Van donderdag 26/04 tot woensdag 02/05 was het vakantie in
Zuid-Afrika. Op 27 april was het Freedom Day. Op deze dag denkt men terug aan
de eerste Post-Apartheid. Dit zijn democratische verkiezingen die op 27 april
in 1994 plaatsvonden. Het waren de eerste vrije, nationale verkiezingen in
Zuid-Afrika waarbij iedereen blank, coloured en zwart mochten stemmen.
Nelson Mandela werd toen verkozen als eerste democratische president van
Zuid-Afrika. Op 1 mei was het, net zoals bij ons, de Dag van de Arbeid. Op deze
dag herinnert men zich de internationale strijd die arbeiders en hun vakbonden
hebben geleverd voor solidariteit, goede werkomstandigheden en wettelijk
vastgelegde rechten voor arbeiders wereldwijd.
Terwijl de Zuid-Afrikanen feest vierden, deed ik een
roadtrip van Kaapstad tot Swakopmund in Namibië. Dit deed ik met de organisatie
Nomad tours. Ik vertrok helemaal alleen maar leerde daar al snel nieuwe mensen
kennen. Er waren wel meer personen die alleen reisden.
Op donderdag verlieten we Kaapstad. We deden nog een lekkere
wine tasting in de Spice Route en reden verder tot het Citrusdal waar we
kampeerden. Jaja, je leest het goed! Ik sliep heel de week in een tent.
De volgende dag reden we door tot de Orange River. Dit is
een van de langste rivieren in Afrika en loopt helemaal van Zuid-Afrika tot in
Namibië. Hier hadden we een overnachting aan de rand van de rivier. Prachtig om
in die omgeving s morgens op te staan!
De volgende ochtend hadden we een kanotocht op de Orange
River en reden we de grens over naar Namibië. Onze dag sloten we af met een
wandeling langs de tweede grootste canyon ter wereld: de Fish River Canyon.
Hier bekeken we de zonsondergang en hadden we een diner aan de rand van de
canyon.
Op zondag reden we een dag om dieper in de Namibische
woenstijn te komen. s Avonds hadden we een wandeling in een van de kleinste
canyons ter wereld: de Sesriem Canyon.
Maandag was een hele drukke dag. We stonden al om vijf uur
op om Dune 45 voor zonsopgang te beklimmen. Wanneer we de top bereikten kwam net
de zon op, dat was echt prachtig! Hierna ontbeten we bij Dune 45 en reden we
door naar Sossusvlei. We kregen uitleg hoe deze kleivallei in het midden van de
Namibwoestijn is ontstaan en wandelden naar de Deadvlei. Wanneer we daar klaar
waren reden we naar een ander stuk van de woenstijn. Hier kregen we een desert
explorer tour. Men leerde ons hoe je kan overleven wanneer je op je eentje in
de woestijn bent. Welke planten je mag eten, hoe je bepaalde dieren kan vangen
en dat je overdag moet zorgen dat je op een berg bent doordat het daar het
koelste is. We overnachtten in de woestijn tussen de wilde dieren. s Nachts
zaten er zebras aan onze tenten en er konden ook luipaarden, leeuwen, kudus,
in de buurt komen. Gelukkig bleven we daar van gespaard.
Dinsdag, de voorlaatste dag al, maakten we een stop in
Walvis Bay om naar de dolfijntjes en de flamingos te kijken. In de namiddag
deed ik een combi tour van quadbikes en sandboarding in de duinen van Swakopmund.
Woensdagmorgen was mijn laatste activiteit een paardrijtour
in de woenstijn om daarna naar de luchthaven in Walvis Bay gebracht te worden.
Daar nam ik mijn vlucht terug naar Kaapstad.
Namibië is helemaal anders dan Zuid-Afrika. De afstanden
tussen de dorpen zijn veel groter. Het deel dat ik bezocht was vooral woestijn.
Het was ook grappig hoe ik het verschil hoorde tussen de Namibische- en de
Zuid-Afrikaanse taal. Je kan het een beetje vergelijken met het verschil tussen
het Nederlands en ons Vlaams. Het was weer een fijne ervaring waar ik nieuwe
mensen en een nieuw land heb leren kennen.
