Verslag Dag 18 Rit 16 (08.09.2016)
Toen we deze morgen het weerbericht zagen, voelden we ons al voor een stuk gerustgesteld. Gedaan met temperaturen tussen de 30 tot 40 graden, eindelijk een fietsvriendelijke warmte van rond de 22 graden, afwisselend zon en wolken en een fris windje, ... blazend in ons voordeel ! Onze tocht startte via de N 120 maar plots stuurde de GPS ons naar de Camino (verharde weg, met kiezelsteentjes, slechts geschikt voor voetgangers en mountainbikers), zodat we, via een omweg, terug de rustige fietspaden opzochten om dan uiteindelijk, in Sahagun, opnieuw op de vertrouwde, rustige N 120 terecht te komen. Bijgevolg reden we 117 km in plaats van de voorziene 92,8 km, maar door de gunstige windrichting was het eerder een ontspanning dan een inspanning. Wat bezienswaardigheden betreft, is de tocht tussen Burgos en Leon eerder een saaie bedoening : een desolaat landschap, slapende dorpjes, waar niets te verkrijgen is, weidse natuur met enorme velden, weinig groen of bomen en veel leegstaande, vervallen gebouwen. Eén enkele schaapherder met z'n kudde en 2 honden zorgde voor een zeldzame foto tijdens de tocht.
Leon heeft ons dan weer aangenaam verrast : een mooie, open stad met een enig mooie kathedraal, maar tevens met heel wat prachtige, majestueuze gebouwen in een nette omgeving. Ook een bruisende stad met heel wat terrasjes en pleinen, mooie winkels en uitgelaten mensen, jong en oud, genietend van een zomerse avond. Je vraagt je soms af of er ook nog mensen zijn, behalve in de Horeca, die "werken" in de grootsteden. het lijkt er elke dag "zondag", zelfs voor de kinderen, - spelend tot 's avonds laat in de parken en pleinen en die waarschijnlijk toch 's anderendaags naar school moeten ?!...
Op dat vlak hebben we nog veel te leren van de Spanjaarden, die op een heel spontane manier genieten van van elke dag, van elk moment van "samenzijn". Wat die allemaal aan elkaar te vertellen hebben op een onvoorstelbaar (luidruchtig) tempo, is voor ons, eerder gesloten, nuchtere Vlamingen, een volkomen raadsel. Maar op dat vlak zijn ze wel te benijden !...








|