Boxing day vandaag. Laten we het dus eens over Delfine Persoon hebben.
Natuurlijk verdiende bokster Delfine Persoon de titel van sportvrouw van het jaar. Wereldkampioen bij vier verschillende bonden. Faut le faire !
Maar waarom werd het dan toch Nafi Thiam?
Het ligt aan de journalisten die mee de winnaars aanduiden lazen we. Geen aandacht voor kleine sporten zoals het boksen, zegden sommigen. Het is de schuld van de Walen, volgens anderen. Want die kozen immers massaal voor Nafi Thiam.
Ook Kim Clijsters was de gebeten hond toen ze toegaf dat ze op Nafi had gestemd omdat ze die persoonlijk kende. Miss Sympatico herself kreeg een hoop verwijten naar het hoofd getwitterd. Zelfs in die mate dat ze s anderendaags de pers samen riep om zich te excuseren.
En Delfine Persoon zelf die trapte het gewoon af op het Sportgala en uitte haar ongenoegen op de sociale media. Zo werkt het nu éénmaal in dit land, zuchtte ze. Het gevolg was dat ze voor de volgende twee of drie weken plots wél in heel België bekend geraakte. Een massale golf van sympathiebetuigingen kreeg ze over haar heen. De kracht van de (sociale) media! Mochten Luc De Vos, Walter De Buck en Joe Cocker het leven niet hebben gelaten, dan stond ze nu nog steeds op de voorpaginas van de kranten.
Wat vele mensen niet weten is dat roeister Eveline Peleman zelfs niet bij de laatste 3 geraakte. Nochtans werd ze wereldkampioen in de skiff lichtgewicht ! En roeien is wél een Olympische sport. Op Facebook ben ik bevriend met nogal wat mensen uit het roeien. Velen van hen reageren terecht verontwaardigd. Ik maak er een sport van om steeds op dezelfde manier te reageren. En wat gaat de roeisport doen om dit in de toekomst te vermijden?. Tot nu toe heeft er nog nooit iemand gereageerd.
Voor mij was de verkiezing van Nafi Thiam géén verrassing. Ze is een veelbelovend atlete, die in de meerkamp nu al beter doet dan Tia Hellebaut. Bovendien komt ze regelmatig op televisie, ziet ze er goed uit en heeft ze een verhaal te vertellen over de vele opofferingen die ze over heeft voor haar sport. Dat betekent niet dat ik het eens ben met de jury. Ook ik vind dat de prestaties de doorslag moeten geven bij de keuze van de sportman of vrouw van het jaar.
Maar tegelijkertijd vind ik dat we de sportjournalisten zelf niet kunnen verwijten dat ze niet graag out of the boks denken. Ze worden door hun bazen dagelijks op pad gestuurd om te onderzoeken hoe het met de dikke teen van Denis Praet is en of Sven Nijs na zijn scheiding nu zelf zn truitjes moet wassen. Wielercommentatoren zijn deel van de incrowd geworden en wentelen zich in zelfgenoegzaamheid als ze in primeur, live op de buis, kunnen vertellen wie het nieuwe lief is van één of andere renner. En om een uitzending van vijf of zes uur te vullen vertellen ze ook graag wat ze de dag voordien gegeten hebben en waar de beste cafeetjes zijn langs het parcours van de Ronde van Frankrijk. Het dopinggebruik in het peloton wordt ondertussen met de mantel der kijkcijfers overdekt. Stel je voor dat Alberto Contador plots geen interview meer zou willen geven aan de VRT omdat Michel Wuyts bepaalde dingen insinueerde tijdens de uitzending. Maar dat geheel ter zijde.
Hoe kunnen de kleine sporten voorkomen dat dit opnieuw gebeurd? Wat gaan de roeisport en het boksen en al die andere kleine sporten doen om dit te vermijden?
Ik ben er namelijk van overtuigd dat de sportbonden dit voor een groot stuk zelf in handen hebben. Logischerwijze door te zorgen voor een professionele omkadering waarin de atleten kunnen uitgroeien tot kampioenen in hun discipline. Maar daarmee is de kous niet af.
Met een goeie communicatieplanning en marketingstrategie kan je je sport extra in de kijker zetten.
Ik vraag mij bijvoorbeeld af hoeveel persconferenties de Boksbond en de Roeibond (om het bij die twee te houden) het voorbije jaar georganiseerd hebben? Hoeveel perscommuniqués ze verspreid hebben? Welke inspanningen ze gedaan hebben om belangrijke kampioenschappen in de media te krijgen? Welke sociale mediastrategie ze hebben om te zorgen dat zulke mooie prestaties maximaal bekend gemaakt worden? In hoeverre en op welke manier ze die titels van wereldkampioen gebruikt hebben als hefboom om nieuwe roeiers en boksers te rekruteren? Wat ze gedaan hebben om die wereldprestaties te valoriseren bij bestaande en nieuwe sponsors?
