Foto
Reacties!

Majari_2007

20-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

20-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

20-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


16-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

16-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

16-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

16-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

16-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

16-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

16-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

16-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

16-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

16-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

16-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

16-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

16-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

16-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
14/08/07 - 16/08/07   
Petit Rhône : Aigues Mortes - Arles


Via de pelgrimsstad Aigues Mortes (= ‘dode wateren’) varen we doorheen een landschap van zoutpannen naar de ‘Petit Rhône. Door de zware regenval in de rest van Europa is het waterpeil er meer dan 40 cm gestegen! Toch gooien we het anker uit en verwennen ons met een zonnebadje en een duikje. Gelukkig hadden we al in de gaten dat de stroming niet voor de poes zou zijn … het wordt ‘sur place’ peddelen. Uit voorzorg maken we Dounia met haar zwemvest vast aan een touw,  anders zou ze zo terug naar zee stromen!

We moeten trouwens ook onze boot in de gaten houden! Zelfs met teveel ankerketting blijven we amper op onze plaats. Het wordt dus een korte stop!

 

Bij Arles varen we voorbij het jacht ‘Quartz’. Quartz rookt ‘een beetje’. Lekkere BBQ op dek grappen we… tot … Quartz begint te hoesten als een oude trein… achteraf blijkt dat de BBQ eigenlijk een verbrande motor is...

Quartz heeft niet direct de leukste plek uitgezocht om dienst te weigeren … de stroming is immens en er zijn veel draaikolken. Binnen de kortste tijd tolt de boot ongecontroleerd rond op de woeste Rhône.

Onder boten bestaat de ongeschreven regel dat je mekaar spontaan helpt.  Wij zijn er het dichtst bij en varen er dus direct naartoe.

Blijkt dat de kapitein en zijn maatje complete leken zijn; ze hebben de boot net in het zuiden gekocht en maken er hun eerste tochtje mee. Mooie ‘vuur’doop. Die ze trouwens al rijkelijk met drank gevierd hebben, zo blijkt later uit hun reacties!

Terwijl Jacques aan het roer blijft om met Majari de stuurloze boot te ontwijken, tracht ik hun meertouwen kruislings achteraan aan ons vast te maken. Maar daarvoor moeten ze de touwen, die als kluwen dooreen op het dek liggen,  naar mij gegooid krijgen…  Uiteindelijk lukt het en slepen we de boot richting eerste beste aanlegplaats. Een zodiac met een duikteam komt ons helpen.

Het plan is dat ze loskomen van ons en door de zodiac tegen de kant geduwd worden. Een mooie theorie. Maar we hebben niet voorzien dat de heren van Quartz hun touwen zo geknoopt hebben, dat ze niet meer los te krijgen zijn…

Jacques heeft de laatste ten slotte, voor onze eigen veiligheid, met een bijl doorgehakt.

Van een adrenalinestootje gesproken.

 

Na een oververhit stadsbezoek, volgt een super de luxe overheerlijke ijsroom - de beste van de ganse reis! Daarna verzamelen we voor de ‘onze katten verwennende tantes’ een heus smulpakket.

Tot slotte platte rust. Echte zuiders siësta.

 

 

C’est via Aigues-Mortes, ville de pèlerinage, que nous traversons un paysage fait de marais salant et roches salines pour arriver au Petit Rhône. Suite aux intempéries subies par le nord de l’Europe,  une grosse partie de cette eau se retrouve dans le Rhône et aussi le Petit Rhône. Le niveau de ce dernier est monté de certainement 40cm. C’est sans parler de son débit, le Rhône, qui l’alimente, ayant atteint des sommets (+- 2.300m³/s) à certains endroits. Nous y jetons tout de même l’ancre pour une pause natation. Celle-ci s’avère de force. Nous arrivons à peine à contrecarrer le courant. Pour toute précautions, Dounia reçoit sa veste de secours et une amarre. C’est bien nécessaire car le courant l’emporte sans aucun problème. MAJARI doit aussi être tenu à l’oeil. Même avec plus de chaîne qu’il n’en faut, on sent que c’est limite. C’est intermède est donc de courte durée.

 

Les Romains sont passés par Arles, ça on ne peut le nier. Ce que l’on ne peut aussi nier c’est que nous aussi y avons fais un passage remarqué.

 

En arrivant à Arles nous dépassons Quartz. Bateau où, semble-t-il, l’on prépare un BBQ. Par sécurité je lui demande si tout va bien. ‘Pas de soucis’ me répond celui qui est à la barre. Quelques minutes après l’avoir dépassé nous entendons siffler. Serions nous devenus chien… ? Non non, c’est Quartz qui appelle à l’aide. Son moteur vient de rendre l’âme. Comme il n’en à qu’un, il est directement à la dérive pour cause de courant important.

La solidarité, et aussi les règles de conduites, nous amène à le prendre en remorque. Qu’est ce qu’il y a dans ce bateau…. C’est lourd à tirer, on n’avance plus… Passé le deuxième pont il y a un ponton des VNF non utilisé. Grâce à l’aide d’un groupe de plongeurs Quartz trouve un amarrage convenable pour la nuit en attendant la réparation du  lendemain.

 

Vous voulez des détails, je le perçoit par vos yeux avides … : Et bien voila. Quartz est à la dérive. Son capitaine, comme son matelot ne savent que faire. C’est leur premier voyage. D’ailleurs, il est clair que cela à déjà été fort arrosé… dès lors les actions et réactions sont ‘un peu lentes et imprécises’. Cinq fois il faudra s’y reprendre pour enfin recevoir une amarre. Il faudra la doubler car son état est plus que douteux. Une fois en remorque Quartz passe de bâbord à tribord sans arrêt. La navigation sur le Rhône est de plus en plus difficile et pénible.  C’est alors que le ponton des VNF apparaît. Avec l’aide du zodiac des plongeurs on arrive à présenter Quartz à peu près correctement. Le courant faisant, pour notre propre sécurité je décide de couper leur dernière amarre à la hache car la traction est maintenant trop forte pour défaire le nœud.

Bref un bon moment fort en excitation et tension nerveuse.

 

Le lendemain nous visitons Arles sous une canicule presque insupportable. Notre visite est récompensée par la meilleure glace de tout notre  voyage !!

Nous en profitons pour acheter les produits locaux qui serviront de cadeaux aux tantes qui gardent nos chats durant notre absence.

 

16-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


14-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

08/08/07 - 14/08/08
Middellandse Zee : