In Mol aan het Zilvermeer vond de 2de editie plaats van deze door Tom Boonen georganiseerde veldrit. Eerst waren eht de oude glorieën waar Erwin Vervecke de snelste was voor Steven De Jongh. Bij de profs was het de Vlaanderen-topsport renner Pieter Van,Speybroeck die de snelste was. Tom Boonen zelf kwam de 1 ste ronde al ten val en deed het nadien heel voorzichtig aan.
Wegens aanhoudende problemen met mijn achterwiel werd mijn fiets terug naar het fabriek gezonden. Daar bleek dat er een probleem was met de padjes achteraan. Hierdoor kwam mijn achterwiel steeds scheef te staan. SCOTT Benelux maakte er geen enkele probleem van en enkele dagen later kreeg ik een nieuwe kader. Oorspronkelijk was mijn CR 1 Team een witte, nu kreeg ik de kader van het model hoger de CR 1 Pro. En eerlijk, ik vond mijn witte mooi, maar deze vond ik bloedmooi. Het zart met rood en enkele witte accenten maakt hem prachtig! En ook belangrijk : de problemen zijn weg!
Startplaats was Rillaar en via Zolder gingen we richting Limburgse bossen. We maakten er een XL versie van en kwamen uit op 150 km. Maar erg was dit niet, het was een prachtige zomerdag. Weinig hellingen, maar wel rustige wegen.
Samen met enkele collega's van het werk deden we mee aan de 24 uur van Zolder voor fietsers. De beoodschap was simpel en duidelijk, 24 uur rondjes maken op het befaamde autocircuit!
Wij, dat waren Seppe, Frank, Matthijs, Wies en ik. We kwamen voor het plezier en moesten uitkomen tegen "echte" courreurs! Elite zonder contract, ex beroepsrenners. Het was leuk, maar wel zwaar door de vermoeidheid. Van slapen kwam niets in huis en zondag stak de wind nog een tandje bij. Het stuk naar de streep is licht omhoog en wind pal op kop. Maar ook de echten minderdan vaart, een hele troost! Uiteindelijk legden we ongeveer 800 km af. Volgend jaar hopen we terug te gaan met meerdere pleogen van het werk, zodat we tenminste iemand hebben om tegen te rijden!
Wegens de grote naamsgelijkenis kon ik hier niet ontbreken. De start was in Eversel en na enig opzoekwerk bleek dit in de buurt van Lummen te liggen. Een tocht van 99 km over veelal rustige wegen over een licht heuvelachtig parcours. Er was niet echt veel volk en we (Marleen en ik) sloten aan bij 2 niet zo jonge wielertouristen die Marleen kende. Als de kleinste doortrok naar het einde toe moesten Marleen en de andere er af! Bleek die man 72 jaar oud te zijn! Stappen ging al wat moeilijker, maar fietsen nog heel goed!!
Verleden jaar begon ik voor de 1 ste keer aan een echte zware col : De mont Ventoux. Uiteindelijk was het weer niet echt geweldig, mistral, maar toch deed ik 2 beklimmingen na elkaar. Eerst langs de kant van Bedoin, nadien langs Malaucene. Toen werden de beklimmingen stopgezet door de harde wind. Dit jaar ging ik terug met de bedoeling de 3 kanten na elkaar te doen. Helaas, het weer was nog veel slechter. Wederom mistral, koud en mist. Al voor 10.00 u 's morgens werden de beklimmingen stopgezet en het zag er niet naar uit dat er veel verandering in zou komen. Ik was juist 1 keer bovengekomen langs de kant van Bedoin. Langs de ene kant teleurstelling, langs de andere kant besefte ik wel dat het eigenlijk onverantwoord was om in zulke weersomstandigheden naar boven te rijden. Heel veel wind, slechts 10 meter zichtbaarheid, en verschrikkelijk koud!! Later zou de burgemeester van Bedoin zich zelfs excuseren voor het slechte weer! Alsof de man zelf er iets kan aan doen! Nu moet ik zeggen, ondanks men toch redelijk goede voorbereiding met redelijk wat hoogtemeters, ik had geen goed gevoel die dag, ook niet de dag voordien. Ne mens op leeftijd zeker??
