Vrijdag: de laatste dag Paviljoen 1: 7u45: Alles stil muisstil buiten, muistil op de gangen, muistil op de kamers.
Je houdt het niet voor mogelijk maar de volledige blok (leerlingen) bleek nog steeds in een diepe slaap gedompeld. Gelukkig dat er nog één of twee wakkere leerkrachten waren, die de voorbije nacht op een respectabel uur hun bedstede opgezocht hadden, zodat de kindjes toch nog tijdig konden gewekt worden.
Ontbijt binnen 20 minuten!
En daar hadden we vandaag naast de gebruikelijke keuze als extraatje heuse croissants. En ook de warme chocomelk was gelukkig weer van de partij. Meer dan voldoende dus om iedereen met een gevulde maag de laatste dag laten aan te vatten.
Eerste opdracht: valiezen maken, kamers opruimen en verzamelen in de refter voor de laatste activiteit. En ja hoor, hoeslakens verwijderen bleek iedereen ineens een stuk makkelijker af te gaan dan ze over de donsdekens trekken twee dagen geleden en nauwelijks een halfuurtje later was het dan alweer verzamelen geblazen voor de laatste activiteit van onze driedaagse: de groepen die woensdag de natuurzoektocht hadden gedaan mochten vandaag quizzen en vice versa.
Zeker deze eersten vonden dat niet erg, want een stralend zonnetje begeleidde hen tijdens de laatste kilometers doorheen het glooiende landschap van Massembre en omgeving. De eik, de lavendel, de lork, de reiger en vooral de marentak ... ze hebben geen geheimen meer voor onze eerstejaars.
En ook de quizzers hadden hun handen meer dan vol!
2 uur lang de hersenen pijnigen met 8 ronden vragen over de meest uiteenlopende onderwerpen. Zo nu en dan werden hierbij gelukkig wat hints uitgebeeld door de vijfkoppige jury, waar vooral Mevrouw Pollaris zich onderscheidde door haar uitmuntende zangtalent.
De twee uurtjes vlogen voorbij en dan was het alweer tijd voor 'het laatste middagmaal'.
En wat iedereen stiekem had zitten hopen gebeurde ook echt, er werden vandaag frietjes geserveerd, frietjes à volonté zelfs, aangevuld met vleesballetjes in tomatensaus. En waar we vorig schooljaar nog tevergeefs moesten zoeken en vragen naar mayonaise en/of ketchup, dit jaar waren die standaard van de partij.
En zo bleek ook dit menu nagenoeg voor iedereen een voltreffer en meteen een ware afsluiter voor de geslaagde driedaagse.
Intussen waren enkele begeleiders nog vlug even de ronde gaan doen in de reeds verlaten paviljoenen en verzamelden ze toch wel één en ander achtergelaten, of beter gezegd 'vergeten' kleding. Nog een laatste maal verzamelen in de feestzaal dus om ook dat nog even op punt te stellen. De sfeer die er vanaf het eerste moment ingezeten had bleef aanhouden en na een laatste woordje van de directeur, die iedereen - en niet in het minst de leerlingen zelf - dankte voor de voorbije dagen, was het de hoogste tijd om gepakt en gezakt terug de bus op te stappen en naar Bilzen weer te keren.
Nog vlug poseren voor een klasfoto als aandenken en dan de twee uur durende reis naar het verre Limburg aanvatten. Een laatste blik achterom, nog even wuiven, misschien een stiekem traantje ... Massembre (2010) zat er op!
Mogelijk zal zoon- en/of dochterlief jullie het hele verhaal van de driedaagse later op deze dag van naadje tot draadje vertellen tenminste als hij of zij daar nog de energie toe heeft. Want wij hebben zo'n stil vermoeden dat velen, zo niet allen, vrijdagavond (zeer) moe maar (hopelijk ook) voldaan al snel onder de wol zullen kruipen.
We zeiden het eerder al: het eten in Massembre mag er best zijn dit jaar en zeker vanavond viel er niets op aan te merken. Enerzijds een groenteschoteltje met couscous voor de liefhebbers, en anderzijds keuze tussen 2 soorten pizza voor de lekkerbekken. En of ze gesmuld hebben onze leerlingen. Zelden hebben we zon rijen zien aanschuiven om een tweede, ja zelfs derde portie bij te halen. We kijken nu al uit naar wat de pot morgen schaffen zal of beter dan vandaag nog kan, we zijn benieuwd!
