Ik ben een beetje laat met het schrijven van mijn blog. Er is ondertussen al heel wat gebeurd. De sneeuw is weer met bakken uit de lucht gevallen en de temperaturen blijven maar dalen. Momenteel is het hier - 10 overdag en 's nachts kan het tot vriezen tot - 17. Na een tijdje geraak je gewend aan deze temperaturen maar als de wind begint te blazen dan blijf je toch beter binnen. Zaterdag hebben ik en Dries besloten om te gaan langlaufen . Na een stevige wandeling door de bossen zijn we toegekomen op de plaatselijke langlaufpiste's. Het was meteen duidelijk dat langlaufen één van de favoriete sporten is een Fin. Na even zoeken hebben we onze ski's gevonden en aangetrokken. Ik kon er niks van nochtans heb ik de techniek kunnen bestuderen door te kijken naar een plaatselijke wedstrijd. Na een uur zwoegen en zweten, heb ik het dan ook opgegeven en ben ik maar een warme koffie gaan drinken. Daarna nog even nagenoten van het zicht en weer vertrekken voor een stevige wandeling. De volgende dag heb ik eerst lang geslapen want zondag is rustdag :D Om toch iets waardevols te doen op een zondag ben ik het nationaal museum van Finland gaan bezoeken. Niet echt zo speciaal maar een beetje kennis vergaren kan nooit geen kwaad.
Ondertussen heb ik dus ook het zwembad gevonden. Mijn voornemen is 2 keer in de week te gaan zwemmen. Mijn eerste bezoekje aan het zwembad was nogal verrassend. Ik kreeg een flashback van onze zwemstage in Ham. Even kort toelichten. Na het zwemuurtje ga je meestal douchen. In België is het de gewoonte om je zwemkleren aan te houden. In Finland dus niet. Ik stond er zo netjes in de douche met zwemkledij, ik werd toen wel een paar keer aangesproken maar verstond er niet veel van. De taal is onbegrijpbaar maar ik heb mij ondertussen wel ingeschreven in een cursus Fins. Na een intensieve curus Fins zal ik hopelijk iets kunnen verstaan.
Tijdens de week moet ik naar school. Mijn stagementoren zijn super vriendelijk en daarover heb ik zeker en vast geen klachten. De leerlingen zijn net zoals alle Finnen stil, verlegen. Soms zijn ze zo stil dat je er gewoon ambetant van wordt. Frans is een keuze vak waardoor er ook niet veel leerlingen in de klas zitten. In sommige klassen zijn er 4 leerlingen en het maximum aantal leerlingen waaraan ik zal lesgeven is 16. Dit valt reuzegoed mee, alleen moet ze natuurlijk iets durven zeggen.
Met mijn kotgenoten die super zijn en spraakzaam :D, ben ik naar de Finse sauna geweest. Eerst goed zweten dan in de sneeuw gaan rollen om daarna zo snel mogelijk naar de sauna te lopen om weer op te warmen. Dit een paar keer na elkaar en je lichaam is weer helemaal gezuiverd. Een Finse sauna is zeker aan te raden. Mijn kotgenoten en ik hebben afgesproken om elke maandag voor elkaar te koken. Ik was eerste aan de beurt. Aangezien ik niet veel kook ervaring heb, ben ik begonnen met spaghetti. Wel met zelfgemaakte spaghettisaus. Het was zeker geslaagd. Nu afwachten wat ik volgende week te eten zal krijgen. Hopelijk niet iets typisch Fins want het eten op school is niet zo lekker. De combinaties zijn soms afschuwelijk en bij elke schotel wordt er liters melk gedronken. Ik kan wel zeggen dat de desserts zeer lekker zijn.
De komende dagen zal ik waarschijnlijk weer in de sauna te vinden zijn. De temperaturen gaan zakken tot - 16 overdag en ik moet mij toch op één of andere manier kunne opwarmen. Foto's komen later :D
Mijn eerste week zit er bijna op. Het valt hier voorlopig reuze goed mee. Het weer is niet te koud, de landschap is prachtig en de mensen zijn ontzettend vriendelijk. Ondertussen ben ik al mijn appartementje ingetrokken. Momenteel heb ik nog niet veel meubels enkel een bed, kast en een stoel. De kamer is wat kaal maar gelukkig zijn mijn kamergenoten wel zeer lief en behulpzaam. Ik deel de kamer met een meisje uit Egypte en een meisje uit Tanzania. Ze studeren hier al enkele jaren en kunnen mij overal de weg wijzen. Dinsdag ben ik mijn school gaan bezoeken. Na dertig minuten metro en 10 minuten bus kom ik eindelijk aan in mijn stageschool. Onmiddellijk word ik vriendelijk ontvangen door mijn mentor. Ze geeft mij een rondleiding in de school en stelt mij voor aan haar collega's. Finland moet wel een rijk land zijn, want deze school heeft een eigen zwembad en geeft elke student een gratis maaltijd. Waarschijnlijk is dit de reden waarom het Fins onderwijs zo goed is Na een rondleiding kreeg ik Zweedse balletjes gegeten met puree, ikeafood dus. Na elke maaltijd wordt er ook koffie geserveerd en dit na elke maaltijd. Na drie maand zal ik dan ook koffie verslaafd zijn. Van mijn mentor kreeg ik te horen dat ik woensdag mee mocht naar de sportdag. Ik had keuze uit volgende sporten: sleeën, skieën, soort ijshockey, crosscountry en snowboarden. Ik heb natuurlijk gekozen voor snowboarden, niet dat je hier bergen zult vinden maar de heuvels zijn hoog genoeg voor beginners. Het snowboarden ging verbazingwekkend goed maar de volgende dag was ik wel een beetje stijf.
