Op 1 april 1992 werd ons kleineke veel te vroeg geboren. Ze was er maar even en is toen in een eeuwige slaap gebleven.
Wij zullen haar nooit vergeten ...
In juni 2001 werd bij Birthe de diagnose "diabetes type 1" gesteld. Dat gooide haar jonge leventje grondig overhoop. Maar ze gaat er heel flink mee om. Al kent ze natuurlijk ook moeilijke dagen. Ze heeft nu een insulinepomp.
Sverre heeft een vorm van ADHD. Concentratie is niet zo evident voor hem. Dat bezorgt hem problemen in de fijne en grove motoriek. Schrijven is voor hem een hele opgave. Taal en spelling vragen extra inspanningen.
Die vonden zaterdagavond plaats en Birthe, Gerti en ventje waren erbij. Heel het weekend stond in het teken ervan. Voordien de spanningen om ernaartoe te gaan, de avond zelf dan en zondag nog eens alles op tv bekijken. Het was een indrukwekkende mooie ervaring. Birthe kwam aan de toiletten "Billy" van de Kampioenen nog tegen en ze zag Bill van Tokio Hotel in levende lijve ... Voor haar iets geweldigs tof. Ze is nu nog meer fan dan voordien. Ze kochten daar een mooie poster en een t-shirt. Drie keer raden wat Birthe vandaag aan heeft om naar school te gaan?
Zaterdag was het ook startdag voor haar Plechtige Communie. Daardoor kon ze niet gaan trainen. Dat halen we in de loop van de week wel ergens in. Volgend weekend is het immers het eerste deel van de Regionale Kampioenschappen. Vorig jaar werd ze toen Kampioene van Antwerpen. Dit jaar zal de strijd zwaarder zijn ... er zijn heel wat sterke preminiemen. Maar in de eerste plaats doet ze natuurlijk mee voor de fun!
Dochterlief had al een paar dagen last van keelpijn. Vanmorgen is ze niet meer naar school vertrokken. Doodop, na een superlang nachtje van bijna 13 uren, ben ik dan met haar naar den huisarts gereden. Een virale keelontsteking was de diagnose. Rusten, symptomen wat behandelen, maar verder moet haar lichaam er zelf tegen vechten. Bij haar uit zich dat dan ook meteen in hoge glucosebloedwaarden. Dat geeft haar nog meer een ellendig gevoel.
Ik had een superlang nachtje omdat het eerst een lange nachtvergadering was. We kregen uitleg over de pc, over het nieuwe verloningssysteem, over de nieuwe verlofregeling en over het nieuwe wachtsysteem. Heel wat vernieuwingen dus. Het is te hopen dat we het allemaal zullen kunnen blijven volgen.
De nachtjes zelf verliepen best rustig ... Ik heb mijnen boek in ieder geval uitgelezen gekregen. Hop naar de volgende nu ... Ik weet alleen nog niet goed welke
Ik wens jullie nog een gezellige vrijdagavond toe. Ik ga met mijn supervoos koppeke niet al teveel meer doen. Enkel nog het hoogstnoodzakelijke: eten op tafel toveren en afwassen.
Voor mijn 2 exemplaartjes maar een half dagske school vandaag ... En veel les zullen ze niet krijgen. De eerste uren worden volledig in beslag genomen door een sponsortocht. Ze gaan stappen voor nieuwe leesboeken op school. Een leuk initiatief wel. Het laatste uurke hebben ze nog les. Dat betekent dat ik toch nog leesmoeder moet gaan spelen. Dat doe ik bij Sverre in de klas: ze zijn in groepjes verdeeld volgens hun leesniveau en bij elk groepje wordt dan een mama "geplant". Ik doe dat al jaren. Al sinds Birthe in het eerste leerjaar zat. En die zit nu intussen in het zesde.
Deze namiddag ga ik proberen nog een beetje te slapen. Ik moet immers vannacht mijn lange donkere gang weer in om het eerste van een blokje van 2 nachtjes te gaan doen. Mijn vaste collega heeft helaas verlof, ik had zelf pas verlof ... Het zal dus weer even wennen zijn. Ik kan alleen maar hopen dat het momenteel heel rustig is ... En hopen dat ze vannacht geen tv proberen te stelen .... Iets wat een collega van me een paar nachten geleden wel meemaakte. Een patiënt werd wakker en zag dat 2 gastjes aan de tv aan het prutsen waren. Die verwittigde meteen de verpleging, die op haar beurt de politie verwittigde. Die gastjes waren natuurlijk op de loop gegaan. Maar de politie kamde de omgeving uit en kreeg ze toch nog te pakken. Dat moet voor mijn collegaatjes van de nacht wel even schrikken geweest zijn. Ge zoudt van minder ...
Ik wens jullie alvast een zeer fijne woensdag toe!
Ik ben ann, en gebruik soms ook wel de schuilnaam bibieke.
Ik ben een vrouw en woon in het noorden van de provincie Antwerpen (België) en mijn beroep is verpleegkundige.
Ik ben geboren op 16/11/1967 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc, lezen, spiritualiteit, digitale fotografie, brieven schrijven, bowling.
Al jaren getrouwd met ventje, mama van 2 prachtexemplaartjes. Vaak te gek om los te lopen, maar steeds ook bereid tot e
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Dochterlief had al een paar dagen last van keelpijn. Vanmorgen is ze niet meer naar school vertrokken. Doodop, na een superlang nachtje van bijna 13 uren, ben ik dan met haar naar den huisarts gereden. Een virale keelontsteking was de diagnose. Rusten, symptomen wat behandelen, maar verder moet haar lichaam er zelf tegen vechten. Bij haar uit zich dat dan ook meteen in hoge glucosebloedwaarden. Dat geeft haar nog meer een ellendig gevoel.
