Het zwart monstertje is een Tazmaanse duivel die met uisterven bedreigd zijn door een gezichtskanker ziekte. Men kweekt in de Taronga Zoo resistente exemplaren om ze daarna in het wild terug los te laten in de hoop de kanker te bestrijden.
Terwijl we dit typen zijn onze laatste uurtjes in Sydney aan het aflopen. Zoals we dus al verteld hadden zijn we 1 dagje eerder hier toegekomen met onze campervan om al op voorhand de zoo te zien en zo een extra dag te hebben in de stad. Wat vooral heel uniek was aan de zoo was het feit dat je van daaruit prachtige zichten had op de stad zelf. We hebben zo voor het eerst het Opera House gezien.
Om er te geraken was wel hectisch. Dieter had per ongeluk een verkeerde afslag genomen en zo kwamen terecht op de Harbor Bridge wat voor Melanie wel de max was maar voor de chauffeur wat minder. We hebben ook een vogelshow & zeeleeuw show gezien. Al bij al een aangename dag. Zijn dan die avond de rand van de stad ingereden, het leek alsof we in China Town zaten, hebben daar dan voor het eerst shushi gegeten die via gekleurde schoteltjes op een lopende band voorbij passeerden. Elk kleur van schoteltje had zijn eigen prijs en zo kon je kiezen wat je at. Was een unieke ervaring en vooral lekker.
De dag erna zijn we dan toegekomen in ons hostel in het centrum van de stad. Voor het eerst in 3 weken weer in een echt bed slapen deed deugd. Het hostel zelf is ook zeker de moeite. Die dag zijn we dan op wandeltocht gegaan door de stad. Hebben daar door Hyde park & de botanische tuinen gewandeld richting Opera House. Daar hebben we dan een begeleide tour om zo een het interieur te bekijken. Hebben zelfs het geluk gehad een aantal repetities mee te kunnen volgen. Een heel indrukwekkend gebouw die zijn tijd ver vooruit was. De architect Jörn Utzon heeft wel nooit het afgewerkte gebouw zelf kunnen zien, tijdens de bouw van het opera house is hij ontslaan geweest en uit koppigheid heeft hij nooit ernaar willen terugkeren.
Die avond zijn we dan naar de vlakbij gelegen haven (Darling Harbour) geweest waar de grootste Imax Cinema ter wereld is. Cinema freaks als we zijn konden we het niet laten om daar een filmpje mee te pikken (Inception). Het was zelfs zo indrukwekkend dat we de dag erop nog eens geweest zijn naar een 3D reportage over de reparaties van de Hubble telescoop.
Dag 2 in de stad hebben we een toertje gedaan met de monorail en daarna het Sydney Aquarium bezocht, waar we onder andere veel haaien en zeeschildpadden gezien hebben die Dieter tijdens zijn duiken spijtig genoeg niet kunnen ontmoeten heeft omdat het geen broedseizoen is en ze daarom nu niet te zien zijn. Daarna zijn we 80 verdiepingen omhoog gegaan in de Sydney Tower om van daaruit prachtige panorama's over de stad te zien. We hebben daar dan een uurtje gewacht om zo ook de zonsondergang en de stadsverlichtingen te zien.
Op onze laatste dag (gisteren) zijn we dan naar de Rocks geweest. Het oudste gedeelte van Sydney. Was daar een gezellige drukte met vele marktkraampjes en hebben ook de Harbour Bridge van dichtbij bezocht. Daarna namen we een ferry naar de overkant van de brug waar er zich een kermis met attracties uit circa 1930 bevond. Was een grappige sfeer met alle oude bordjes en versieringen en typische circusmuziek. Daarna zijn we in China Town naar een winkelcentrum geweest om Melanie een plezier te doen. Shopfest!
Nu zitten we hier nog in het Hostel, gaan straks terug japans eten (is hier veel goedkoper dan in België, en het is gezond en lekker) en daarna om 14u gaan we naar de luchthaven waar we 3u later onze vlucht nemen naar België. Zouden ongeveer toekomen de dag erop rond 15u.
Voila, onze reis en blog zit erop. Nogmaals bedankt voor alle toffe reacties en see you in real life!
