Een Nederlandstalige blog herbergen onder een titel die over de plas gestolen is?
Google all the nothing you want en je krijgt meteen een link naar een youtube clip van O-Town, een stelletje schrale batsers die vijf minuten lang All or nothing kwelen. Tweede in de rij is een link naar Ronan Keatings kleffe hit When you say nothing at all. Een gladde bard uit Ierland die in de jaren 90 miljoenen plaatjes verkocht met zijn gekweel. Bij muzikaal Ierland denk ik altijd aan the Dubliners en the Pogues maar het kan niet elke dag St. Patricks Day zijn (aanstaande donderdag dan weer wel).
(Theres never enough time to do) all the nothing you want. Een geniale repliek van stripfiguur Casper tegen zijn levende knuffeltijger Hobbes, in de gelijknamige strip Casper & Hobbes (originele titel Calvin & Hobbes), wanneer deze oppert dat de zomervakantie alweer ten einde is. Casper & Hobbes was een Amerikaanse stripreeks van Bill Watterson die liep van november 1985 tot 31 december 1995 in honderden kranten verspreid over de aardkloot, en tot op de dag van vandaag nog steeds herdrukt wordt in de papieren media.
Waar je in elk continent doodgeslagen wordt met merchandise van strip- en tekenfilmfiguren allerhande, daar weigerde Watterson elke vorm van commercialisering van zijn geliefde creatie. Op de succesvolle verzamelalbums na dan. Hadden ze niet bestaan, dan hadden miljoenen fans beslist eigenhandig iedere dag de vier plaatjes tellende gag zorgvuldig uit de krant geknipt. Een haast heilig ritueel waar ik me jaren geleden zelf meester in maakte toen ik nog niet alle albums bij elkaar gesprokkeld had.
In tijden waarin je doodgeslagen wordt met allerlei afgeleidde artikelen van strips en tekenfilms kan men een figuur als Watterson alleen maar blijven bewonderen. Op twee zeldzame kalenders uit eind jaren 90, begeerde verzamelobjecten voor de die-hards, is er van mans levenswerk geen enkel hoererend goudhaantje te bespeuren. Ik zie het Studio 100, makers van een televisieserie over een zagerige droogstoppel en zijn pratende bobtail nog niet direct doen. In de supermarkt rayons liggen de Plopkiwis tussen de Zespris en andere lichtbehaarde Nieuw-Zeelanders.
Wel is er een gigantische shitload aan illegaal Casper & Hobbes materiaal te vinden. Ik moet bekennen dat ik er mezelf ook aan bezondigd heb. Een T-shirt met een opdruk van het vrolijke duo, in een goedkoop winkelkraam in een of andere drukbezochte straat in Amsterdam. Verstoft al weer enkele jaren op de bodem van mijn kleerkast. En zo hoort het ook.
