vrienden,
tjaa, waar zijn ze als je ze nodig hebt
om op een schouder uit te huilen
om tegen te vertellen wat er scheelt
om tegen te zeggen dat je niet zonder hen kan...
Donderdagavond, Charlotte en Arthuur praatten al uren op MSN.
Charlotte vertelde Tuur de dag ervoor dat Wouter achter haar gat liep,
waarop Tuur haar smekend liet beloven nooit iets met tuur te beginnen!
Vandaag vlotte hun gesprek goed. Maar één vraag bleef door charlottes
hooft gonzen en plots floepte ze hem eruit, ,, waarom mag ik van jou
eigenlijk niets met Wouter beginnen? ,, Omdatk je daarvoor véél te
graag zie! was Tuurs antwoord. Charlotte werd helemaal warm vanbinnen,
op dit antwoord had ze gehoopt! Ze was al lang verliefd op Tuur. En
soms liet hij blijken ook verliefd te zijn op haar, soms! Telkens als
ze samen waren, kwam die verliefdheid terug naar boven. Dan waren de
dagen zo mooi, en de nachten zo zalig! Maar, eenmaal ze terug thuis
waren, nam die verliefdheid, vooral bij tuur, beetje bij beetje terug
af! Op MSN kon hij dan soms zo bot doen. Charlotte haatte het als hij
zo bot deed! Maar dan andere keren, was hij zo lief! Dan smolt ze
gewoon helemaal! Woonden ze nu maar dicht bij elkaar. Dan zouden ze,
dat zei Tuur zelf, direct samen zijn, maar ze moesten zonodig zo ver
van elkaar weg wonen! Ze gingen wel elk jaar voor een paar dagen samen
op reis, na de vakantie vertelde Lot al haar belevenissen in geuren en
kleuren aan Lies, Lottes beste vriendin. Lot vertelde alles aan Lies,
ook als het weer wat minder ging met Arthuur. Lies had charlotte ook al
een paar keer gewaarschuwd voor Tuur, hij was volgens Lies niets voor
Charlotte! Maar Lot bleef maar dromen, tot die ze die ene dag ruw uit
haar droom werd geschut
Lot en Tuur waren al lang van plan om eens af te spreken, na de
kerstexamens, Ze waren er nog niet uit wat ze zouden gaan doen. Ze
waren al eens naar de cinéma gegaan, maar dat vond lotte maar niets.
Tuurs jongere broer, sven, was dan mee, omdat hij anders tog maar
alleen thuis zat. Gedaan met de romantiek! Zwembad was voor Tuur ook
geen optie, en om naar het park te gaan was het nog veel te koud! Plots
kwam Charlotte op het idee om op Tuurs vaste fuifavond, toevallig
naar de zelfde fuif als hem te gaan, om hem te verassen. Lotte keek er
al de hele week naar uit en eindelijk was het zover! Ze deed haar
mooiste kleren aan en trok naar de fuif. Ze zag Tuur met zijn rug naar
haar staan, en wilde naar hem toe lopen, toen ze plots zag dat hij in
de armen van een ander meisje lag en haar kuste. Charlotte voelde de
tranen over haar gezicht lopen en nog voor Tuur haar had opgemerkt liep
ze huilend weg. Waarom, waarom moest het zo lopen? Hoe kon ze zo naïef
zijn? Ze kende hem toch, of niet? Ze had altijd al diep in zichzelf
geweten dat zoiets kon gebeuren, maar wou het nooit geloven. Waarom had
ze weer niet naar Lies geluisterd? Al wist ze dat Lies gelijk had, Lies
had altijd gelijk! Dit vergeeft Charlotte hem nooit! Al weet ze dat,
als ze hem de volgende keer terug zal zien, ze weer zo naïef zijn!
'Gelukkig nieuwjaar! straks geraak ik er ni door dus jah
en al da ge wilt en nog veel leute e. <3 hvj.' of hij dit berichtje
nu enkel naar mij stuurt of naar iedereen, kan me niet schelen! Hij
mocht het gewoonweg niet doen! Waarschijnlijk doet hij het gewoon om
reactie uit te lokken, het is ne speerlap!
Ken je dat? een jongen geraakt op de een of andere manier een je
gsm-nummer, hij ziet foto's van je en wil je niet meer laten gaan.
Gewoonweg geobsedeerd en totaal smakeloos! Hij belt je elke avond op
hetzelfde uur en sms't voortdurend. Zelfs op school belt hij je! Ik
moet toegeven, ik v!nd het niet erg om wat aandacht van jongens te
krijgen, maar zo?! Hij verteld dat hij verliefd op je is, maar je moet
niet van hem weten, je hebt hem trouwens nog nooit gezien!
Dan, een berichtje van hem 'moet ik je opgeven? Kan ik je niet
krijgen? dan weet je wat er is gebeurd als je niet meer van me hoort!'
ik lach het berichtje gewoon weg. Den onozelaar. Ik hoor ,2 dagen niets
van hem.
Mijn beste vriendin belt me en verteld dat HIJ vergif heeft
geslikt, dat hij 4 uur in coma heeft gelegen, maar het tog heeft
gehaald. Het moet een hel geweest zijn voor zijn vader, maar ook voor
mij! Ik leefde met de gedachte dat hij door mij bijna dood was.
Allemaal mijn schuld!
Hij wou terug contact met mij, maar ik wou niets meer met hem te
maken hebben. Hij bleef maar bellen, sms'n en contact zoeken via mijn
vrienden. Ik moest om de duur wel toegeven, en belde en sms'te dus
terug. Ondanks alles dat hij mij had aangedaan.
Vrienden zeiden dat'k hem moest laten vallen, dat hij echt fout was
en geobsedeerd. Het koste me veel moeite en tranen, ik keerde helmaal
in mezelf en verloor daardoor veel vrienden, allemaal door hem. Hij die
het maar niet kon verdragen dat'k niets meer van hem moest weten! Dan
was het eindelijk zover, hij ging me met rust laten, eindelijk! maar
toch bleef er nog altijd de schrik om hem tegen te komen.
Alsof hij me wil breken, stuurt hij nog jaarlijks berichten als:
gelukkig nieuwjaar, gelukkige verjaardag, zalig pasen, kunnen we het
niet goed maken? ik mis u echt! Maar het zal hem niet lukken! Er is
gewoonweg teveel gebeurd! Moest hij nu eens gewoon mijn gsm-nummer
verwijderen, zoals ik bij hem deed...
vrienden,
en al da ge wilt en nog veel leute e. <3 hvj.' of hij dit berichtje
nu enkel naar mij stuurt of naar iedereen, kan me niet schelen! Hij
mocht het gewoonweg niet doen! Waarschijnlijk doet hij het gewoon om
reactie uit te lokken, het is ne speerlap!
