak te verlaten. Het is 11 uur!
Na 1210 km op onze teller gaan we morgen genieten van een dagje Venetië!
Als we opstaan weten we het al! de ganse dag regen en fris!
Toon vertrekt na het ontbijt met de camper. Waar die overal doorgereden is via instructies van Garmin is niet te geloven. We hebben hetzelfde parcours afgelegd en zijn vol bewondering dat hij er zonder schrammetjes vanaf gekomen is! Bijlagen: deel1 1 2 3 4
We pakken ons goed in tegen kou en regen en vertrekken. Luc leidt ons over de Fernpass en na vele druppels zien we de camper op de afgesproken plaats staan. Er wordt snel gegeten en met een vers regenpak vertrekken Toon,Richard en ikzelf richting Vipitenno. Op één dag rijden we van Duitsland naar Oostenrijk om te eindigen in Italië! Zie bijlagen!
Al snel zijn we in Reute en rijden even rustig door het stadje om daarna via Inzing, Zirl Insbruck te bereiken. Via de luchthaven waar we Paul morgen oppikken gaat het richting Brenner. De klim is eigenlijk niet zo lastig als we dachten maar telkens als je denkt dat je boven bent komt er nog een stukje aan. Door de regen voelt de temperatuur van 2°C redelijk minder aan. We zijn blij als we in de late avond na een kleine wegvergissing in Vipitenno een warme douche kunnen nemen. Er is een restaurantje waar we pasta eten met een rood wijntje. Morgen is het rustdag!
We staan vroeg op want de Monseigneur heeft ons gezegd dat her rond 8h00 al heel druk is bij zulke plechtigheden in de omgeving van ons toegewezen plaatsen.
Om 7h20 nemen we een taxi naar het Sint Pietersplein. Het is er inderdaad al zeer druk en mensen stromen langs alle kanten toe. We schuiven aan voor de uitgebreide veiligheidscontrole en rond 8h00 zitten we op onze plaatsen op zo een 20meter van de pauselijke stoel.
Ondertussen is de Monseigneur ook aangekomen en gaat onderhandelen met de topmensen om onze vlag toch nog getekend te krijgen en ons nog dichterbij te plaatsen. Het lukt niet maar Toon is vast besloten om ons doel te bereiken. We mogen een foto met de Kroningsvlag maken vlak bij de stoel.
Rond 9h30 doet de paus zijn intrede en rijdt door uitgezette gangen tussen de menigte. Het plein is propvol gelopen en de hij neemt zijn tijd zodat iedereen hem goed kan zien.
Uiteindelijk komt hij het podium opgestapt en neemt plaats in zijn stoel. De ceremonie begint! Hij geeft een korte toelichting hoe de plechtigheid gaat verlopen en geeft daarna zijn boodschap door in het Latijn.
De vertegenwoordigers van de pelgrims uit verschillende landen (en het zijn er heel wat van over gans de wereld) stellen hun land voor in hun eigen taal nadat ze de Paus in het latijn het doel van hun groep hebben toegelicht. De Paus geeft telkens een antwoord dat dan door de betreffende vertegenwoordiger aan zijn groep in de landstaal wordt doorgegeven .
Het is heel indrukwekkend wat we hier allemaal zien en meemaken!
Na de plechtigheid stapt de Paus op de omheining af of verschillende mensen te begroeten of even te luisteren. Toon kan niet langer wachten en stormt naar voren met de vlag. Hij klampt een pater aan die klaar staat met een geschenk voor de Paus en vraagt hem om de vlag mee te nemen om ze te laten zegenen. De pater neemt ze aan en even later is het zijn beurt. De Paus zegent de vlag en wuift even. Toon zijn geluk kan niet op en we zijn alle vijf echt fier is dat het ons gelukt is. Het is een heel intens moment!
We zijn vroeg wakker! Het is onze laatste fietsdag en we zijn er klaar voor. We spreken af dat we eerst naar de camping in Rome rijden om daar Paul op te pikken om dan samen naar het Sint Pietersplein te fietsen.
