We hebben besloten om onze blog stop te zetten. Er is nu facebook waar bijna al onze kennissen opstaan, en waar ik regelmatig enkele foto's van Maxim op zet. Zodoende dat ze alles nog zo een beetje kunnen volgen. Maxim doet het nu uitstekend, en duimen maar dat het vanaf nu altijd zo gaat. Ik wil jullie allemaal heel hartelijk bedanken voor de steun tijdens ons toch moeilijke eerste adoptiejaar !
Ja, ik weet het .... het is een hele tijd geleden dat ik nog iets op onze blog heb gezet
Maar het is gewoon druk, druk, druk, en we hebben weer het één en ander meegemaakt : Sky heeft een serieuze operatie moeten ondergaan, Maxim is daarbij nog eens goed ziek gevallen, en daarna was het mijn toer : alweer de zoveelste antibiotica kuur. Jonges toch, waar blijft toch die zon ! We hebben dringend vitaminen nodig.
Maar Maxim is nu goed genezen en bij Sky worden de laatste nietjes woensdag eruit gehaald.
En nu zijn wij (lees : vooral ik !) aan het uitkijken naar het bouwverlof. Nog 3 weken en dan vertrekken we richting Umbrië. Ik hoop echt dat het heel goed gaat meevallen : zowel het weer, als met Maxim. Het is voor ons de eerste keer dat we met z'n drietjes gaan, dus ....
Ik wens jullie allemaal een heel goed verlof en tot in augustus !!!!!
Zoals de meesten zeggen : "het leven gaat door". Het is moeilijk als je een dierbare verloren hebt, maar het moet hé.
Maxim had van mijn vader voor zijn verjaardag een schuif-af en schommel gekregen. Toen mijn vader nog in het ziekenhuis lag, kwam het er gewoon niet van om deze te installeren, maar nu is ze toch eindelijk af. En Maxim is gewoon verloren ! Hij wil constant op de schuif-af of schommelen. Zelfs Peter en ik zijn doodop na een half uur ..... en hij wil gewoon niet stoppen !
Wat Maxim wel niet afgeleerd heeft sinds vorig jaar is zijn schrik voor gras. Zolang hij schoenen of kousen aan heeft, wil hij op het gras komen, maar zeker niet met blote voeten ! En als hij dan valt, wordt hij hysterisch ! Hij wil met zijn handen het gras totaal niet aanraken ! Het is wel grappig om die taferelen te zien ....
Ja, en met de hondjes gaat het ook goed. Sky is wat heviger en wil veel spelen. Billy is al wat ouder, en wil het rustig aan doen. Je ziet nu ook wel dat Maxim wat meer met Sky bezig is, maar hij doet het goed met alle twee honden hoor.
En nu maar hopen dat die zon eens eindelijk BLIJFT schijnen, want onze zoon is echt een buitenkind. Telkens is het zo van "buiten spelen, buiten spelen, .....".
Ik zou nog iedereen willen bedanken voor zijn steun en medeleven. Het doet ontzettend goed te weten dat er mensen zijn die om je geven ...
Mensen vragen mij hoe ik me voel, maar ik kan hun niet uitleggen wat er allemaal in me omgaat. Daarom dit gedichtje dat alles een beetje verduidelijkt hoe ik me voel :
Maxim is 2 jaar geworden ! In het weekend hebben we een klein feestje gehouden. Hij was gewoon hyper-actief ! De tijd vliegt gewoon voorbij : 3 juni is hij al 1 jaar bij ons !
Weer even wat meer nieuws en meer fotootjes. Bepaalde foto's zijn te groot, dus ik heb ze als bijlage ingevoegd. Gewoon op fotobenaming staan, en dan zien jullie de foto ....
Mijn vader ligt nog steeds in het ziekenhuis in Leuven, wachtend op zijn volgende operaties. Hij houdt zich goed, maar het is toch moeilijk voor hem om alles te accepteren en te verwerken. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij meestal sentimenteel wordt als hij 's weekends Maxim ziet. Hierna zie je een paar foto's met elkaar.