En dan was het tijd voor de ' soiree de Massembre '. Jeanne en Paula, 2 niet helemaal onbekend uitziende poetsvrouwen van het domein kwamen leerlingen en leerkrachten vermaken met anecdotes en weetjes van diverse leerkrachten, die dan vervolgens hun kunnen voor het grote pubkiek ten toon mochten spreiden. En ja hoor, de opdrachten die de leerkrachten voorgeschoteld kregen (van ballonnen stuk blazen, via gorgelend Franse chansons declameren tot met waterpistooltjes om het eerst een brandende kaars te doven) werden door de jonge meute vanzelfsprekend met veel enthousiasme en een schatergelach onthaald.
En dan het moment suprême, datgene waar menigeen al geruime tijd had zitten uitkijken: de fuif. We gaan bij deze niet uit de biecht klappen en zeker geen geheimpjes openbaar maken, maar willen toch meegeven dat de meeste leerlingen het fuifmoment dat door heel wat leerkrachten als het beste ooit bestempeld werd, als véééél te kort hebben ervaren. En als je zag dat nagenoeg 300 dolle kinderen samen met enkele dozijn zo mogelijk nog dollere leerkrachten het woord ambiance meer dan alle eer aandeden, dan kunnen we naar volgend jaar toe alleen maar hopen nog meer van dat!
Netjes en zoals gepland om 10 uur stipt, verstomde de muziek en werd er een waardig einde aan de laatste avond gebreid met het uitdelen en het aanbinden van de vriendschapsbandjes. Drie dagen samen in Massembre en vrienden voor (het leven)?
Maar ja, ook de klok was niet blijven stilstaan en was het de hoogste tijd geworden om de tandjes te poetsen, de pyjama aan te trekken en onder de donsdeken te kruipen.
En en dat is echt waar nauwelijks 10 minuten later was heel het jonge geweld in Massembre in een diepe slaap gedompeld.
Donderdag: dagactiviteiten 7u30! Op menige kamer rinkelt, zoemt of belt er iets de gsm, de wekker of mogelijk nog een ander wekmiddel, wie zal het zeggen. Niet dat het echt nodig was, want reeds rond een uur of zeven noteerden we her en der de eerste tekenen van ontwakende jongeren. De nacht was rustig verlopen en zo hoort het natuurlijk ook. En dus stond iedereen na een klein halfuurtje paraat en konden we op weg naar ons ontbijt. Hierover kunnen we kort zijn: een assortiment brood, indien gewenst één of enkele sneetjes versgebakken spek en verder een lapje ham, confituur en/of choco à volonté. En uiteraard het gezonde kommetje ontbijtgranen met melk en/of een lepeltje suiker niet vergeten. We hebben de leerlingen niet horen klagen.
Met gevulde magen aan de slag voor de eerste shift van de voormiddagsessie. Naast de keuzeactiviteit van gisterenavond hadden de leerlingen nog eens 2 keuzes mogen kenbaar maken die ze in de loop van de voormiddag dan voorgeschoteld kregen: een aantal opties van gisteren werden herhaald en aangevuld met enkele nieuw mogelijkheden. Een bloemlezing: vriendschapsbandjes, zaalsport/balspelen, dans, reclamespel, bosspel, cluedo, muziekquiz, kringspelen echt voor elk wat wils. Alle ingrediënten aanwezig voor een geslaagde voormiddag zou je denken, maar al vlug bleek dat het Waalse wolkendek onze mening niet direct deelde. Het begon met enkele druppeltjes afgewisseld met een buitje, maar toen al vlug de buien de overhand begonnen te nemen en de druppelmomenten schaarser en schaarser werden, moest her en der overgeschakeld worden op het noodprogramma Een bosspel zat er bijvoorbeeld niet zo direct meer in, tenzij je moddergevechten ook tot die groep van activiteiten zou rekenen. Maar niet getreurd het vindingrijke duo Jacobs/Baerts had dit alles natuurlijk voorzien en uiteindelijk kon iedereen zijn weliswaar voor sommigen in iets gewijzigde vorm voormiddagprogramma succesvol afwerken.