Het wordt inderdaad een zware rit met steeds terugkerende korte nijdige hellingen en het wordt warm tegen de middag (33°C).
Na behoorlijk wat zwoegen treffen we Paul op de afgesproken camperplaats en na een korte pauze rijden we samen naar het Sint Pietersplein via een goed uitgetekend rit op de Garmin van Luc.
Na 12 km komen we aan op het plein en wensen mekaar proficiat. Na de nodige foto's en filmpjes gaan we de de kaarten voor de audientie op pikken bij Monseigneur Gabriël Quicke die ons hartelijk verwelkomt. Net ervoor waren we wel buiten gevlogen in het gebouw waar hij werkt. We waren zo content dat we er waren dat we even de etiquette vergaten en onze fietsen in de mooie marmeren hal van het gebouw plaatsten om op zoek te gaan naar de monseigneur. Enkele seconden later krijgen we volle laag van enkele bewakers/recepcionisten die ons letterlijk naar buiten schreeuwden en met de politie dreigden. Toon bel op en even later staat Gabriel Quicke op de stoep met onze kaarten. Het contrast is groot, het is een heel vriendelijke man en geeft ons enkele goede tips voor morgenvroeg.
We vieren onze aankomst in een van de zijstraatjes en toosten op de goed afloop!
We worden voor de eerste keer wakker op een kampeerplaats waar niet veel faciliteiten (beter gezegd geen) zijn. We trekken onze plan. Na het wassen en scheren op de gemeenteplaats en een goed ontbijt in de camper (Paul weet wat er moet gekocht worden en heeft altijd voldoende opgeslagen) halen we onze fietsen op bij de stalling van de oude man van gisteren.
Het zijn veel kms over een zeer golvend parcours maar het blijft droog.
Paul vindt een ideale parking voor de tussenstop in Folignio en stuurt een SMS met het juiste adres. We komen enkele uren later aan in Terni op de vooraf geplande parking. Het is een tegenvaller. Geen stroom! Iets later begrijpen we waarom. Er staan al een paar dagen enkele campers van zigeuners illegaal geparkeerd. De eigenaar arriveert, heeft een fikse ruzie met de mensen en belt de politie. Uiteindelijk moeten ze het terrein verlaten en krijgen we toch stroom.
We trekken goed onze plan id de schamele omstandigheden. We gisteren trouwens reeds goed geoefend!
Goed gegeten en daarna slapen. Morgen wordt het een zware rit en het beloofd warm te worden!
Eindelijk nog eens internet! we kunnen weer iets versturen al gaat het maar met mondjesmaat. Deze keer rijdt Paul opnieuw mee omdat Luc zo vriendelijk was om te rijden met de Camper te rijden. Hij spreekt al een aardig mondje Italiaans en kan alles vlotjes regelen op de aankomstplaats.
Luc vertelt ons dat de eerste kms vlak zouden zijn, we hebben nooit zoveel geklommen in het begin! Het loopt wel langs de kust maar het is constant op en af. Na een paar uur rijden we opnieuw vlak langs de kust omdat er nu toeristische steden liggen. Nu worden we omgeleid omdat er een triatlon bezig is. Na wat ommetjes bereiken we het volgende stadje. En, raad eens: daar was een marathon bezig! Het was warm en je zag ze afzien in de staart.
Luc rijdt ons tegemoet nadat hij gereserveerd heeft voor het avondeten in een mooi restaurantje boven op een bergje in de buurt. Voor de rest was er weinig te beleven. We kunnen na een beetje overleggen onze fietsen in een stalling van een oude man in de buurt plaatsen en geven hem een fles Cava. (ons normale betalingsmiddel als we hulp krijgen).
Het is een camperplaats van de gemeente die weinig gebruikt wordt. Ik krijg de stroom niet aangesloten omdat de euro er telkens opnieuw uit komt. Richard lost het meteen op door er een stevige mep op te geven en de euro doet zijn werk!
