Van donderdag 26/04 tot woensdag 02/05 was het vakantie in Zuid-Afrika. Op 27 april was het Freedom Day. Op deze dag denkt men terug aan de eerste Post-Apartheid. Dit zijn democratische verkiezingen die op 27 april in 1994 plaatsvonden. Het waren de eerste vrije, nationale verkiezingen in Zuid-Afrika waarbij iedereen – blank, coloured en zwart – mochten stemmen. Nelson Mandela werd toen verkozen als eerste democratische president van Zuid-Afrika. Op 1 mei was het, net zoals bij ons, de Dag van de Arbeid. Op deze dag herinnert men zich de internationale strijd die arbeiders en hun vakbonden hebben geleverd voor solidariteit, goede werkomstandigheden en wettelijk vastgelegde rechten voor arbeiders wereldwijd.

Terwijl de Zuid-Afrikanen feest vierden, deed ik een roadtrip van Kaapstad tot Swakopmund in Namibië. Dit deed ik met de organisatie Nomad tours. Ik vertrok helemaal alleen maar leerde daar al snel nieuwe mensen kennen. Er waren wel meer personen die alleen reisden.

Op donderdag verlieten we Kaapstad. We deden nog een lekkere wine tasting in de Spice Route en reden verder tot het Citrusdal waar we kampeerden. Jaja, je leest het goed! Ik sliep heel de week in een tent.

De volgende dag reden we door tot de Orange River. Dit is een van de langste rivieren in Afrika en loopt helemaal van Zuid-Afrika tot in Namibië. Hier hadden we een overnachting aan de rand van de rivier. Prachtig om in die omgeving ’s morgens op te staan!

De volgende ochtend hadden we een kanotocht op de Orange River en reden we de grens over naar Namibië. Onze dag sloten we af met een wandeling langs de tweede grootste canyon ter wereld: ‘de Fish River Canyon’. Hier bekeken we de zonsondergang en hadden we een diner aan de rand van de canyon.

Op zondag reden we een dag om dieper in de Namibische woenstijn te komen. ’s Avonds hadden we een wandeling in een van de kleinste canyons ter wereld: ‘de Sesriem Canyon’.

Maandag was een hele drukke dag. We stonden al om vijf uur op om Dune 45 voor zonsopgang te beklimmen. Wanneer we de top bereikten kwam net de zon op, dat was echt prachtig! Hierna ontbeten we bij Dune 45 en reden we door naar Sossusvlei. We kregen uitleg hoe deze kleivallei in het midden van de Namibwoestijn is ontstaan en wandelden naar de Deadvlei. Wanneer we daar klaar waren reden we naar een ander stuk van de woenstijn. Hier kregen we een desert explorer tour. Men leerde ons hoe je kan overleven wanneer je op je eentje in de woestijn bent. Welke planten je mag eten, hoe je bepaalde dieren kan vangen en dat je overdag moet zorgen dat je op een berg bent doordat het daar het koelste is. We overnachtten in de woestijn tussen de wilde dieren. ’s Nachts zaten er zebra’s aan onze tenten en er konden ook luipaarden, leeuwen, kudu’s, … in de buurt komen. Gelukkig bleven we daar van gespaard.

Dinsdag, de voorlaatste dag al, maakten we een stop in Walvis Bay om naar de dolfijntjes en de flamingo’s te kijken. In de namiddag deed ik een combi tour van quadbikes en sandboarding in de duinen van Swakopmund.

Woensdagmorgen was mijn laatste activiteit een paardrijtour in de woenstijn om daarna naar de luchthaven in Walvis Bay gebracht te worden. Daar nam ik mijn vlucht terug naar Kaapstad.

Namibië is helemaal anders dan Zuid-Afrika. De afstanden tussen de dorpen zijn veel groter. Het deel dat ik bezocht was vooral woestijn. Het was ook grappig hoe ik het verschil hoorde tussen de Namibische- en de Zuid-Afrikaanse taal. Je kan het een beetje vergelijken met het verschil tussen het Nederlands en ons Vlaams. Het was weer een fijne ervaring waar ik nieuwe mensen en een nieuw land heb leren kennen.

Direct na mijn trip begon ik met mijn stage voor haarzorg. In deze school zijn de studenten verdeeld in een klas met blanke leerlingen en een klas met gekleurde jongeren. Ik had graag in een klas les gegeven waar ze afro hair behandelingen aanleren. Doordat ik dit zelf niet echt heb geleerd, leek me dit zeer interessant. Maar de directrice, Sandra, heeft liever dat ik de blanke leerlingen de technieken van bij ons aanleer. Dit is voor hen natuurlijk wel erg leerrijk.

