Na het ontbijt in hotel 'Koning Arthur' (= Rey Artur) staat een Vlaming uit Zoersel me op te wachten bij mijn fiets die in de hal van het hotel staat. Hij heeft het vlagje van het Vlaams genootschap herkend. We praten zowat een kwartier en zo wordt me nog maar eens duidelijk hoe iedereen een heel eigen verhaal te vertellen heeft en dat de meeste van die verhalen heel boeiend klinken. Het betreft hier een man die op de 'Camino' al stappend interesse voor vogels is beginnen te krijgen. Nu is hij op terugtocht van het vogelspotten in een streek in het Zuid-Westen van Spanje, waar hij samen met zijn echtgenote een huis heeft gekocht. Ik vertrek rond half negen in Villagonzalo, even voorbij Burgos. Via allerlei kleine dorpjes, waarvan ik de naam niet kan uitspreken, kom ik in Castrojeriz terecht, waar de prachtige romaans-gotische abdijkerk Santa Maria del Manzano te bewonderen is. Maar die is op slot. Ik doe er ook inkopen en picknick naast de kerk in de zon. Het is wel erg fris. Dan gaat het via tamelijk vlakke, rechte wegen naar Fromista. Onderweg houd ik halt bij de prachtige pelgrimsbrug over de Rio Pisuerga die 9 bogen telt. In Fromista zie ik het mooiste romaanse kerkje dat ik ooit heb gezien: de San Martin kerk. Onvoorstelbaar zuiver van stijl. Het bezoek aan de binnenkant kost me een euro op vertoon van de pelgrimspas. Ik kom er de Italiaan tegen die me al enkele dagen op de hielen zit. Hij vraagt me in gebrekkig Engels waarom ik niet meer kilometers rijd per dag. Ik antwoord dat ik de mooie dingen op de Camino wil bezoeken en dat daar tijd voor nodig is. Ik kijk nooit in mijn boek, zegt hij. Blijf maar ver voor me uit rijden en bezorg me op tijd en stond de nodige informatie, stelt hij voor. Vervolgens gaat het naar Carrion de los Condes. Daar is de eerste 'albergue' die ik aandoe volzet en ik beslis om nog wat door te rijden. Ik voel me sterk. Ik rijd verkeerd maar een man van de streek zet zijn auto aan de kant en komt me de weg tonen. Het gaat gedurende een kilometer of vijftien over de echte camino (in steenslag) maar het is droog en het pad loopt beter dan sommige asfaltwegen. Als ik aankom in Calzadilla de la Cuenza, is ook daar alles volzet in de herberg. Ik vraag of ze een ander adres voor me hebben. En ze beginnen te bellen. Eerst naar Ledigos: volzet. Dan naar Terradillos: completo. Naar Moratinos: volgeboekt. Uiteindelijk vinden ze nog een bed vrij in San Nicolas del Real Camino, 15 km verder. Ben je het zeker, vraag ik. Dat dorp staat niet op mijn kaart. Een andere pelgrim neemt zijn internettelefoon en toont me de weg via Google maps. Ik voel me gerustgesteld. Ik tank bij en begin aan de laatste vijftien km. Om half zes kom ik aan in de herberg waar men een bed voor mij heeft vrijgehouden. Als naam hebben ze 'Maria - Belgica' genoteerd. Ik zit hier bij een landbouwer die ook een verzorgde albergue uitbaat. Gelukkig kan ik hier ook eten vanavond. Er zitten hier vooral Aziaten, Australiërs en Amerikanen. Ik hoop dat ik goed kan slapen want ik heb 131 km in de benen
Reacties op bericht (6)
11-12-2015
xyjdguk
As "replica watches uk" reminds us, fashion photography identifies the body languages, spectacle, and visions of a given time. But in this , the cryptic, amateur perversity of many of the recent images seems in its possible sources limited to film, art photography, and pornography. In the work of Wolfgang Tillmans, Helmut Newton, or Tom Jacobi, our interest is seldom in clothing per se, but rather in the frisson a sex-saturated subject avails us. Jacobi's Second-Hand Goods, 1994, a shabby menage a trois on a raw mattress, suggests an "Adult" Sundance short more than a hublot replica. And neither of Gerhard Vormwald's images have much to do with fashion at all. In Thomas with Measuring Stick, 1984, the isocephaly of varied men, measured under the nose by a maulstick or louis vuitton replica, finds an enforced uniformity for the doubting measurer. And in One Cubic Meter of Barbies and One Cubic Meter of Potatoes, 1984, Wormwald makes apples of oranges, taking for his dubious figures potatoes and a Dumpster-like aggregate of forlorn dolls to equate elegance with the cartier replica.
11-12-2015 om 03:31
geschreven door shaffertly shaffertly
24-06-2013
replica handbags
As anon as already again, the top superior of those watches is
remarkable. They are traveling to Montres Breitling Navitimer not be accountable
to malfunctions or capricious efficiency. In Montres Hublot Big Bang brief,
theyre not cheaply created and that signifies they are traveling to abide up to
the expectations a replica handbags individual may actual able-bodied accept
apropos the about adeptness with the watch to acquaint time. And these watches
are developed to final to ensure that adds for the account of their purchase. As
this array of, if you acquirement from Montresen.com you can do so with absolute
self-confidence.And I absolutely feel I accept to akin out that, this artefact
replica handbags
uk has accustomed the affidavit of cosc, so it emphasizes this account by
highlighting chronometer from the date window.The Golden Hand accolade has
accepted that A. Lange & Sohne does ideal things about the Zeitwerk watch.
24-06-2013 om 16:52
geschreven door replica handbags
01-06-2013
Kruistocht in spijkerbroek
Hey Marnix,
Raar om na jouw beschrijvingen over de dorpjes, abdijen, kerkjes, ... helemaal te zijn ondergedompeld in de pelgrimsfeer en dan opeens te lezen 'internettelefoon'. Een beetje 'Kruistocht in spijkerbroek'-achtig.
Groetjes, TT
01-06-2013 om 23:30
geschreven door TT
Dag meester,
Mijn familie volgt jou, en een paar kunnen het niet geloven dat je er (bijna, nog een paar dagen) echt bent geraakt!!!
Maar de 'Polygloters' wisten zeker dat het jou gingen lukken!!!
Nog veel plezier voor de rest van je reis!
Océane
01-06-2013 om 10:37
geschreven door Océane
31-05-2013
lo boier
Bonsoir Marnix, Ce soir la chorale a chanté "Lo boier" en pensant à toi et tout le monde te salue et te souhaite bon courage pour aller au terme de ton voyage. Bon vent !! Jazcky
31-05-2013 om 22:46
geschreven door Jacky
plus que quelques jours !!
Salut Marnix, je n'arrive plus à comprendre où tu en es de ton périple: avant ou après Burgos. Quoiqu'il en soit, tu commences à voir le bout, plus que quelques jours et tu seras à St Jacques de Compostelle. Ici on me demande tous les jours si j'ai de tes nouvelles et où tu es, si le mauvais temps ne te gêne pas trop. Ce soir encore à la chorale on va surement me demander de tes nouvelles. Le temps semble s'améliorer, j'espère que c'est pareil pour toi. Bon courage et à bientôt.