En dan was er het middagmaal! Om eerlijk te zijn, menig begeleider hield zijn/haar hart vast toen ze het menu voorgeschoteld kregen: fishburgers met rijst of aardappelpuree samen met een assortiment van gestoomde groenten. En laat het nu net dat gerecht zijn dat vorig jaar voor nogal wat opschudding zorgde! Gelukkig bleek ook hier onze vrees ongegrond, want alles was best te pruimen, zelfs de aardappelpuree die vorig jaar zowat het midden hield tussen TEC 7 lijm en pleisterkalk had dit jaar een andere textuur en smaakte zelfs naar datgene waarnaar het hoorde te smaken! Alles kits dus!
Veel tijd om dit alles te laten verteren werd ons echter niet gegund, want in de namiddag zouden we met zijn allen de sportieve schoenen aantrekken en ons beste beentje voorzetten in de SLC racebaan.
Maar dat was ditmaal helemaal buiten de wil van de weergoden gerekend, want die besloten ineens om de hemelsluizen volop open te zetten, waardoor de speelterreinen in een mum van tijd tot een modderig grasland herschapen werden. Hoogste tijd dus om een tweede keer een alternatief regenprogramma op te starten: Eén tegen allen!.
In een superuitdaging moesten de leerlingen in groep een hele rits uitdagingen tot een goed einde brengen. Een greep uit de diverse opdrachten: 900 keer pompen, 900x haasje over, 900 sit-ups, 6 rollen toiletpapier blaadje per blaadje nummeren en terug oprollen, een woordketting maken van minimaal 200 woorden, 500 maal een ring rond een kegel gooien en nog veel meer.
De 2 groepen van pakweg 90 leerlingen brachten alle opdrachten tot een goed einde, en maar goed ook want anders zouden ze morgen de hele dag slaafjes mogen/moeten zijn van de begeleidende leerkrachten.
Begrijpelijk dat de tijd vloog en na een versnapering als vieruurtje keerden we met zijn allen terug naar de paviljoenen, waar iedereen ruim de tijd kreeg om vrij te zijn. Gewoon wat lummelen of recupereren (of was het zich opladen voor de avond?), enkele gezellige dode-momentspelen met de ganse groep, nog maar eens het terrein (lees: de alternatieve speeltuin) verkennen, of misschien toch maar uitgebreid douchen, haartjes föhnen en zelfs (de directie leest toch niet mee) hier en daar wat make-up het kon vandaag even allemaal.
Maar hoe het deze avond allemaal zal aflopen laten we jullie noodgedwongen nog enige tijd in het ongewisse. Want nu gaan we eerst nog even de nodige energie proberen op te doen om er straks flink tegenaan te gaan.
Woensdag namiddag Eens de magen gevuld wilden de meeste leerlingen liefst van al zo snel mogelijk de slaapvertrekken voor de komende nachten opzoeken. Maar eerst dienden ze toch nog wat geduld te oefenen want voor het zover was waren er nog twee activiteiten voorzien.
Voor de ene helft was dat de befaamde natuurzoektocht 8km wandelen in het bos, tussen de koeien, over modderige paadjes, glibberige stenen en ergst van al, de laatste paar kilometers flink wat klimwerk voor de boeg. Intussen oog hebben voor wat de natuur te bieden heeft. Het verschil in uitzicht tussen dennen, sparren en lorken, de smaakverschillen tussen de zoete braambes en de wrange sleedoornbes en even proeven van verse, zelf geoogste walnoten het zat er allemaal in. Zelfs de galwespen onder de eikenbladeren en in de struiken van de wilde rozelaar gaven twee uur lang al hun geheimen prijs. En als klap op de vuurpijl waren er de maretakken, die uitnodigden om eeuwige liefde te bezegelen, maar of die kussen ook effectief gegeven zijn, hebben we, met onze ogen althans, niet kunnen aanschouwen.
Hoe dan ook, meer dan twee uur later kwamen allen, zoals men dan zegt moe maar voldaan, terug aan op het domein.