Morgen begin in aan mijn laatste week hier. Over anderhalve week ben ik weer thuis! Ik heb mijn bestelling van wat ik graag eet als ik thuis kom al gedaan. Ons Belgische eten mis ik wel een beetje.

De tijd hier is voorbij gevlogen!

Veel avontuurlijke kusjes vanuit Kaapstad! 

06-05-2018 om 21:56 geschreven door Maren  

De voorbije week was mijn laatste volledige week bij de Cape Nail & Beauty Academy. Het was een fantastische ervaring in het lesgeven van schoonheidsverzorging. De leerlingen waren leergierig, mijn collega’s waren super lief en Lara was als mijn tweede moeder.

Ik  heb echt veel bijgeleerd. Hun manier van werken is gebaseerd op hoe de klant het beleeft. Hoelang een behandeling duurt is niet belangrijk, als de klant maar tevreden naar huis gaat. Hun werkmethodes zijn ook anders dan de mijne, wat ik  heel leuk vind. Zo heb ik de hot wax leren kennen, ik ben er helemaal fan van! Zelf heb ik ook verschillende opleidingen mogen volgen van de merken waarmee ze binnen de school werken. Zo heb ik enkele belangrijke merken van Zuid-Afrika leren kennen en heb ik ook de verschillen met onze merken gezien.

Tijdens mijn laatste week heb ik vooral make-up gegeven aan de voltijdse leerlingen. Ze krijgen meestal maar een aantal basistechnieken aangeleerd en waren dan ook zeer enthousiast toen ik hen verschillende oogschaduwen toonde zoals de smokey eyes. Het was een mooie afsluiter van mijn stage.

In het weekend ben ik naar een marktje geweest voor leuke souvenirs te kopen, want de terugkeer naar België komt toch dichterbij en ik kan natuurlijk niet met lege handen thuiskomen! De marktjes hier zijn niet zo relaxed als in Europa. Men roept heel de tijd naar je en trekt je mee naar de kraampjes zodat je bij hen zou kopen. Ze hebben wel prachtige dingen. Mooie handgemaakte beeldjes uit hout gesneden, de mooiste kommen met handgeschilderde tekeningen in en ga zo maar door.

Op zondag ben ik met Lara en haar familie naar Sea Point geweest. Ze namen me eerst mee naar hun synagoge. Het deed mij een beetje denken aan de kerken in Europa. Er waren gekleurde glasramen met bijbelse verhalen in verwerkt en hoge plafonds. Na een korte rondleiding gingen we door naar Sea Point. Hier wandelden we op de promenade en hadden we een heerlijke lunch in een Italiaans restaurant! 

Met veel spijt in mijn hart neem ik afscheid van deze fantastische mensen. Voordat ik vertrek hebben we nog één keer afgesproken om met zijn allen te gaan eten. Hier kijk ik alvast naar uit!

Kusjes vanuit Kaapstad!

24-04-2018 om 22:16 geschreven door Maren  

Hier ben ik weer na twee weken heerlijke weken vakantie!

Zoals jullie in mijn vorige blog konden lezen was mijn broer me komen bezoeken. De dag dat hij aankwam zijn we op de Tafelberg geweest voor het magnifieke uitzicht over Kaapstad en picknickten we in Kirstenbosch Botanical Garden.

De volgende dag begonnen we aan onze echte roadtrip. Op 10 dagen gingen we van Johannesburg terug naar Kaapstad met de auto, dan spreken we over zo’n 4000km. Je kan je dus wel inbeelden hoe druk ons schema was. We vlogen van Kaapstad naar Johannesburg, pikte onze huurauto op en reden naar onze eerste stop, het leeuwenpark, voor een leeuwenwandeling. Jaja, je leest het goed, een wandeling met echte leeuwen! Na de wandeling gingen we ook nog met de leeuwenwelpjes knuffelen. Ik was opslag verliefd! Spijtig genoeg kon ik er geen mee naar huis nemen, maar dit kan ik toch al mooi weer van mijn bucketlist afvinken.

De twee opvolgende dagen zaten we in het Kruger National Park. Hier deden we twee full day safari’s en één sunset safari. Het waren vermoeiende dagen maar het was het waard! We zagen vier dieren die tot de big five behoren: de olifant, de buffel, de leeuw en de neushoorn. Enkel de luipaard viel niet te spotten door het warme weer en zijn talent om zich goed te verschuilen. We spotte ook nog dieren zoals zebra’s, giraffen, antilopen, kudu’s, aapjes, slangen, … .

