Annie Matthys, kunstschilder in Maldegem (zie tekst op blog).
24-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Annie Matthys kunstschilder.
ANNIE MATTHYS,
ECHTGENOTE ROBERT SANDYCK, IS EEN VEELZIJDIGE KUNSTENARES IN MALDEGEM.
Tijdens mijn
ontdekkingsreis door Groot-Maldegem heb ik verbazingwekkend talent ontdekt,
zoveel energie, zoveel inspiratie, zoveel gevoelens van blijdschap en verdriet
verwoord in beeldende kunsten.
De Maldegemse
kunstenares Annie Matthys is een van de kunstenaars die toch wel beschikt over
bijzonder talent dat bewondering afdwingt.
Annie Matthys werd
geboren te Maldegem-Kleit tijdens de donkere maand
december 1939, enkele weken voor kerstmis, enkele maanden voor de uitbarsting
van de tweede wereldoorlog.
De tijd gekenmerkt door ontbering en angst tijdens
de Duitse bezetting met daarna de moeizame wederopbouw van Vlaanderen. De
generatie geboren voor de oorlog kreeg niet dezelfde kansen en mogelijkheden
waar zij recht op had maar zij was gesterkt door een innerlijk verlangen om
toch ergens in uit te blinken.
Annie Matthys
beleefde haar jeugdjaren intens en zij streefde naar de perfectie in alles wat
zij ondernam. Zij trouwde, zij had de kans om een
sfeervolle thuis in te richten in een van de mooiste lanen van Maldegem en te
zorgen voor haar echtgenoot en twee knappe kinderen, Bart en Sofie, die
groeiden en bloeiden en haar geluk vervolmaakten.
Toen de kinderen ouder en
zelfstandiger werden, kon zij niet meer aan haar innerlijke drang naar
plastische creativiteit ontsnappen en begon zij haar vorming in de teken-,
schilderkunst en zeefdruk.
Zij startte haar
opleiding aan de academie voor Schone Kunsten in Eeklo met eminente
leraars-kunstenaars. Zij werkte tien jaar onder leiding van de alom gekende
kunstenaar-leraar Dirk Verstraete. Bij Patrick Ysebaert (nationaal
bekend om zijn schilderijenreeks in de catacomben van Palermo) leerde zij
schetsen en tekenen naar levend model. Zij genoot een kunstopleiding aan de
Europese Kunstacademie in Trier en perfectioneerde haar techniek tijdens
internationale workshops en kunstseminaries met oefeningen in de vrije natuur.
Als gewaardeerd kunstenaar vervolmaakt zij tot op heden haar zeefdruk
technieken bij Barbara Verstraete, de dochter van Luc Verstraete. Zij kreeg de
prijs stad Eeklo voor Toegepaste Grafiek. Haar indrukwekkende, ontroerende en
artistieke scheppingen stelde zij regelmatig ten toon tijdens
groepstentoonstellingen, in haar zonnig atelier en in privé galerijen. In 1989
neemt zij deel aan groepstentoonstellingen o.a. in Oudenaarde en Lebbeke.
Zij ging de
confrontatie met het grote publiek aan bij haar individuele tentoonstellingen. Zij
exposeerde in de Galerij Oud Brughe in oktober 1991. In 1998, nam ze deel aan
een indrukwekkend project het Kunstbos in Moerbeke-Waas en exposeerde in
Galerij Denise Van de Velde, Aalst. Haar schilderijen in olie- en acrylverf
hadden uitzonderlijke aandacht in het CC Den Hoogen Pad Adegem. In 1999 stonden
haar werken ten toon in de Grote Kerk in Veere, Nederland. In 2002 had zij een
expositie in het Raadhuis Sint-Anna-ter-Muiden, bij Sluis. In 2003 en in 2005
stelde zij haar werk tentoon in de Galerie Stadhuis, Plein te Kaprijke met een
kleurrijk en levendig palet, zeezichten, beelden uit het Krekenland en
abstracte bloemenschilderijen. In 2004 en 2008 neemt ze deel aan het
prestigieuze Kunstsalon Sant Brugge, waar ze o.a. Black 1 brengt, een
etstechniek op textiel van plantaardige vezels, die een transparantie weergeeft
van verscheidene beelden in één doek. Voor de inspiratie van dit werk heeft zij
zich gebaseerd op de moviestars uit de jaren 40 en 50 waarin zij de
abstractie wilde projecteren uit enkele van haar tekeningen.
Zij hield Open
Atelier thuis. In 2006 waren haar werken met als thema
Manna te bewonderen in het Art-Center, Heilige-Geeststraat Brugge. In 2008
exposeerde zij zeefdrukken en collages onder de noemer Explosief Rood in de Passerelle
van het gemeentehuis Terneuzen. Een scala aan roodtinten, van
dieprood tot oranjegoud passeerde de revue van collages en zeefdrukken. Grote
oppervlakken, geschilderd of bewerkt met deze tinten, haar speelse composities
zetten de passerelle en de trapopgang van het stadhuis in vuur en vlam.
Om schilderijen te
vervaardigen gebruikt men verf, maar soms is de ondergrond doorslaggevend. Op
het basismateriaal, op
flinke vellen papier gaat Annie Matthys aan de slag met diverse transparante
papiersoorten, waaronder Japans papier.
Als ondergrond gebruikt
zij een verdeling van diverse vierkanten en rechthoeken, waarop daarna een
cirkel of een speelse vorm wordt aangebracht. Laag na laag bouwt ze haar werken
op, gebruikmakend van verschillende technieken: schilderen, zeefdrukken,
tekenen maar ook naaien met naald en draad om lijnen en vormen te creëren. De
collages krijgen daardoor de vorm van een doorleefde huid, met speelse en
spannende composities, waarin steeds iets nieuws te ontdekken valt. De werken
hangen losjes van de muur, niet ingekaderd, ze lijken soms te zweven.
Flammarion, een
serie grote werken doen denken aan een moderne versie van Oosterse
wandtapijten. De warme uitstraling, de werkwijze en het materiaal doen Oosters
aan. Dit geldt ook voor de zeefdrukken op aluminium waarin een karakterteken te
ontdekken valt. Annie creëert dergelijke vormen onbewust want
zelf noemt ze het leven van elke dag en de natuur haar voornaamste
inspiratiebron. Een opvallend collage met zelfportretten in grijstinten vormt
een rustgevend contrast bij al de kracht van explosief rood. In 2010
exposeerde zij collages en zeefdrukken in het Scheldetheater in Terneuzen. In
2012 haalden haar recente schilderijen en zeefdrukken internationale
belangstelling in de Art Gallery Art at Sea, Zeedijk 686, Knokke-Zoute. Haar
onstuimig talent, de wil om scheppend bezig te zijn, haar voorkeur voor bruisend
en levendig coloriet getuigen van haar voorkeur voor de kleuruitbarsting van de
zomer en het leven.