Intussen had de andere helft van de leerlingen hun hersenen moeten pijnigen in de enige echte Massembre-quiz. En die was naar verluid niet van de poes Mevr. Nelisssen, Mevrouw Stippelmans en de vijfkoppige jury schotelden de verschillende groepen een rits vragen voor, waarbij menigeen meermaals meer moest dan gewoon even slikken. En dat de jongelui beter op de hoogte zijn van pakweg de nationaliteit van de klusjesman van de Simpsons dan van de naam van onze minister van onderwijs - weten jullie wie hij is trouwens? - werd al vlug duidelijk. In tegenstelling tot vorig jaar, waar de spanning er tot de laatste vraag inzat, werd vandaag echter al vrij vlug het kaf van het koren gescheiden en na 80 vragen en bijna evenveel juiste antwoorden mochten de verdiende winnaars het podium beklimmen en hun verrassingspakket in ontvangst nemen. Hmmm ... lekker ... zeker, gezond ... nu ja ... 't is maar eens in het schooljaar Massembrequiz..
En dan was het eindelijk de hoogste tijd om de kamers te verkennen en om in te trekken. En dat viel , zo bleek uit de eerste reacties, voor de meesten flink mee. Met zijn vieren (of meer) gezellig samen, voor een aantal klassen zowel toilet als douche en ruime badkamer binnenshuis kortom de niet tevreden waren op een halve hand te tellen. Alhoewel, mamas en papas, misschien bij de eerstvolgende gelegenheid zoon- of dochterlief toch eens leren hoe ze op een efficiënte manier een donsovertrek over een donsdeken dienen te trekken J
Hoe dan ook nadat ieders bedje gespreid was bleef er zelfs nog wat tijd over om elkaars kamers te 'inspecteren' ...
En dan op naar het avondmaal!
En wonder boven wonder dat bleek alweer mee te vallen
Natuurlijk, we zegden het eerder al, niemand kookt zo lekker als mama (of papa?), maar veel klachten hebben we niet echt gehoord. Of toch, maar wat zegt zoiets ...
Voor de ene was de soep 'superheerlijk' voor een ander 'niet te ...' Hetzelfde kan gezegd over de pasta met ham en kaassaus ... superlekker meneer!, veel te droog mevrouw!, wat te veel kaas, niet genoeg kaas, de ham te rauw, heerlijk gebruind kostje, aangebrande korst, je houdt het niet voor mogelijk welke tegenstrijdige meningen er geuit worden, en toch, één iemand slaagde er zelfs in om tot 3 maal toe een extra portie bij te gaan halen. En toen moest even ingegrepen worden, want hij was anders misschien nog steeds aan het eten. Maar goed, na afloop bleek het grootste deel van de borden volledig leeg te zijn en zelfs de echte kritikasters konden uiteindelijk gepaaid worden met een lekkere vanillepudding als toetje.
En dan was het tijd voor het serieuzere werk. Meer dan 150 leerlingen kozen voor de avontuurlijke zaklampentocht, die hun ruim 2 uur lang in de duistere (maar veilige) bossen van Massembre onderdompelden. Als we hen mochten geloven waren er vleermuizen, muizen, ratten, everzwijnen, ja zelfs poema's en schorpioenen op het gevarieerde traject waar te nemen. Bewijzen daarvan hadden ze niet echt, maar ruimdenkend als we zijn geloven we onze pappenheimers op hun woord.
Intussen werd op het thuisfront sportief met de bal gespeeld, ontstonden er kleurrijke armbandjes, werd er uitgebreid naar de moordenaar gezocht in de live-versie van Cluedo en demonstreerden anderen hun muzikale kennis in de muziekquiz.. Duidelijk voor elk wat wils dus!
En dat alles perfect getimed en gesmeerd liep getuigt het uur van 'slapen gaan': 10 uur stipt. En zelfs daarna geen klachten: logisch eigenlijk, want de donderdag beloofde nu al een drukke dag te worden!
Het was amper 7u30 toen de eerste autos op de rotonde aan de spooronderbrugging in Bilzen richting Kimpel draaiden om aldaar zoon - of dochterlief te droppen voor hun eerste uitstap in het Middelbaar Onderwijs. Een uitstap die leerkrachten en leerlingen van het Sint-Lambertuscollege voor drie dagen naar het Ardense Massembre zou brengen voor hun traditionele ontmoetingsdagen.
