|
Ik heb Sergio samen met zijn vrouw en kind de kans geboden om te vluchten naar Marseille. Robert, mijn vaste kameraad, heb ik ingeschakeld als chauffeur. Dit soort werkjes ben ik gewend te doen, maar Robert merkte aan mij dat deze keer anders was dan de andere keren. Ik heb hem extra geld gegeven om te zwijgen en gewoon te doen wat ik vroeg, voor ik in de problemen zou komen. Eenmaal het busje weggereden was, ben ik naar Ettores winkel gegaan. Zijn vrouw stond achter de toonbank, ongerust over haar man. Ik was niet van plan om haar te vertellen dat ik hem had neergeschoten en verstopt tussen de rotsen. Ze had wel door dat haar man vermoord was, en dat ik waarschijnlijk wist waar hij nu was, want ze was op de hoogte van de louche zaken die hij 's nachts uitvoerde. Het deed me ergens wel pijn te zien dat ze moest verder leven zonder hem, terwijl ze zijn kind aan het dragen was.
Later, thuis wist ik wat er ging gebeuren. Ik werd gebeld met de boodschap te vluchten, omdat de politie op de hoogte was. Niet veel later ging mijn deur open, en ik voelde amper iets van de pijn, toen de kogel zich een baan door mijn lichaam boorde.
|
