Vorige week woensdag (15/05) was het dan zover: eindelijk kwam Jens mij bezoeken!
Het begon zoals in de films: ik kwam net toe in het station en de trein kwam binnengereden.. Vol spanning en hoop stond ik te wachten en te zoeken tussen de aangekomen reizigers en dan... geen Jens.. Dat viel wel tegen na 2m en half elkaar niet gezien te hebben.. Maar gelukkig was er tien minuten later nog een trein, met wel tien minuten vertraging maar daar was hij dan: Jens!
We hebben tijdens onze 'vakantie' hier zoveel mogelijk bezocht: Aveiro, de universiteit van Coimbra, museo Machado de Castro, Sé velha, Sé nova, Penede da saudade, Quinta das lagrimas, Santa Clara-a-Velha,...
En het hoogtepunt voor Jens: Conimbriga! De grootste Romeinse ruïnes hier in Portugal opgegraven.
Dinsdag (21/05) is Jens hier vertrokken en ben ik direct op stage gegaan. Een hele afwisseling na bijna drie weken vakantie! Vrijdag hadden we maar een halve dag stage en zijn we van de zon gaan genieten in het park. Zaterdag besloten we naar Figueira da Foz te gaan om het strand te bezoeken. Zalig dagje strand met een goeie 30°!
Vandaag de laatste keer hier strijken, de eindevaluatie al eens maken en een beetje opruimen op kot. Voor de rest een lekkere luie zondag!
Vanaf maandag weer een week stage en dan ons laatste weekend in Coimbra.. Raar!
Het is weer al even geleden.. Vorige week nog stage gedaan maandag en dinsdag met Isabel als mentor. Ze kan niet goed Engels maar doet enorm haar best wat echt leuk is. Woensdag een vrije dag dus hebben we hier de wasruimte eens bekeken en onze eerste was in Coimbra gedaan. Dit wel na een moeilijke conversatie met de toezichter over de werking van de wasruimte en de machines. Volgens de ene was er wel wasproduct aanwezig en volgens de andere dan weer niet... Wat zou het toch makkelijker zijn moest iedereen hier een beetje engels kunnen :)
Donderdag vertrokken we terug op stage. Na stage hadden we een afspraak met Claudia, onze contactpersoon ter plaatse. Ze begon ons uit te leggen hoe we hier op internet kunnen, waar we kunnen gaan eten, wat queima is, ... Een herhaling van alles wat we de voorbije 3 weken zelf al hebben uitgezocht. Bedankt voor de info Claudia, maar die had je beter gegeven toen we net toekwamen! Donderdagavond namen we de bus naar de stad voor de start van de feestweek: Queima das fitas!
Dit startte met een etentje voor alle studenten audiologie op donderdagavond. Na meer dan een uur wachten kregen we eindelijk eten (minder lekker dan verwacht..) en drinken (veel minder lekker dan verwacht :p --> buchtwijn!) Na het etentje gingen de vierdejaars audio op de trappen van de universiteit zitten en zongen de eerstejaars liedjes voor hen om hen succes te wensen. Een emotioneel moment voor velen. Hierna gingen we met heel de groep naar de universiteit waar nog veel meer gedronken werd.
Vrijdagavond is Jens hier toegekomen, die vorig jaar hier op erasums geweest is. We zijn met hem naar een leuk café geweest waar je 8 cocktails in verschillende smaken kan krijgen voor slechts 20! Het werd een leuke avond ;)
Zaterdag zijn er nog twee vriendinnen van Kathleen toegekomen. We zijn samen de stad ingetrokken en hebben een terrasje gedaan, genietend van de stralende zon!
Zondag was het zover: de stoet met de wagens! De eerdere jaren moeten heel het jaar werken aan een wagen, per richting, om mee te rijden in de stoet. De laatstejaars lopen dan voor de wagen of staan erop en delen drank uit aan iedereen. De eerdere jaren lopen achter de wagens en de eerstejaars worden bedolven onder het bier. Overal vliegt bier in het rond. Echt een zalige dag. Zeker de moeite om eens te gaan bekijken!
Voor de rest van de week genieten we gewoon van onze vakantie en Coimbra!