Hallo iedereen, zitten weeral in macdo land in een klein somber stadje middenin de Blue Mountains. Hebben juist de reacties van iedereen gelezen, echt tof, verlangen al om jullie in levende lijve terug te zien. Reacties waren grappig en leuk om te lezen, merci. Ja Sammy het water in de toiletten spoelt hier inderdaad door naar de andere kant. De eerste wc's die we tegenkwamen in het begin van onze reis hebben we dit gechecked. ITS TRUE! oohh the madness...
Nu even terug naar onze reis. In Iluka verbleven we op een toffe camping midden in een vissersdorpje en vlakbij de zee. Hebben daar in het vlakbijgelegen "World Heritage Rainforest" gewandeld en mooie panorama's gezien (wat we nog steeds niet beu gezien zijn ). Hebben daar ook voor het eerst tussen de vissers pelikanen gespot. Later die dag zijn we doorgereden tot in Nambucca Heads, ook een mooie camping vlakbij de zee en een speciale "Rock Wall" waar alle creatieve toeristen met verf en borstel zich uitgeleefd hebben. (zie foto's)
De dag erop bezochten we ons voorlaatste nationale park van deze reis namelijk "Booti Booti", Dieter hoopte hier veel booty te zien, maar heeft het moeten stellen met prachtige stranden en azuurblauwe zee. Tot nu toe de mooiste blauwschakeringen in de zee die we gezien hebben. Daar hebben we voor het eerst gebruik gemaakt van de "barbies" die je hier in ieder park kan terugvinden. (ook zie foto's)
Nadat ons buikje vol zat zijn we doorgereden tot Seal Rock, volgens de Lonely Planet een pareltje aan de kust dat de inwoners graag geheim houden. Dit boek kreeg gelijk want we hebben daar een beklimming gedaan tot de vuurtoren en van daaruit een van de prachtigste zichten ooit gezien. Normaal gezien kon je daar walvissen spotten maar tot nu toe hebben we alleen maar wat waterspetters gezien tijdens onze trip naar het rif. Er waren 2 woningen van gezinnen van torenwachters die men gerestaureerd heeft en waar je nu kon in logeren. Wilden dit onze ouders cadeau doen maar de vliegtuigtickets zouden wat gepeperd zijn.
Die avond heeft Dieter zijn zenuwen getest door een "verboden" rit te maken over onverharde wegen tot in een "free bush campingspot" die middenin het natuurreservaat lag. Jammer genoeg verhuurden ze daar ook vakantiehuisjes waar er juist een verjaardagsfeest aan de gang was met valse karaoke zangers die het moment een beetje verpest hebben. Ook bleek dat het daar alles behalve gratis was, je mocht gewoon zelf je campingplekje uitzoeken en kampvuur maken (alleen met het hout die ze verkochten natuurlijk). We hebben dan maar lekker wat hout verzameld uit de bossen en ons eigen vuurtje gemaakt.
Gisteren zijn we vertrokken naar de Blue Mountains (waar we nu nog steeds zijn). Weeral prachtige zichten met wat flarden mist ertussen. Is hier ook ondertussen al heel wat kouder geworden met af en toe wat motregen. Hebben vandaag een afdaling gedaan op een oud spoor van vroegere mijnwerkers. De afdalinggraad is 52% , de steilste ter wereld. Natuurlijk was dit een gigantische trekpleister voor alle aziatische toeristen. Ze hebben zelfs bij het vertrek van het treintje het Indiana Jones themalied gedraaid (beetje fout).
Het stadje (Katoomba) waar we gisteren en vandaag zaten was heel speciaal qua sfeer. Veel oude geveltjes, boetiekjes en pubs in art deco stijl. Nu rijden we door naar Sydney waar we normaal morgen de zoo zullen bezoeken. Zijn hier een dagje eerder dan gepland zodat er ons nog wat meer tijd rest in Sydney.
Misschien zullen we daar nog ergens de tijd vinden om deze foto's ook op onze blog te zetten. We doen ons best!