Na het Kruger National Park trokken we naar de Panorama route. Deze route gaat langs de Blyde River Canyon, de op twee na grootste kloof ter wereld met indrukwekkende watervallen en de Three Rondavels, drie ronde heuvels, die het landschap sieren. Spijtig genoeg was het deze dag zeer bewolkt en hadden we enkel uitzicht op de watervallen, de canyon konden we niet zien doordat deze vol lag met wolken.

Hierna begonnen we aan een lange rit van 10 uur richting de wild coast. Het is de armste kustregio van Zuid-Afrika. Mandela werd hier geboren. Hier hadden we een hotel aan het strand. Je kan dus wel zeggen dat we de volgende dag opstonden met een prachtig uitzicht op de zee. We konden er niet in zwemmen aangezien hier veel haaien zitten, dus maakte we maar een ochtendwandeling om erna een nieuwe rit van 7 uurs te maken tot het Addo Elephant Park.  Tijdens onze ritten viel het op dat we door het ‘echte’ Afrika reden. Hier zagen we de typische hutjes die in alle kleuren geverfd waren, de koeien en ezels op de straten en het typische beeld waar de vrouwen hun kinderen op de rug binden en met een pot op hun hoofd rondlopen.

De volgende dag hadden we weer een full day safari maar nu in het Addo Elephant Park. Hier waren de dieren moeilijker te spotten doordat er meer dichte struikgewassen waren. Een leuk weetje: de naam Addo Elephant Park is gekomen doordat het park ik gestart met enkel een groep olifanten. Het park werd in 1931 gesticht om te voorkomen dat de olifanten in die regio zouden uitsterven. Ze zijn gestart met elf olifanten, nu lopen er meer dan 500 olifanten rond. Je kan dus wel raden wat wij die dag heel veel hebben gespot! Jaja de olifanten! Natuurlijk hadden we nog veel meer dieren zoals de zebra’s, buffels, stokstaartjes, leeuwen, … ook gezien.

Hierna trokken we verder naar het Tsitsikamma National Park. Hier deden we een kajak trip op de Storms River. Mijn broer mocht het zware roeiwerk doen terwijl ik de omgeving filmde en observeerde. We moesten ook een stuk in de oceaan kajakken en zagen daar dolfijntjes. Aan de monding van de Storms River konden we haaien spotten. Omdat dit een veilige plaats voor hen is, komen de haaien zich hier voortplanten. Na onze kajaktour reden we door om een kijkje te nemen bij de hoogste bungee jump van de wereld. Spijtig genoeg was er geen plek meer vrij om zelf een sprong te wagen dus reden we verder naar een sanctionary. Hier worden gewonde dieren opgevangen, verzorgd en erna terug vrijgelaten in de natuur.

De volgende ochtend maakte we weer een ochtendwandeling maar nu op een treinspoor. Het treinspoor waar we op liepen was verlaten en vormde een mooie route langs de zee. Op een bepaald moment werd het zelfs een grote brug over de zee. We liepen een stukje op de brug maar niet te ver aangezien het hout en het metaal al goed aan het slijten waren.

Een cheetah outrange mocht ook niet ontbreken aan onze reis. Hier hadden we een interactie met de volwassen cheetahs en hun 7 maanden oude jongen.

De laatste stop van onze roadtrip was Buffelsdrift. Hier deden we een olifantenwandeling. Niet op de olifanten, maar we wandelden mee naast hun. Na de wandeling mochten we ze voederen als beloning en op het einde kregen we olifantenknuffels! Dit doen ze met hun slurf.

De laatste dagen van Daan zijn verblijf waren we weer in Kaapstad. We beklommen de Lions head met zonsopgang, deden het Kaaps schiereiland met de pinguïns, Cape point en Chapman’s peak drive. En ook het wijntrammetje in Franschhoek mocht niet ontbreken. We eindigden zijn verblijf met een zwempartij tussen de zeehondjes in de Atlantische oceaan.

Daan en ik hebben weer prachtige ervaringen erbij die we nooit zullen vergeten! Dat is het mooiste aan rondreizen vind ik persoonlijk. Elk stukje dat je ziet, draag je mee voor de rest van je leven en zal je ook vormen tot de persoon die je bent en de inzichten die je hebt.