Deze week is er niet veel speciaal gebeurd, veel stage en verslagen maken. Woensdag zijn we naar de winkel geweest en op de bus terug naar ons kot, is er een auto tegen de bus gereden (een auto die langs de bus geparkeerd stond en wou wegrijden terwijl de bus stil stond voor de halte). Een kwartier stilgezeten op de bus in de zon.. Warm warm! Gelukkig konden we daarna zonder problemen verder rijden.
Vandaag is Kathleen haar vriend toegekomen en zijn we nog eens gaan rondwandelen in de benedenstad. Morgen terug naar de oude stad, dat betekent weer de berg beklimmen, hup hup met die beentjes!
Vandaag een nieuwe stagedag in een nieuw ziekenhuis: het Hospitalar Universidade de Coimbra!
Een medestudente die daar ook stage loopt zou ons komen ophalen met de auto. Na eerst naar een verkeerde auto gelopen te hebben, vonden we de juiste. Tijdens de rit vertelde de studente ons dat het ziekenhuis vroeger de afdeling was voor de mentaal gestoorden (the crazy people :p ). Aangekomen in het ziekenhuis, was dit direct te merken... Donkere gangen, geen ramen, kleine kamers voor de testen, hele oude apparatuur.. Jep, we voelden ons direct in een horrorfilm!
Onze mentor vertelde dat ze later op de dag nog naar de tandarts moest, maar dat de andere audioloog waarbij we mogen meevolgen tegen dan terug zou zijn van een ander ziekenhuis. Tijdens het testen van een patiënt, begon onze mentor in het Portugees te praten met de andere studente en ging ze weg. De andere studente nam de rest van de test af en de patiënt vertrok. Daarna vertelde ze ons dat de audiologe weg was en de andere audioloog niet of later pas zou komen, dus dat het geen zin had om in het ziekenhuis te blijven en dat ze ons terug zou afzetten aan onze residentie. Raar, we hebben niet eens de kans gehad om te praten met onze mentor. Ze had zich snel voorgesteld en is toen direct beginnen werken tot ze vertrok. We hebben geen naam, contactgegevens, uurrooster,... kunnen vragen. Normaal krijgen we deze informatie van onze school, maar het enige dat we nu wisten was de naam van het ziekenhuis en om hoe laat we de eerste dag aanwezig moesten zijn. Volgende keer beter zeker?
Op kot schreven we snel de verslagen en we trokken terug de stad in om te genieten van het zonnetje. We bezochten de universiteit (heel mooi!) en de kathedralen.
Sábado 20/04
Vandaag een beetje langer slapen, rustig eten, beetje op terras in de zon zitten,... en daarna terug naar de stad. We wandelden terug een beetje rond in het oude gedeelte, gingen in de botanische tuin genieten van de zon en daarna terug naar onze residentie om ons klaar te maken om een stapje te gaan zetten :)
Domingo 21/04
Uitslapen en 's middags naar een Engelstalige lezing in de school. Een bekende audioloog kwam spreken over Mismatch negativity, de enige lezing van het hele congres die in het Engels gehouden werd en dus de enige lezing die nut had voor ons. Tip aan de school: zorg voor een micro als er een oude man komt spreken voor een hele aula ;)
De rest van de dag genieten we van de zon in de residentie en wordt er nog een beetje voor school gewerkt :)
Vandaag de derde dag stage. Veel patiënten gezien, veel bijgeleerd. De stagementor geeft ons de tijd om vragen te stellen en legt veel uit.
Na de stage werd gevraagd of we meegingen met de andere studenten naar Dolce Vita, een winkelcentrum, waar er van de school een stand staat waar ze gehoorscreeningen gingen doen. Tuurlijk wouden we dit zien, dus gingen we mee op de bus naar het shoppingcentrum. Daar aangekomen was de benedenverdieping van het winkelcentrum ingepalmd door de school: een grote stand met voor elke opleiding een deeltje, zo kon je röntgenfoto's laten maken bij radiologie, je bloed laten testen bij laboratoriumtechnieken of je BMI laten berekenen door de dieetisten.
In het winkelcentrum probeerden we een nieuw soort ijs uit van Ola: de Swirl! Dit is een vanillesoftijs die gemixt wordt met een saus naar keuze en andere extra's zoals chocoladeschilfers, caramelblokjes,... lekker!
