Eenmaal thuis kreeg ik het weer doodsbenauwd. Er was weer iemand mijn huis binnengedrongen. Dat wist ik vanaf ik de braambessen op de vloer zag liggen, die er deze morgen zeker weten nog niet lagen, en ik ben niet in de buurt van de braamstruiken gekomen vandaag. Ik vogelde uit dat er dus een persoon via de weide naar boven was geklommen en zich nu ergens in of rond mijn huis verstopte. Ik ging naar buiten en ging op zoek naar de ziel die zich verborg in mijn terrein. Toen ik een figuur zag staan, haalde ik mijn mes boven, en vloog op hem en drukte mijn mes in zijn keel. Ik beval hem zich om te draaien, wat voor een snee dat van zijn kin tot bovenaan zijn wang liep veroorzaakte. Hierop liet ik het mes vallen. Die man ging bijna dood! Ik wou geen persoon vermoorden dus besloot ik hem te helpen. Hij was blijkbaar ook betrokken in het onderzoek naar Fausto's dood, maar was evenals onschuldig. Sergio was zijn naam. Samen bedachten we een plan, voor dat de schuld op ons geschoven zou worden, wat er naar uit zag te gebeuren.