Mijn broer is weer veilig thuis en ik begin hier aan mijn laatste maand in Kaapstad. Wat gaat de tijd toch snel!

Kusjes vanuit Kaapstad!

11-04-2018 om 00:00 geschreven door Maren  

Lara had geregeld dat ik deze week een Environ training kon volgen. Environ is ‘het’ huidverzorgingsproduct van Zuid-Afrika. Het wordt hier gemaakt en ze hebben er al veel prijzen mee gewonnen, zelfs op wereldniveau. Ze zijn zeer trots op hun merk. Het is ontworpen door dokter Des die dit jaar 80 jaar wordt.

Maandag en dinsdag had ik de retailtraining. Ik kreeg alle informatie over de thuisproducten van Environ. Ik kreeg verschillende voor en na foto’s te zien en er was een duidelijk verschil! Ook alle mensen die er werken gebruiken het product zelf. Hun huiden zien er prachtig uit! Environ werkt met een step up systeem. In hun producten zitten vitamine A. Volgens hun onderzoek herstelt vitamine A alles in de huid en gaat het deze stabiliseren. Het principe van het step up systeem is dat je begint met een zeer lage dosis vitamine A aan te brengen op de huid en stapsgewijs de dosis verhoogt. Er zijn vijf step ups en het duurt gemiddeld één jaar om tot het hoogste niveau te komen.

Op donderdag had ik de professional training. In de voormiddag kregen we alle informatie over de professionele producten, dat zijn dus de producten die schoonheidsspecialisten gebruiken in hun salon. Wat mij opviel was dat alle producten een eerder korte houdbaarheid hebben wanneer ze geopend zijn. Het kortste is 48 uur en het langste 3 maanden. Na de vervaldatum moet je ze weggooien anders heeft het geen nut meer om ze te gebruiken. De vitamine A doen dan hun werk niet meer, dus de klant zal ook geen resultaat meer zien. In de namiddag mochten we zelf een gelaatsverzorging op elkaar toepassen met de professionele producten. De producten zijn zeer aangenaam om mee te werken en ook zeer aangenaam om op je huid te krijgen. Mijn huid voelde achteraf zo zacht! Ik kan jullie vol overtuiging zeggen dat ik zeker achter hun producten sta.

Op woensdag was er geen training, het was een nationale feestdag. Op 21 maart viert men de rechten van de mens of Human Rights Day. Ze herdenken dan een slachtpartij die zich afspeelde in 1960. Er vond toen een demonstratie plaats tegen de beperkende wetten voor de zwarte bevolking en 69 demonstranten werden hierbij op een laffe manier gedood.

Ook het weekend was weer zeer geslaagd. Op zaterdag hebben we de Crystal Pools hike gedaan. Een mooie wandeling langs een rivier met verschillende watervalletjes. Op zondag zijn we naar het West Coast National Parc gegaan. Hier heb je een prachtige blue lagoon. We hebben er eerst  gezellig ontbeten, daarna wat rondgekeken in het park en dan nog lekker op het strand bij het knalblauwe water gelegen.

Het was een zeer leerrijke en toffe week!

Pas over twee weken zullen jullie mijn volgende blog kunnen lezen. Mijn broer komt op bezoek en we gaan een roadtrip doen van Johannesburg richting Kaapstad! Internet hoort daar niet bij!

26-03-2018 om 00:00 geschreven door Maren  

Deze week waren mijn werkdagen mooi verdeeld. Op woensdag had ik mijn dag vrij doordat Yolande op training was. Ik kreeg de leerlingen voor de massage weer toegewezen en leerde ze alle verschillende technieken die nodig waren. Ook de theorie rond het masseren is zeer belangrijk en overliep ik met de meisjes.

Zaterdagochtend gingen Celien en ik wandelen in een beschermd natuurreservaat, Bain’s Kloof. Op het internet hadden we gelezen dat je hier een mooie wandeling kon maken langs de Bobbejaansrivier en tussenin kon stoppen om een duik te nemen. Wij hebben alvast weer geleerd dat informatie op het internet niet altijd even betrouwbaar is! Het pad was al moeilijk te vinden dus spraken we enkele locals aan. We begonnen met veel zin aan onze wandeling maar kwamen al snel tot het besef dat dit een bergwandeling was waar je enkel in de verte de rivier kon zien liggen. We stapten moedig verder in de hoop op een bepaald moment dan toch bij het water te komen maar na 8km gaven we het op. We waren helemaal uitgeput na onze hike van 16km in de bergen. Het was natuurlijk wel een goede conditietraining.