Met vurig enthousiasme wil zij gepassioneerd een deel van
de wereld stofferen, overdekken, kleuren en bekleden met verf emotioneel,
heftig en breed geborsteld. Een vertekend realisme, in de letterlijke zin bijna
surrealistisch, weg van of voorbij het realisme dat met felle kleuren wordt
overstegen.
De kunstenares maakt zich los van het figuratieve en behoudt
slechts ergens nog een figuratief ankerpunt als een brugje in een uitbundige,
soms bedreigende natuur, een vervormd schuiloord in een overweldigend
landschap. Heel intimistisch en gevoelig toont zij zich in de figuratieve
doeken met het gebruik van een kleurengamma die haar innerlijke gevoelswereld openhartig
openbaart.
Uit de krachtige
penseelvoering en de exuberante kleurstelling spreekt karakter en natuurlijk
talent. Portretten en naakten zijn zeer toegankelijk met raak getypeerde snel
geborstelde momentopnamen, de bloemen zijn net nog herkenbaar als soort maar
tonen de neiging tot abstraheren. De werken zijn explosies
van kleur, uitingen van nauwelijks onderdrukte stemmingen. De landschapsimpressies,
de spontane en beheerste weergave van de natuur zijn kleurrijk en
expressionistisch, met uitsluitend warmgekleurde vlakken.
Een horizon is
zichtbaar, de lichtval of de contouren van de begroeiing is identificeerbaar
maar de stemming van het landschap, niet de precieze afbeelding, is belangrijk.In een Afrikaans landschap probeert
zij het mysterieuze weer te geven. Een tafereel in Marokko is geschilderd met
verf gemengd met gekleurd zand. Bij een ander schilderij gebruikt zij verf en
as uit de kachel of verf met stukjes textiel. Op die manier krijgt alles uit
haar omgeving een tweede leven, een tweede kans om te leven wat een mens niet
krijgt. Het abstraheren van figuratieve elementen of van het totaalbeeld
vervagen in een harmonieuze kleurschakering.
Na 1996 worstelt zij
met kleur en compositie in beelden die verwijzen naar een crucifix, naar het
lijden en naar het gehavend lichaam, het figuratieve zinspeelt en reflecteert
een hartverscheurend drama in haar leven. De beeldschone kunstwerken
weerspiegelen de worsteling en verwerking van persoonlijk leed. (99)
Zij maakt een ontdekkingsreis van realistisch via figuratief naar abstract. De
werken drukken de hunkering uit om de andere kant te kennen en te voelen, te
ontsnappen uit diepe ellende en naar het leven die het haalt op de dood. Het
kleurenpalet en de vorm verwijzen soms naar oeverloos verdriet en naar
ontroostbaar verder leven. Een afwisseling van warme kleuren, rood, oranje,
geel, naar koele kleuren, blauw, groen, paars en naar aardkleuren, oker, bruin
geven diverse stemmingen weer. In
inkt- en pasteltekeningen en op zeefdrukken beeldt zij ook
geabstraheerde figuren uit.
Haar tekeningen van
naaktmodellen laten zien dat ze alle stappen tussen exacte uitbeelding en
abstractie beheerst. Zij gebruikt diverse technieken om de grenzen van het
kunstwerk af te tasten en verruimt keer op keer haar scheppingswereld. Zij
bewerkt wandtapijten van papier met verschillende verflagen en zeefdruk
waardoor ze een taaiheid van echt leder krijgen. Het levendige kleurenschema
geeft het tapijt een uitzonderlijke expressieve kracht. Soms deelt ze het werk
op in sequenties waardoor binnen eenzelfde kunstwerk varianten op eenzelfde
thema aangebracht worden. Ze kleeft papier op het canvas om gecombineerd met
een verflaag, een subtiele fond te leggen in het ingetogen beeld. Sommige
werken zijn een variatie van mengvorm van tekening en tekst, van figuratief
naar abstract. Je ziet wat het is en je voelt wat het zou kunnen zijn.
Kunst is haar
zuurstof wat weerspiegeld wordt in haar gevoelige
werken waar licht, leven, natuur en kleur een eeuwige en ontroerende
inspiratiebron zijn. De drang naar het creëren neemt steeds toe en haar
kunstverzameling van diverse technieken en vormen is indrukwekkend. Haar
schilderijen zijn geen seriewerk, zij schetst, zij schildert en laat de creatie
groeien. De meeste van haar werken zijn warm, lyrisch en abstract. Het accent
ligt op spontaniteit en expressiviteit en op het effect van grote egale
kleurvakken.
Deze frêle nog steeds
uitzonderlijk knappe vrouw waar de tijd geen vat op heeft biedt een boeiende en
waardevolle kunstschat.(naar de recensies over haar uitvoerig werk Marianne
Posman) Zie www.bloggen.be/wakinmaldegem.
24-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
23-05-2013
Trui Hoste, Maldegem.
TRUI HOSTE is opgegroeid in
Maldegem.
Zij liep school op de Markt bij de Zusters Maricolen. Zij herinnert zich een fascinerend
verhaal van Zuster Tarcisia,
kleuteronderwijzeres van heel veel Maldegemnaartjes in de derde kleuterklas (1960).
Er was eens een tuin met een ongelofelijke
mooie appelboom. Er was geen boom die na de winter zo bloeide. Hij kondigde de
lente aan en verspreidde een geur die je tot in het huis kon ruiken. Hij lokte de
bijen aan en de vogels bouwden er vrolijk hun nesten. In de zomer gaf hij
schaduw en de kinderen speelden er en lachten en luierden.
Die boom gaf grote sappige appels en moeder
maakte appelsiroop van wat er teveel was. Maar dit jaar gaf de boom geen
appels. Niets. En vorig jaar ook al niet.
De boom moest weg. De kinderen waren heel
verdrietig, de vogels en de bijen ook maar die konden dat zo niet zeggen.
De tuinman bleef vastberaden. Er moest een
nieuwe, jonge appelboom komen. De kinderen jammerden en de tuinman luisterde uiteindelijk
naar hun smeekbeden.
Eén jaar nog en als de boom dan geen appels
draagt moet hij weg.
De boom had het gehoord. Het volgend jaar droeg
de boom appels zoveel hij kon. Hele manden vol en al buren kwamen helpen plukken.
En de boom mocht blijven. Nog vele jaren lang.
Aan de achterwand van
ons klasje hingen kleine schoolbordjes op kinderhoogte en we mochten een
appelboom tekenen. Ik gaf me vurig over aan mijn taak met als resultaat dat ik
voor de open deurdag een appelboom op het grote schoolbord mocht tekenen. Fier
als een gieter toonde ik mijn boom aan mijn papa, mama en mijn zussen.
Ben ik
die dag natuurliefhebber en tekenaar geworden? Ben ik vanaf die dag de underdog
beginnen verdedigen?Of was ik al groen en kunstliefhebber en verzorger en bleef
die dag daarom in mijn herinnering?
