Om mijn blog op te starten, geef ik jullie graag mee hoe wij precies omgaan met spijbelgedrag.
Ik ben dus tewerkgesteld in het Provinciaal Instituut Heynsdaele te Ronse, dit is een voorziening (school & tehuis) voor jongeren met gedrags -en/of emotionele problemen. Jongeren beschikken vaak over een complexe problematiek. Vanuit hun problemen geraken ze ook snel ongemotiveerd om school te volgen. Wij hebben geregeld te maken met spijbelende jongeren.
Hoe gaan we te werk?
* School: jongere wordt als afwezig aangevinkt, de schoolopvoeder of leerkracht belt de leefgroep op om het spijbelgedrag mee te delen
* Tehuis: jongere krijgt sanctie wegens zijn spijbelgedrag en moet 's avonds 1 uur op zijn kamer doorbrengen, meestal gaf de school ook een taak mee om tijdens dit moment te maken, ouders worden op de hoogte gebracht
* School en tehuis werken met een gedragsstappenplan, dit plan is opgedeeld in 5 niveau's. Elk niveau beschikt over een aantal criteria. Hoe hoger men zich bevindt in het stappenplan, hoe meer vrijheden men verkrijgt. Het spijbelgedrag wordt gequoteerd in niveau 3 : regels en afspraken naleven.
* Naast het sanctioneringsbeleid gaan we ook sterk individueel werken, omdat we ervan uit gaan dat sanctioneren alleen niet helpt. De jongere moet wel aanvoelen, dat dit gedrag niet kan ... Maar er moet ook geluisterd worden naar zijn verhaal ... Wat drijft hem ertoe om te gaan spijbelen? Wat zijn onderliggende redenen. Kunnen we samen zoeken naar oplossingen?
Geef gerust kritiek of kom af met jouw mening/voorstellen/advies ...