Ik ben MegaMama
Ik ben een vrouw en woon in Westvlaanderen (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 11/11/1987 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn kindjes natuurlijk.
Jammer genoeg is niet alleen mijn mama besmet met die vreselijke ziekte, mijn schoonmoeder heeft ook terug kanker! Zij heeft borstkanker, ze heeft al eens die vreselijke ziekte gehad 10j geleden en nu zit het in haar andere borst. Zijzelf verteld er niet zoveel over maar ik weet dat ze de lust niet meer heeft, je kan dat toch zo goed merken aan iemand hé. Dinsdag is het haar beurt om geopereerd te worden, samen met mijn mama in de zelfde ziekenhuis en laat ons hopen samen in een kamer ook zodat we niet altijd moeten sjoolen. Bij mijn mama heb ik er een goed gevoel over maar bij haar weet ik het niet, zij is dan ook al van leeftijd en heeft het afgelopen jaar veel moeten verkroppen en ze is precies de vechtlust kwijt! Ik hoop maar dat ze zich sterk genoeg houd...
Enkele weken geleden is er uitgekomen dat mijn mama baarmoederhalskanker heeft, een slag in je gezicht is dat wel hoor! Ze belde en begon te wenen maar wou niet zeggen wat het is maar ja, je voelt toch ook wel als dochter dat er iets serieus aan de hand is hé. Dus het kwam eruit... "ik heb baarmoederhalskanker". Gelukkig het beginstadium zodat ze er nog van alles aan kunnen doen. Maandag is het zover, alles word uitgehaald bij haar en dan is ze hopelijk kankervrij. Ze heeft dan ook nog niet zoveel geluk gehad in haar leven, ik vraag me soms af hoe sterk iemand kan zijn en hoeveel iemand iets kan verdragen! Ik heb een enorme goede band met haar en wat haar kwets kwets mij, ik lijk zowel uiterlijk als innerlijk heel hard op haar. Voor mij was dit een zware slag maar ik weet dat ze sterk genoeg is om er ook door te geraken en die ingesteldheid heeft ze gelukkig ook! Jammer genoeg is zij niet de enige in mijn omgeving met die vreselijke ziekte in haar...
Vrijdag avond laat zijn we nog eens terug gegaan naar de materniteit omdat die pijn verergerd was, ik kwam aan en heel blij dat ik moest bevallen. We kwamen boven en ik mocht aan de monitor en rara de weeen vielen stil. Ze voelde en ik had 0cm opening! Ik ga niet vertellen wat een onhandig mens da was maar godzijdank was zij niet bij de bevalling.
Terug naar huis, heel ontgoocheld, dan maar naar de Mc Donald geweest en daarna naar vrienden tot een uur of 2. Om 3u ben ik in mijn bedje (zetel) gekropen en in slaap gevallen. Om 05u30 kreeg ik zo een immense kramp en liep ik naar de wc waar ik begon scheetjes te laten. Ik d8 dat het ging over zijn, dus weer naar de zetel. En dat bleef en bleef maar komen. Rond 08u begon dat sneller en sneller te komen en mijn ventje zei da da nie normaal was, ik belde naar mijn ma om te zeggen dat ik achter de kindjes ging gaan en die wou dat ik toch binnen ging omdat ik begon te wenen van de pijn! Maar na 2 x aan de monitor te gaan wou ik al nie meer. En ik was er trouwens van ovetuigd dat het mijn darmen waren, want het kwam precies van daar uit. Mijn ventje besloot dan uiteindelijk te bellen naar de gyne, begon 1207 te bellen en dan de kliniek, ie begon te panikeren waaruit ie wartaal uitsprak tegen de receptioniste. Dus na die telefefoon toch richting kliniek, daar aangekomen zeiden ze da ik al 3cm had (nog nooit zo snel gehad). De monitor registreerde weeen maar geen zware maar voor mij waren ze al pijnlijk genoeg. Toen ze meer en meer pijn begonnen te doen ben ik beginnen te panikeren omdat ik nu echt wel niet voorbereid was, ik d8 dat het gewoon aan mijn darmen lag, dus ik had niets mee behalve mijn valies van de avond ervoor. Ik had mijn kindjes niet meer gezien dus een paar keer geweend Mijn cm gingen heel goed vooruit, om 13u had ik al 7cm, ik ben binnen gegaan rond 10u30. Na een tijdje kon ik niet meer, ik had de nacht ervoor maar 2 uurtjes geslapen en de nacht ervoor gewoon helemaal niet. Dus hebben ze een ruggeprik gezet, ik voelde constant een druk op mijn kont, dus ze voelde en mijn water was nog niet gebroken, dus hebben ze die gebroken, er kwam wel niet veel water meer mee, zelfs niet na de bevalling. Rond 14u45 voelde ik een enorme persdrang en begon te roepen dat ze NUUUUUU moesten komen, gelukkig heb ik een luide stem en ik riep dat ik gvd moest persen! Ik was al een ganse middag aan het roepen en tieren maar ze zeiden dat ik mocht omdat ik toch alleen was (wat een chance zeg). Ze voelde en idd de baby was op weg, dus ik mocht persen, ik noem dat trouwens niet persen, heb een paar keer geduwd.