Ik ben
maar gelukkig als ik kan scheppen. Is het nu op papier, is het ruimtelijk of in
de tuin. Mijn geest werkt en mijn handen volgen.Is het mooi? Is het kunst? Als
het maar beroert.Ik schilder wat me fascineert. De natuur en het behoud van de
natuur zijn voor mij aandacht puntjes.En de scherpe kantjes van het leven beroeren
mij en verwerk ik als thema in mijn creaties: Het verlies, Mensen met een
beperking, De dood, Het leven, Beweging . Toch is mijn werk niet altijd
even zwaar op de hand.Vaak zit er iets speels in is, iets positiefs, iets dat
ons vooruit helpt en moed geeft.
En ik
ben anekdotisch. Ik wissel van de hak op de tak. Ik zoek en blijk het maar niet
te vinden. Vandaag teken ik een strip, morgen probeer ik een tekenfilm en even
later ontstaan er dansende beeldjes uit mijn klei.
Ik heb hoeden gefabriceerd.
Ik heb aquarellen gemaakt. Ik heb koper gesneden.Ik probeer mijn eigen gang te
gaan. Ik pik hier en daar wat op en doe dan mijn eigen ding.
Ik heb
mijn opleiding in de schilderkunst voltooid en start mijn vierde jaar
beeldhouwen in september 2013 in de KUMA, Maldegem.
Een
tweetal jaar geleden heb ik in de KUMA de kans gekregen een zolder in te
richten, met als thema de hoed: Truis
Verwondering. Het was een start om eindelijk naar buiten te komen met mijn
werk.
Vorig
jaar heb ik samen met twee andere kunstenaars een tentoonstelling gehouden in
het Rattenkasteel van Waarschoot. Het thema was 'natuur-lijk' met de nadruk
op 'lijk'. Ik heb dode dieren geschilderd in een periode dat ik moeite had met
de vergankelijkheid, de dood van een zus.
Verder heb ik heb het
geluk gehad creatief te kunnen in mijn betrekking.Ik heb meer dan 30 jaar een
atelier voor mensen met een beperking geleid en daar van alles en nog wat
kunnen realiseren. Zoals het opbouwen van een snoezeltuin, het organiseren van
een stoet, het starten van een beeldenroute .
Ik schilder wat me bezielt. In een
periode waren dat mensen met een beperking, een andere periode is het de
natuur. Ik probeer met mijn werk te beroeren.
Ik heb ook momenten dat het speelse
in mij naar boven komt en dan maak ik zotte dingen.Ik probeer mijn eigen gang
te gaan. Ik pik hier wat op, daar wat op en doe dan mijn eigen ding.Momenteel ben
ik bezig met strips: o.a."Mijnheerke van Maldegem" en een tekenfilmpje
"Landschapszorg".
Trui nam deel aan de Wak 2013 en
overal in de etalages, op het gemeentehuis konden haar sprekende creaties bewonderd worden. (verslag Trui Hoste).
Met
dank aan ons regionaal blad Vrij Maldegem voor het publiceren van de
reportages (Drukkerij-Uitgeverij Van Hoestenberghe N.V. Boudewijn Lippensstraat
11, Maldegem).
23-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Catherine De Waele, Maldegem.
Tijdens mijn ontdekkingsreis in Maldegem om materiaal te sprokkelen over de kunstenaars en hun activiteiten botste ik regelmatig op echte kunstschatten. De teken- en schilderkunst kende een evolutie met uitingen in vele vormen en de Maldegemse kunstenaars bewijzen dat zij elke kunstvorm beheersen. Een greep uit het grote aanbod, Catherine de Waele. CATHERINE DE WAELE. Catherine is afgestudeerd in de keramiek en volgt momenteel nog een opleiding beeldhouwkunst in de academie van Eeklo. In haar werk wordt zij vooral aangetrokken tot experimenteren met materialen. Het is belangrijk hoe zij met materialen kan spelen tot die niet meer voorstellen waarvoor ze bedoeld zijn (bv. silicone mengen met kruiden, haar, pluisjes, ...). Haar inspiratie kan zij overal halen, afbeeldingen van cellen, structuren uit het menselijk lichaam, foto's, natuur, oceaanfauna en -flora, ... Kunst maken is iets noodzakelijks voor haar. Als zij iets aan het creëren is, betekent dat de ultieme vrijheid voor haar. Het is haar wereld waar zij geen compromissen moet sluiten, waar zij niet gebonden is. Zij voelt zich volledig vrij om te maken wat zij zelf mooi vindt, het hoeft niet per se bewonderd te worden door anderen. Zij werkt ook mee aan projecten met Talententent, het boeit haar enorm om met anderen een kunstwerk te creëren zoals bijvoorbeeld het CASCO project in het Sint-Annapark. Tijdens de WAK (kunst in de vitrine) was haar werk te zien in de leeszaal van de bibliotheek, in het Gemeentehuis en in de Parfumerie Penelope.
23-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
22-05-2013
Caroline Gijselinck, Adegem.
De Adegemse amateurkunstenaar CAROLINE GYSELINCK
liet enkele werken van haar zien in de Kuma en in het gemeentehuis tijdens de WAK 2013.
Caroline Gijselinck is geboren in
Brugge op 31 juli 1963 en woont jarenlang in Adegem. Haar echtgenoot is al
jarenlang amateurschilder en op die manier kreeg zij de schilder microbe te
pakken. Zij haalt haar inspiratie vooral uit haar nachtelijke dromen die ze
vorm geeft in een helder kleurenpalet op doek, die haar bewonderaars een
hartverwarmend gevoel geven. Ook het woelige, noodlijdende en fascinerende
continent Afrika boeit haar en zij brengt de maskers en beelden die gebruikt
worden bij genezingsrituelen, tot leven. Zij heeft een kleurrijk schilderspalet
maar zij is ook gezegend met muzikaal talent.
Jarenlang is zij lid van het Canticorum,
het bekende Adegems koor dat begrafenissen en andere gebeurtenissen opluistert,
o.a. bij de opening van De Wak. Tijdens de Week van de Amateurkunsten stelde zij
haar werken tentoon in het gemeentehuis
en in de KUMA waar zij in juni
afstudeert voor schilderkunst.
22-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
20-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Anita Verbiest, kunstschilder.
WAK 2013: KUNST IN DE VITRINE MET O.A. ANITA VERBIEST die enkele van haar werken tentoonstelt in de etalages van Schoenenzaak DUMON in de Westeindestraat en van Bakkerij DE LILLE in de Noordstraat, Maldegem. Anita Verbiest werd geboren in Waarschoot, maar zij woont al 50 jaar in de Burgemeester Désiré Demeyerelaan 4, Maldegem. Zij werkte 32 jaar lang als halftijds redster in het zwembad van Maldegem. Na haar pensionering in 2007 bleef zij actief in de zwemclub Barracuda. Ze is zeer sociaal in de omgang met kinderen en volwassenen en veel Maldegemnaars leerden bij haar zwemmen. Naast deze watersport behoren ook wandelen en fietsen tot haar hobby's. Haar vrijetijdsbesteding bij uitstek blijft echter het creatief bezig zijn. Zijde beschilderen, aquarel en acryl op doek zijn haar stokpaardjes.