Of bekijk het eens uit deze hoek Stel dat jij de sportman/vrouw van het jaar bent geworden en dat de je partner het enige jurylid was. Waarom heeft hij/zij voor jou gekozen?
Omdat hij/zij je persoonlijk leren kennen heeft en je wel tof vond (remember de uitspraak van Kim Clijsters)?
Of omdat je al het mogelijke gedaan hebt om zijn/haar aandacht te trekken (remember persconferenties, sociale media, )?
Of omdat je vrienden een goed woordje voor je deden? (vergelijk ze gerust met sponsors)
En kom me niet vertellen dat het enkel door je prestaties was, dat je werd uitgekozen.
Ik wil clubs en bonden dan ook oproepen om actie te ondernemen zodat er bij de volgende verkiezing van de sportmensen van het jaar een rechtvaardige keuze wordt gemaakt. Laat het één van de voornemens zijn voor het nieuwe jaar.
Verder wens ik Dennis Praet minder pijn aan zijn dikke teen en Sven Nys een nieuw lief om zn was te doen. Jou wens ik een jaar met een overdosis aan gezondheid en geluk en een schromelijk tekort aan tegenslagen en verdriet.
BVBA Med & More geeft advies aan clubs, verenigingen, bonden en belangengroepen. Schrijf je in voor een infosessie verenigingsmanagement in jouw regio of spreek vrijblijvend eens af met Ward Bosmans. email: wardbosmans@telenet.be tel: 0477-27 03 73
Boxing day vandaag. Laten we het dus eens over Delfine Persoon hebben.
Natuurlijk verdiende bokster Delfine Persoon de titel van sportvrouw van het jaar. Wereldkampioen bij vier verschillende bonden. Faut le faire !
Maar waarom werd het dan toch Nafi Thiam?
Het ligt aan de journalisten die mee de winnaars aanduiden lazen we. Geen aandacht voor kleine sporten zoals het boksen, zegden sommigen. Het is de schuld van de Walen, volgens anderen. Want die kozen immers massaal voor Nafi Thiam.
Ook Kim Clijsters was de gebeten hond toen ze toegaf dat ze op Nafi had gestemd omdat ze die persoonlijk kende. Miss Sympatico herself kreeg een hoop verwijten naar het hoofd getwitterd. Zelfs in die mate dat ze s anderendaags de pers samen riep om zich te excuseren.
En Delfine Persoon zelf die trapte het gewoon af op het Sportgala en uitte haar ongenoegen op de sociale media. Zo werkt het nu éénmaal in dit land, zuchtte ze. Het gevolg was dat ze voor de volgende twee of drie weken plots wél in heel België bekend geraakte. Een massale golf van sympathiebetuigingen kreeg ze over haar heen. De kracht van de (sociale) media! Mochten Luc De Vos, Walter De Buck en Joe Cocker het leven niet hebben gelaten, dan stond ze nu nog steeds op de voorpaginas van de kranten.
Wat vele mensen niet weten is dat roeister Eveline Peleman zelfs niet bij de laatste 3 geraakte. Nochtans werd ze wereldkampioen in de skiff lichtgewicht ! En roeien is wél een Olympische sport. Op Facebook ben ik bevriend met nogal wat mensen uit het roeien. Velen van hen reageren terecht verontwaardigd. Ik maak er een sport van om steeds op dezelfde manier te reageren. En wat gaat de roeisport doen om dit in de toekomst te vermijden?. Tot nu toe heeft er nog nooit iemand gereageerd.
Voor mij was de verkiezing van Nafi Thiam géén verrassing. Ze is een veelbelovend atlete, die in de meerkamp nu al beter doet dan Tia Hellebaut. Bovendien komt ze regelmatig op televisie, ziet ze er goed uit en heeft ze een verhaal te vertellen over de vele opofferingen die ze over heeft voor haar sport. Dat betekent niet dat ik het eens ben met de jury. Ook ik vind dat de prestaties de doorslag moeten geven bij de keuze van de sportman of vrouw van het jaar.
Maar tegelijkertijd vind ik dat we de sportjournalisten zelf niet kunnen verwijten dat ze niet graag out of the boks denken. Ze worden door hun bazen dagelijks op pad gestuurd om te onderzoeken hoe het met de dikke teen van Denis Praet is en of Sven Nijs na zijn scheiding nu zelf zn truitjes moet wassen. Wielercommentatoren zijn deel van de incrowd geworden en wentelen zich in zelfgenoegzaamheid als ze in primeur, live op de buis, kunnen vertellen wie het nieuwe lief is van één of andere renner. En om een uitzending van vijf of zes uur te vullen vertellen ze ook graag wat ze de dag voordien gegeten hebben en waar de beste cafeetjes zijn langs het parcours van de Ronde van Frankrijk. Het dopinggebruik in het peloton wordt ondertussen met de mantel der kijkcijfers overdekt. Stel je voor dat Alberto Contador plots geen interview meer zou willen geven aan de VRT omdat Michel Wuyts bepaalde dingen insinueerde tijdens de uitzending. Maar dat geheel ter zijde.