Zondag was een fantastische dag! We reden tot in Paarl om daar in het bekende KWV Wine Emporium een rondleiding te volgen. Wat een vaten hadden ze daar staan! In de grootste vaten kon 200 000 liter wijn. Hier kan je wel wat flesjes mee vullen! Na de rondleiding volgde natuurlijk de wine tasting. Celien en ik hadden voor de sparkling wines gekozen. We hebben  een paar flessen als souvenir meegenomen! Wat waren deze lekker! Na de wine tasting gingen we naar fairview dat bekend staat voor zijn heerlijke lunchen. We hadden afgesproken met wat locals om gezellig samen te eten. Na de maaltijd besloten we om nog een ice cream tasting in de farm ernaast te doen. Het was een culinaire dag waar ik mijn grenzen qua eten maar weer eens heb verlegd.

19-03-2018 om 00:00 geschreven door Maren  

Lara was vorige week komen kijken toen ik de lichaams- en gelaatsmassage aan de parttime studenten aanleerde. Ze was zo enthousiast dat ze aan me vroeg of ik deze ook aan de voltijdse studenten wilde aanleren. Natuurlijk wilde ik dat! Dus deze week bracht ik een beetje België in Kaapstad.  Ik leerde de voltijdse studenten de ‘Belgian facial and body massage’ aan. De leerlingen waren zeer enthousiast om al die ‘speciale’ technieken te oefenen. Ze stelden veel vragen en werkten goed mee. Het waren leuke lessen om te geven.

Op vrijdag ben ik vrijwilligerswerk gaan doen in een opvangtehuis waar vrouwen, die mishandeld worden door hun man, terecht kunnen samen met hun kinderen. Niemand weet dat ze daar verblijven. Ze worden er in veiligheid gebracht weg van hun man. Ik ontmoette toevallig een vrouw die daar verbleef en zij zorgde er voor dat ik daar een dag vrijwilligerswerk mocht doen. Ik hielp mee met eten maken, speelde met de kindjes en woonde een groepstherapie bij waar ik schrijnende verhalen te horen kreeg. Die dag besefte ik nog maar eens hoeveel geluk ik in mijn leven al heb gehad.

Zaterdag begon mijn weekend met een kleine tegenslag. Celien en ik waren om zeven uur ’s morgens opgestaan om de Crystal Pools Hike te gaan doen. Dit is een wandeling langs een rivier waar je tussendoor een verfrissende duik kan nemen. Eenmaal we daar aankwamen bleek dat je moest reserveren omdat dit een beschermd gebied is. Dan besloten we maar om bij Silvermine te gaan hiken. Hier bezochten we the Elephant’s Eye Cave en wandelden we 13km. Een sportieve dag kan je dus zeggen!

Zondag hebben we een hele tour van Muizenberg tot de Tafelberg gemaakt. We begonnen met foto’s te trekken bij de kleurrijke huisjes van Muizenberg. Daarna reden we door voor een lekkere wine tasting in Groot Constantia. Onze volgende stop was Kirstenbosch Botanical Garden. Hier genoten we van een prachtig park met een speciale brug van waarop je een mooi uitzicht hebt. Zo spotte ik daar ook enkele bijzondere vogels. Het was een leuke omgeving om mooie foto’s te maken.  Onze voorlaatste stop was het Rhodes Memorial en als afsluiter namen we de kabellift op de Tafelberg voor het legendarische uitzicht over Kaapstad.

Het was weer een druk maar prachtig weekend!

Kusjes vanuit Kaapstad, the city that has it all.

12-03-2018 om 21:08 geschreven door Maren  

Yolandé had me gevraagd om haar studenten onze gelaatsmassage aan te leren. Hierdoor leren ze meer technieken en bewegingen en kunnen ze later hun eigen massage samenstellen. Het is heel belangrijk om je eigen persoonlijkheid in een massage te steken, dit zorgt er namelijk voor dat je klant terugkomt omdat jij de enige bent die deze techniek gebruikt. Na de gelaatsmassage vroeg Yolandé of ik ook onze volledige lichaamsmassage aan hen wilde leren. Natuurlijk wilde ik dat! Ik besprak met haar in welke volgorde zij haar massage aanleert en kwam te weten dat ze hier in Kaapstad het zitvlak en de borsten niet mee masseren. Yolandé vond het echt grappig dat wij dat wel doen. Al lachend zei ze dat de Afrikaanse mensen duidelijk veel preutser zijn dan de Europeanen. Het was een geslaagde stageweek!