In 1992 leerde Anita zijde beschilderen bij Roos Van Acker. De lessen verliepen gezellig en vriendschappelijk, aanvankelijk in het Zaaltje van Edelweiss in de Nieuwstraat, later in het C.C. Den Hoogen Pad, Adegem. Later leerde zij schilderen in aquarel en acryl schilderen op doek.
Vanaf 1995 volgde Anita les in "Zonneheem" bij de kunstschilder Dan Mortier in Eeklo.
In 2000 verhuisde het kunstatelier naar Watervliet en tot op heden komen vijftien amateurschilders van haar kring samen in Sint-Margriete om samen werken te maken. Anita Verbiest heeft ongetwijfeld een eigen stijl ontwikkeld en haar levendige schilderijtjes getuigen van frisheid en natuurlijkheid. Zij heeft een collectie stillevens, landschappen, bostaferelen en schilderijen met zeezichten Contact: Anita Verbiest O50/712247
20-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
18-05-2013
Videoclub Maldegem.
Tijdens de WAK 2013 stelde de VIDEOCLUB MALDEGEM eigen filmproducties voor in de Zaal Adegem, op de bovenste verdieping van het gemeentehuis.
Alle filmliefhebbers konden genieten van de presentatie tijdens de kantooruren van het gemeentehuis. In de sfeervolle, moderne zaal in de nok van een van onze torens konden talrijke bezoekers genieten van een vleugje nostalgie! Prachtige films over ons koninklijk bezoek (2011) in de mooiste gebouwen van Maldegem, in het Warmhof, de receptie van de genodigden in ons sportpaleis Meos in volle natuur, rijkelijke recepties aangeboden aan vele prominenten en gewone stervelingen in Maldegem, Parkcross in het Park voor de sportliefhebbers, de constructie van het gemeentehuis stap voor stap en films over themas die ons nauw aan het hart liggen: klimaat, energie en natuur: Sing for the Climate en Hoog op de Mast (windmolens).
Een ruim en boeiend aanbod voor een interessant publiek die met de glimlach van herkenning van de beelden kon genieten.
De Videoclub Maldegem is een ontspanningsclub van amateurcineasten met als doel, aanleren, ontwikkelen en samenwerken met het medium video in een kameraadschappelijke sfeer.
De vereniging is ontstaan uit de op 1 augustus 1959 opgerichte Maldegemse Foto- en Film Club (afgekort M.F.F.C.). Toen werd wat film betreft gefilmd met de filmpellicule op rolletjes. In de loop van de jaren zeventig en vooral tachtig deed het videofenomeen zijn definitieve intrede zodat het filmrolletje verdrongen werd. Een naamsverandering bleef dan ook niet uit en in 1989 werd de club omgevormd tot MALDEGEMSE FOTO- EN VIDEOAMATEURS, afgekort MAF-VIA. Omdat er in de werking geen eigenlijk 'foto' - aandeel meer was kreeg de club in december 1999 de huidige benaming VIDEOCLUB MALDEGEM.
Als amateurcineasten beoefenen zij deze interessante vrijetijdsbesteding door vooral actief te zijn met videocamera (camcorder) tijdens diverse gelegenheden. Ze registreren natuursfeerbeelden, familiefeesten, reizen, uitstappen, plechtigheden, stoeten of andere feestelijke gebeurtenissen bij familie, vrienden of in het dorp.
Deze creaties worden vrij vertoond tijdens de maandelijkse bijeenkomsten en worden beoordeeld door de aanwezige leden.
Vrijwel elk jaar wordt er ook een club film gemaakt, meestal met een humoristische noot waarbij een ledenteam instaat voor het slagen van het geheel. Alle voorbereidingen, scenario schrijven voor de repetities, de opnamen op locaties, de montage enz. worden besproken en gewijzigd, gemodelleerd tot het coherent eindproduct.
Videoclub Maldegem komt maandelijkse bijeen elke vierde donderdag van de maand om 19.30u in zaal De Kesel, Adegem-Dorp 14 te 9991 Adegem (2e verdieping ingang langs de buitentrap achteraan het gebouw). Alle filmliefhebbers zijn welkom. (Informatie verkregen via Eddy Spillebeen
18-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
14-05-2013
Foto's Diverse diciplines wak 2013.
https://plus.google.com/photos/116688562905656264433/albums/5877786146979031361?authkey=CJful_qpkdTnjwE
Hier wordt nog aan gewerkt
14-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
14-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Foto's Kuma, Maldegem mei 2013.
https://plus.google.com/photos/116688562905656264433/albums/5877720311345315601
Alle ateliers van de afstuderende leerlingen waren toegankelijk voor het publiek. Caroline Gijselinck, Alex Martens, Jos Paridaen en andere hadden er hun ateliers.
14-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
13-05-2013
Beeldentuin van Jan en Magda Devos in Kleit.
https://plus.google.com/photos/116688562905656264433/albums/5877557199496797313
Sfeerbeelden van 't mooiste plekje in Kleit, kunst en natuur in één.
13-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Jan en Magda Devos, kunst in Kleit.
In de inspirerende
tuin van de Hoeve Oude Doorn Urselweg, Maldegem Kleit werken kunstenaars JAN
DEVOS en MAGDA VAN HOYE in hun ateliers aan hun creaties.
Op een van de kleurrijkste
plekjes in Kleit, in een oase van groen, omgeven door de weidse natuur van het
platteland, ligt Hoeve Oude Doorn te soezen in een overweldigend natuurlijk
aanbod van bloemen, struiken en bomen waar de vogeltjes nog kunnen toeven en
waar de bijtjes vliegen van bloem tot bloem om nectar te halen. Niet alleen het
decor is aantrekkelijk en bezienswaardig, de oude Hoeve Ten Doorn is de
ideale werkplek voor beide kunstenaars. In alle rust en stilte kunnen zij zich
uitleven aan het ontwerpen en maken van hun functionele keramiek, kleurrijke
sculpturen en tuinbeelden in de authentieke natuur.
Hun grote, rustgevende, originele tuin
rond de gerestaureerde hoeve Oude Doorn is een kunstwerk op zich. De
beplanting is weelderig en veelkleurig in borders, perkjes en potten. Het
resultaat van jarenlang intens en creatief bezig zijn met planten, bloemen in
de natuur en kunst is een trekpleister geworden voor alle natuur- en
kunstliefhebbers. De landelijke tuin vol verrassende hoekjes, plekjes en
paadjes nodigt uit tot poëzie en reflectie, tussen verrassende tuinbeelden (kinderkopjes,
nostalgische kinderfiguurtjes, vogels, fonteintjes), ornamenten en functionele
keramiek. De kunstwerken en de tuin worden één, verbonden met de omliggende natuur.