Om half acht namen we de bus terug naar ons kot en gingen we... verslagen schrijven! baahh :p
Maandag hadden we om 8u50 afgesproken met onze contactpersoon aan de School Entrance. Spannend, een afspraak met iemand van wie je niet weet hoe ze eruit ziet op een plaats waar je nog nooit geweest bent!
Vol goede moed namen we de bus naar de school. Gelukkig is het maar 10 minuutjes. Daar aangekomen (om 8u30, goed op tijd dus) Bekeken we de school. Bedoelde ze met school entrance het hek, de deur aan de rechterkant of de deur aan de linkerkant? Na inspectie van beide deuren, besloten we in het midden van deze drie punten te wachten.
Al snel werd het 8u50 en... Niets! Niemand te zien... Na een tijdje zagen we iemand van de deur aan de linkerkant naar het hek lopen, ze staarde ons aan en liep terug naar binnen. Zou dit onze contactpersoon zijn? Maar dan zou ze het wel komen vragen zijn, welke studenten die de weg kennen staan zomaar in het midden van een parking wat rond te kijken? We besloten echter om ons nog meer in het zicht te zetten en gingen aan het hek staan. 5 min later kwam de vrouw terug. Ze loopt op ons af en vraagt of we de erasmus studenten zijn. Ze spreekt ons direct aan met de juiste naam (wat ons de bevestiging geeft dat ze foto's van ons ontvangen heeft van de school, dus wel raar dat ze dan niet de eerste keer al is komen vragen of wij het waren). We begonnen onze wandeling naar het ziekenhuis; Covões hospitalar de Coimbra! Het ligt vlak naast de school, gemakkelijk !
Claudia (onze contactpersoon) stelde ons voor aan onze stagementor en medestagiaires en beende direct weer weg. Iedereen is gelukkig erg vriendelijk en doet zijn best om Engels te praten, wat voor de ene al beter lukt dan de andere! Onze eerste dag is direct een chaotische, van de ene patiënt naar de andere en bijna geen tijd om vragen te stellen, dat belooft voor die verslagen vanavond!
In het ziekenhuis werken we vooral met CI patiënten. Audiologie heeft hier een hele gang voor zich, waarvan twee kamers voor de logopedisten zijn die hoortraining geven aan de patiënten. Dat is anders dan in België, waar hoortraining vaak in een multidisciplinaire setting gebeurd, logo én audio samen.
Het was een leuke stagedag waarbij we direct veel bijgeleerd hebben.
Het is weer even geleden dat ik geblogd heb, dus ik zal jullie snel een beetje bijwerken over het leven hier in Portugal ;-)
Ondertussen heb ik bezoek gekregen van het thuisfront: de mama, meter en opa zijn gekomen van 5 april tot 10 april. We hebben samen alle bezienswaardigheden van Lissabon nog eens gaan bezichtigen. Voor Kathleen en mij een mooie manier om afscheid te nemen van 5 weken Lissabon.
Dan was het snel 11 april; de laatste stagedag in Lissabon.. Snel op de foto met de stagementor en het hoofd van de afdeling en daarna afscheid nemen. 'Anything you need, call me' waren veel gehoorde woorden die dag.
Vrijdag 12 april.. De verhuis naar Coimbra! Snel de laatste spullen bijeengeraapt en vertrokken naar Oriente om daar de trein te nemen. Alles is gelukkig vlot verlopen. Enkel het bussysteem in Coimbra moest van naderbij bestudeerd worden. Na een veel te lange busrit (want er was ook een bus die er veel minder lang over deed hebben we later ontdekt) kwamen we aan bij de campus. Jammergenoeg had de bus ons een bushalte te ver afgezet zodat we onderaan de berg terechtkwamen in plaats van op de hoogte van onze residentie. Na een helse tocht met de valiezen (tussen weiden van de agricultuurcampus en over slechte trappen) kwamen we dankzij de hulp van een Portugese (die goed met valiezen kan sleuren!) aan op de residentie. Daar ontstond de eerste chaos; drie portugezen kwamen ons uitleggen dat we de bus moesten nemen naar de school waar we studeren. Blijkbaar is het hier gewoonte om eerst naar de school te gaan en dan samen te komen inchecken. Nadat we hen hadden uitgelegd dat we hier geen les volgen maar stage en dat we maandag voor de stage hebben afgesproken met onze contactpersoon, konden we de kamer bekijken. Of beter gezegd: ons appartement! Jaja, hier hebben we een ruime kamer met eigen badkamer en keuken! Zelfs twee schuifdeuren naar ons terras, waar 's morgens volle zon opzit.