Op vrijdagavond waren Celien en ik uitgenodigd bij vrienden van haar ouders om een echte Zuid-Afrikaanse braai te ervaren. Een braai is eigenlijk gewoon een barbecue. Het grote verschil is dat ze hier 4 tot 5 stukken vlees per persoon eten en maar een klein beetje groenten en dat wij 2 of 3 stukken vlees eten en veel groenten en pastaslaatjes. Het was een heel gezellige avond met lekker Afrikaans eten!

Zaterdagochtend reden we via Chapman’s Peak drive, de mooiste route naar het Kaapse schiereiland, naar enkele populaire kustplaatsen. Eerst stopten we bij Kommetjie, dit is een populair wit strand met een helderblauwe zee. De volgende stop was Cape Point. Een mooi natuurreservaat waar we in de kabelbaan genoten van het mooie uitzicht. We stonden natuurlijk ook op het meest zuidelijkewestelijke punt van Zuid-Afrika waar we een historische foto trokken. Onderweg naar Boulders Beach zagen we veel apen en struisvogels. De bavianen hebben hier hun eigen verkeersborden waarop staat dat je ze niet mag voederen en dat ze zeer gevaarlijk zijn. Je moet ook steeds de autodeuren op slot doen, ze weten namelijk perfect hoe ze de deur moeten openen en zijn niet vies van stelen. Boulders Beach staat bekend om zijn pinguïns. De meesten zaten onbeweeglijk op het strand. Ze waren dan ook aan het broeden op hun eieren of beschermden hun jongen. Andere pinguïns waren in zee op zoek naar vis of gewoon zich aan het amuseren in de golven. Daarna trokken we nog naar Kalk Bay waar we stopten om zeehondjes te spotten. Op de pier van de haven konden we tot op een paar meter afstand bij hen komen. Na onze kleine roadtrip reden we terug naar ons appartement om uit te rusten van onze vermoeiende dag!

De volgende dag reden we naar Stellenbosch. Hier hadden we afgesproken met Hermelien en haar vriendin, twee Zuid-Afrikaanse meisjes die ons een rondleiding wilden geven op hun universiteit. Na een uitgebreid ontbijt in een gezellig restaurantje op een supermooie plaats, bezochten we de internationaal bekende universiteit van Stellenbosch. Dit is een grote campus, helemaal op zijn Amerikaans, net als in de film. In de namiddag hadden we een reservatie voor een gratis lunch in een wijngaard bij Stellenbosch. We werden behandeld als prinsessen en het eten en de wijn waren fantastisch!  Na het eten koos ik een lekker flesje wijn als herinnering aan deze leuke uitstap.

Mijn weekend was alvast weer geweldig!

Kusjes vanuit Kaapstad!

05-03-2018 om 20:21 geschreven door Maren  

Wanneer ik donderdag in de klas kwam, waren er nog geen leerlingen. Iedereen was te laat. Yolandé en ik vroegen ons af waar iedereen bleef en zetten het lokaal al rustig klaar. Tegen half elf kwamen de eerste twee leerlingen binnen, deze hadden pech gehad met hun bus en wisten niet wat er aan de hand was met de andere studenten. Rond 11u kwam er nog een leerling binnen. Deze vertelde ons dat er net buiten Kaapstad een schietpartij tussen een paar taxichauffeurs had plaatsgevonden. Er waren twee taxichauffeurs en een jongen, die toevallig langsliep, neergeschoten en overleden. Door dit voorval kon de trein niet doorrijden en was iedereen te laat. Toen ik dit hoorde schrok ik toch wel. Dit gebeurt hier blijkbaar zeer regelmatig, meestal tussen de taxichauffeurs. Het is hier ook heel normaal om een geweer op zak te hebben. Het liet me beseffen dat geweld een deel van het Zuid-Afrikaanse leven is. In België wordt ik daar zelden mee geconfronteerd.