Het spreekt vanzelf dat de kunstenaars hun sierlijke tuin verfraaien met hun originele
kunstwerken, sculpturen en beelden die een opvallende eenheid vormen in dit Hofje
Van Eden. Kunst en Natuur worden er verweven tot één grandioze eenheid.
De woning van de hoeve is prachtig gerenoveerd
in oorspronkelijke stijl. Eigentijdse kunst wordt verweven met de antieke en
authentieke achtergrond. Nieuw en oud vormen een oogstrelend geheel. De haard
brandt in de antieke ruimte versierd met talrijke decoratieve maar ook
functionele creaties. Je krijgt er koffie in zelfontworpen kopjes. Door elk
raampje van het hoevetje kan je de unieke, groene beeldentuin bewonderen. De
gebouwtjes rond de hoeve in originele staat maar gerenoveerd werden omgetoverd
tot functionele pottenbakkerij en ateliers voor beide kunstenaars.
Jan Devos maakt
handgedraaide gebruiks- en siervoorwerpen, in prachtige harmoniërende kleuren. Hij
kneedt de klei, plaatst de vorm op de draaischijf tot de klei centreert en het
oppervlak glad is. De weke vormen worden gebakken op 950°. Na koeling worden in
het glazuuratelier de potten eerst van binnen geglazuurd, daarna wordt de
buitenkant van de voorwerpen met drie lagen glazuur in diverse kleur, geverfd.
Geglazuurde potten worden een tweede keer verwarmd in een oven op 950° en het
glazuur smelt tot glas. Als de hete potten terug in normale temperatuur komen,
van 950° naar 20° vertonen zij magnifieke patroontjes, craquelé. De potten
worden grondig gespoeld en schoongemaakt tot de fraaie, willekeurige nerfjes te
voorschijn komen. Als pottenbakker werkt Jan vooral met de draaischijf en
schept het liefst creaties, gebruiks-en siervoorwerpen, uit zachte materialen.
Eenvoud in de vormgeving zonder opvallende details zijn de basiskenmerken van
zijn werk. Magda maakt beelden en sculpturen in keramiek, polyester en gips aardewerk,
die zij op eigen wijze decoreert en glazuurt.
Jan en Magda wonen sinds
1963, dus een halve eeuw, in Maldegem. Jan was leraar en Magda gaf les tot zij
tot directrice benoemd werd in 1978, in de middenschool van de Zusters
Maricolen. Dank zij haar creativiteit, haar talent en haar zin voor organisatie,
leiding en schoonheid kwam de school tot bloei, werden de leerkrachten
aangemoedigd om al hun talenten te ontplooien tijdens de lessen maar ook bij
naschoolse activiteiten. Ieder talent werd gestimuleerd en geprezen zodat zij
een school creëerde waar allen zich thuis voelden.
Tijdens hun vrije tijd en
verder na hun pensioen genoten Jan Devos en Magda Van Hoye een opleiding
plastische kunsten en gingen in de leer bij verschillende kunstenaars, waar zij
zich onder professionele begeleiding de basisvaardigheden van de keramiekkunst
konden eigen maken. Zij nemen ook deel aan andere kunstactiviteiten in het dorp
(koor, decoratie).
De beeldentuin op het fraaiste
plekje grond in Kleit is het geliefkoosde plekje van het echtpaar Jan Devos en
Magda Van Hoye. Zij hebben die creativiteit en handigheid in hun hoofd en
handen en laten de anderen meegenieten van hun uitzonderlijke talenten.(email magda.van.hoye@telenet.be). (www.bloggen.be/wakinmaldegem)
13-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
12-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Frans Toortelboom, Middelburg.
Frans Toortelboom en de harmonie de Ware Vrienden van Middelburg.
MIDDELBURG:
Open repetitie van de harmonie De Ware Vrienden van Middelburg.
Op 28 april was het zonovergoten, historische bezoekerscentrum Middelburg Groene Markt 8A, het toneel van de open repetitie van de harmonie De Ware Vrienden van Middelburg.
De dirigent, Frans Toortelboom ooit wielrenner in de koersen van Eddy Merckx, nu zaakvoerder van een van de grootste fietsenhandels in het Molentje in Maldegem, schetste in het kort mijn rol in het WAK 2013-gebeuren en de rol van mijn jongste broer componist Lucien Posman in de muziekopleiding van vele muzikanten, ongeveer veertig jaar geleden, als dirigent van de fanfare in Maldegem.
Een enthousiaste groep muzikanten onder leiding van de dirigent speelde bekende en minder bekende nummers o.a. Daar komt ze, van Koen Wauters, Vlamo Tune (compositie van t Kliekske) en andere nummers, gesmaakt door groot en klein.
De muziekbeoefenaars gaan voor amusement voor het publiek maar ook voor zichzelf. De samenhorigheid en de kameraadschap staan op hun gezicht geschreven en willen ze doorgeven aan het publiek. Enkele muzikanten waren vergezeld van hun kinderen. De kleinkinderen van de geliefde muzikant Willy De Pestel uit de Gidsenlaan, bespeelden samen met hun papa, trots en deskundig hun klein instrumentje en luisterden ingespannen naar de richtlijnen van de dirigent. Drie generaties musiceren binnen eenzelfde muziekmaatschappij. Kennis, talent, vaardigheid en levensvreugde doorgeven aan kinderen en kleinkinderen en samen muziek naar buiten brengen, dat zijn De Ware Vrienden van Middelburg. De kinderen, de volwassenen van de toekomst, laten delen in de kunst van het musiceren, is een zeer opmerkelijke waarde in Middelburg.
Oudere, jonge en kleine mensen brachten samen mooie en melancholische muziek met trompet, bugel, saxofoon, tenor saxofoon, schuiftrompet, hoorn, bombardon, slagwerk en tuba. De open repetitie was een ontdekkingsreis en een aangename kennismaking met een modern fanfareorkest, dat naast muziekcomposities van vroeger, ook eigentijdse muziek op haar programma heeft.
Zie ook facebook, Camera Obscura Maldegem, een prachtige beeldreportage over de open repetitie.
12-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
11-05-2013
Jan Wauters, Adegem.
<b>Jan Wauters en Canticorum open repetitie in Adegem</b>
ADEGEM Proeven van Canticorum open repetitie.
Het Gemengd Koor Canticorum onder de kundige leiding van dirigent Jan Wauters gooide de kerkdeuren open en liet iedereen proeven van heerlijke koormuziek en de warme sfeer binnen het koor.
Heerlijk gezang weerklonk al bij het binnentreden van de mooie Sint-Adrianuskerk waar het koor Canticorum open repetitie hield als voorbereiding van talrijke evenementen die op het programma staan.
