Ben de bever en zijn vriend Piet gingen naar de beverburcht.
Daar speelden ze fijn. Toen kwam de klein zus van Ben.
Ze vertelden dat Ben moest komen eten.
Ben zwaaide nog naar Piet en riep tot morgen.
Ze aten wilgentakken het lievelingseten van Ben.
Na dat Ben had gegeten hoorde hij dat de tandenborstelvoorraad was gestolen door de anti -poetsbende.
In verhaal 2
toen Ben en Piet naar school gingen duwde ze elkaar.
Omdat de tandenborstelvoorraad was gestolen.
Toen Ben en Piet op school kwamen was er een nieuwe leerling. De juffrouw stelde de nieuwe voor hij hete Rob
Zijn zakken zaten vol snoep. Op de speel plaats zaten een paar meisjes rond Rob. Ben en Piet stonden er bij.
Rob vroeg aan Ben voor een lidkaart van de beverbende.
Robhad gehoord dat Ben bij de beverbende zat.
Ben zei je moet eerst weten hoe je je tanden moet poetsen.
Rob zei niks en dacht na want hij wist niet hoe hij zijn tanden moet poetsen. Toen ging de bel. Ben en Piet gingen naar huis.
Ben en Piet vertrouwde die Rob voor geen cent.
In verhaal 3
Ben en Piet gingen naar de beverburcht. En hoorde dat er weer tandenborstels waren gestolen. Ben en Piet gingen
Een eindje terug. Ben hoorde iets en was stil.
Uit de struiken kwam Rob en nog andere.
Ze hadden allemaal een lolly in hun mond.
Ze hadden ook rugzakken met de gestolen tandenborstels .
Ben fluisterde tegen Piet en zei het is de anti poetsbende.
Ben had een plan. We pakken ze op mijn teken. Ja!
Ben en Piet liepen de anti poetsbende achter na.
Ben was de anti poetsbende kwijt en ook Piet.
Ben was bij de bakker en riep heel hart Piet Piet!
in verhaal 4
'Jullie moeten me helpen', zei Ben vastbesloten.Hij had zo snel hij kon een tiental beverbendeleden bij elkaar getrommeld. 'We zullen eens laten zien met wie ze te maken hebben', zei Tim boos. 'Kom op, we gaan Piet uit hun handen bevrijden.' Ze liepen allemaal achter Ben aannaar het dichte bos. Ben was tenslotte de enige die de weg naar de gehieme burcht wist. Plots hield Ben halt. 'Vanaf hier moeten we stil zijn', fluisterde hij. 'We verlaten het pad en gaan de struiken in. Aan de burcht omsingelen Rob en de anderen zodat ze niet kunnen ontsnappen. Wij zijn in de meerderhied.' De anderen knikten en volgde Ben de dichte begroeiing in. Ben sloop door de struiken en brobeerde zo weinig mogelijk takjeste laten kraken en blaadjes te laten ritselen. Toen hij de burcht naderde, zag hij plots Rob tegen een boom zitten. Met zijn bijde handen over elkaar geslagen, leek het alsof hij sliep. Dit is vast een valstrik, dacht Ben. Ben liep op Rob af. 'Ik had je al sneller verwach', zei Rob en sprong recht. 'Waar is piet?vroeg Ben en keek rond. maar Piet was er niet. 'Die hebben we samen met alle tandenborstels naar onze schuilplaats gebracht', antwoorde Rob. Ben schrok. Alle tandenborstels weg, dacht hij,dit is een ramp. 'laat Piet vrij!' Riep hij. Maar Robs lach vertelde hem dat de anti-poetsbende Piet niet zomaar vrij laten.'Jullie weten vast dat we dol zijn op snoep.Voor elk snoepje krijgen jullie een tandenborstel.Dus hoe meer snoepjes, hoe meer tandenborstels. Jullie krijgen de tijd tot morgenvroeg. In ruil voor de snoepjes laten we Piet vrij.Rob ging weg. Bens vrienden kwamen te voor schijn, nieuwsgierig luisterde ze naar Bens verhaal. Honderde snoepjes', zuchte Lotje. 'Hoe gaan we daaraan geraken?' Iedereen zweeg en keek voor zich uit. 'Ik heb een idee', verbrak Ben de stilte. 'We maken zelf snoepjes. In onze klas ligt nog wat gekleurt pappier. Daaruit knippen we stukjes en rollen er soep in. 'Maar welk snoep? 'Vroeg Tim. 'We hebben helemaal geen snoepjes.' We maken zelf snoepjes', zei Ben bevoorbeeld: wilgentakken,banaan,groenten..... De andere reageerde enthousiast. Wat een goed plan! Maar zouden de anti-poetsbende daar in trappen?