Vrijdag was het dan eindelijk zo ver, ik werd 23 jaar! Toen ik ’s morgens wakker werd en mijn kamer uit liep, lagen er overal op de vloer ballonnen. Op tafel hadden Celien en Lotte in marsrepen het cijfer 23 gelegd met een mooi kaartje erbij. Ik kan jullie vertellen dat dit een super leuke manier is om ’s morgens wakker te worden! Celien had speciaal de namiddag vrijgenomen en we gingen lunchen in een klein gezellig restaurantje bij Blouberg Beach. Als jullie ooit in Kaapstad komen is dit zeker een aanrader. Je kan er super goed en goedkoop eten. De naam van het restaurant is café Blouberg. We kregen gebakken eieren, vers geperst fruitsap en de beste chocoladetaart ooit. Dit was echt genieten. We maakten nog een  strandwandeling en genoten van het mooie uitzicht. Voor ’s avonds hadden we nog een reservatie in een Italiaans - Portugees restaurant. Hier gingen we met zijn drieën naar toe. Celien, Lotte en ik. Nadat ik mijn heerlijke pizza op had en mijn lekker flesje wijn leeg (wat ik deelde met Lotte J), besloten we terug naar het appartement te gaan om nog gezellig een film te kijken want de volgende ochtend moesten we alle drie vroeg op.

Voor zaterdag hadden Lotte en ik de shark cage dive geboekt. We keken er echt naar uit! We waren om 6 uur opgestaan want het was 2 en een half uur rijden tot Gansbaai. Toen we daar aankwamen zeiden ze ons dat de trip was geannuleerd door het slechte weer. De organisatoren hadden wel een beetje medelijden met ons en stelden voor om ons de volgende dag met de bus op te pikken en terug af te zetten zodat we niet weer heel de rit moesten doen. Dat leek ons een mooie tegemoetkoming. We besloten dan maar naar een natuurreservaat in de buurt te gaan. We zagen er super veel schattige aapjes! Zo kregen we toch nog een leuke dag.

Zondag stonden Lotte en ik weer vroeg op om deze keer echt aan onze shark trip te beginnen. Een busje kwam ons ophalen zoals beloofd (wel 40 minuten te laat) en we reden terug richting Gansbaai. Daar kregen we een lekker ontbijt, moesten we een wetsuit aandoen en vertrokken we met de boot richting de haaien. We hadden super veel geluk want binnen de 5 minuten zat er al een haai aan onze boot! Het was een vrouwtje, ze was tussen de 3 en 4 meter lang. We konden de kooi in en onder water het dier bewonderen. Even later kwam er een tweede haai bij. Dit vrouwtje was iets groter. Wat een mooie dieren! Ze zien er trouwens helemaal niet zo eng uit, ik vond ze best wel schattig. De haaienexpert aan boord wist me te vertellen dat witte haaien geen mensen aanvallen. Ze vallen enkel aan wanneer ze zich bedreigd voelen. Als de haai rustig is, kan je er ook zonder kooi bij zwemmen. Spijtig genoeg mag dit niet. Het laatste half uur kwam er nog een haai bij. Een mannetje, deze was een stuk langer en indrukwekkender. We hebben dus veel geluk gehad.

Veel verjaardagskusjes vanuit Kaapstad! 

25-02-2018 om 00:00 geschreven door Maren  

Dit was echt een avontuurlijk weekend!

Zaterdagochtend konden we ons autootje, dat we voor een maand nu huren, gaan afhalen. Het is een kleine witte Honda en heeft natuurlijk het stuur aan de ‘foute’ kant. Eenmaal alles in orde met de papieren reden we richting onze eerste stop, de cheeta’s. Wat een schattige dieren zijn dat! Ik was meteen verliefd toen ik ze zag. Er waren twee baby’s van zeven maanden oud, twee zusjes. Ze waren al goed gegroeid maar je zag toch nog duidelijk dat ze veel kleiner en zachter waren dan de volwassen cheeta’s. We mochten kiezen of we de baby- of volwassen cheeta’s wilden aaien. Wij kozen natuurlijk voor de baby’s! Zina was mijn favoriet, ze lag te slapen en te spinnen als een huiskat. Als ik kon, had ik haar mee naar huis genomen!

Nadat we afscheid hadden genomen van de cheeta’s, reden we richting een strandje dat ik op Instagram had gezien. Na wat zoeken, klauteren en klimmen hebben we het gevonden. Ik heb maar één woord nodig om het strand te beschrijven: ‘WAUW’! Het was een lokaal strandje waar enkele mensen van Zuid-Afrika zelf zaten. Ze keken ons wel wat vreemd aan toen wij overal foto’s van begonnen te maken. De zee was helder blauw, het strand mooi wit en het water  aangenaam om in te zwemmen. Dit komt omdat het strand zich bevond bij de Indische Oceaan. De golven waren reusachtig! Toch wel minstens twee tot drie meter hoog, wat het tot de perfecte plek maakt voor de lokale surfers.