Op 6 mei de Kruisdagen, de eerste communie, de vormselviering op 11 mei, Onze-Lieve-Heer Hemelvaart op 9 mei en op 19 mei Pinksteren.
Ook een optreden in de kerk Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinen in Koksijde staat op het programma. Elke viering heeft een eigen aantal liederen, waarvan elk koorlid een overzichtje kreeg.
Het Halleluja van Händel beroert al jarenlang vele harten van muziekliefhebbers.
Het was voor de bezoekers bijzonder verrijkend om een repetitie te mogen bijwonen en te ervaren hoe de dirigent en koorzangers afgestemd zijn op elkaar.
Tijdens de repetitie werden prachtige psalmen, hymnen, koralen en meerstemmige liederen al dan niet a capella gebracht. Reeds na enkele minuten werd je gewaar dat de koorleden beschikken over uitzonderlijk muzikaal talent. Het koor telt 49 leden en blijft elke week musiceren en realiseert het een na het andere interessante project. Onder leiding van de begenadigde dirigent was de koorklank van een zeldzame naturel en klonk nooit verkrampt.
Er is de voorbeeldige dictie, respect voor theorie, inhoud en betekenis van de liederen. De dirigent nam geslaagde tempo- en interpretatie risicos die aanstekelijk werkten en waardoor het uithoudingsvermogen van de luisteraar geen moment op de proef gesteld werd.
De gedurfde, soepele en dynamische contrasten, de feilloze timing en de verfijnde sfeerschepping bewerkte de vele liederen tot een coherent geheel.
De vertolking was een absolute aanrader voor alle koorliefhebbers. Bij de koorleden bemerkte ik ook enkele beeldende kunstenaars wat eens te meer bewijst dat heel veel mensen gezegend zijn met veel talenten. Onze welvaartsmaatschappij, die heel veel kritiek vangt schept toch de mogelijkheid, de locatie en de gepaste begeleiding om zich te vervolmaken.
Ik heb nu al enkele keren de dirigent Jan Wauters aan het werk gezien en ik ben telkens weer onder de indruk van zijn enthousiasme, de feilloze beweeglijkheid, zijn aandacht voor de zangers en het publiek, om van de voorstelling een gebeurtenis te maken waar je stil, blij en gelukkig van wordt.
Meer info via http://verenigingen.nieuwsblad.be/vereniging/culturele-vereniging/gemengd-koor-canticorum-adegem
11-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Thaleio-Kaleo, koor Maldegem-Knokke.
MALDEGEM.
Verslag open-deur-repetitie Thaleio-Kaleo, maandagavond 29.04.2013.
Thaleia, voormalig gemengd koor van Maldegem en Kaleo, voormalig gemengd koor van Knokke, vormen een nieuw koor dat afwisselend repeteert in Maldegem en in Knokke op maandagavond van 20 tot 22 uur. Zij komen samen om te zingen, om te ontspannen in een vriendschappelijke sfeer en om mooie uitvoeringen te verzorgen.
Tijdens de open repetitie werden vier stukjes gerepeteerd in verschillende stadia van in oefening: 1) Le Chat van Jean Absil, wat niet gemakkelijk was gezien het tempo. 2) Marc groet s morgens de dingen, tekst Paul Van Ostaijen, wat door velen al gekend was. 3) The teddy bears picnic, een speels, vrolijk totaal nieuw Engels nummer. 4) Wherever you are, een verhalend liefdevol nummer waarin veel gevoel gelegd werd.
De manier waarop de koorleden met elkaar omgaan was vlot en positief. Muziek en samen musiceren overschrijden alle drempels. Na enige oefening vormde elke stem (sopraan, alt, tenor, bas) een muzikale eenheid onder leiding van een zeer jonge, maar gedreven dirigent.
Opmerkelijk veel jongere muzikanten kleuren het koor, heel veel bekende gezichten uit Maldegem zetten hun beste beentje voor om muziek te brengen.
Een indrukwekkend koor, dat regelmatig optreedt voor een publiek en feestelijke gebeurtenissen extra klank geeft. Het lijkt mij een zinvolle en sociale hobby om uit het niets iets moois te brengen. Voor het publiek was het koor geen onbekende. De uitvoering was fris van zetting, vrolijk ondeugend maar soms uit gepuurd verstild. De bevlogen vertolking was stevig, goed van timing en de sfeerschepping bleef boeien van het begin tot het einde. Verrassend wisten de zangers met aanstekelijke bravoure de zielenroerselen te vatten zonder in overdrive te gaan. Het koor zette een beklijvende, adembenemende uitvoering neer. De zangers profileren zich als een volwaardig en boeiend koor dat niet bang is voor avontuur.
Het geheel was een geoliede klankrijke machine met de jonge dirigent als machinist, waarvan ik als verslaggever/passagier getuige was op de open-deur-repetitie ter gelegenheid van de WAK 2013.
11-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
10-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
09-05-2013
Natuurtalent in Maldegem, startschot en overzicht
MALDEGEM, liet alle kunstenaars genieten en proeven van Maldegems natuurlijk talent in het SINT-ANNAKASTEEL EN in het GEMEENTEHUIS, tijdens de WAK 2013.
De inspanningen geleverd door allen die te maken hebben met de CULTUUR IN MALDEGEM, in het bijzonder het team rond DE CULTUUR COÖRDINATOR Mevrouw ISABEL GINNEBERGE werden ruimschoots vergoed door de talrijke opkomst tijdens het Startschot van de WAK 2013 op twee locaties.
In het rustige, historische Sint-Annakasteel kregen de genodigden een voorproefje van Maldegems talent met werken van Peter Ameel, Genade De Lille, Boudewijn De Schepper, Noël De Meulenaere, Rita Dhont, Trui Hoste, Jos Paridaen, Robrecht Stormens, Studio 74, Anne-Marie Van Coillie, Erika Verbeke, Anita Verbiest en Gery Wauters. De kunstenaars waren bijna allemaal aanwezig en gaven met trots en met kennis van zaken een woordje uitleg over hun werk.
De ontvangst op het gemeentehuis door Mevrouw Isabel Ginneberge en haar team was, natuurlijk en sensationeel in het groen en werd professioneel en milieuvriendelijk aangepakt, met uitgebreide informatie over het gebeuren van de avond, een prachtig opgesteld programma en een duidelijk overzicht van de tentoongestelde werken op de verschillende verdiepingen. Het geheel werd opgeluisterd met optredens van de drumband NUT EN VERMAAK en de muziekgroep DE VERENIGDE VRIENDEN ADEGEM. De dirigent van Nut en Vermaak en zijn zoon kwamen aan op de fiets en gaven een voorproefje van hun talent op het marktplein. Voor de inkom aan de receptie, in de inkomhall van het gemeentehuis, helemaal rechts lag sprankelend onder de spots een veelkleurig haak- en breiwerk geëtaleerd als een fascinerend koraalrif, naar een concept van An Benoot, het eindproduct van talrijke Maldegemse breiende dames: Ivette Claeys, Anneke Martens, Dorette Standaert, Erna Van Oost, Jeanine Van Acker, Christiana Roets, Francine De Bleeckere, Anny Vyncke en Ann Benoot. Elk stukje breiwerk was een deeltje van een geheel, het resultaat van een groepswerk. Op diverse plaatsen in de gemeente wordt op vaste tijdstippen ijverig gebreid want breien is terug heel populair geworden en zorgt veel boeiende ontmoetingen waaruit mooie vriendschappen ontstaan. De mensen komen samen en leren van elkaar.