Vandaar vanochtend het eerste ontbijt buiten in de zon.. Zalig! Daarna trokken we met de bus terug naar het centrum en hebben we de benedenstad van Coimbra bezocht. Omdat het zo warm was, zijn we in een park van de zon gaan genieten --> verbrande armen dus !
Morgen gaan we de bovenstad bekijken met de universiteit!
Gisterenavond bericht gehad van Giulia die de bus ging reserveren dat de reservatie niet gelukt is dus dat we beter dinsdag vertrekken..
Omdat we gisteren al een luie kotdag achter de rug hadden, besloten we de stad in te trekken. We wandelen (via het shoppingcenter omdat het ineens begon te regenen) door het park van São Sebastião naar Restauradores, om daar de gezellige tram 28 te nemen naar Bairro Alto waar een heel mooi uitzichtpunt is over Lissabon. Dan zijn we verdergewandeld naar Rato om langs daar de metro terug te nemen naar ons kot. Onderweg hebben we natuurlijk voldoende pauzes in de zon gehouden en in het passeren de winkeltjes bezocht. 's Avonds hebben we verder ingepakt om dinsdag op tijd te kunnen vertrekken
Dinsdag 26/03
Om 6u15 opgestaan om de bus te kunnen nemen van 7u30! Wat een belevenis gezien de metro niet wou meewerken en er 10min over gedaan heeft om tot aan onze halte te komen! (terwijl we anders bijna direct een metro hebben) Na een dikke 20 minuten met onze valies in het grote station van Oriente rondgelopen te hebben, vonden we uiteindelijk de bushalte waar reeds twee van onze reisgenoten aan het wachten waren. Hans ging snel de bustickets kopen terwijl Giulia nog onderweg was naar de bushalte wegens problemen met de metro. Het was echter net 7u30 en de bus sloot zijn deuren dus ben ik snel de bus ingesprongen om de chauffeur uit te leggen dat onze tickets onderweg waren. De bussen rijden hier goed op tijd, anders dan in België! Gelukkig kwam Giulia net toe en konden we (met een geërgerde buschauffeur) vertrekken naar Lagos!
Na een busrit van ongeveer 4u waren we op onze bestemming. Na even zoeken hadden we het centrum van de stad gevonden en ook de tourist information. In het bezit van een plannetje besloten we een terrasje te doen zodat we op de laptop enkele hostels konden bekijken. Snel werd de goedkoopste hostel in het centrum gevonden en we trokken verder. Bij de eerste hostel aangekomen bleken we de eerste gasten te zijn voor dit seizoen. We mochten een kamer van 6 kiezen waar we onze valiezen konden achterlaten en die men dan voor ons zou klaarmaken. Daarna kregen we een rondleiding door de hostel. Wat een luxe hostel! Beter dan ons kot in Lissabon! Hele mooie keuken en badkamers met superdouches.. Er was ook een ruimte met een grote TV, de nodige DVD's, gezelschapsspelletje en computers met internet.
Hierna trokken we de stad in. We besloten om de toer te doen over de rotsen langs de kustlijn. Net toen we voorbij het eerste strand waren, begon het heel hard te regenen. Gelukkig konden we schuilen in een café. Daarna zetten we onze tocht verder, maar het pad was enorm modderig en glad geworden. Het werd een gevaarlijke maar prachtige tocht! Na ongeveer een uur kwam er een nieuwe regenbui en moesten we de wandeling stopzetten. Tijd om nog iets te drinken dus! Jammer genoeg bleef het regenen, dus zijn we teruggekeerd naar de hostel voor een deugddoende douche. Daarna zochten we een goedkoop plaatsje om te eten. Na het eten gingen we het nachtleven van Lagos verkennen, na 5 bars te bezoeken (waarvan we er 2 gesloten hebben) besloten we het op te geven; Lagos is een stad met véél bars maar te weinig mensen ervoor..