Direct na mijn trip begon ik met mijn stage voor haarzorg. In
deze school zijn de studenten verdeeld in een klas met blanke leerlingen en een
klas met gekleurde jongeren. Ik had graag in een klas les gegeven waar ze afro
hair behandelingen aanleren. Doordat ik dit zelf niet echt heb geleerd, leek me
dit zeer interessant. Maar de directrice, Sandra, heeft liever dat ik de blanke
leerlingen de technieken van bij ons aanleer. Dit is voor hen natuurlijk wel
erg leerrijk.
Morgen begin in aan mijn laatste week hier. Over anderhalve
week ben ik weer thuis! Ik heb mijn bestelling van wat ik graag eet als ik
thuis kom al gedaan. Ons Belgische eten mis ik wel een
beetje.
Mijn laatste week bij de Cape Nail & Beauty Academy
De voorbije week was mijn laatste volledige week bij de Cape
Nail & Beauty Academy. Het was een fantastische ervaring in het lesgeven
van schoonheidsverzorging. De leerlingen waren leergierig, mijn collegas waren
super lief en Lara was als mijn tweede moeder.
Ik heb echt veel
bijgeleerd. Hun manier van werken is gebaseerd op hoe de klant het beleeft. Hoelang
een behandeling duurt is niet belangrijk, als de klant maar tevreden naar huis
gaat. Hun werkmethodes zijn ook anders dan de mijne, wat ik heel leuk vind. Zo heb ik de hot wax leren
kennen, ik ben er helemaal fan van! Zelf heb ik ook verschillende opleidingen
mogen volgen van de merken waarmee ze binnen de school werken. Zo heb ik enkele
belangrijke merken van Zuid-Afrika leren kennen en heb ik ook de verschillen met
onze merken gezien.
Tijdens mijn laatste week heb ik vooral make-up gegeven aan
de voltijdse leerlingen. Ze krijgen meestal maar een aantal basistechnieken
aangeleerd en waren dan ook zeer enthousiast toen ik hen verschillende
oogschaduwen toonde zoals de smokey eyes. Het was een mooie afsluiter van mijn
stage.
In het weekend ben ik naar een marktje geweest voor leuke
souvenirs te kopen, want de terugkeer naar België komt toch dichterbij en ik
kan natuurlijk niet met lege handen thuiskomen! De marktjes hier zijn niet zo
relaxed als in Europa. Men roept heel de tijd naar je en trekt je mee naar de
kraampjes zodat je bij hen zou kopen. Ze hebben wel prachtige dingen.
Mooie handgemaakte beeldjes uit hout gesneden, de mooiste kommen met handgeschilderde
tekeningen in en ga zo maar door.
Op zondag ben ik met Lara en haar familie naar Sea Point
geweest. Ze namen me eerst mee naar hun synagoge. Het deed mij een beetje
denken aan de kerken in Europa. Er waren gekleurde glasramen met bijbelse verhalen
in verwerkt en hoge plafonds. Na een korte rondleiding gingen we door naar Sea
Point. Hier wandelden we op de promenade en hadden we een heerlijke lunch in
een Italiaans restaurant!
Met veel spijt in mijn hart neem ik afscheid van deze
fantastische mensen. Voordat ik vertrek hebben we nog één keer afgesproken om
met zijn allen te gaan eten. Hier kijk ik alvast naar uit!
Hier ben ik weer na twee weken heerlijke weken vakantie!
Zoals jullie in mijn vorige blog konden lezen was mijn broer
me komen bezoeken. De dag dat hij aankwam zijn we op de Tafelberg geweest voor
het magnifieke uitzicht over Kaapstad en picknickten we in Kirstenbosch Botanical
Garden.
De volgende dag begonnen we aan onze echte roadtrip. Op 10
dagen gingen we van Johannesburg terug naar Kaapstad met de auto, dan spreken
we over zon 4000km. Je kan je dus wel inbeelden hoe druk ons schema was. We
vlogen van Kaapstad naar Johannesburg, pikte onze huurauto op en reden naar
onze eerste stop, het leeuwenpark, voor een leeuwenwandeling. Jaja, je leest
het goed, een wandeling met echte leeuwen! Na de wandeling gingen we ook nog
met de leeuwenwelpjes knuffelen. Ik was opslag verliefd! Spijtig genoeg kon ik
er geen mee naar huis nemen, maar dit kan ik toch al mooi weer van mijn
bucketlist afvinken.