Hoe kunnen de kleine sporten voorkomen dat dit opnieuw gebeurd? Wat gaan de roeisport en het boksen en al die andere kleine sporten doen om dit te vermijden?
Ik ben er namelijk van overtuigd dat de sportbonden dit voor een groot stuk zelf in handen hebben. Logischerwijze door te zorgen voor een professionele omkadering waarin de atleten kunnen uitgroeien tot kampioenen in hun discipline. Maar daarmee is de kous niet af.
Met een goeie communicatieplanning en marketingstrategie kan je je sport extra in de kijker zetten.
Ik vraag mij bijvoorbeeld af hoeveel persconferenties de Boksbond en de Roeibond (om het bij die twee te houden) het voorbije jaar georganiseerd hebben? Hoeveel perscommuniqués ze verspreid hebben? Welke inspanningen ze gedaan hebben om belangrijke kampioenschappen in de media te krijgen? Welke sociale mediastrategie ze hebben om te zorgen dat zulke mooie prestaties maximaal bekend gemaakt worden? In hoeverre en op welke manier ze die titels van wereldkampioen gebruikt hebben als hefboom om nieuwe roeiers en boksers te rekruteren? Wat ze gedaan hebben om die wereldprestaties te valoriseren bij bestaande en nieuwe sponsors?
Of bekijk het eens uit deze hoek Stel dat jij de sportman/vrouw van het jaar bent geworden en dat de je partner het enige jurylid was. Waarom heeft hij/zij voor jou gekozen?
Omdat hij/zij je persoonlijk leren kennen heeft en je wel tof vond (remember de uitspraak van Kim Clijsters)?
Of omdat je al het mogelijke gedaan hebt om zijn/haar aandacht te trekken (remember persconferenties, sociale media, )?
Of omdat je vrienden een goed woordje voor je deden? (vergelijk ze gerust met sponsors)
En kom me niet vertellen dat het enkel door je prestaties was, dat je werd uitgekozen.
Ik wil clubs en bonden dan ook oproepen om actie te ondernemen zodat er bij de volgende verkiezing van de sportmensen van het jaar een rechtvaardige keuze wordt gemaakt. Laat het één van de voornemens zijn voor het nieuwe jaar.
Verder wens ik Dennis Praet minder pijn aan zijn dikke teen en Sven Nys een nieuw lief om zn was te doen. Jou wens ik een jaar met een overdosis aan gezondheid en geluk en een schromelijk tekort aan tegenslagen en verdriet.
BVBA Med & More geeft advies aan clubs, verenigingen, bonden en belangengroepen. Schrijf je in voor een infosessie verenigingsmanagement in jouw regio of spreek vrijblijvend eens af met Ward Bosmans. email: wardbosmans@telenet.be tel: 0477-27 03 73
Boxing day vandaag. Laten we het dus eens over Delfine Persoon hebben.
Natuurlijk verdiende bokster Delfine Persoon de titel van sportvrouw van het jaar. Wereldkampioen bij vier verschillende bonden. Faut le faire !
Maar waarom werd het dan toch Nafi Thiam?
Het ligt aan de journalisten die mee de winnaars aanduiden lazen we. Geen aandacht voor kleine sporten zoals het boksen, zegden sommigen. Het is de schuld van de Walen, volgens anderen. Want die kozen immers massaal voor Nafi Thiam.
Ook Kim Clijsters was de gebeten hond toen ze toegaf dat ze op Nafi had gestemd omdat ze die persoonlijk kende. Miss Sympatico herself kreeg een hoop verwijten naar het hoofd getwitterd. Zelfs in die mate dat ze s anderendaags de pers samen riep om zich te excuseren.
En Delfine Persoon zelf die trapte het gewoon af op het Sportgala en uitte haar ongenoegen op de sociale media. Zo werkt het nu éénmaal in dit land, zuchtte ze. Het gevolg was dat ze voor de volgende twee of drie weken plots wél in heel België bekend geraakte. Een massale golf van sympathiebetuigingen kreeg ze over haar heen. De kracht van de (sociale) media! Mochten Luc De Vos, Walter De Buck en Joe Cocker het leven niet hebben gelaten, dan stond ze nu nog steeds op de voorpaginas van de kranten.