Zondag waren we al weer vroeg op pad. We reden richting het Hottentots Holland natuurreservaat. Hier hadden we een ziplinetour tussen de bergen geboekt. Voor we vertrokken kregen  we algemene veiligheidsinstructies en een zeer ‘elegant’ pak aan. Een safari auto bracht ons naar het startpunt. Wat een rit! We kwamen helemaal door elkaar geschud boven aan. Vanaf dit punt moesten we nog vijf minuutjes wandelen. De eerste zipline was het engste. Ik was nummer één dus moest helemaal als eerste. Doordat er veel wind stond moesten we ons zo klein mogelijk maken anders was er een kans dat je bij de eerste drie ziplines het einde niet zou halen. Ik kan met trots zeggen dat ik geen enkele keer in het midden ben blijven hangen! Het was echt een prachtige en unieke ervaring. De tour duurde vijf uur en ik kan je zeggen, het was nog te kort! Wanneer we beneden aankwamen, moesten we één kilometer terug naar boven wandelen en kwam de safari auto ons terug ophalen. We kregen nog iets te eten en hierna reden we richting Betty’s Bay.

Betty’s Bay staat bekend om zijn pinguïns. We vonden ze al snel op de rotsen. Alle pinguïns zaten stil en we dachten: ‘wat een luie beesten zijn dat’. Celien en ik keken nog wat rond, trokken foto’s en wilden terug richting auto vertrekken toen er drie pinguïns een wandelingetje begonnen maken. Wat waggelen ze grappig! Ze vielen steeds om de beurt neer. Het was echt leuk om naar te kijken. Nadat zij hun wandeling hadden afgerond, vonden wij dat het tijd was om terug richting ons appartement in Kaapstad te rijden.

Veel avontuurlijke kusjes vanuit Kaapstad !

19-02-2018 om 19:34 geschreven door Maren  

De voorbije week begon ik mijn eerste lessen te geven. Ik mocht de lessen rond gelaatsverzorging geven aan de leerlingen. Het is toch wel anders dan in België. Ze hebben hun eigen methodes en ze vinden dat ze voor staan op Europa. Een peeling met korrels in op het gelaat aanbrengen, is hier echt een no go. Enkel enzymepeelings mogen aangebracht worden die dan nog eens vermengd worden met externe bestanddelen zoals kaolin, fuller’s earth, magnesium of callomine om de peeling meer af te stemmen op het huidtype. Deze ingrediënten worden ook toegepast in de maskers. Fuller’s earth neutraliseert bijvoorbeeld alles en haalt het vet uit de huid, terwijl callomine wordt toegevoegd om een huid met roodheid te kalmeren en de roodheid hieruit te halen. Persoonlijk vind ik het zeer interessant om alles eens vanuit een ander standpunt te bekijken. Ik ben zeker fan van hoe ze de maskers hier samenstellen, je ziet achteraf echt verschil! De leerlingen zijn allemaal zeer geïnteresseerd en werken steeds goed mee. Het is een hele leuke sfeer om les in te geven. Alles gaat er ook relaxter aan toe, je ziet maar tot waar je komt en het is in orde.

Nu wat meer over mijn weekend. Op zaterdag zijn Celien en ik gaan hiken. We zijn helemaal beneden bij Camps Bay begonnen en omhoog geklommen tot Kasteelpoort. Jaja, je leest het goed: geklommen! Het was klimmen en klauteren op de rotsen. Op sommige stukken was het super steil zodat je echt moest opletten dat je niet viel. Als er iemand was gevallen, had die het waarschijnlijk niet overleefd. Maar wat een uitzicht toen we boven waren! En natuurlijk hebben we weer super mooie foto’s gemaakt. We waren al zeer vroeg begonnen met klimmen, hierdoor hadden we nog heel onze namiddag vrij om uit te rusten en wat aan het zwembad te zitten.

In de loop van zaterdag is er een nieuw meisje aangekomen die ook bij ons in het appartement nu woont. Eugenie is haar naam en ze komt uit Frankrijk. Met haar heb ik mijn zondag doorgebracht. Ik heb haar wat rondgeleid in de stad en in de namiddag zijn we lekker op het strand bij Camps Bay gaan liggen.

Mijn tweede week zit er al weer op, de tijd gaat veel te snel ! Kusjes vanuit mijn nieuwe zonnige thuis Kaapstad.

11-02-2018 om 00:00 geschreven door Maren