De twee opvolgende dagen zaten we in het Kruger National
Park. Hier deden we twee full day safaris en één sunset safari. Het waren
vermoeiende dagen maar het was het waard! We zagen vier dieren die tot de big
five behoren: de olifant, de buffel, de leeuw en de neushoorn. Enkel de
luipaard viel niet te spotten door het warme weer en zijn talent om zich goed
te verschuilen. We spotte ook nog dieren zoals zebras, giraffen, antilopen,
kudus, aapjes, slangen, .
Na het Kruger National Park trokken we naar de Panorama
route. Deze route gaat langs de Blyde River Canyon, de op twee na grootste
kloof ter wereld met indrukwekkende watervallen en de Three Rondavels, drie
ronde heuvels, die het landschap sieren. Spijtig genoeg was het deze dag zeer
bewolkt en hadden we enkel uitzicht op de watervallen, de canyon konden we niet
zien doordat deze vol lag met wolken.
Hierna begonnen we aan een lange rit van 10 uur richting de
wild coast. Het is de armste kustregio van Zuid-Afrika. Mandela werd hier
geboren. Hier hadden we een hotel aan het strand. Je kan dus wel zeggen dat we
de volgende dag opstonden met een prachtig uitzicht op de zee. We konden er
niet in zwemmen aangezien hier veel haaien zitten, dus maakte we maar een
ochtendwandeling om erna een nieuwe rit van 7 uurs te maken tot het Addo
Elephant Park. Tijdens onze ritten viel
het op dat we door het echte Afrika reden. Hier zagen we de typische hutjes
die in alle kleuren geverfd waren, de koeien en ezels op de straten en het
typische beeld waar de vrouwen hun kinderen op de rug binden en met een pot op
hun hoofd rondlopen.
De volgende dag hadden we weer een full day safari maar nu
in het Addo Elephant Park. Hier waren de dieren moeilijker te spotten doordat
er meer dichte struikgewassen waren. Een leuk weetje: de naam Addo Elephant
Park is gekomen doordat het park ik gestart met enkel een groep olifanten. Het
park werd in 1931 gesticht om te voorkomen dat de olifanten in die regio zouden
uitsterven. Ze zijn gestart met elf olifanten, nu lopen er meer dan 500
olifanten rond. Je kan dus wel raden wat wij die dag heel veel hebben gespot!
Jaja de olifanten! Natuurlijk hadden we nog veel meer dieren zoals de zebras,
buffels, stokstaartjes, leeuwen, ook gezien.
Hierna trokken we verder naar het Tsitsikamma National Park.
Hier deden we een kajak trip op de Storms River. Mijn broer mocht het zware
roeiwerk doen terwijl ik de omgeving filmde en observeerde. We moesten ook een
stuk in de oceaan kajakken en zagen daar dolfijntjes. Aan de monding van de
Storms River konden we haaien spotten. Omdat dit een veilige plaats voor hen is,
komen de haaien zich hier voortplanten. Na onze kajaktour reden we door om een
kijkje te nemen bij de hoogste bungee jump van de wereld. Spijtig genoeg was er
geen plek meer vrij om zelf een sprong te wagen dus reden we verder naar een sanctionary.
Hier worden gewonde dieren opgevangen, verzorgd en erna terug vrijgelaten in de
natuur.
De volgende ochtend maakte we weer een ochtendwandeling maar
nu op een treinspoor. Het treinspoor waar we op liepen was verlaten en vormde
een mooie route langs de zee. Op een bepaald moment werd het zelfs een grote
brug over de zee. We liepen een stukje op de brug maar niet te ver aangezien
het hout en het metaal al goed aan het slijten waren.
Een cheetah outrange mocht ook niet ontbreken aan onze reis.
Hier hadden we een interactie met de volwassen cheetahs en hun 7 maanden oude
jongen.
De laatste stop van onze roadtrip was Buffelsdrift. Hier
deden we een olifantenwandeling. Niet op de olifanten, maar we wandelden mee
naast hun. Na de wandeling mochten we ze voederen als beloning en op het einde
kregen we olifantenknuffels! Dit doen ze met hun slurf.
De laatste dagen van Daan zijn verblijf waren we weer in
Kaapstad. We beklommen de Lions head met zonsopgang, deden het Kaaps
schiereiland met de pinguïns, Cape point en Chapmans peak drive. En ook het
wijntrammetje in Franschhoek mocht niet ontbreken. We eindigden zijn verblijf
met een zwempartij tussen de zeehondjes in de Atlantische oceaan.
Daan en ik hebben weer prachtige ervaringen erbij die we
nooit zullen vergeten! Dat is het mooiste aan rondreizen vind ik persoonlijk.
