De kritiek en de vermoeidheid werden Deborah even teveel. Management consultant, Peter De Prins, kwam dus als geroepen. Deborah had opnieuw positieve energie. Blijven stilstaan is hetzelfde als achteruit gaan. Dat hadden ze in Diest ook begrepen. Met een nieuwe dosis moed gingen de zussen er weer tegenaan. In de keuken werd er hard gewerkt om de gerechten een facelift te geven. Met een nieuwe menu en een volle zaal werd het een geslaagde avond. Zelfs de burgemeester kwam dineren in Fleur Delice.
Wendy vond La Scène een zware tegenstander. En over haar man Chris wist ze te vertellen dat hij door zijn arrogantie niet veel fans had. Daarom trok ze zónder hem de straat op om de populariteit van hun restaurant weer op te krikken. Maarten stond nu aan de warme kant van de keuken. Daarmee wou Chris aantonen dat hij meer in z'n mars had. De à-lá-carte bestelling van een aantal klanten was daarvoor het ultieme bewijs.
Ben en Dominique kregen onverwacht bezoek. De management consultant deed ook in restaurant La Scène zijn intrede. Ondertussen was er gewisseld met het personeel. Ze besloten om een tandem van twee chefs te hanteren. Ben kreeg de woorden 'bemiddelende ondersteuner' toegewezen. Ook zij hadden een nieuwe menukaart opgesteld. Het duo had ondertussen een hechte band opgebouwd met hun personeel. Eén van de serveersters had een liedje voorbereid en zong het live in de zaal. Ook kregen ze enkele telefoons om hen succes te wensen.
Ook Ann en Tom werden geobserveerd door Peter De Prins. Zijn besluit over het duo was dat ze heel complementair zijn. Ann werd benoemd tot 'hervormende beslisser'. Ann profileert zich in tegenstelling tot haar compagnon. Tom kon zich niet helemaal vinden in deze commentaar. Zelf vindt hij dat hij zijn mannetje wél kan staan. Toch besloot Tom om de raad van de expert te volgen. Het nieuwe tieneridool kreeg een snelcursus assertiviteit. Dat bleek moeilijker dan gedacht. Sous-chef Kim stond 's ochtends alleen in de keuken. Normaal zou hij hulp moeten krijgen van chef Ann. Maar zij had moeite met het opstaan. Door de laatkomers had Kim het enorm druk. Amper vijf minuten voor de lunch kwam Ann met kleine oogjes opdagen.
In Kortrijk verliep alles erg moeizaam. Het personeel werkt er tot zeventien uren per dag. En die lange werdagen begonnen hun tol te eisen. Een dag verlof was zeker geen overbodige luxe voor de sous-chef. Maar daardoor moest Claudio alles alleen doen. En dat was duidelijk aan zijn humeur te merken. Het gemis van Nicolas in de keuken werd ook door de klanten opgemerkt. Een aantal gasten bleven te lang op hun honger zitten. De verlofdag van sous-chef Nicolas was dus niet onopgemerkt gebleven.
Ben en Dominique beseften dat het wel eens D-day kon zijn. En Wendy haalde nostalgische herinneringen op van de voorbije maanden. Alles moest worden ingeleverd. De boekhouding, de autosleutels en de gsm's werden verzameld. Slechts één duo kreeg zijn spullen terug.
In beide restaurants werd een speech gehouden die misschien wel eens de laatste kon zijn. Net vóór het resultaat kregen de twee genomineerde restaurants elk een veiligheidsagent over de vloer. Deze werd aangesteld om het restaurant, indien nodig, te sluiten.
De afvalrace begon en de zenuwen stonden gespannen. Rani sprak de onomkeerbare woorden uit: 'Het duo dat de deuren achter zich zal moeten dichttrekken is Ben en Dominique.'
Dominique wees de klanten vriendelijk de deur. Ze wou samen met haar personeel de laatste zijn om het restaurant te verlaten. Hiermee moet Oost-Vlaanderen voor het tweede jaar oprij opnieuw als eerste 'Mijn Restaurant!' verlaten.
In Turnhout vond het tegengestelde plaats. Daar werd een groot feest gehouden. Maar iedereen besefte plots hoe zwaar deze wedstrijd was. En er zullen nog drie duo's volgen.
Volgende week moeten de vier overgebleven zaalverantwoordelijken alle restaurants bezoeken. Om ze te observeren, te quoteren en uiteindelijk te nomineren.