Wat vele mensen niet weten is dat roeister Eveline Peleman zelfs niet bij de laatste 3 geraakte. Nochtans werd ze wereldkampioen in de skiff lichtgewicht ! En roeien is wél een Olympische sport. Op Facebook ben ik bevriend met nogal wat mensen uit het roeien. Velen van hen reageren terecht verontwaardigd. Ik maak er een sport van om steeds op dezelfde manier te reageren. En wat gaat de roeisport doen om dit in de toekomst te vermijden?. Tot nu toe heeft er nog nooit iemand gereageerd.
Voor mij was de verkiezing van Nafi Thiam géén verrassing. Ze is een veelbelovend atlete, die in de meerkamp nu al beter doet dan Tia Hellebaut. Bovendien komt ze regelmatig op televisie, ziet ze er goed uit en heeft ze een verhaal te vertellen over de vele opofferingen die ze over heeft voor haar sport. Dat betekent niet dat ik het eens ben met de jury. Ook ik vind dat de prestaties de doorslag moeten geven bij de keuze van de sportman of vrouw van het jaar.
Maar tegelijkertijd vind ik dat we de sportjournalisten zelf niet kunnen verwijten dat ze niet graag out of the boks denken. Ze worden door hun bazen dagelijks op pad gestuurd om te onderzoeken hoe het met de dikke teen van Denis Praet is en of Sven Nijs na zijn scheiding nu zelf zn truitjes moet wassen. Wielercommentatoren zijn deel van de incrowd geworden en wentelen zich in zelfgenoegzaamheid als ze in primeur, live op de buis, kunnen vertellen wie het nieuwe lief is van één of andere renner. En om een uitzending van vijf of zes uur te vullen vertellen ze ook graag wat ze de dag voordien gegeten hebben en waar de beste cafeetjes zijn langs het parcours van de Ronde van Frankrijk. Het dopinggebruik in het peloton wordt ondertussen met de mantel der kijkcijfers overdekt. Stel je voor dat Alberto Contador plots geen interview meer zou willen geven aan de VRT omdat Michel Wuyts bepaalde dingen insinueerde tijdens de uitzending. Maar dat geheel ter zijde.
Hoe kunnen de kleine sporten voorkomen dat dit opnieuw gebeurd? Wat gaan de roeisport en het boksen en al die andere kleine sporten doen om dit te vermijden?
Ik ben er namelijk van overtuigd dat de sportbonden dit voor een groot stuk zelf in handen hebben. Logischerwijze door te zorgen voor een professionele omkadering waarin de atleten kunnen uitgroeien tot kampioenen in hun discipline. Maar daarmee is de kous niet af.
Met een goeie communicatieplanning en marketingstrategie kan je je sport extra in de kijker zetten.
Ik vraag mij bijvoorbeeld af hoeveel persconferenties de Boksbond en de Roeibond (om het bij die twee te houden) het voorbije jaar georganiseerd hebben? Hoeveel perscommuniqués ze verspreid hebben? Welke inspanningen ze gedaan hebben om belangrijke kampioenschappen in de media te krijgen? Welke sociale mediastrategie ze hebben om te zorgen dat zulke mooie prestaties maximaal bekend gemaakt worden? In hoeverre en op welke manier ze die titels van wereldkampioen gebruikt hebben als hefboom om nieuwe roeiers en boksers te rekruteren? Wat ze gedaan hebben om die wereldprestaties te valoriseren bij bestaande en nieuwe sponsors?
Of bekijk het eens uit deze hoek Stel dat jij de sportman/vrouw van het jaar bent geworden en dat de je partner het enige jurylid was. Waarom heeft hij/zij voor jou gekozen?
Omdat hij/zij je persoonlijk leren kennen heeft en je wel tof vond (remember de uitspraak van Kim Clijsters)?
Of omdat je al het mogelijke gedaan hebt om zijn/haar aandacht te trekken (remember persconferenties, sociale media, )?
Of omdat je vrienden een goed woordje voor je deden? (vergelijk ze gerust met sponsors)
En kom me niet vertellen dat het enkel door je prestaties was, dat je werd uitgekozen.
Ik wil clubs en bonden dan ook oproepen om actie te ondernemen zodat er bij de volgende verkiezing van de sportmensen van het jaar een rechtvaardige keuze wordt gemaakt. Laat het één van de voornemens zijn voor het nieuwe jaar.
Verder wens ik Dennis Praet minder pijn aan zijn dikke teen en Sven Nys een nieuw lief om zn was te doen. Jou wens ik een jaar met een overdosis aan gezondheid en geluk en een schromelijk tekort aan tegenslagen en verdriet.
BVBA Med & More geeft advies aan clubs, verenigingen, bonden en belangengroepen. Schrijf je in voor een infosessie verenigingsmanagement in jouw regio of spreek vrijblijvend eens af met Ward Bosmans. email: wardbosmans@telenet.be tel: 0477-27 03 73