Elk stukje dat je ziet, draag je mee voor de rest van je leven en zal je ook
vormen tot de persoon die je bent en de inzichten die je hebt.
Mijn broer is weer veilig thuis en ik begin hier aan mijn
laatste maand in Kaapstad. Wat gaat de tijd toch snel!
Lara had geregeld dat ik deze week een Environ training kon
volgen. Environ is het huidverzorgingsproduct van Zuid-Afrika. Het wordt hier
gemaakt en ze hebben er al veel prijzen mee gewonnen, zelfs op wereldniveau. Ze
zijn zeer trots op hun merk. Het is ontworpen door dokter Des die dit jaar 80
jaar wordt.
Maandag en dinsdag had ik de retailtraining. Ik kreeg alle
informatie over de thuisproducten van Environ. Ik kreeg verschillende voor en
na fotos te zien en er was een duidelijk verschil! Ook alle mensen die er
werken gebruiken het product zelf. Hun huiden zien er prachtig uit! Environ
werkt met een step up systeem. In hun producten zitten vitamine A. Volgens hun
onderzoek herstelt vitamine A alles in de huid en gaat het deze stabiliseren.
Het principe van het step up systeem is dat je begint met een zeer lage dosis
vitamine A aan te brengen op de huid en stapsgewijs de dosis verhoogt. Er zijn vijf
step ups en het duurt gemiddeld één jaar om tot het hoogste niveau te komen.
Op donderdag had ik de professional training. In de
voormiddag kregen we alle informatie over de professionele producten, dat zijn
dus de producten die schoonheidsspecialisten gebruiken in hun salon. Wat mij
opviel was dat alle producten een eerder korte houdbaarheid hebben wanneer ze
geopend zijn. Het kortste is 48 uur en het langste 3 maanden. Na de vervaldatum
moet je ze weggooien anders heeft het geen nut meer om ze te gebruiken. De
vitamine A doen dan hun werk niet meer, dus de klant zal ook geen resultaat
meer zien. In de namiddag mochten we zelf een gelaatsverzorging op elkaar
toepassen met de professionele producten. De producten zijn zeer aangenaam om
mee te werken en ook zeer aangenaam om op je huid te krijgen. Mijn huid voelde
achteraf zo zacht! Ik kan jullie vol overtuiging zeggen dat ik zeker achter hun
producten sta.
Op woensdag was er geen training, het was een nationale
feestdag. Op 21 maart viert men de rechten van de mens of Human Rights Day. Ze
herdenken dan een slachtpartij die zich afspeelde in 1960. Er vond toen een
demonstratie plaats tegen de beperkende wetten voor de zwarte bevolking en 69 demonstranten werden hierbij op een laffe manier gedood.
Ook het weekend was weer zeer geslaagd. Op zaterdag hebben
we de Crystal Pools hike gedaan. Een mooie wandeling langs een rivier met
verschillende watervalletjes. Op zondag zijn we naar het West Coast National Parc
gegaan. Hier heb je een prachtige blue lagoon. We hebben er eerst gezellig ontbeten, daarna wat rondgekeken in
het park en dan nog lekker op het strand bij het knalblauwe water gelegen.
Het was een zeer leerrijke en toffe week!
Pas over twee weken zullen jullie mijn volgende blog kunnen lezen.
Mijn broer komt op bezoek en we gaan een roadtrip doen van Johannesburg
richting Kaapstad! Internet hoort daar niet bij!
Ook al is de herfst hier net begonnen, toch nog zonnige
kusjes vanuit Kaapstad aangezien het nog steeds schitterend weer is!
Deze week waren mijn werkdagen mooi verdeeld. Op woensdag
had ik mijn dag vrij doordat Yolande op training was. Ik kreeg de leerlingen
voor de massage weer toegewezen en leerde ze alle verschillende technieken die
nodig waren. Ook de theorie rond het masseren is zeer belangrijk en overliep ik
met de meisjes.
Zaterdagochtend gingen Celien en ik wandelen in een
beschermd natuurreservaat, Bains Kloof. Op het internet hadden we gelezen dat
je hier een mooie wandeling kon maken langs de Bobbejaansrivier en tussenin kon
stoppen om een duik te nemen. Wij hebben alvast weer geleerd dat informatie op het
internet niet altijd even betrouwbaar is! Het pad was al moeilijk te vinden dus
spraken we enkele locals aan. We begonnen met veel zin aan onze wandeling maar
kwamen al snel tot het besef dat dit een bergwandeling was waar je enkel in de
verte de rivier kon zien liggen. We stapten moedig verder
in de hoop op een bepaald moment dan toch bij het water te komen maar na 8km
gaven we het op. We waren helemaal uitgeput na onze hike van 16km in de bergen.
