Maudy en Zielsverwanten VANDAAG 12 April 2019 om 12 uur s middags.....ik zie dat het 10 jaar verder is:)
Ben ik weer verbonden met mijn blog Zielsverwanten.
Wat is er een hoop gebeurd de afgelopen 10 jaar.
Zielsverwantschap heeft zich uitgebreid naar het LEVEN en alles wat zich hierin afspeelt.
We zitten met ons allen in een grote transformatie....van dualiteit naar dit overstijgen door onvoorwaardelijke LIEFDE en COMPASSIE te ontwikkelen.
Met alle inspirerende behulpzame mensen om ons heen lukt dit aardig.
Sinds 2012 heb ik een meditatiegroepje met vrouwen gestart en NU 7 jaar later noemen wij ons groepje QWAN YIN MARIA GILDE......samen met ENGEL CHAMUEL welke over LIEFDE EN VREDE gaat.
Dat wat wij en onze planeet hard nodig hebben.
Laten we ons met ons allen richten op het ALOMGOEDE zowel in ons zelf als in onze medemens en de Wereld.
Sinds vorig jaar kreeg ik de inspiratie om nieuwe meditaties te maken ....
Nadat ik mijn site Maudy Innerlijke Stem uit de ether had gehaald ...omdat dat het verleden was.
Als u het leuk vindt kunt u via de link aan de linkerkant onder Maudy Peet utube de meditaties beluisteren.
Laten we met ons allen onze trilling verhogen zodat 3D .aar 4D en 5D kan ontwikkelen.
NAMASTE
Maudy
25-07-2009
Respect
Uit respect voor mijn zus Maudy.........liefs van Peggy
25-07-2009 om 19:35
geschreven door Maudy Peet Maidman
Hieronder een gedicht van een lieve Zielsverwant Kim die ik respecteer voor haar moed en doorzettingskracht. Tevens voor haar inzet voor project Hope en Innerlijke Stem
Net iets dichter bij
Van hier naar daar
Van zus naar tak
Wat ik denk is
irreëel
Van dit naar dat
Van zo naar hak
Het grijpt soms
Naar mijn keel
Misselijkmakend
Denkend dal
Langzaam los
Ik op, maar
Na mijn hoogte
Komt een val
Diep
en tergend waar
Dan uiteindelijk
Rust ik uit
En dromen
Vullen mij
En als ik wakker
De lucht weer ruik
Kom ik net
Iets dichter bij
Kim, 16 december 1997
25-07-2009 om 19:36
geschreven door Maudy Peet Maidman
Onderstaand verhaaltje heb ik ooit gelezen in een boek van Martin Schulman.......het origineel is veel langer. Ik heb in een notedop weergegeven wat de essentie is van het bestaande verhaal.
Ooit zagen een man en een vrouw elkaar in de ogen en voelden hun hart opengaan en hielden meteen van elkaar, ze voelden zich Eén.
Elk gebaar, elke lach, elke reactie was in beider ogen een hemels geschenk.
Ze waardeerden elkaar, hadden geduld met elkaar en gaven elkaar aandacht en verzorging.
Toen de jaren verstreken begonnen de verschillen van karakters op te vallen en de ééns gewaardeerde karakter uitingen werden nu een irritatie punt.
De één kon de ander geen aandacht meer schenken en zochten die aandacht bij een ander.
Toen kwam de distantie en separatie .en ieder ging zijn en haar eigen weg.
De man ontmoette vele vrouwen maar kon de diepte van zijn eerste vrouw niet vergeten en vond het niet bij de andere vrouwen.
De vrouw ontmoette vele mannen .en ook zij mistte de diepte van haar vorige partner.
Moe gezocht en gestreden ontmoetten ze elkaar weer en keken elkaar in de ogen.
Wat er vanaf het begin aanwezig was, de diepe Zielsverbondenheid herkenden ze weer in elkaar terug, ze voelden de Eénheid weer.
Hun zoektocht was voltooid ze hadden zichzelf gevonden ..en daardoor de ander weer herkend.
26-07-2009 om 16:48
geschreven door Maudy Peet Maidman
Gisteren was ik samen met mijn zus op het strand aan het wandelen. Een hele fijne plek om te zijn.........pranavol, vrij, heerlijk geluid van de golven en wijds. Ik zag een bord met een driehoek van gevaar in het water staan en de tekst: Gevaarlijk en advies om niet het water in te gaan.
Ineens kwam er een situatie naar boven vanuit 1988, toen ik één van de eerste keren hier op het strand met mijn nieuwe vriend Michael vertoefde. Die hele zomer hebben we samen elke dag op het strand doorgebracht, het was prachtig weer elke dag en elke dag was het weer genieten.
We besloten samen te gaan zwemmen en we waren niet eens zo ver van de kust toen ik ineens een hele sterke zuigkracht voelde. Ik werd naar de zee getrokken en kon met moeite mijn hoofd boven water houden en vooruit komen richting strand. Help riep ik en draaide me naar Michael om............en zag dat ook hij moeite had om uit die zuigkracht te komen. Hulp van zijn kant hoefde ik dus niet te verwachten. Met alle macht heb ik mezelf naar de kust gezwommen en Michael deed precies hetzelfde.
Van binnen borrelde er een inzicht in mij naar de boven:
Water van de zee welke symbolisch staat voor het collectief emotioneel onbewuste, heeft een grote zuigkracht op iedereen. Ga er niet vanuit dat die ander jou moet helpen...............maar zorg dat je jezelf op eigen kracht helpt.
