|
Hey, Jean-Baptiste hier weer.
Het laatste wat ik jullie vorige keer zei was dat ik bij madame Gaillard was terecht gekomen. Het was daar niet bepaald pretig, de andere kinderen mochten me niet echt. Dus pesten ze mij nog al veel, heel veel het was zelfs zo er dat ze mij eens probeerden te vermoorden. Maar ik ben geen watje dus liet me niet echt doen, als ik er nu op terug kijk heb ik er uiteindelijke een dikker vel aan overgehouden. Maar er was wel iets positiefs aan dat moment van mijn leven, het was bij madame Gaillard dat ik eindelijk mijn reukzin begon te ontdekken. tegen mijn zesde kende ik meer dan tienduizend geuren. Maar dat werd meer als griezelig aanzien. Dus werd ik naar de leerlooier gestuurde om te werken in hoop dat ik daar snel zou dood gaan, aangezien dat een redelijk gevaarlijk beroep is. Maar in mijn tijd bij de leerlooier tijdens een van mijn vrije dagen liep ik op straat nog steeds geopsedeerd door geuren, rook ik iets wonderbaarlijks. De geur van een roodharig meisje, de geur maakte me waanzinnig en ik wurgde haar alsof ik de geur uit haar nek aan het wringen was. mijn eerste moord...
|