Het was natuurlijk wel een goede conditietraining.
Zondag was een fantastische dag! We reden tot in Paarl om
daar in het bekende KWV Wine Emporium een rondleiding te volgen. Wat een vaten
hadden ze daar staan! In de grootste vaten kon 200 000 liter wijn. Hier
kan je wel wat flesjes mee vullen! Na de rondleiding volgde natuurlijk de wine
tasting. Celien en ik hadden voor de sparkling wines gekozen. We hebben een paar flessen als souvenir meegenomen! Wat
waren deze lekker! Na de wine tasting gingen we naar fairview dat bekend staat
voor zijn heerlijke lunchen. We hadden afgesproken met wat locals om gezellig
samen te eten. Na de maaltijd besloten we om nog een ice cream tasting in de
farm ernaast te doen. Het was een culinaire dag waar ik mijn grenzen qua eten
maar weer eens heb verlegd.
Lara was vorige week komen kijken
toen ik de lichaams- en gelaatsmassage aan de parttime studenten aanleerde. Ze
was zo enthousiast dat ze aan me vroeg of ik deze ook aan de voltijdse
studenten wilde aanleren. Natuurlijk wilde ik dat! Dus deze week bracht ik een
beetje België in Kaapstad. Ik leerde de voltijdse
studenten de Belgian facial and body massage aan. De leerlingen waren zeer
enthousiast om al die speciale technieken te oefenen. Ze stelden veel vragen
en werkten goed mee. Het waren leuke lessen om te geven.
Op vrijdag ben ik vrijwilligerswerk
gaan doen in een opvangtehuis waar vrouwen, die mishandeld worden door hun man,
terecht kunnen samen met hun kinderen. Niemand weet dat ze daar verblijven. Ze
worden er in veiligheid gebracht weg van hun man. Ik ontmoette toevallig een
vrouw die daar verbleef en zij zorgde er voor dat ik daar
een dag vrijwilligerswerk mocht doen. Ik hielp mee met eten maken, speelde met
de kindjes en woonde een groepstherapie bij waar ik schrijnende verhalen te
horen kreeg. Die dag besefte ik nog maar eens hoeveel geluk ik in mijn leven al
heb gehad.
Zaterdag begon mijn weekend met een
kleine tegenslag. Celien en ik waren om zeven uur s morgens opgestaan om de
Crystal Pools Hike te gaan doen. Dit is een wandeling langs een rivier waar je
tussendoor een verfrissende duik kan nemen. Eenmaal we daar aankwamen bleek dat
je moest reserveren omdat dit een beschermd gebied is. Dan besloten we maar om
bij Silvermine te gaan hiken. Hier bezochten we the Elephants Eye Cave en
wandelden we 13km. Een sportieve dag kan je dus zeggen!
Zondag hebben we een hele tour van
Muizenberg tot de Tafelberg gemaakt. We begonnen met fotos te trekken bij de
kleurrijke huisjes van Muizenberg. Daarna reden we door voor een lekkere wine
tasting in Groot Constantia. Onze volgende stop was Kirstenbosch Botanical
Garden. Hier genoten we van een prachtig park met een speciale brug van waarop
je een mooi uitzicht hebt. Zo spotte ik daar ook enkele bijzondere vogels. Het
was een leuke omgeving om mooie fotos te maken. Onze voorlaatste stop was het Rhodes Memorial
en als afsluiter namen we de kabellift op de Tafelberg voor het legendarische
uitzicht over Kaapstad.
Yolandé had me gevraagd om haar studenten onze
gelaatsmassage aan te leren. Hierdoor leren ze meer technieken en bewegingen en
kunnen ze later hun eigen massage samenstellen. Het is heel belangrijk om je
eigen persoonlijkheid in een massage te steken, dit zorgt er namelijk voor dat
je klant terugkomt omdat jij de enige bent die deze techniek gebruikt. Na de
gelaatsmassage vroeg Yolandé of ik ook onze volledige lichaamsmassage aan hen
wilde leren. Natuurlijk wilde ik dat! Ik besprak met haar in welke volgorde zij
haar massage aanleert en kwam te weten dat ze hier in Kaapstad het zitvlak en
de borsten niet mee masseren. Yolandé vond het echt grappig dat wij dat wel doen.