ben de bever verhaal 5
Een uurtje later kwamen ze allemaal samen in het kamp van Ben en Piet. Ben had de tafel en stoeltjes aan de kand geschoven en er lag een grote stapel lekkere gezonde hapjes. 'We hebben heel wat werk voor de boeg', sprak Ben. 'Papier knippen,fruit,groenten en wilgentakken in stukjes snijden en er snoepjes van maken. 'Dat wordt een lange nacht ', zuchte Tim terwel hij de schaar in het felrode papier zette. Bijna de hele nacht lang werd er ijverig gewerkt. De stapel snoepjes werd alsmaar groter.Tegen de ochtend was iedereen in slaap gedommeld. Bij de eerste zonnestralen werd Ben wakker. Hij geeuwde luid en strekte zich uit. Voorzichtig zocht hij een weg tussen de bergen snoep en slapende bevers. Hij maakte iedereen wakker. Luide geeuwen en gemompel klonken door het kamp. Nog moe van de lange nacht gingen de bevers terug aan het werk. De snoepjes werden ingeladen in tassen en rugzakken. 'We zullen die anti-poetsbende eens een lesje leren', zei Ben. 'Ik hoop dat ons plannetje lukt', antwoordde Lotje. Geladen met de zakken snoep trokken ze naar de rand van het bos. Lang hoefden ze niet te wachten tot Rob en nog enkele anti-poetsbendeleden verschenen. Piet liep tussen twee bendeleden in. ' Dat ziet er goed uit', zei Rob toen hij de vele tassen zag staan. ' Laten we maar onmiddellijk ruilen', reageerde Ben. ' Jullie krijgen de tassen als Piet terug bij ons is en we de tandenborstels in ons bezit hebben.' Rob knikte naar de bevers naast Piet. Ze lieten hem los. Piet zette twijfelend enkele stappen naar zijn vrienden, maar liep dan op een drafje naar hen toe. Zijn vrienden namen hem onmiddellijk in hun armen, blij dat hun vriend weer bij hen was. ' En nu de tandenborstels', zei Ben. Rob liep naar de tassen snoep. 'Ik wil eerst kijken of er wel iets in de tassen zit', zei hij. Ben maakte de tassen open zodat het blinkende snoeppaper zichtbaar werd. 'En natuurlijk eens proeven of ze wel lekker zijn', vervolgde Rob. Hij grabbelde een rood snoepje uit één van de tassen. De beverbendeleden keken verschrikt naar Ben, hierop hadden ze niet gerekend. Ze hielden hun adem in terwijl Rob een snoepje uit het papier rolde en in zijn mond stak. Zonder iets te zeggen nam hij nog een tweede. 'Heerlijk', mompelde hij met zijn mond vol,'echt lekker.' Ben keek hem glimlachend aan. 'Dit heb ik nog nooit gegeten', smakte Rob terwijl hij een hand vol snopejes nam. Hij deelde ze uit aan zijn bendeleden. Zij propten hun mond vol. 'Hmmm!' 'Lekker!' 'Nog!' 'Krijgen we nu onze tandenborstels terug?' vroeg Ben koel. Rob knikte. ' Neem ze maar mee', zei hij tussen het smakken door, ' ze staan daar in de struiken.' Ben en zijn vrienden namen de borstels mee. 'Het plannetje is gelukt', fluisterde Ben. 'Wacht!' riep Rob. Ben vreesde dat hij te vroeg gejuichd had. Rob was plots een beetje verlegen en leek niet goed uit zijn woorden te komen. 'Wat...wat', stamelde hij. 'Wat is die lekkere snoep nu precies?' Ben aarzelde niet om de waarheid te vertellen. 'Stukjes appel, peer, wortels,wilgentakken ... Dat hebben we in die papiertjes gerold. Dat kan je gewoon in de natuur vinden. Voor ons zijn dat lekkere en gezonde tussendoortjes.' Ik dacht dat die gezonde dingen helemaal niet lekker waren', antwoorde Rob. 'Als we dat voortaan ook eten, mogen we dan lid worden van jullie beverbende?' 'Als jullie jullie tanden goed poetsen, dan kan dat', zei Ben. 'Dan ga je ons een tandenborstel moeten geven', zei Rob verlegen. 'Jullie brengen best eens een bezoekje aan de tandarts', lachte Ben. De anti-petsbendeleden moesten Ben gelijk geven. ' We moeten ons haasten',riep Tim plots,'of we gaan te laat op school komen.'
Net op tijd kwamen ze op school aan. De juf keek bedenkelijk toen ze enkele vermoeide bevers voor haar zag zitten. Maar als ze in de geeuwende monden keek, zag ze alleen maar fris gepoetste tanden. 'Wat hebben jullie vannacht uitgespookt?' vroeg ze. 'Jullie hebben precies maar weinig geslapen.' Ben knipoogde eens naar Rob en antwoordde:' De beverbende is weer enkele frisse monden rijker.'
Tegen de volgende dag hadden ze hun slaaptekort weer helemaal ingehaald. Ben liep samen met Rob en zijn vrienden naar de tandarts. 'Ik had jullie al verwacht,' zei de tandarts nadat hij de deur openzwaaide. 'Kom maar binnen allemaal,' vervolgde hij vrolijk. Rob keek eerst een beetje twijfelend naar Ben. 'Neem mij maar eerst onder handen,' reageerde Ben en sprong in de tandartszetel. Rob keek aandachtig toe hoe Bens tanden werden nageken met een spiegeltje. Af en toe maakte de tandarts een grapje waardoor Rob en zijn vrienden hard moesten lachen. 'Wat een leuke tandarts' dacht Rob. Hij ging zelfs met plezier in de zetel zitten nadat Bens controle was afgelopen. Aan de snoepgrage anti-poetsbendeleden had de tandarts wel wat meer werk, maar ze lieten zich allemaal met plezier onder handen nemen. 'Welkom bij de beverbende!' zei Ben nadat ze allemaal weer op de stoep stonden van de tandartspraktijk. Ben was tevreden met zijn nieuwe beverbendeleden.