Heb net een vreselijke avond, en nacht achter de rug. Mijn verzorgpaardje Merrie wordt onverwachts verkocht voor vrijdag. Ze vroegen 500 euro van haar. Mijn ouders gingen akkoord en wouden tekenen om te kopen. We belden naar de eigennaar, en de prijs was plots 1000 euro. Dit vinden mijn ouders veels te veel, dus gaat de verkoop niet door. Ik lig al de hele tijd te wenen. Is dit een teken dat God me geen geluk gunt? Mag ik dan geen maatje hebben, waar ik alles tegen kan zeggen? Mag ik dan niet gelukkig zijn, en mijn eigen paardje hebben? Mag dat dan niet? Waarom? Wat deed ik verkeerd? Ik heb op korte tijd zo'n goeie band opgebouwd met haar. Ze was alles voor me. Tegen haar kon ik mijn geheimen zeggen. Ik kon naar haar met mijn problemen. Ze was een luisterend oor. En ook al kon ze niet praten, ik wist dat ze er voor me was. Ik wist dat ze achter me zou staan, welke vergissing ik ook zou begaan. Ik heb dit al meegemaakt met Major... Alles herhaalt zich, dit is de 2e keer dat ik mijn maatje kwijt raak. Ik weet waar Merrie zal staan, en ik weet dat ze leeft, en ze is zo dicht in mijn buurt... Maar het feit dat ik d'r nooit meer zal kunnen zien... Ik zie het even allemaal niet meer zitten. Alles loopt fout. Heel men vakantie is omzeep. Ik ga elke dag naar haar toe, tot ze verkocht is. Ik wil haar gedag kunnen zeggen, en afscheid kunnen nemen... Het ga ja goed Merrie, ik zal je altijd graag zien...
Mijn hobby is paardrijden. Ik ga naar school in vilvoorde, waar ik de richting Dierenzorg doe. Verlopig ben ik single. Verder zijn mijn ouders gescheiden,en heb ik twee stiefzusjes. ééntje van 12 jaar, en ééntje van 3 jaar. Ik schrijf deze blog, aangezien ik graag schrijf. Ik schrijf ook verhalen enzovoort op Quizlet, en Wattpad.
Ik ben al 3 jaar een zeer grote fan van 1D (One Direction.).
Ik werd vroeger op school gepest, 6 jaar lang. Op een bepaald moment as ik alles zo beu dat ik op het moment stond om zm te plegen. Gelukkig, dat op dat moment, One Direction onstond. Het lijkt misschien dikke bullsh*t, maar ze hebben mijn leven gered. Elke dag ben ik hen daar dankbaar voor. Ooit zal er een dag komen dat ik hen ontmoet.
1 jaar, en een 5tal maanden geleden is Major gestorven, een manegepaardje dat ik heel graag zag. Ik deed er echt alles voor, het leek wel mijn eigen paardje. Helaas is hij gestorven. Hij zal altijd in mijn hartje blijven.
