|
Deze avond had ik een strak plan. Ik had gisteren het patroon geknipt. Check. Ik had gisteren ook de stof al geknipt. Check. De gebruiksaanwijzing had ik gisteren ook al doorgenomen en net zoals bij een ikea kastje denk je dan o ja simpel, goed uitgelegd dit kan of mag geen enkel probleem zijn. Ik ben nog een beginnend naaister dus ik heb al die stappen effectief wel nodig. Deze avond zette ik een lekker kopje thee en een lekker koekje nam ik er ook bij. Tot hier ging alles goed. Stap 1 boorden aan elkaar zetten: een fluitje van een cent. Voorpand en achterpand aan elkaar gezet en het nekbandje erop geplaatst. Ik nam nog een slok van mijn thee en dacht dat dit zeker binnen een uurtje wel klaar zou zijn. (Het was toen nog geen 8 uur)
En toen begon de miserie. De schouderflapjes bevestigen ..... Ook dit was weer vergelijkbaar met het ikea kastje. Je hebt altijd extra onderdelen of onderdelen waarvan je denkt: waarvoor zouden deze toch dienen? Juist ja, de schouderflapjes zijn mijn extra onderdelen. Een kleine 20 minuten later kwam ik erachter dat ik, in al mijn enthousiasme gisteren, 8 in plaats van 4 flapjes geknipt had. Ik had namelijk niet gezien dat er grotere, voor de grote maten, en kleintjes, voor kleine maten, waren. Na een goed half uur zaten die flapjes er dus op. Daar ging mijn timing. Meteen erna het volgende probleem. De zijpandjes. Op die pandjes bevestigen we een zakje dat uit 2 delen bestaat. Naar deze beschrijving heb ik werkelijk 40 minuten zitten staren.- Ondertussen waren we al 3 drankjes en 4 koeken verder. - Op de duur wist ik zelfs niet meer wat links of recht was op mijn patroon. Nog een theetje later en een portie hernieuwde moed heb ik toch de zakjes erop gekregen en langs 1 zijde de kantjes aan elkaar.
De les van vandaag is dan ook: niet opgeven ook al is het niet makkelijk.
Morgen dus part 2 van mijn avontuur 😄
|