We ontbijten voor de eerste keer buiten! Een echt camping gevoel.
Terwijl Paul zich klaar maakt om met de camper naar Riccione te rijden (morgen rijdt hij weer een rit mee) vertrekken we met de fiets richting kust.
De rit loopt reeds na enkele kms via een onverhard weggetje langs het water. In het begin lijkt het heel mooi maar we rijden bijna een kwartier door enorme zwermen insecten. Als je even je mond open doet dan heb je er gegarandeerd een pak binnen. Zonder bril is het niet te doen. bijlagen 1 en 2
Eindelijk bereiken we opnieuw de hoofdweg. Het gaat verder via veerponten en bruggen die gedragen worden door een soort vlotters. bijlage 3
In Milano Marittima eten we een kleinigheid à la plage. Richard denkt terug aan zijn kindertijd! bijlagen: 4-5-6-Richard
Na een uurtje bereiken we Cerematio waar Marco Pantani begraven ligt! We gaan een kijkje nemen en tekenen het gastenboek. Ik merk dat Richard een grote fan is! Bijlagen: 7-8-Pantani
Iets verder in hetzelfde stadje spreekt een politieker de menigte toe. Wij kijken naar de mooie, oude bootjes op het water vlak bij!
We eindigen de rit op camping Adria waar Paul reeds alles heeft klaar staan. We proberen het netjes te houden want hij heeft grondig opgeruimd! Bedankt Paul.
Rit 9 : vr 06/05 Mestre Venetië - Commachio 166km
Het is een rustige vlakke rit langs de rand van de Adriatische kust maar dan wel zonder echte toeristische stranden. Die gaan we later pas zien in de richting van Rimini!
We nemen onze tijd. De wind blaast meestal in het nadeel maar dat bederft de pret niet. De hoofdweg waarop we rijden bevalt ons niet en we wijken af van het parcours. Gelukkig maar want we zien mooiere dingen via de dorpen dan de vrachtwagens die ons voorbij razen op de hoofdweg. Na een halte in een onooglijk kleine bar maar met een super behulpzame waardin vinden we het dorpje waar Paul de camper geplaatst heeft om ons op te wachten met het middageten.
Daarna nemen we onze tijd en komen uiteindelijk later dan verwacht in Commachio aan!
Na de lange rit van gisteren zijn we heel tevreden om eens zonder haast en spoed wakker te worden. Er wordt de nodige tijd genomen voor het ontbijt en daarna worden er kaartjes gekocht voor de bus heen en terug vanuit de camperplaats naar Venetië. We maken er een fijne dag van en genieten samen van een wandeltocht door de stad. Kijk zelf maar! Zie alle bijlagen!
Rit 7 : di 03/05 Vipettenno â Cortina dâAmpezzo 112km
Paul heeft de smaak meteen te pakken en zorgt voor een goed ontbijt! Bijlage 11a
Toon vindt zijn haar te lang en Luc lost dit meteen op. Het resultaat is prachtig en Toon is in de wolken na de complimentjes van het team! Bijlage 12a
Op het hoogteprofiel zien we dat het geen al te zware dag wordt. Het is ook een vrij korte rit (112km) en we nemen onze tijd om de dag op een fijne manier door te brengen. Bijlage 15a
Via Brixen en Bruneco komen we in de buurt van de Dolomieten waar we een eerste pauze nemen. Er wordt regelmatig gestopt voor de mooie zichten en zelfs Toon begint constant foto's te maken. Hij begint de smaak te pakken te krijgen. Bijlage: 5a, 9a, 13a, 42a
Het landschap wordt steeds mooier en na wat op en af drinken we iets aan een mooi meer in Dobiaco. Bijlage: 35a, 34a, 33a, 25a
De Dolomieten komen steeds dichterbij en uiteindelijk rijden we via een zachte beklimming naar onze eindbestemming waar Paul ons opwacht met koffie en gebak!
