Na mijn 7 jaar in de bergen, niet de mooiste tijd van mijn leven. Maar toch wou ik mijn passie van geur niet opgeven dus trok ik naar een andere stad. Waar ik weer bij een parfumerie kon gaan werken ik dee me bescheiden voor, zo irriteerde ik niemand maar kreeg ik toch meer en meer verantwoordlijkheid. ik maakte een parfum dat simpel weg naar mens rook. daardoor werd ik bekent ik was een echte sensatie, de mensen gingen uit de weg voor mij en dat bevalde mij wel. Maar het was in die aandacht en faam dat ik besefte dat er moest een geur zijn waarvan mensen je niet allen gaan zien staan maar ook echt beminnen.