En plots gebeurde het.. bijna 7 jaar geleden werd ik voor het eerst mama. Niets liep die dag zoals gepland , na een droomzwangerschap kreeg ik een horror van een bevalling als nieuwjaarsgeschenk die dag in 2012. Ik kreeg niet het eerste kindje van dat magische nieuwe jaar hoewel elke vroedvrouw die op dienst stond de nood toch voelde me daar attent op te maken,.. het hoeveelste vergat ik te tellen na uren van arbeid waarna ze ons klaarmaakten voor een spoedkeizersnede. Ik kreeg een wolk van een zoon. De eerste van mijn drie wondertjes, maar daarover later meer .
De start van deze blog begint namelijk niet met het ter wereld brengen van onze kinderen , en alle euforische momenten die daarop volgden. Deze blog start vanuit hoe het mijn lichaam voor altijd veranderde. Ik werd mama het jaar van mijn dertigste verjaardag.
Ik was als twintiger altijd al vrij sportief geweest , deed een opleiding dans en theater en danste nog op dagelijkse basis. Ik woog rond de 68 kilo ( schommelde eens 2 kilo meer of minder ) Ik ging ervan uit dat ik na mijn bevalling gewoon even streng ging diëten en dat alles dan weer bij het oude was.... niets was minder waar... het laatste trimester van mijn zwangerschap kwam ik enorm veel aan. En toen ik op 41 weken met weeën op de weegschaal ging staan stond de teller op ongeveer PLUS 30 kg.
Daar stond ik - thuis met een pasgeboren knappe kerel, een weegschaal die nog een massa overgewicht aangaf - een litteken dat mee deed voelen dat ik nie direct weer zou gaan sporten en een moederhart dat volliep met emoties waarvan ik me nooit had kunnen voorstellen dat ze in me zaten..
ik trooste me met ijsjes , chips ,en anders zoet want natuurlijk Zolas iedereen van de daken schreeuwde als je borstvoeding geeft vliegen de kilos er gewoon vanzelf af - 6 maanden later verhuisden we , stopte ik met borstvoeding geven en stond diezelfde weegschaal nog steeds op overgewicht !
Zo volgden nog 2 prachtige kleine dametjes ... ik kwam steeds 20 kg bij en viel er 10 af ... En zo geraakte ik in die - dus nu bijna 7 jaar- in een soort van comfortversie van mezelf.. het had ook voordelen- ik was plots een sympathieke moeder die gevraagd werd op ontbijtjes en taart middagen en ik genoot er wel van ... ik ging meer en meer nar etentjes en Donk glaasjes wijn of gin tonicskes alsof het niets was - of nog steeds is ...
en plots is het na vijfhonderd dieetpogingen plots daar ... dat gevoel dat dit het moment is ! Dat het ECHT niet meer zo verder kan- ik MOET iets doen...
ik kreeg onder de kerstboom van de meeest lieve man ooit ( ja , die van mij!) een bon voor 3 maanden intensieve begeleiding door een personal trainer ... en ik ben bang , ban en gemotiveerd , ik heb zin om te starten maar voel mee heel klein.. ik zie elke dag in de spiegel wat ik in die 7 jaar mijn lichaam heb aangedaan... ik doe alsof het me niets kan schelen , alsof ik gelukkig ben met hoe ik eruit zie ,... ik weet nu dat ik niet zomaar kan stoppen ik weet dat ik veel tijd zal nog hebben , dat ik hard zal moeten werken... ik start op op 11/1/2019.. ik ben gemotiveerd ,...maar vooral bang...
de start dus van de weg naar mijn nieuwe ik - niet terug naar mijn lichaam van voor ik mama werd - maar naar een nieuwe versie , met een gezonde BMI- met zelfvertrouwen... de start van deze blog !
eerst geniet ik nog een week van de overdadigheid van de feestdagen .. tot 2019!