Vorige zaterdag is Maxim zijn vriendinnetje, Tsige, weer op bezoek geweest. Het was een zeer toffe dag. Echt plezant om de 2 kinderen met elkaar te zien spelen. En natuurlijk hebben de ouders niets anders gedaan als "gechatterd"!
Met Maxim gaat alles nog steeds goed. Hij praat veel, probeert alles na te zeggen wat wij zeggen. Van tijd moet ik heel goed nadenken wat hij eigenlijk wil zeggen
Het zijn voor heel de familie emotioneel heel zware dagen, maar we blijven hopen dat alles terug goed komt met onze pa. Hij komt voor de hele dag zijn bed niet uit, enkel als Maxim er is. Dan gaat hij wandelen in de gang met Maxim aan zijn hand : de trotse opa die zijn kleinkind aan iedereen wil laten zien ! De foto hiernaast heb ik met mijn gsm genomen in het ziekenhuis van Leuven ...
Zoals jullie kunnen zien is Maxim al een ferm kadeeke geworden. Hij is nog steeds heel braaf, maar hij begint toch zijn eigen zinneke door te zetten, allez, dat probeert hij toch. Deze namiddag is hij voor het eerst bij Rosie en Shauny. Rosie heeft haar hulp aangeboden om 's maandags op Maxim te passen als mijn ouders niet kunnen. Ik moet zeggen dat ik nu wel constant aan hem aan het denken ben : heeft hij niet teveel verdriet, niet teveel verlatingsangst, mist hij zijn mama en papa niet teveel, .... Och ja, voor alles is een eerste keer hé, en hij moet het eens gaan leren ....
Op algemeen verzoek weer wat fotootjes van onze kadé ! Momenteel is Maxim weer ziek, waardoor we al 3 slapeloze nachten achter de rug hebben. Maar ik probeer me daar niet teveel zorgen om te maken, omdat ik op elke blog van de adoptieouders lees, dat hun kindjes ook om de haverklap ziek zijn. Blijkbaar heeft dat iets met de immuniteit te maken die nog niet op peil is. Maar op de crèche lopen ook veel kindjes rond met een verkoudheid, dus ik denk dat het wel het tijd van het jaar is hé. En die sneeuw !!! Ja, van mij mag het nu wel stoppen met sneeuwen !! Ik verlang naar de zon !!!
Maxim kent al een mondvol woordjes, doet niets liever dan stappen, en kan al helemaal alleen eten. Zelfs alleen drinken uit een beker lukt ook al. Nu, onder het schoolverlof, zal hij een paar dagen bij de grootouders blijven, dus daar wordt hij weer in de watjes gelegd !
Het kerstverlof is alweer omgevlogen hé ! Het zijn ook eigenlijk redelijk drukke dagen geweest voor ons .... Maxim heeft zich goed geamuseerd, hoewel ik denk dat hij zijn kameraadjes op de crèche wel wat gemist heeft Maar ja, vandaag was hij blijkbaar in de wolken toen hij merkte dat Peter de weg naar de crèche insloeg ! En vanaf vandaag zit hij ook bij de grotere kindjes, samen met zijn kameraadjes Jonah en Wannes. Ik ben benieuwd : vanaf nu gaat hij weeral tal van nieuwe dingen bijleren ! Hierna enkele fotootjes van onder het verlof ... Groetjes,
Hierna nog een paar nieuwe fotootjes na Maxim's bezoek aan de kapper. Hij is nu al echt een 'jongetje' hé, en niet meer die baby .... Hij doet het nog steeds heel goed, en de hechting verloopt ook goed. Als hij valt, en zich pijn heeft gedaan, komt hij troost zoeken bij ons, dus zat zit ook al goed. Gisteren waren we naar de Ikea gegaan, en toen Peter en ik om de beurt naar het toilet gingen, begon hij ook telkens te wenen omdat hij schrik had dat we niet meer terugkwamen. En zowel Peter als ik konden hem niet troosten, zelfs niet met eten ! Neen, ik ben echt blij dat we nu wel positieve tekenen zien van de hechting.
Dag mensen,
Hallo,
Dag allemaal,
