|
Verslag Dag 20 Rit 18 (10.09.2016)
De "laatste loodjes" beginnen zwaar door te wegen. Het voortdurend klimmen en (vaak) gevaarlijk dalen, soms op wegen die niet al te best worden onderhouden - zeker de kleinere bergwegen - , vergen veel van onze krachten. Komt daar dan nog als extra energievreter de moordende hitte bij, vooral 's namiddags als het zowiezo al wat moeilijker wordt om de pedalen rond te krijgen. Maar we geven niet op, we volharden en putten moed uit de bordjes die we af en toe langs de weg zien staan met het aantal nog af te leggen kilometers naar Compostela. Het laatste dat we tegenkwamen, net voor we aan de laatste lange klim naar Castro Caldelas begonnen, vermeldde nog 155 km !.. Een peulschilletje in vergelijking met de 1800 die we reeds in de benen hebben. En hoewel de hoogtemeters tijdens de laatste 2 fietsdagen bijna recordcijfers halen, zullen we er morgen en maandag nog een ferme lap op geven en de laatste krachten uit onze kuiten persen !...
Voor de rest van het verslag laat ik de beelden spreken, mijn inspiratie laat me momenteel wat in de steek en mijn maag rammelt van de honger. 's Morgens en 's middags houden we ons aan niet te veel en licht verteerbaar voedsel, maar 's avonds is het dan wachten tot 20.30, vaak 21.00 u. (Spaans uur !) voor het avondmaal. gelukkig zorgen Gerda en Romain tijdig voor bevoorrading tussenin. Wij hebben de vaste gewoonte aangenomen (dankjewel Marijke voor de gouden tip !) om telkens te stoppen na 10 km. Soms heel kort (een slok drinken, de drinkbussen aanvullen), na 20 of 30 km iets langer om ook iets te eten (variërend van rozijntjes, ander gedroogd fruit, peperkoek, banaan, koekjes, enz...).
Intussen slaan we een praatje want tijdens het rijden - elk rijdt op zijn/haar tempo, zeker bij klimmen en dalen - sparen wij onze adem voor dringender zaken en moeten wij tevens heel geconcentreerd blijven op de weg, op het (soms) drukke, zware verkeer en op de GPS en wegwijzers langs de weg.
Er komt dus heel wat bij kijken tijdens dergelijke onderneming. Het is méér, véél méér dan iedere dag op de fiets springen voor een ontspannend tochtje van enkele kilometers !...
Gelukkig waren wij op alles goed voorbereid, maar dan nog gebeuren onvoorziene en onverwachte zaken waar helemaal geen rekening mee werd gehouden. En dan is het goed dat we veel steun aan elkaar hadden, dat de sfeer altijd positief, ontspannen en vriendschappelijk is gebleven. Als één groep zullen we ook de laatste twee moeilijke dagen aanvatten om samen ons doel bereiken : Santiago de Compostela !...
|