Al lachend zei ze dat de Afrikaanse mensen duidelijk veel preutser zijn dan de
Europeanen. Het was een geslaagde stageweek!
Op vrijdagavond waren Celien en ik uitgenodigd bij vrienden
van haar ouders om een echte Zuid-Afrikaanse braai te ervaren. Een braai is
eigenlijk gewoon een barbecue. Het grote verschil is dat ze hier 4 tot 5
stukken vlees per persoon eten en maar een klein beetje groenten en dat wij 2
of 3 stukken vlees eten en veel groenten en pastaslaatjes. Het was een heel gezellige
avond met lekker Afrikaans eten!
Zaterdagochtend reden we via Chapmans Peak drive, de
mooiste route naar het Kaapse schiereiland, naar enkele populaire kustplaatsen.
Eerst stopten we bij Kommetjie, dit is een populair wit strand met een
helderblauwe zee. De volgende stop was Cape Point. Een mooi natuurreservaat
waar we in de kabelbaan genoten van het mooie uitzicht. We stonden natuurlijk ook
op het meest zuidelijkewestelijke punt van Zuid-Afrika waar we een historische
foto trokken. Onderweg naar Boulders Beach zagen we veel apen en struisvogels.
De bavianen hebben hier hun eigen verkeersborden waarop staat dat je ze niet
mag voederen en dat ze zeer gevaarlijk zijn. Je moet ook steeds de autodeuren
op slot doen, ze weten namelijk perfect hoe ze de deur moeten openen en zijn
niet vies van stelen. Boulders Beach staat bekend om zijn pinguïns. De meesten
zaten onbeweeglijk op het strand. Ze waren dan ook aan het broeden op hun
eieren of beschermden hun jongen. Andere pinguïns waren in zee op zoek naar vis
of gewoon zich aan het amuseren in de golven. Daarna trokken we nog naar Kalk Bay
waar we stopten om zeehondjes te spotten. Op de pier van de haven konden we tot
op een paar meter afstand bij hen komen. Na onze kleine roadtrip reden we terug
naar ons appartement om uit te rusten van onze vermoeiende dag!
De volgende dag reden we naar Stellenbosch. Hier hadden we afgesproken met Hermelien en haar vriendin,
twee Zuid-Afrikaanse meisjes die ons een rondleiding wilden geven op hun
universiteit. Na een uitgebreid ontbijt in een gezellig restaurantje op een
supermooie plaats, bezochten we de internationaal bekende universiteit van
Stellenbosch. Dit is een grote campus, helemaal op zijn Amerikaans, net als in
de film. In de namiddag hadden we een reservatie voor een gratis lunch in een
wijngaard bij Stellenbosch. We werden behandeld als prinsessen en het eten en
de wijn waren fantastisch! Na het eten
koos ik een lekker flesje wijn als herinnering aan deze leuke uitstap.
Wanneer ik donderdag in de klas
kwam, waren er nog geen leerlingen. Iedereen was te laat. Yolandé en ik vroegen
ons af waar iedereen bleef en zetten het lokaal al rustig klaar. Tegen half elf
kwamen de eerste twee leerlingen binnen, deze hadden pech gehad met hun bus en
wisten niet wat er aan de hand was met de andere studenten. Rond 11u kwam er
nog een leerling binnen. Deze vertelde ons dat er net buiten Kaapstad een
schietpartij tussen een paar taxichauffeurs had plaatsgevonden. Er waren twee
taxichauffeurs en een jongen, die toevallig langsliep, neergeschoten en
overleden. Door dit voorval kon de trein niet doorrijden en was iedereen te
laat. Toen ik dit hoorde schrok ik toch wel. Dit gebeurt hier blijkbaar zeer
regelmatig, meestal tussen de taxichauffeurs. Het is hier ook heel normaal om
een geweer op zak te hebben. Het liet me beseffen dat geweld een deel van het
Zuid-Afrikaanse leven is. In België wordt ik daar zelden mee geconfronteerd.
