Gisteren hebben we een eerste stuk gezien van het Olympic National Park. Vandaag hebben we, onderweg naar buiten, nog twee andere delen bekeken.
Om te beginnen rijden we ruim anderhalf uur om aan het regenwoud te komen dat aan de Hoh rivier ligt. Het is geen tropisch regenwoud, want daarvoor ligt het niet dicht genoeg tegen de evenaar. Maar omdat de lucht er altijd zeer vochtig is, deels door de vele regen, kunnen we kennis maken met heel bijzondere plantengroei. Onder de hoge coniferen groeien er ongelooflijk veel soorten mossen. Ik heb me zoals gewoonlijk niet kunnen inhouden en er zijn heel wat fotos getrokken. Met varens, met sterrenmos, met veel verschillende kleine bloemetjes, met verschillende soorten Spaans mos
We hebben een wandeling gemaakt naar de mossen hall, een gebied van minder dan een mijl doorsnede waar je gemakkelijk een uur stil bent. Het heeft iets mysterieus, al die plantengroei op en onder en tussen de hoge dennenbomen. Je voelt je er ongelooflijk klein, letterlijk dan, want de bomen zijn er tussen de 60 en 90 meter hoog. Het is bijna niet te vatten maar je kan naast een omgevallen boom lopen en de lengte afstappen en dan krijg je er toch een beetje een idee van.
We hebben een groot hert gezien en een klein konijntje: het hert stond aan de kant van de weg te eten terwijl wij in de auto toekeken, het konijntje knabbelde stukken van de varens terwijl wij er op minder dan een halve meter op stonden te kijken. Maar zij stoorden er zich niet aan en aten rustig door terwijl ik hen ongegeneerd fotografeerde tijdens hun ontbijt.
Daarna zijn we naar de kust gereden, ook een stuk van het park. Overal aan de kustlijn liggen grote boomstammen, naar het schijnt heeft de natuur na jaren teruggegeven wat vroeger weggenomen is. Er was een groot woud aan de rand van de zee en toen het water zich terugtrok bleven de bomen achter. Later waren er overstromingen en de bomen kwamen in het water terecht, ze werden helemaal doorweekt en geschaafd en ontveld door ebbe en vloed. Mettertijd spoelden ze weer aan op het strand
Het is een vreemd maar mooi gezicht. De kust in het park is niet gemakkelijk toegankelijk, dus was één uitkijkpunt met een wandeling naar het strand echt wel genoeg. Maar het was wel een unieke ervaring, weinig mensen en een groot strand.
Als het lukt komen er straks fotos bij, anders zal je die later zien
09-06-2009 om 00:00
geschreven door Maria
|
Voor de nachtraven onder jullie: 