Hello again, omdat ik ietsje meer tijd heb wil ik jullie eens wat vertellen wat ik tot nu toe ondervonden heb van het land zelf. Om te beginnen, wat ons hier meteen opviel is dat iedereen hier met een 4x4 rijdt, wat ook volledig verstaanbaar is als je ziet hoeveel wegen er hier onverhard zijn, vooral naar hun huizen toe. ten tweede is iedereen hier ook fan van ofwel witte, ofwel echt felgekleurde auto's, zoals felgroen, feloranje, en vooral felblauw(het "nationale" kleur van Australië: truly blue betekend hier "echt australisch") Ook de automerken zijn vooral aziatisch (toyota, isuzu,soms een Ford en een Peugeot), en wat we hier ook veel zijn is het merk Holden, ik ken dit niet, ofwel is het australisch, ofwel amerikaans, geen idee! Ten tweede: paprikachips bestaan hier niet!!ramp!:p qua eten is het hier een mengeling van brits en amerikaans eten, kortom: niet zo gezond. Hun ontbijt hier is echt typisch brits, met bonen in tomatensaus, spek, ei,.. fish and chips zijn hier ook heel populair. Vooral gefrituurd eten. Ook redelijk veel thaise, chinese en japanse restos.Hebben eenmaal thais gegeten en was echt superlekker.Al de rest tot nu toe is minder meegevallen. Thee en "jam" is hier ook een must rond de middag. En gebakjes enz;) en donuts zie je hier ook veel.Dus je kan het al raden, veel dikke mensen hier.Maar ook veel slanke en fitte mensen, denk dat dit ook vooral te maken heeft met de "surfcultuur", als je hele dagen op t strand ligt moet je er natuurlijk een beetje goed uitzien.Voila nu weet je al ietsje meer over t eten en de auto's hier lol De mensen zelf zijn hier echt supervriendelijk, zitten nu bvb op een camping en de ene buur heeft onze flessen water bijgevuld(hebben in hun camper een filtersystreem), en de andere buren kwamen af met een soort grote LED lamp om met behulp van magneetjes aan onze open koffer te hangen zodat we konden zien wat we aten en koken(ons lampje bovenaan de koffer is kapot sinds dag 3).Dit allemaal spontaan aangeboden. Nu ik het over kamperen heb, campings zie je hier echt oooveral.Vooral oudere mensen schijnen constant door het land te trekken met hun eigen camper, de ene nog groter en grappiger dan de andere. Bvb een omgevormde schoolbus of een soort "hutje" aan een trekhaak. Soms zou je denken dat ze maar dit hebben, echt zot. Maar dus wel hele actieve oude mensen, dit in vergelijking met bij ons.. toch heel wat minder denk ik. Iedereen zegt hier ook constant goeiendag tegen elkaar. In een grote stad zoals Brisbane moest ik soms de neiging onderdrukken om mensen te begroeten, zo gewend was ik het al. Hoe mensen zich hier kleden bvb, is echt heel normaal, ze schijnen zich niet veel aan te trekken van de laatste mode, en de leren cowboyhoed is hier echt wel volledig "in" :) In Brisbane natuurlijk niet. De huizen die we tot nu toe gezien hebben zijn dus ook echt wel van die typische houten huisjes met meestal een golfplaten dak, en overal airco. De airco staat hier echt wel overdreven koud.En de inwoners zelf klagen snel dat het te warm of te koud is, koud is voor hun dus 9 graden snachts, dan is het "freezing":p Alle huizen trekken ook op elkaar, architecten komen er niet veel aan te pas, enkel bouwfirmas. Iedereen heeft hier wel gigantisch veel grond, maar de meesten die wat afgelegen wonen (eigenlijk is 30 min rijden van Brisbane al "afgelegen") zijn meestal boeren denk k. Vooral suikerriet wordt hier geteeld, maar ook heel veel mango's, ananas en bananen. Op een advertentie van een huis die te koop stond, met gigantisch veel hectaren grond en een eigen bos, hing bvb een prijskaartje van omgerekend 120 000 euro, ofwel ongeveer 5 miljoen bfr. Bij ons heb je daar enkel een klein lapje grond voor, zonder huis.Maarja, dan woon je echt wel in the middle of nowhere, en een mini stadje op 1uur rijden ofzo. Qua natuur, is er nog meer dan ik dacht,je rijdt echt constant van het ene nationale park naar het andere, afgewisseld door weilanden of bossen. Ook echt minder bevolking dan ik dacht, we rijden nu op 1 van de populairste snelwegen en je komt er amper een huis tegen. Veel toffe vogels en beesten, je wordt wakker gemaakt door allemaal verschillende geluiden. ook de sterren hier zijn echt prachtig zichtbaar, met zelf een "nevel" ertussen. Ook heel raar is dat de maan constant zichtbaar blijft, de heel dag door. Nu sluit ik af, indien nog vragen, shoot! groetjes
Hieronder een reeks foto's van onze trip so far. De kangoeroe's zijn getrokken in het voorbij rijden. Die waren juist iemand zijn tuin aan het volschijten.