Vrijdag was het dan eindelijk zo
ver, ik werd 23 jaar! Toen ik s morgens wakker werd en mijn kamer uit liep,
lagen er overal op de vloer ballonnen. Op tafel hadden Celien en Lotte in
marsrepen het cijfer 23 gelegd met een mooi kaartje erbij. Ik kan jullie vertellen
dat dit een super leuke manier is om s morgens wakker te worden! Celien had
speciaal de namiddag vrijgenomen en we gingen lunchen in een klein gezellig
restaurantje bij Blouberg Beach. Als jullie ooit in Kaapstad komen is dit zeker
een aanrader. Je kan er super goed en goedkoop eten. De naam van het restaurant
is café Blouberg. We kregen gebakken eieren, vers geperst fruitsap en de beste
chocoladetaart ooit. Dit was echt genieten. We maakten nog een strandwandeling en genoten van het mooie uitzicht.
Voor s avonds hadden we nog een reservatie in een Italiaans - Portugees
restaurant. Hier gingen we met zijn drieën naar toe. Celien, Lotte en ik. Nadat
ik mijn heerlijke pizza op had en mijn lekker flesje wijn leeg (wat ik deelde
met Lotte J),
besloten we terug naar het appartement te gaan om nog gezellig een film te
kijken want de volgende ochtend moesten we alle drie vroeg op.
Voor zaterdag hadden Lotte en ik de
shark cage dive geboekt. We keken er echt naar uit! We waren om 6 uur opgestaan
want het was 2 en een half uur rijden tot Gansbaai. Toen we daar aankwamen
zeiden ze ons dat de trip was geannuleerd door het slechte weer. De organisatoren
hadden wel een beetje medelijden met ons en stelden voor om ons de volgende dag
met de bus op te pikken en terug af te zetten zodat we niet weer heel de rit
moesten doen. Dat leek ons een mooie
tegemoetkoming. We besloten dan maar naar een
natuurreservaat in de buurt te gaan. We zagen er super veel schattige aapjes!
Zo kregen we toch nog een leuke dag.
Zondag stonden Lotte en ik weer
vroeg op om deze keer echt aan onze shark trip te beginnen. Een busje kwam ons
ophalen zoals beloofd (wel 40 minuten te laat) en we reden terug richting
Gansbaai. Daar kregen we een lekker ontbijt, moesten we een wetsuit aandoen en
vertrokken we met de boot richting de haaien. We hadden super veel geluk want
binnen de 5 minuten zat er al een haai aan onze boot! Het was een vrouwtje, ze
was tussen de 3 en 4 meter lang. We konden de kooi in en onder water het dier
bewonderen. Even later kwam er een tweede haai bij. Dit vrouwtje was iets
groter. Wat een mooie dieren! Ze zien er trouwens helemaal niet zo eng uit, ik
vond ze best wel schattig. De haaienexpert aan boord wist me te vertellen dat
witte haaien geen mensen aanvallen. Ze vallen enkel aan wanneer ze zich
bedreigd voelen. Als de haai rustig is, kan je er ook zonder kooi bij zwemmen.
Spijtig genoeg mag dit niet. Het laatste half uur kwam er nog
een haai bij. Een mannetje, deze was een stuk langer en indrukwekkender. We
hebben dus veel geluk gehad.
Zaterdagochtend konden we ons autootje, dat we voor een
maand nu huren, gaan afhalen. Het is een kleine witte Honda en heeft natuurlijk
het stuur aan de foute kant. Eenmaal alles in orde met de papieren reden we
richting onze eerste stop, de cheetas. Wat een schattige dieren zijn dat! Ik
was meteen verliefd toen ik ze zag. Er waren twee babys van zeven maanden oud,
twee zusjes. Ze waren al goed gegroeid maar je zag toch nog duidelijk dat ze
veel kleiner en zachter waren dan de volwassen cheetas. We mochten kiezen of we
de baby- of volwassen cheetas wilden aaien. Wij kozen natuurlijk voor de
babys! Zina was mijn favoriet, ze lag te slapen en te spinnen als een huiskat.
Als ik kon, had ik haar mee naar huis genomen!
Nadat we afscheid hadden genomen van de cheetas, reden we richting
een strandje dat ik op Instagram had gezien. Na wat zoeken, klauteren en
klimmen hebben we het gevonden. Ik heb maar één woord nodig om het strand te
beschrijven: WAUW! Het was een lokaal strandje waar enkele mensen van
Zuid-Afrika zelf zaten. Ze keken ons wel wat vreemd aan toen wij overal fotos
van begonnen te maken. De zee was helder blauw, het strand mooi wit en het
water aangenaam om in te zwemmen. Dit komt omdat het strand zich bevond bij de Indische Oceaan. De golven waren reusachtig! Toch wel
minstens twee tot drie meter hoog, wat het tot de perfecte plek maakt voor de
lokale surfers.