De begeleiding naar het preludium van de avond op het immens mooi buitenterras gebeurde onder trommelgeroffel van de muziekgroepen. Het koor CANTICORUM bracht bekende canons en populaire liederen onder begeleiding van de flamboyante Jan Wouters die het publiek enthousiast meetroonde in het gebeuren. De verfijnde en roerende dansoptredens van SY-DANSSTUDIO onder begeleiding van de alom gekende, beminnelijke en geliefde Sylvie Van Hulle vielen in de smaak. Overal zag je glunderende en trotse gezichten van het publiek, de organisatoren, de kunstenaars en hun familie.
Onvergetelijk gewoon, prinselijk onthaald worden door onze ranke en knappe Mevrouw de burgemeester M. Van den Bussche volledig in het groen uitgedost, door de schepen van cultuur F. Sierens, die iedereen laat delen in de roem al is het maar voor heel even.
Veel jong talent trouwens bij de muzikanten met hun originele, gerecycleerde en klassieke instrumenten en bij de meisjes die ritmisch en sierlijk dansten op de tonen van de muziek. Na de voorstelling op het terras werden de gasten begeleid met muzikale klanken van de instrumenten van Nut en Vermaak en van de Verenigde Vrienden Adegem naar de versierde trouwzaal voor het daadwerkelijke proeven van een hapje en een drankje.
Als je ziet wat een georganiseerde groep van de Maldegemse bevolking kan creëren tijdens hun vrije tijd word je er stil van. Bijna alle kunstvormen kwamen aan bod, maar ook handwerk wordt weer opgewaardeerd. Naaien, breien, haken, patchwork en de kroon van deze kunst, het kantklossen, staan terug in de kijker. Op de bovenste verdieping, op de overloop van de zaal Adegem presenteerde FEMMA DONK fijne klassieke handwerkjes, echte kunstwerkjes met naald en draad en gaf demonstratie kantklossen. Zoveel talent stemt tot nadenken. Het hoofd werkt geconcentreerd op een taak en leidt je af van de dagelijkse beslommeringen. Het vraagt goed hersenwerk, totale concentratie met als resultaat, niet alleen voor de kenners, alle soorten kantwerk, dat internationale belangstelling geniet en wereldwijd als kunstvorm aanvaard wordt. De kantklossters werkten tijdens de demonstratie aan een groepswerk met recyclagemateriaal tijdens de WAK.
In de Zaal Adegem werden ook doorlopend filmprojecten getoond door de VIDEO-CLUB MALDEGEM. Film-, video-, fotokunst geven informatie, verwijzen naar evenementen, naar het heden en het verleden en geven beelden die doen nadenken. Ik kende de materie onvoldoende om erover te schrijven maar het is zeker een boeiende, ingewikkelde kunstvorm.
Het is eigenlijk een mooi gebaar om kunstenaars aan het werk te zetten op een plaats, onder het dak van het gemeentehuis, waar veel meer dan vijftig jaar geleden de gemeente, een tekenschool inrichtte voor de bevolking. In de jaren veertig-vijftig werd er tekenles gegeven op de zolders van het gemeentehuis. Talrijke jongeren kregen er een kunstopleiding: tekenen bij onder andere meester De Lobel, architecten gaven les in bouwkundig tekenen, schilder- en beeldhouwkunst volgde men bij de nog steeds gekende Jozef Van Maldegem en vele andere enthousiaste leraars. Later deelden en begeleidden echte kunstenaars zoals o.a. Pol Verheylezone hun kennis en vaardigheid met hun leerlingen in de academie. De gemotiveerde leerlingen hebben er hun leven mee kunnen uitbreiden op artistiek vlak, professioneel en als amateur. Zij smaken tot op heden de genoegdoening van het eindresultaat.
Tijdens de WAK exposeren de afstuderende leerlingen hun werken in de KUMA, IN VITRO EN IN OPEN ATELIERS. Laten we niet vergeten dat de meeste Maldegemnaars hun opleiding genoten in de academie in Maldegem. Een meerwaarde voor de gemeente waar geen enkele inspanning te veel is om het alle bewoners van ons dorp aangenaam, interessant, levendig te maken. Alle artistiek begaafde mensen hebben de mogelijkheid opleidingen te volgen of te laten volgen door hun kinderen, zodat heel wat talent en levensvreugde niet verloren gaan. Scheppen, creëren en tentoonstellen maken de mensen blij en gelukkig, een meerwaarde voor het leven. Het team van directie en leerkrachten van de KUMA en de Academie voor Muziek, Woord en Dans ondersteunen het talent in Maldegem.
Maldegem, een van de grootste en volgens mij de mooiste gemeente in België, heeft de ruimte en de mogelijkheden om professionele en amateur kunstenaars hun werken te laten uitstallen. Kunstminnende Maldegemnaars worden op de hoogte gebracht van wat groeit en leeft in Maldegem op artistiek vlak.
Na het officiële startschot werd er druk tentoongesteld, uitgelegd, gemusiceerd, gedanst in Groot- Maldegem.
De enthousiaste kunstenaars aan het werk zien in Kleit Hoeve Oude Doorn, in Adegem bij Willy en Annie Van de Velde-De Zutter, bij Sonja De Waele, ten Huize van Johan Sesselle, de dans show S-Pression in C.C. Den Hoogen Pad, de Performance van Henny Sierens aan het monument Go West, de oude en moderne kunstschatten in de Sint- Adrianuskerk was een echte openbaring.
De wijk Zandakkers Adegem realiseerde een prachtig installatie kunstwerk. Adegem bruist van leven en kunst. Het zachte lenteweer lokte talrijke bezoekers overal en de kunstenaars waren tevreden, gelukkig en blij om hun creaties te tonen en hun werkwijze en visie te delen.
In Middelburg was de open repetitie van de harmonie De Ware Vrienden van Middelburg onder begeleiding van dirigent Frans Toortelboom heel interessant voor groot en klein. De muzikanten laten hun kinderen muziek volgen, een instrument bespelen en laten hen deelnemen aan de repetities en optredens.
