Ik voel het nu al, het was vandaag weer school, het besef komt later nog. Ik voel mij al uitgeput, al was het vanochtend nog niet zo vroeg opstaan, want het begon pas op half 10 en het was 2 uur en een half later al gedaan. Maar toch voel ik het al, ik ben suf, bang voor morgen en iedereen in mijn omgeving heeft het over school, gelukkig heeft nog niemand het gehate liedje "het is vandaag je eerste schooldag", maar ik vrees dat mij dat pleziertje ook niet meer lang wordt gegund en dat binnenkort mijn vader al zingend en neuriƫnd binnenkomt, niemand hoort dat liedje graag, waarom plaagt hij me er dan mee. Gelukkig gebeurt dit maar 1 keer per jaar en ben ik er met veel geluk over 3 jaar vanaf , want ik zit dus momenteel in het 4de wetenschappen, klas valt mee, leerkrachten bwa ja gaan nog, vakken moet ik erbij nemen en meer moet ik er niet over zagen. Al is mijn humeur nu niet het allerbeste , ik maak er morgen weer het beste van. Morgen begint de echte dag, ik start met Duits, jah dat is nu ook weer niet het beste vak waarmee je kan beginnen, al chance dat het geen lichamelijke opvoeding was, ik zou er maar suf en moe bijstaan, want ik moet vanavond weer een heleboel doen, eigelijk zijn het dingen die ik even goed kan vervangen door nachtrust, maar ik hou mij toch maar aan mijn planning en hopelijk lig ik voor 24 uur in bed... al vrees ik ervoor. Ciao Melissa
Hoe ik hier aan moet beginnen, ik zou mij best even voorstellen. Ik ben een meisje en 16 jaar, woonachtig te Gent bij mijn ouders en mijn 3 jaar oudere broer en ik dans graag en hou van muziek, mode en ja...voetbal (al kan ik het zelf niet, ik kijk er erg graag naar, en ja ik heb een voorkeur voor RSCA ) Jah ik ben 16 dus ik ga nog naar school, die morgen trouwens opnieuw begint, jah daar gaat mijn goed humeur, opnieuw om 6 uur opstaan en pas thuis om half 6, dan nog eens een eeuwigheid werken aan dat wat men noemt huiswerk en dan verwachten ze van mij dat ik mijn sociaal leven ook nog eens onderhoud. En dan denkt men dat de mooiste jaren van je leven is, de tienerjaren, misschien wel (moet ik nog volop ontdekken, maar ik heb nog tijd zat) maar het zijn de tot nu toe meest ingewikkelde jaren van mijn leven. Zoals elke tiener, vind ik liefde heel belangrijk niet alleen liefde voor jongens, of zeg maar liever voor 1 jongen , jah een meisje van 16 jaar heeft graag een pleziertje in haar leven, al is het bij mij geen pleziertje, want hij is de jongen van mijn leven, alhoewel woont hij toch meer dan 100 kilometer van mij en is hij bijna 20 jaar, we voelen ons al 5 maanden zo gelukkig samen, en dat gevoel wil ik voor heel mijn leven voelen en samen met deze jongen. Maar ik vind het ook heel belangrijk om liefde te krijgen van je vrienden, vriendinnen, familie en natuurlijk gezin. Al is bij dat laatste geval soms de liefde ver zoek, maar dat hoor ik wel vaker van tieners. Dat zal goed komen met de jaren, en daar ben ik ook vrij zeker van. Want zonder hun,..., daar wil ik liever niet aan denken. Ik hoop dat het dit zo een beetje is dat ik moet vertellen, wil je iets extra weten, niemand houd je tegen om het eens te vragen en zeker ik niet... Ciao Melissa Ps: Reacties zijn altijd welkom!!