We staan inderdaad al met zijn vieren klaar en te popelen om een dikke 9000 km verder ons Afrikaans avontuur te beginnen! Op 06 oktober vertekken we vanuit Zaventem, via Abu Dhabi naar Jo'burg om aldaar ons jeepke af te halen en te beginnen aan onze reis naar het eindpunt van het Afrikaanse continent : De Tafelberg in al zijn glorie!!! We houden jullie via deze blog op de hoogte van onze reisperikelen en dat zullen er ongetwijfeld zijn om U tegen te zeggen Still 10 days to go.....
Tot heel gauw!
Marnix & Carla & Jan & Mieke, de olijke 4 van plezier!
Zonder problemen vertrekken we met ETIHAD Airlines (Vlucht EY58) om 11u20 stipt vanop onze Nationale luchthaven richting Abu Dhabi (Ver.Ara.Emiraten) waar wij een tussenlanding maken om 20u00. Om 22u20 vertrekken we dan met vlucht EY601 naar Jo'burg om uiteindelijk in de vroege morgen (04u55) te landen op het Afrikaans continent. We halen onze huurjeep op en vertrekken dan richting Pretoria om onze slaapplaats te zoeken om wat te bekomen van de lange vlucht. We verblijven in Pretoria Backpackers, een verblijf die volgens interneuten goed vertoeven blijkt te zijn. (http://www.pretoriabackpackers.net/home/) Na ons wat te hebben opgefrist gaan we eventueel de stad wat opzoeken om van de eerste zon te kunnen genieten! De weersvoorspellingen zijn voorlopig gunstig: tussen de 27° en de 29° moet volstaan om de batterijen op te laden voor de start van dit avontuur
Wij houden jullie verder op de hoogte Groetjes en kusjes van "d'AlleVizzekes"!
Hopelijk lopen we niet alle Afrikaanse beestjes, in dit geval insecten, tegen het lijf Toch wel schitterende, prachtige foto, nietwaar? Nachtelijke groet!
Deze morgenmet een half uurtje vertraging geland op Tambo Int. Airport te Joburg.Alle vier bitter weinig geslapen door enkele kleine Pakistaanse kids die ons geen vol uurtje slaap gundenJ
Dan op naar het afhaalpunt om onze Landroverop te halen. De administratieve afhandeling vanhet Jeepke was ook op zijn Afrikaans heel op t gemak en ze hadden tijd zat..maar zo hebben we het graag, we zijn immers op vakantie!
Het links rijden enhet stuur en de versnellingspook aan de verkeerde zijde ,houden ons Jantje bij de pinken tijdens het rijden in Pretoria-centrum; de Zuid-Afrikaanse hoofdstad. Een vuurdoop die kan tellenJ
We hadden natuurlijk onze voorraad cds mee en op het ritme van Sultans Of Swing reden we al wiebelendPretoria binnen om in te checken in ons eerste verblijf.
Het doucheke was op zijn minst ZALIG en de blakende zonaan t zwembad van het Backpackers Resortgaf ons een immens zomers gevoel!
Rond 11u vertrekken we te voet naar het centrum van Pretoria de mensen hier zijn gewoonweg SUPERvriendelijk ! Niet te doen. Als ze zien dat je een stadsplan in de hand hebt, komen ze zelf vragen of ze de weg mogen aanwijzen.
Pretoria schittert paarse bloemen! Het is het begin van de lente en de Jacarandas staan in volle bloei! We zijn gewoonweg verliefd op de stad en trekken per ongeluk naar het centrum van de townships van Pretoria.
Bij schitterende warme zonnestralen trekken we links en rechts de kleine straatjes in en de mensen blijven lachen wat scheelt er met onze Belgjes ? Hebben we te weinig zonlichtom onze batterijen lachend op te laden? Missen we een Capital Ciity-gevoel? In ieder geval is het hier zalig vertoeven!
Daarnatrekken we naar Church Square om onze maag op te vullen en een koffietje te nuttigen.
Carla en Mieke steunen de lokale economie door hun nagels te laten verzorgen bij de local Nails en Hair ShopJ De verzorging is optimaal met alle nodige Afrikaanse animo.
Naarmate we dieper de townships intrekken stellen we vast dat we al geruime tijd de enige vier blanke toeristen zijn die hier op dit avondlijk uur vertoeven, en toch voelen we ons niet ongemakkelijk en bedreigd ik denk dat het gewoon de manier is waarop je de stad intrekt niet te opvallend en zonder geKodak en gesjakos rond onze nek maar met respect voor de locale inwoner en niet te bang zijn om een hartelijk gesprek aan te knopen met de mensen aan de bushalte, op straat of in de winkel
Op het moment dat we in de vooravond het Voortrekkersmonument willen gaan bezichtigenkomen er donkere wolken te voorschijn en krijgen we een doucheke op ons dak dewelke ons verplicht een taxi terug te nemen naar ons tijdelijkverblijf in de Arcadia-wijk. Hopelijk kunnen we morgen de dag beginnen met een uitgesteld bezoek.
Een prachtige mooie eerste Zuid-Afrikaanse dag die we afsluiten bij een glaasje wijn bij donder en bliksem. Blij dat we goed en veilig zijn aangekomen en met een zalig gevoel kunnen beginnen aan ons avontuurke! Morgen rijden we richting Sabie, het beginpunt van de Panoramaroute maar eerst een verkwikkende nachtrust om wat slaap in te halenJ
Wat kan een goede nachtrust een mens terug een goed gevoel geven! Buiten het feit dat onze nachtwacht ons om één uur s nachts wakker bonkte was het verkwikkend opstaan met een lekker stevig ontbijt!
