Naast muziekschool volg ik ook tekenacademie, en dat doe ik niet alleen. Mijn o zo lieve broer S (nu voel ik me net gossip girl, ook al schrijft zij waarschijnlijk veel beter) vergezelt me en sinds kort heb ik het gevoel dat hij verliefd is. Zijn vlam zou dan een ander meisje van de tekenacademie. Laten we haar M noemen. M is de dochter van een vlaamse actrice. Ze is geadopteerd uit Haïti en is niet veel groter dan een dwerg. Beiden beweren ze dat ze de ander niet leuk vinden, en toch denk ik dat er iets bloeit tussen hen. Ontkenning is toch de eerste fase in de liefde? Van M weet ik natuurlijk niet wat zij over mijn broertje denkt, maar het valt wel op dat S vaak over haar bezig is, bijvoorbeeld als hij haar moeder op televisie ziet.

Aan de andere kant, ze vliegen elkaar wel voortdurend in de haren. Letterlijk, want bijna elke week trekken ze aan elkaars haren. M krijgt wel elke week tijdens de pauze een paar chips van haar en ik niet, dus dat wil ook al wat zeggen. Alhoewel onze band is nu ook weer niet zo hecht.

Toch ben ik er vrij zeker van dat ze ooit eens een koppeltje zullen worden. Ik zou het in ieder geval niet erg vinden. M valt best mee. Ze zou misschien wel een leuke schoonzus kunnen zijn. Alvast leuker dan S vorige vriendinnetje.

Als iedereen nu eens zou zeggen wat hij/zij echt van iemand vindt, zou de liefde dan niet veel gemakkelijker geweest zijn? Dan waren S en M nu al samen, en was ik misschien ook al een leuke jongen tegen het lijf gelopen. Ach ja, misschien moet ik gewoon genieten van mijn dagen als single. Zo slecht heb ik het eigenlijk niet. Je bent vrij, je bent jong en je wilt wat. Wat kan het leven toch mooi zijn.

tree kisses and a hug, meg