De volgende morgen moest ik reeds vroeg opstaan. Er was een bijeenkomst van alle comeniusstudenten in Finland. Ik kwam er binnen en al die studenten waren al zo oud. De studenten komen van Duitsland, die zijn er altijd, Hongarije, Slovenië, Italië, Frankrijk, Spanje, Turkije, Tjechië en Polen. Diversiteit genoeg dus. Na een korte presentatie was het reeds koffie tijd daarna een korte inleiding over het Fins onderwijs gevolgd door een middagmaal en dessert en ja hoor weer eens een koffie. Na al dat eten hadden we even een pauze van 2 uur. De kans om Helsinki wat te verkennen. Met de hele groep zijn we dan ook vertrokken naar een plaatselijke bar waar het happy hour was. 1 euro voor schuimwijn, niet slecht hé en dan zeggen dat Finland duur is Na enkele glazen mochten we nog eens gaan eten in een Fins restaurantje. De Finse specialiteit is rendier. Alvast niks voor mij. De geur alleen al is afschuwelijk. De avond was nog jong en we besloten om ons te gaan bezatten in het park maar uiteindelijk zijn we toch naar een cafeetje geweest waar er een bandje speelde. Na enkele uren fijn plezier ben ik naar huis vertrokken.
De volgende ochtend weer een bijeenkomst van Comenius. We zijn zoals echt toeristen gaan sightseeing. De sightseeing duurde een uurtje daarna zijn we weer eens gaan eten. Even vermelden dat alle activiteiten, drankjes en maaltijden werd betaald door de Finse overheid Na onze "overheerlijke maaltijd" en een koffietje moest er nog even gewerkt worden. Ieder moest vertellen over zijn ervaringen met de Finnen. Kort gezegd Finnen zijn zeer beleefd maar oooooh zo zwijgzaam. Vanavond zetten we nog eens een stapje in de wereld en dan kan het weekend eens beginnen.
Vier uur in de ochtend, opstaan om mij klaar te maken voor een avontuurtje van 3,5 maand. Op de luchthaven aangekomen was het even wachten op Dries. Na enkele minuten wachten, rook ik Dries Een avondje doordoen had hem blijkbaar deugd gedaan. Na het lange wachten aan de incheckbalie kon ik afscheid nemen van ons Evi. Nadat Zaventem weer eens een plaatselijke overstroming kende, ging we door de douane.
Toen liep alles nog vlot. Totdat we in het vliegtuig waren en het hevig begon te sneeuwen. Door de luidsprekers kregen we te horen dat de startbaan en achteraf heel de luchthaven gesloten was door de sneeuw. Daar zaten we dan gezellig met drie in het vliegtuig te wachten, en nog eens wachten. De piloot meldde steeds dat we gingen vertrekken en toch moesten we maar wachten. Na het schoonspuiten van ons vliegtuigje en het vrijmaken van de landingsbanen konden we na 3 uur vertraging toch nog vertrekken.Ondertussen hadden ze wel onze aansluiting gemist.
Na een vlucht van een klein uurtje waren we uiteindelijk aangekomen in Munchen. Daar werden we verwezen naar Lufthansa services center. En wat voor een service!!! Lufthansa had ons reeds overgeboekt naar de volgende vlucht richting Helsinki. Deze was wel pas om 14.45. We zijn dan maar wat gaan eten, wat rond wandelen in de gate en wat fotootjes (voor Bavo zijn collectie) gaan trekken. Na 4,5 uur wachten stonden we op tijd te wachten aan de gate om te boarden. Maar de cabincrew had precies niet veel zin om te werken want deze kwamen meer als een kwartier te laat. Nadat ze opdaagden, zijn we vertrokken naar onze eindbestemming.
Alles bij elkaar zijn we uiteindelijk 12 uur onderweg geweest. Onze dag kon alleen maar beter worden. Op de luchthaven werden we opgewacht door de mentor van Dries. Ze gaf ons wat richtlijnen en zo namen we afscheid van Driesje. Met de airport taxi zijn we vertrokken naar ons hotel. Het enige wat we zagen was sneeuw, sneeuw, sneeuw en sneeuw. Aangekomen in het hotel zijn Bavo en ik onze spullen gaan wegleggen en de stad ingetrokken. Wat een rare mensen. Een mengeling van Russen, Zweden, zwart geklede mensen. Bon, heel wat anders dan bij maar dat zal wel normaal zijn zeker.
Nu kruip onder de lakens, want mijn oogjes vallen toe. ik heb nog geen foto's getrokken dus kan ik ze ook niet toevoegen. Later meer!