De Kuma etaleerde de eindwerken van de studenten en liet de echte kunstenaars en zeker de kunstenaars in spe hun ateliers tonen terwijl zij les krijgen. De Kuma focust op jonge kunstenaars. De Kunst in de vitrines in het centrum van Maldegem en in de modezaak Alibi was een verrijking van ons dorpsbeeld en stemt tot nadenken. Zou het mogelijk zijn dat de creatieve mensen hun werken permanent kunnen etaleren zodat iedereen er te allen tijde kan van genieten?
Met de routefolder kon je wandelen op een pad vol herinneringen in Maldegem dank zij de XXL fotos van Gothard De Coninck. De expositie van talrijke schilderijen, beeldhouwwerken, artistieke creaties, fijn handwerk in wol, op stof en porselein, stenen, houten sier- en gebruiksvoorwerpen, handgemaakte gitaren en fluiten, andere creaties in het gemeentehuis en in het Sint-Annakasteel werden druk bezocht. De container Casco in het Sint-Annapark haalde al na enkele dagen verschillende levendige kunstvormen binnen. Muziek kleurde de WAK activiteiten, het Thaleila-Kaleo koor hield open repetitie in de Academie voor Muziek, Woord en Dans. Het koor Canticorum liet nog eens van zich horen in de kerk in Adegem. De Verenigde Vrienden van Adegem brachten hun concert en lieten hun klanken vloeien over Adegem. Op 30 april en 1 mei was er een grote opkomst en interesse voor de informatieve Transitie-initiatieven in het gemeentehuis, in het park en in het centrum. Op 4 mei 2013 in de voormiddag werd de beroemde schrijver Paul De Wispelaere gehuldigd in de bibliotheek met Literaire graffiti in de bib met graffiti van Maarten Leenknecht en begeleid door DJ-Koen Cauwels. De jeugd kwam minder aan haar trekken tijdens de WAK. De jongeren doken slechts sporadisch op tijdens de WAK-activiteiten. Hun interesse gaat vooral naar sport, sportprestaties, jeugdbeweging, festivals en muziek. Zij zijn meer gebonden aan de school en thuis en aangezien de meesten gaan studeren na hun middelbare studies zijn ze minder gebonden aan hun dorp en de activiteiten in hun nabije omgeving. De verbondenheid met een leefgemeenschap is sterk verminderd. Zij gaan meer virtueel te werk en nemen niet echt meer deel aan het sociaal leven in een dorp.
Het is met schroom en bewondering dat ik probeerde verslag uit te brengen over het WAK-gebeuren het overrompelend aanbod van al die kunstvormen oversteeg soms mijn kennis en vaardigheden. Video fragmenten zijn te bewonderen op facebook Camera Obscura Maldegem, op de blog van http://kurtsesselle.blogspot.be/2013/04/wak-2013-adegem-dorp-96.html, de reportages kon je lezen in Vrij Maldegem en op de blog van de WAK www.bloggen.be/wakinmaldegem. www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem (sla die op in favorieten dan kan je alles lezen over kunst en leven in Maldegem, in geval je eens wereldwijd wil gaan, contacteer mij via email: livinaleonie@live.be)-
09-05-2013 om 13:05
geschreven door Marianne Posman 1
08-05-2013
De Performance, Henny Sierens 2013.
DE PERFORMANCE van Henny Sierens ter hoogte van het kunstwerk Go West.
De performance van Henny SIERENS draagt de naam "HET HEDEN IS REEDS HET VERLEDEN" en wordt voorgesteld op 27 en 28 april 2013 van 14 tot 19 uur vlakbij het Cultureel Centrum Den Hoogen Pad, Adegem-dorp 16b Adegem.
Het is de derde keer dat Henny Sierens deelneemt aan de WAK.
Henny verwijst naar HET VERLEDEN IN BEWEGING. Bij het kunstwerk Go West, in het spoor van de emigranten naar de VS en Canada, stelt hij tientallen schoenmallen of leesten uit zijn verzameling tentoon, als symbool van onze moedige voorouders die hun stoute schoenen aantrokken om hun geboortedorp, hun familie, hun vrienden te verlaten en de barre overtocht met het gezin waagden om een beter leven te kunnen leiden in de Verenigde Staten of Canada en er vaak nog in slaagden ook.
De voorstelling symboliseert ook de talrijke voetstappen die onze voorouders meer dan een eeuw geleden in de grond plantten in hun hongerlijdend vaderland, tijdens de wekenlange overtocht en in het buitenland, om de armoede en de werkloosheid te ontvluchten. Het is nu nog en zeker meer dan honderd jaar geleden, een gedurfd avontuur om te verhuizen naar een ander werelddeel. Emigranten kunnen zelden rekenen op begrip en mededogen.
Het kunstwerk 'Go West' van designer - beeldhouwer Hans De Pelsmacker, staat symbool voor de emigratie van onze dorpsgenoten die naar de Verenigde Staten en Canada emigreerden.
H. Sierens tracht met zijn originele voorstelling de betekenis van het kunstwerk uit te breiden en te vervolledigen. De overgrootouders van Henny Sierens woonden te Maldegem (Cleyt) in de Herinckwegen 12 in de blekken (blikken) huizen, huisjes met metalen platen op het dak. In april 1904 beslisten Angelus Sierens (°1846), zijn echtgenote Julie De Lichte (°1851) en acht van hun negen kinderen te emigreren naar St.-Alphonse, Manitoba, Canada. Het echtpaar verkocht al de bezittingen, om als derde klas passagiers de overtocht te kunnen bekostigen met het schip Montrose uit de haven Antwerpen. Hun enige rijkdom waren de kleren die zij droegen. De jongste dochter Romanie was toen al 13 jaar. Zij reisde onder de naam van haar jonger overleden zusje Mathilde om te genieten van een voordeliger tarief.
In het dorp St Alphonse, Manitoba, Canada, gesticht in 1883, bouwde de familie Sierens in 1904 een nieuwe toekomst op.
De oudste zoon Kamiel, grootvader van Henny Sierens bleef in Maldegem wonen.
In 1974 ontdekte Henny Sierens dat hij talrijke welvarende familieleden had in Canada. Vijf maal trok hij naar Canada om zijn familie te ontmoeten en dit verklaart zijn liefde, begrip en mededogen voor de emigranten uitgeweken naar het nieuwe vaderland.
Dit alles wil hij uitdrukken met zijn PERFORMANCE bij het monument Go West.
Fotografie, film en cinema zijn voor Henny Sierens een passie. Hij heeft een klein filmmuseum met een cinemazaaltje in retro stijl, Ciné Rio (denk aan de Brielstraat) in zijn huidige woonplaats, Knokke. Zijn jeugdjaren bracht hij door in de wijk t Molentje in de Noordstraat, links richting Nederland aan het kruispunt, rechtover dagbladhandel t Hoekje, vroeger naast Huize Dudal (Paul en Paula), nu naast de woning van Noël en Christine Ryheul-Boes.
08-05-2013 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
DE PERFORMANCE van Henny Sierens ter hoogte van het kunstwerk Go West.
