Marcus Antonius (ca. 83 v.Chr. - 30 v.Chr.) was magister equitum van Caesar tot diens dood in 44 v.Chr. Vanaf 43 v.Chr. vormde hij samen met Lepidus en Octavianus (later Augustus) een nieuw triumviraat (driemanschap), ook wel het tweede triumviraat genoemd. Dit driemanschap vormde de leiding van Rome en het Romeinse Rijk. Hij was de zoon van de praetor Marcus Antonius Creticus en Julia Antonia.
Van moederszijde was hij een verre neef van Caesar. In het driemanschap
was Marcus Antonius aanvankelijk de sterkste; Lepidus heeft altijd een
ondergeschikte rol gespeeld; Octavianus kwam uiteindelijk als winnaar
uit de onderlinge machtsstrijd. Hij had dit vooral te danken aan enkele
ernstige politieke blunders van Marcus Antonius, die provinciae
schonk aan een Egyptische koningin en de titel van "koning" verleende
aan zijn kinderen bij haar, alsook die van "koning der koningen" en
"koningin der koningen" aan respectievelijk Caesarion en Cleopatra, ook al was dit slechts bedoeld als een gebaar naar de Parthen.
Octavianus was een politiek genie; hij liet Antonius' scheidingsbrief aan Octavia publiceren, tezamen met diens testament, dat in bewaring gegeven was bij de Vestaalse maagden. In de senaat werd Marcus Antonius tot een vijand van Rome verklaard.
Marcus Antonius zette een grote expeditie op tegen de Parthen die in 36 v.Chr. uitliep op een grote nederlaag. Hij kwam in de ban van Cleopatra VII, koningin van Ptolemaeïsch Egypte, die gehuwd was geweest met Julius Caesar. Later huwde hij Cleopatra, bij wie hij drie kinderen kreeg: een tweeling, Cleopatra Selena II en Alexander Helios, en (vier jaar later) een zoon: Ptolemaeus Philadelphos.
Hij riep hiermee het schrikbeeld op van Egyptisch-Oosterse despotie,
uitgeoefend door hemzelf en Cleopatra. Octavianus profiteerde hiervan
en versloeg het koppel in de slag bij Actium.
Antonius gaf Cleopatra daarvan de schuld, waarop zij uit vrees voor
zijn woede zich op liet sluiten in de tombe die zij voor zichzelf had
laten bouwen. Haar boodschappers kregen de opdracht om aan Antonius te
vertellen dat zij dood was. Antonius geloofde dat en liet zichzelf op
zijn zwaard vallen. Er wordt weleens beweerd dat hij er vervolgens van
op de hoogte gebracht werd dat Cleopatra nog leefde en zich, dodelijk
gewond, naar haar toe liet brengen. Vervolgens zou hij in haar armen
gestorven zijn.
|