Hallo, het heeft eventjes geduurd maar hier zijn we weer met ne serieuze boterham.
We hebben er de laatste paar dagen al heel wat kilometers opzitten want we hadden graag binnen 5 dagen in Sydney geraakt. Een dag op voorhand dus om daar het Blue Mountains National Park te bezoeken. Maar nu even terug naar wat we al gedaan hebben.
Na onze duiktrip zijn we doorgereden tot in Eungella National Park. Een regenwoud dat hoog gelegen is en zo een prachtig panorama bood over de vallei. Daar hebben we een wandeling gedaan, het was weeral de moeite en hebben een noisy pitta gespot. Dit is dus geen turkse meeneemmaaltijd maar een klein vogeltje met felgele borst. Ook was er een speciale figtree waar je tussendoor kon lopen (zie foto's). Daarnaast hebben we ook voor het eerst in ons leven een wilde platypus gespot (aka het vogelbekdier).
Daarna zijn we weer een heel eind doorgereden naar Clairview. Daar hebben we nog op het nippertje al tastend in het donker een camping gevonden die vlakbij aan zee gelegen was. s'nachts werden we wel meerdere malen wakker gemaakt door vechtende possums. Tegen 18u moeten we maken dat we al op ons campingplekje staan omdat tegen dan de zon al volledig onder gegaan is. Eén van de weinige minpuntjes aan het feit dat het hier nu winter is.
De dag erop zijn we weer een heel stuk doorgereden tot in Seventeen Seventy. De stad is zo genoemd omdat in dit jaar Captain Cook daar aan land gekomen is. We hebben dit bezocht op aanraden van verschillende mensen. Hebben daar ook een klein museum bezocht die ging over de eerste jaren van de nederzetting. Je moet weten, Australië heeft bitter weinig geschiedenis want het is eigenlijk pas sinds 1850 dat de eerste Britten naar hier immigreerden om steden te stichten.
Opnieuw hebben we daarna een heel stuk verder gereden tot in Brisbane. Na verschillende pogingen om met onze auto het centrum van Brisbane te bereiken hebben we het maar opgegeven en zijn we naar een mooie camping aan de rand van de stad getrokken. Van daaruit hebben we een daguitstap gedaan met de bus en onze de eerste grootstad bezocht van onze reis. Het was een enorm contrast in vergelijking met onze voorgaande trip. Hoge flatgebouwen die kleinere historische gebouwen overschaduwen. Was mooi om te zien maar waren tegen de avond blij terug op onze camping onder onze palmboompjes te zijn. Het was moeilijk te geloven dat deze stad 150 jaar geleden slechts bestond uit moeras en regenwoud en vissende aboriginals.
Gisteren zijn we dan weer zwaar de toerist gaan uithangen in Warner Bros Movie World. Een pretpark vol sfeer en leuke attracties met als primeur de Superman Escape, een rollercoaster die een snelheid behaalt van 100km/u in 2 seconden. Superman fast! Het was eens een welkome afwisseling op de nationale parken en kleine steden.
Vanochtend zijn we toegekomen in Byron Bay, een uber drukke hippiestad waar Dieter niet kon wachten om er weer uit te vertrekken. Vandaag hebben we het rustig aan gehouden en zitten in Iluka waar we het eens een dagje kalmer aan gedaan hebben want we zijn alletwee bekaf.
Zo , iedereen is weer up to date. En hierboven de bijhorende foto's (de vogel is een kookaburra)
). Hebben daar ook voor het eerst tussen de vissers pelikanen gespot. Later die dag zijn we doorgereden tot in Nambucca Heads, ook een mooie camping vlakbij de zee en een speciale "Rock Wall" waar alle creatieve toeristen met verf en borstel zich uitgeleefd hebben. (zie foto's)