Via het magische Skype hebben we al het thuisfront onze veilige aankomst gemeld en blijkbaar waren de zes kids niet echt ongelukkig dat hun ouders niet thuis waren
We zijn onze dag begonnen met ons uitgesteld bezoek aan het Voortrekkersmonument die de exodus van de Afrikaans (nederlands) sprekende boeren naar het binnenland uitbeeldt en die het bewind van de Engelsen wegdreef uit het Zuid-Afrikaans continent (Transvaal).
We hadden ons aangesloten bij een Pretoriaans klasbezoek en de leraar van de klas kon het ongelooflijk mooi verwoorden aan zijn leerlingen. Stiekem had hij vier volwassen leerlingen bijJ
Na dit mooi bezoek gaan we de N4 op richting Middelburg Nelspruit om via deze tussendag Sabie te kunnen bereiken, het beginpunt van de Panoramaroute.
Vandaag heb ik ook het antwoord op mijn vraag van gisteren. De mensen hier zijn supervriendelijk door het gebruik van hun stads- of dorpnamen : Geluk, Blijdschap, Weltevreden,
Het is al een plezier om hier door te rijden. De verkeersreglementering wordt hier ook niet al te nauw genomen. Links of rechts inhalen op de autosnelweg is normaal, kruiwagens mogen deze overtseken en slapen in de berm of op de pechstrook blijkt een nationale sport van dit mooie volk.
Juist voor onze aankomst in Sabie nemen we nog de Long Tom Pass met prachtige vergezichten en uitgestrekte panoramas! Mooi is niet de juiste woordkeuze, subliem zal het beter benaderen.
We zijn aangekomen op onze eerste slaapplaats en de daktenten blijken heel eenvoudig en snel opgesteld. Nu een BBQ want de hongerige magen grollen en de keel lust vanaf nu ook wel eens wat J Camperen op zn Zuid-Afrikaans!
Terwijl Jan en ik ons laatste glaasje rode wijn uitdrinken onder een Afrikaanse sterrenhemel liggen onze dames al in de tent...die Assepoesters toch njé...
Onze eerste tentennacht in Sabie is ons allen heel goed bevallen. Een warme lentezon heeft ons heel vroeg gewekt en ons ontbijt op deze mooie plek is een gelukzalig moment!
Vandaag staat onze "Panoramaroute" op het programma. De laatste stap vooraleer we het Krugerpark binnenkomen. Het belooft een wondermooie dag te worden maar...we hebben geen rekening gehouden met "digte mis" zoals de Zuid-Afrikanen ons hebben meegegeven.
En inderdaad, we stijgen al enkele honderden meter de flank van het Drankengebergte in en krijgen een muur van mist die de hele dag roet in ons eten zal gooien. what a pitty!
We pikken nog de schitterendev MacMac-Falls mee maar vanaf dan is het een witte muur die niet meer wil wijken...We proberen nog God's Window, een adembenemend vergezicht mee te nemen, maar de wetten van de natuur zijn onverbiddellijk.
Eenmaal in Graskop besluiten we ons alle vier neer te leggen bij de grillen van Moeder Natuur en onze "Panorama-dag" te beëindigen met een lekkere pannenkoek in één van de bekende Pan Cake-huisjes.
We nemen de wijze beslissing door te rijden naar hetgeen waarnaar we al enkele dagen naar uitkijken en rijden richting Skukuza. Jammer maar mooie dingen gaan ons oog voorbij : Bourke's Luck Pothole, Blyde River Canyon, three Rondavels, het Lowveld Viewpoint en nog zo veel moeten we laten links liggen...
De dag wordt evenwel gekleurd door het kontakt met de locals. We stoppen te pas en te onpas bij mensen die ons pad kruisen : Een ZAfrikaans huwelijksfeest met hun prachtige kleurige klederdracht, de kraampjes met de mooie houtsculpturen, de blijde gezichten van de kindjes met onze kleurpotloden,...
Onderweg worden we halt gehouden door een ZAfrikaan die met een platte batterij sukkelt. We stoppen en nemen de tijd om onze accukabels aan te leggen doch zijn batterijtje is wel héééél plat!
In de late namiddag komen we uiteindelijk aan Kruger Gate, één van de ingangen van het befaamde Krugerpark en we voelen ons net leine kinderen op een fameuze schoolreis
Bij het binnenrijden is het nog 12km naar Skukuza Rest Camp maar we doen er meer dan een uur over! Iedere 30m zien we wel iets bewegen en stoppen bij iedere ritseling...we konden beter te voet gaan maar we moeten in ons Jeepke blijven.
Niet te doen! Giraffen, zebra's, een groenblauw vogeltje, springbokken, impala's en 2 olifanten kruisen al ons pad! Wat een belevenis! Onze verrekijkers bijstellen duurt wel uren
Ja daarvoor zijn we naar hier gekomen, om te genieten van al dat mooi, prachtig en "vrij" die hier rondzwerft.
We kiezen een leuke rustige spot in het Rest Camp. Alhoewel we het liever rustiger hebben heerst er een gezellige drukte.
Onze Jos heeft ons inderdaad een hele goede raad gegeven om te blijven "campen" in Skukuza.
Morgen staat er een "Morning Drive" op het programma en moeten we al om 04.45u op post zijn. voor de nachtvogels onder ons (Mieke en ondergetekende) een helse onderneming maar we nemen ze er hééél graag bij!
Tot slot wil ik deze dag toch eindigen met een spreekwoord dat ik deze namiddag vond op een zakje suiker die ik bij mijn koffietje kreeg...
Een quote die me goed is bijgebleven van een zekere Amanda Bradley : "Follow your dream... take one step at a time, and don't settle for less, just continue to climb...en toen was het stil.