Woensdag 27/03
We vertrokken met de bus van 10u30 naar Sagres! Deze bus was zelfs één van de twee per dag die ook stoppen op Cabo S. Vicente; het einde van de wereld...Heel mooie omgeving, mooie rotsen,.. Prachtig als het water tegen de rotsen klotst. Hans, Giulia en Joanna gingen verder langs de rotsen terwijl Kathleen en ik aan de wandeling richting Sagres begonnen. Na een wandeling van 2 uur kwamen we aan bij een mooi strand. Sagres was echter nog een heel eind verder, dus hebben we een lift gekregen van een vriendelijk Portugees gezin. Het was echt stralend weer, dus hebben we op het gemak Sagres bezocht, heb ik een ijsje gegeten en hebben we vooral genoten van de zon. Rond 5 uur namen we allemaal samen weer de bus richting Lagos. In de hostel kregen we gratis Sangria om te vieren dat de hostel terug open is. Dan begon het avondprogramma: douchen, eten en nog iets gaan drinken samen met de amerikanen en de Braziliaan van de hostel.
Donderdag 28/03
Vandaag langer geslapen, rustig ontbeten en dan bekeken wat we verder gingen doen.. Volgens de planning zouden we verder gaan naar Faro, maar na wat opzoeken was er geen goedkope hostel beschikbaar voor vanavond.. Dus blijven we nog een dagje in Lagos en vertrekken we vrijdagochtend op tijd naar Faro. We besloten om verder langs het strand te wandelen, te beginnen waar we door de regen gestopt waren dinsdag. Na een tijdje te stappen, waren we ineens Giulia en Joanna kwijt; Joanna bleek terug te zijn naar Sagres om daar te gaan wandelen en Giulia was met de Amerikanen op stap (lees: vooral met de Amerikaan ;-) ) Aan het strand aangekomen besloot Hans om de grote toer te doen over de rotsen. Kathleen en ik zijn langs de weg nog doorgewandeld naar een mooi strand met een vuurtoren, hebben de omgeving hier nog bewonderd en zijn dan rustig aan terug gewandeld naar het centrum van Lagos, ondertussen genietend van de stralende zon. We hebben nog enkele winkeltjes en de haven bezocht. Daarna gingen we terug richting jeugdherberg om te douchen en te zien waar de rest was. Hans en Giulia waren in de jeugdherberg, maar Joanna was onderweg en ging er maar tegen 9uur zijn. Kathleen, Hans en ik besloten om te wachten met eten op Joanna, maar Giulia vertrok al met de Amerikanen om een pizza te gaan halen ( nochtans wou ze dinsdag geen pizza eten want in Portugal zijn de pizza's niet zo goed als in Italië, maar een Amerikaan kan blijkbaar veel veranderen...) Doordat Joanna langer weg bleef dan gepland, besloten we nog enkele bars te verkennen. Daarna zijn we gaan eten en terug naar een bar gegaan waar we Giulia, de Amerikanen en de Braziliaan terugvonden.
Vrijdag 29/03
De ochtend begon goed: iedereen had zich overslapen om de bus te nemen naar Faro.. Hans en Joanna besloten zich te haasten om het toch te proberen. Kathleen en ik besloten een trein te nemen die later vertrek maar er minder lang over deed en Giulia ging terug naar Lissabon wegens verschillende redenen (elke keer als ze het vertelde was het iets anders dus je kan kiezen; teveel schoolwerk; keelpijn; slecht geslapen; ... én omdat de Amerikanen ook naar Lissabon gingen omdat ze daar zondagochtend vroeg een vlucht hadden)
Eenmaal aangekomen in Faro, gingen we naar de jeugdherberg. Ik belde aan en na een tijdje opende een man de deur. Hij bleef in de deuropening staan zonder iets te zeggen.. Vreemd, ons eerste gedacht was dat het een gast was die juist naar buiten wou, maar het bleek toch een medewerker van de hostel te zijn. Eenmaal binnen, toonden ze ons de kamer en mochten we een bed kiezen. De eigenaars veranderen echter steeds van gedachten, kies dit bed, of misschien liever toch dat als je liever beneden slaapt, of misschien slaap je toch beter samen in een stapelbed, ... Vreemd. De check in verliep verder ook niet zo vlot. Achteraf hoorden we van Hans en Joanna dat het een nieuwe hostel is en dat we dus de eerste gasten