Al was de zon niet direct van de partij, de sfeer zat er al direct goed in. Het vertrek van de bussen verliep vlekkeloos. Veiligheidsverantwoordelijke Nicole Mercken zorgde er onder escorte van de Bilzerse politiediensten voor dat in een mum van tijd een file van 7 bussen ongehinderd kon vertrekken richting Heer.
In hun ijver om zeker niemand of niets te vergeten vonden de begeleiders het zelfs nodig om de bagage van een toevallige voorbijgangster in de bus te deponeren, zodat de lieve mevrouw er nog een spurtje diende uit te persen om de betreffende bus een halt toe te roepen en haar rechtmatige eigendom terug te bekomen.
Ook de mama's en papa's die nog hunkerden naar een laatste afscheidszoentje van zoon of dochter moesten erg snel zijn, want het grootste deel van hun kroost zat al lang tussen vrienden en vriendinnen hoog en droog in de bussen van 'De Zigeuner'.
Hoe dan ook, ruim anderhalf uur later arriveerden alle bussen netjes achter elkaar op het domaine de Massembre. En ja, zelfs de zon toonde zich bereid om van het eerste moment haar bescheiden bijdrage te leveren aan het welslagen van de driedaagse.
Even tijd om de valiezen uit de bus te laden, in de feestzaal te verzamelen en aandachtig te luisteren naar de welkomstwoorden waar de belangrijkste kampafspraken nog eens overlopen werden ... en dan al de eerste activiteit: de verkenning van de omgeving. In de vorm van een fotozoektocht, afgewisseld met een aantal leuke spelletjes (Chinees voetbal, blindemannetje, menselijke piramide, enz ) probeerden de verschillende klassen zich een beetje te oriënteren op het uitgestrekte domein en maakten ze kennis met de voornaamste gebouwen: de feestzaal, de refter, het coördinatiecentrum en natuurlijk hun eigen slaappaviljoenen. Reeds tijdens deze eerste activiteiten werden de eerste kleine ongelukjes genoteerd: een schaafwondje hier, een kneuzinkje daar allemaal onschuldig natuurlijk, maar meteen hadden de monis (7de jaars Kantoor uit IKSO Hoeselt) hun eerste slachtoffertjes over de vloer.
En dan was het al etenstijd
In tegenstelling tot de vorige jaren, toen we het met een broodjesmaaltijd moesten doen, kregen we dit jaar een heus middagmaal aangeboden. En geloof het of niet, maar het grootste deel van ons kritische publiek vond die eeste maaltijd best lekker. Het toch wel lekkere groentesoepje viel niet écht in de smaak eten kinderen thuis nog wel soep eigenlijk? -maar de country potatoes, de kipfilets met champignonsaus en de worteltjes swingden de pan uit. En ja, dat de worteltjes van mama net dat ietsie pietsie lekkerder zijn, dat spreekt natuurlijk voor zich.
En dan op naar de volgende activiteit ... een superquiz of een leerrijke natuurzoektocht maar daarover informeren we vanavond.
Nog enkele dagen en jullie zoon of dochter vertrekt voor de Ontmoetingsdagen anno 2010 naar het gezellige Massembre.
Via deze site willen we jullie graag op de hoogte houden van het reilen en zeilen aldaar en zullen we dagelijks een verslag plaatsen van de belevenissen van de voorbije dag, doorspekt met tal van foto's zodat jullie zich ervan kunnen vergewissen dat jullie spruiten zich volop amuseren.
Maar eerst nog even wat praktische informatie:
We vertrekken uiteraard op woensdag 29 september. De leerlingen worden reeds om 7u45 verwacht aan de Kimpel. Ze zijn op de hoogte in welke bus ze dienen plaats te nemen en kunnen zich dan ook onmiddellijk gepakt en gezakt bij de betrokken leerkracht aanlmelden. Om 8u vertrekken de bussen dan richting Massembre.
Wat er daar allemaal te beleven valt, zullen jullie zoals gezegd dagelijks op deze plaats kunnen meevolgen.
Op vrijdag 1 oktoberomtrent 16u mogen jullie ons terug in Bilzen verwachten uiteraard ook aan de Kimpel.
Wij hopen, neen we zijn er zeker van dat we met zijn allen een leuke en boeiende driedaagse zullen beleven. En laat zeker niet na eventueel een berichtje te plaatsen in ons gastenboek (zie rechterzijde van dit scherm).