Wij zijn allemaal verbonden met elkaar en helpen elkaar...........maar begin met jeZelf te helpen.
29-07-2009 om 11:47
geschreven door Maudy Peet Maidman
Een speciaal verhaal welke zich afspeelde in 1988 toen Michael en ik langs de kustlijn op het strand liepen, borrelde gisteren ook op.
We liepen in de hete zon ontspannen langs de waterlijn, keken naar de zee en dachten:...........nee, dat kan niet.
Op een rij dobberden 9 witte zwanen op het water, dicht bij de kust en keken richting strand. We keken elkaar aan en zeiden: Het lijkt wel niet echt, net of je in een mythologische voorstelling wandelt.
De zwanen waren echt wel Echt.
Dit is een voor ons 'héél bijzondere ervaring geweest........en na 21 jaar hebben we het er nog over.
Een magich moment.
29-07-2009 om 11:58
geschreven door Maudy Peet Maidman
Op een zonnige dag zaten we op het strand in Pireac Sur Mer. Ik zag een moeder met twee kinderen aan komen lopen, een jongetje van ongeveer 5, 6 jaar en een meisje van ongeveer 7. Het meisje viel mij op door haar enthousiaste tred, ze had er echt zin in, dat straalde van haar af. Haar moeder had een klein surfplankje in haar armen.
Aangekomen bij het water klapte het meisje in haar handjes en riep: Action, action action. Haar moeder legde het surfplankje in het water en vol actie en enthousiasme liep het meisje naar de plank en probeerde haar voetje erop te zetten. De plank floepte steeds weg onder haar poging erop te gaan staan.
Na verscheidene pogingen hield ze op........... en bleef maar naar het plankje staan kijken. Ze hoopte waarschijnlijk dat er iets van wat ze had verwacht; action action action, zou gaan gebeuren...... Natuurlijk bleef het plankje gewoon in het water liggen. Het enthousiasme van het meisje was ietwat getemperd en haar moeder pakte het plankje weer op en liep met haar kindertjes terug naar hun plek op het strand.
Terwijl ik dit tafereel zat te bekijken ging er door me heen:
Het is belangrijk in het leven je enthousiasme te behouden, het begint al als je klein bent, zoals dat meisje. Je hebt een idee in je hoofd en probeert dat vorm te geven
Maar net zoals meer dingen in het leven is......................
Het idee soms leuker dan de uitvoering:)
02-08-2009 om 13:39
geschreven door Maudy Peet Maidman
Today an aunt came visiting me. She brought something for me as a gift an inheritance. A golden ground amathist with the image of a woman with a gold edge around her.
For the eye, the woman is not to be seen, at first sight. But held against the light you can clearly see her image.
Especially today, the 5th of August, full moon.............. this is a symbol for me I received with gratitude.
Thank you God for sending me sighns.
05-08-2009 om 13:30
geschreven door Maudy Peet Maidman
When you keep wondering Like a Child You can ask with an open heart
Gods energy will always give you an answer Maybe not through the person you asked the question to But you get your answer throught God Showed by Souls and situations who are "really" living from the heart.
My advise:................. Keep your Childlike wondering
It keeps you going and brings joy to everyone.................. Who can receive with Childlike openess.
08-08-2009 om 11:04
geschreven door Maudy Peet Maidman
Ineens kwam er een wonderbaarlijk moment naar boven drijven. Mijn vader is overleden in de wintertijd. Na een lange tijd is hij toch overgegaan. Enige dagen na zijn begravenis kwam mijn moeder bij ons logeren. Op één van die dagen had het gesneeuwd en ik stelde voor om met ons drietjes een boswandeling te gaan maken. Het gemis van mijn vader was in de atmosfeer duidelijk voelbaar, naar buiten gaan zou goed doen, even wat frisheid opsnuiven. We gingen met de auto naar het bos dicht in de buurt van ons huis.
We stapten uit en gingen de poort van het nu helemaal wit besneeuwde bos binnen. De sneeuw knerpte onder onze voeten in het desolate bos. Het leek of wij de enigen in het bos waren op dat moment.
Ik keek naar mijn moeder die met gebogen hoofd naast mij liep en voelde wat ze voelde. Haar echtgenoot en mijn vader waren net overleden.......hij was niet meer bij ons en een stuk warmte was met hem meegegaan. Ik dacht naar de kosmos: geef me alsjeblieft een teken van steun...........
We passeerden een boom waarvan alle takken waren afgehakt en terwijl ik naar de boom keek ging er door me heen: zo voel ik me ook op dit moment. Dichter bij de boom gekomen lagen er allemaal afgehakte grote takken op de grond, één leek wel een boomstam op zichzelf. Ik keek naar de met sneeuw bedekte "boomstam" en zag dat er wat op geschreven was met een tak in de sneeuw op die stam. Dit was een wonderbaarlijk moment voor mij omdat ik net om een teken gevraagd had en ik nu in de sneeuw............. mijn naam geschreven zag met een hart erbij............
Wonderbaarlijk en een grote steun op dat moment.
15-08-2009 om 16:27
geschreven door Maudy Peet Maidman
Insights in the multi dimentional energy
See things in the right perspective......in the right proportion
Bezinning.......nodig op zijn tijd
Take of your mask
Waterdrager draag het water naar de Horizon
Op een zonnige dag zaten we op het strand in Pireac Sur Mer.
Embrace your Shadow
Today an aunt came visiting me.
Vertrouwen is de "Gatekeeper" van de schatkist van je Ziel.
High...........Higher...........Highest..............SIMPLICITY