Zondag waren we al weer vroeg op pad. We reden richting het
Hottentots Holland natuurreservaat. Hier hadden we een ziplinetour tussen de
bergen geboekt. Voor we vertrokken kregen
we algemene veiligheidsinstructies en een zeer elegant pak aan. Een
safari auto bracht ons naar het startpunt. Wat een rit! We kwamen helemaal door
elkaar geschud boven aan. Vanaf dit punt moesten we nog vijf minuutjes wandelen.
De eerste zipline was het engste. Ik was nummer één dus moest helemaal als
eerste. Doordat er veel wind stond moesten we ons zo klein mogelijk maken anders
was er een kans dat je bij de eerste drie ziplines het einde niet zou halen. Ik
kan met trots zeggen dat ik geen enkele keer in het midden ben blijven hangen!
Het was echt een prachtige en unieke ervaring. De tour duurde vijf uur en ik kan je zeggen, het was nog te kort!
Wanneer we beneden aankwamen, moesten we één kilometer terug naar boven
wandelen en kwam de safari auto ons terug ophalen. We kregen nog iets te eten
en hierna reden we richting Bettys Bay.
Bettys Bay staat bekend om zijn pinguïns. We vonden ze al snel
op de rotsen. Alle pinguïns zaten stil en we dachten: wat een luie beesten
zijn dat. Celien en ik keken nog wat rond, trokken fotos en wilden terug
richting auto vertrekken toen er drie pinguïns een wandelingetje begonnen
maken. Wat waggelen ze grappig! Ze vielen steeds om de beurt neer. Het was echt
leuk om naar te kijken. Nadat zij hun wandeling hadden afgerond, vonden wij dat
het tijd was om terug richting ons appartement in Kaapstad te rijden.
De voorbije week begon ik mijn eerste lessen te geven. Ik
mocht de lessen rond gelaatsverzorging geven aan de leerlingen. Het is toch wel
anders dan in België. Ze hebben hun eigen methodes en ze vinden dat ze voor
staan op Europa. Een peeling met korrels in op het gelaat aanbrengen, is hier
echt een no go. Enkel enzymepeelings mogen aangebracht worden die dan nog eens
vermengd worden met externe bestanddelen zoals kaolin, fullers earth, magnesium
of callomine om de peeling meer af te stemmen op het huidtype. Deze
ingrediënten worden ook toegepast in de maskers. Fullers earth neutraliseert
bijvoorbeeld alles en haalt het vet uit de huid, terwijl callomine wordt
toegevoegd om een huid met roodheid te kalmeren en de roodheid hieruit te
halen. Persoonlijk vind ik het zeer interessant om alles eens vanuit een ander
standpunt te bekijken. Ik ben zeker fan van hoe ze de maskers hier
samenstellen, je ziet achteraf echt verschil! De
leerlingen zijn allemaal zeer geïnteresseerd en werken steeds goed mee. Het is
een hele leuke sfeer om les in te geven. Alles gaat er ook relaxter aan toe, je
ziet maar tot waar je komt en het is in orde.
Nu wat meer over mijn weekend. Op zaterdag zijn Celien en ik
gaan hiken. We zijn helemaal beneden bij Camps Bay begonnen en omhoog geklommen
tot Kasteelpoort. Jaja, je leest het goed: geklommen! Het was klimmen en
klauteren op de rotsen. Op sommige stukken was het super steil zodat je echt
moest opletten dat je niet viel. Als er iemand was gevallen, had die het
waarschijnlijk niet overleefd. Maar wat een uitzicht toen we boven waren! En
natuurlijk hebben we weer super mooie fotos gemaakt. We waren al zeer vroeg
begonnen met klimmen, hierdoor hadden we nog heel onze namiddag vrij om uit te
rusten en wat aan het zwembad te zitten.
In de loop van zaterdag is er een nieuw meisje aangekomen
die ook bij ons in het appartement nu woont. Eugenie is haar naam en ze komt
uit Frankrijk. Met haar heb ik mijn zondag doorgebracht. Ik heb haar wat
rondgeleid in de stad en in de namiddag zijn we lekker op het strand bij Camps
Bay gaan liggen.
Mijn tweede week zit er al weer op, de tijd gaat veel te
snel ! Kusjes vanuit mijn nieuwe zonnige thuis Kaapstad.