Oké, ik weet het . Ik trek me teveel van andere mensen aan. Eigenlijk zou ik meer mn eigen gangetje moeten gaan. Het is alleen, zoiets kun je niet van de ene moment op de andere. Andere mensen hebben geen moeite om vriendschappen te sluiten. Ik heb geen moeite om vriendschappen stop te zetten. Uiteindelijk blijkt steeds weer dat ze iets voor me achter houden, of groeien we uit elkaar, of hebben we ruzie dankzij een misverstand. En het erge is dat ik er nooit iets aan kan doen. Het is altijd de andere die mij niet meer aardig vind. Niet omgekeerd. Soms wou ik dat ik iemand anders was. Wat zeg ik? Ik wil iemand anders zijn !
***
Oké, misschien was ik de vorige keer een beetje doorgedraaid. Er zijn ook mensen die me blijven aardig vinden. Maar soit, ik was een BEETJE doorgedraaid de vorige keer
Oké, ik weet het . Ik trek me teveel van andere mensen aan. Eigenlijk zou ik meer mn eigen gangetje moeten gaan. Het is alleen, zoiets kun je niet van de ene moment op de andere. Andere mensen hebben geen moeite om vriendschappen te sluiten. Ik heb geen moeite om vriendschappen stop te zetten. Uiteindelijk blijkt steeds weer dat ze iets voor me achter houden, of groeien we uit elkaar, of hebben we ruzie dankzij een misverstand. En het erge is dat ik er nooit iets aan kan doen. Het is altijd de andere die mij niet meer aardig vind. Niet omgekeerd. Soms wou ik dat ik iemand anders was. Wat zeg ik? Ik wil iemand anders zijn !
***
Oké, misschien was ik de vorige keer een beetje doorgedraaid. Er zijn ook mensen die me blijven aardig vinden. Maar soit, ik was een BEETJE doorgedraaid de vorige keer
Verwarde tijden braken aan. Lotte was voorbij . Verleden tijd. Tja, we waren nog wel goed bevriend natuurlijk. Om eerlijk te zijn beleefde ik de tijd van m'n leven met Lotte. Het was veel leuker nu met Lotte dan tijdens m'n verliefdheid op haar. Nee echt, 'k had me nog nooit zo goed gevoeld bij iemand. Enkel en alleen om de vriendschap.Latijn werd ook steeds moeilijker en ik snapte er niks van. Het is niet dat ik het niet wou leren, maar ik kon het gewoon niet opbrengen. Latijn was dom , saai en stom !!! Ondertussen zochten mijn ogen in de pauzes altijd naar Carolyn. Alles aan haar vond ik prachtig. Haar platte accent, haar grijsgroene ogen en haar prachtige lichtblonde haren. Een schoonheid eerste klas. Zo zou je haar kunnen omschrijven. Ik leerde mezelf dan ook stukje bij stukje beter kennen.
Enkele maanden later, waren het examens. 't Was vlak voor de paasvakantie. Schuin voor me zat een meisje, dat ik nog nooit gezien had, maar dat kennelijk wel in dezelfde school als mij zat. Ik kwam erachter hoe ze heette, en als ik klaar was staarde ik naar haar, terwijl ze aan het tekenen was. Carolyn was prachtig! In de pauze zochten mijn ogen haar en als ik haar minstens één keer per dag zag was ik compleet gelukkig. Toen realiseerde ik me plots dat ik al op 2 meisjes verliefd geweest was en dat me dat nog nooit was opgevallen.
het is al een tijdje geleden gebeurd , toen ik een stuk jonger was. Het was m'n verjaardag. en ik kreeg uiteraard cadeautjes. Ik vind het altijd moeilijk om iets te kopen voor iemand. Ik weet nooit precies aan wie ik wat moet geven en wie waar blij mee zou kunnen zijn. Dat jaar kreeg ik een boek van m'n ouders cadeau van de nederlandse schrijfster Caja Cazemier. "Verliefd zijn is een ramp" . Ik vond het best goed.
Myra is verliefd maar niet gelukkig. Tot haar eigen verbazing is ze immers verliefd op een meisje. Ze kan zichzelf niet geloven maar ze voelt zich aangetrokken tot Jessica. Die vindt dat fantastisch want zij heeft altijd geweten dat ze op meisjes valt. Het kost haar veel geduld en overtuigingskracht om Myra te laten inzien dat hun relatie niet verkeerd is, dat meisjes echt wel van meisjes mogen houden. Myra heeft het er erg moeilijk mee, vooral omdat ze zich niet anders dan de rest wil voelen. Maar uiteindelijk ziet ze in dat ze zo haar eigen geluk in de weg staat.
Het probleem was alleen vanaf het moment dat ik het uithad, wist ik het. Ik dacht meteen aan Lotte, een meisje uit m'n klas waar ik bevriend mee was en ik besefte meteen dat ik verliefd op haar was. Al enige tijd. Ik had het alleen nooit doorgehad. Vlinders , verwachtingen en verwarringen. Er brak voor mij een woelige periode aan. Meer mensen zullen zich , zoals ik toen, wel is nagedacht hebben over hun gevoelens, voor meisjes en/of jongens. Bij de een zal dat al wat meer zijn dan bij de ander. Maar toen , op dat moment, dacht ik echt dat ik de enige was. En ik kon er met niemand over praten. Lotte was sociaal, vlot en mooi. Stapelgek was ik op haar. Soms had ik wel is gesprekken met haar over de ideale jongen en dan besefte ik pas dat het niet uitmaakte. Zij zou nooit verliefd op me worden, want ze was immers 100 procent hetero. Anderszijds vroeg ik mezelf ook af , of ik wel echt tot meisjes aangetrokken was? Waarom waren het geen jongens? En toen , even plotseling als het gekomen was, verdween m'n verliefdheid op Lotte. Enkel de vriendschap bleef over.
'k ben dus een meisje en ik ga andere namen gebruiken, wegens privéredenen. Ik ga schrijven over m'n gevoelens, over herinneringen, ervaringen... omdat ik m'n verhaal toch ergens kwijt moet.
meinona (voor als je het niet door moest hebben, da's het omgekeerde van anoniem)