Plots ben ik beginnen hyperventileren, hij zag dat ik zonder adem viel, gewoon van de paniek dus, ik was er van overtuigd dat ik niet meer ging bevallen deze week en voor mij was dat dus een schock dat mijn weeen dus toch begonnen waren en ik effectief ging bevallen. De vroedvrouw is er dan bij gekomen en heeft me terug laten helpen normaal ademen en zei dat ik niet mocht panikeren, dus na een minuut of 5 was het weer goed maar ben dan beginnen te wenen haha. En toen ben ik beginnen roepen en roepen en roepen... Ik begon weer te roepen en ik voelde zo een druk dak dacht dat ik ging openscheuren aan mijn kont Ik riep dat ik niet meer wou want dat het zo verdomd veel pijn deed en mijn ventje heeft dan zijn mond opengedaan en beginnen roepen dat ik NU moest duwen want ie zag het hoofd. En plots... MONA was daar, was zo blij, ik zei direct dat ze mijn pijn waard was. Toen ze haar wogen kwam de gyne binnen haha, die had nooit verw8 dat ik al ging bevallen zijn. Mijn placenta kwam maar niet mee dus de gyne heeft ingegrepen en die eruit getrokken, die woog 750gr was veel was volgens hem. Mona woog dus 3kg 640 en was 51cm. Mama blij en papa trots... 15u18 is ze geboren
Ik weet het, het is al een eindje geleden dat ik hier nog eens langs gekomen ben maar owee er is zoveel gebeurd de laatste tijd. Eerst en vooral aan iedereen een gelukkig nieuwjaar gewenst! Ik hoop dat 2009 voor mij beter begint dan 2008 is geindigd. Ik ben plots ziek geworden een paar dagen nadat ik thuis was, ik heb een longvliesontsteking gekregen, ik moest direct naar spoed van mijn huisdokter en daar hebben ze het ontdekt met gevolg ik een ganse week heb moeten gaan op controle. Het is geen pretje een longvliesontsteking! Daarna is onze grote gevallen op school met gevolg arm in de gips, haar klein beetje in haar arm was gebroken. Dan heb ik op controle bij de kinderarts te weten gekomen dat Mona een zware vorm van reflux heeft. We zijn dan ook eens naar de Grote Sint show geweest van studio 100, zo leuk dat dat was
Dan is het helemaal begonnen, mijn man is ziek geworden en is na 2 weken opgenomen in het ziekenhuis, nota bene een dag voor kerstavond. Hij had een hele zware luchtinfectie, was echt doodziek ochere en 2 dagen erna was het de beurt aan Monake. Zij had bronchiolitis, een zware RSV virus dus. Man man man, ik hoop dat het nu eens eindigt want het laatste maand half was echt de hel!!!
Zaterdag 15 november om 15u18 is mijn lieve Mona ter wereld gekomen. Ze woog 3kg640 en is 51cm. Alles is goed verlopen, als ik tijd heb zal ik het verhaal plaatsen...
te laten. Ik d8 dat het ging over zijn, dus weer naar de zetel. 