waren. Daarna trokken we richting centrum. Het weer was enorm bewolkt maar droog. We wandelden een beetje rond in de haven, tot we ineens een kleine krab zagen zitten in het midden van het voetpad. Geen idee hoe een levende krab op een voetpad terecht komt. Rare stad, Faro.. Heel weinig mensen te zien ook. Het gaf het gevoel van in een horrorfilm terecht te komen.. Er kon echt elk moment zombies uit de zee komen, of een orkaan beginnen die heel de stad verwoest! Dan besloten we om wat groen te zoeken om te kunnen wandelen. Op de kaart was een hele groene zone te zien, dus we wandelden naar daar. De straat die volgens de kaart naar de groene zone leidt, zag er echter privé uit, met blaffende honden enal. We besloten dus verder te wandelen en de eerstvolgende straat te proberen. Dit bleek een modderige dreef te zijn met aan weerskanten een hoge muur. Na een tijdje wandelen, was er een gat in de muur waardoor we konden zien dat het groen zich aan de andere kant bevond.. Het zal dus een privé tuin zijn. We besloten de dreef verder te volgen en kwamen uit op een drukke straat die niet meer op de kaart stond. We volgden deze richting de zee en kwamen bij een soort vissershuisjes/krotten voor zwervers. Er lagen ook kapotte boten aan de kant. We volgden verder langs het water. We zagen ook enkele paarden staan, vastgebonden in een wei. Vreemde stad, Faro... Uiteindelijk kwamen we bij verlaten fabrieken. We liepen hierdoor en kwamen weer twee paarden tegen die vastgebonden stonden. Er bleken ook twee negers in dit fabriek te wonen. We stapten snel verder en kwamen ineens aan een lidl. We deden boodschappen en liepen verder tot we bij een mooi park kwamen. We zetten ons op een verlaten terras. Hans en Joanna begonnen pindanoten te eten, en ineens uit het niets kwamen 10-15 pauwen onze kant uit.. Een pauw bleef maar rond onze tafel lopen en probeerde steeds om aan de nootjes te komen. Hele mooie vogel maar zo dichtbij in een verlaten park in Faro geeft het toch maar een raar gevoel.. Zeker toen we omhoog keken en merkten dat de bomen vol duiven zaten ! Toen het begon te regenen, openden we een paraplu van het terras en schoven we onze tafel er onder. Het was het hoogtepunt van de dag: een gezellige avond in het park van Faro, de verlaten stad op de vogels na.. Daarna gingen we even terug naar onze jeugdherberg en starten we de zoektocht naar goedkoop eten. Het goedkoopste bleek een pizzeria te zijn waar we een grote en een kleine pizza gingen delen. Toen Hans een pintje bestelde, moest de man echter naar een andere zaak lopen om bier te gaan halen. Rare stad.. 'S avonds was er toch wat meer volk op straat, dus zijn we toch nog op café getrokken. De jeugd van Faro bleek echter al snel dronken te zijn dus hielden we het ook rap voor gezien die avond
Zaterdag 30/03
Hans en Joanna wouden zo snel mogelijk van Faro vandaag, dus zij zijn vroeg vertrokken om de bus te nemen naar een plaats met meer natuur waar ze konden hiken. Kathleen en ik gingen echter 's avonds terug naar Lissabon en gezien Faro een hele goede treinverbinding heeft, besloten we het nog een kans te geven. De weergoden waren ons goed gezind; zon ! We trokken het centrum in en bekeken de winkels, met pauzes om te genieten van de zon op een bankje. Toen rond 13u de zon verdween, hielden we het voor gezien en gingen we terug naar de jeugdherberg om onze valiezen en namen we de trein terug naar Lissabon waar we tegen de avond aankwamen.
Zondag 31/03
Vrolijk Pasen! Het zal dit jaar echter eentje zijn zonder paaseieren :( Ik heb hier nog geen echte paaseieren gezien, veel met suikerbonen enzo. En ook veel verpakte dingen per merk (oa Guylian, Kinder,...) , in de vorm van een groot paasei maar dat kost meer dan 20 euro en dan weet je niet wat erin zit ...
Voor de rest wordt vandaag een luie dag; foto's op computer zetten, bloggen, casus afwerken, verslagen nalezen, wassen, ....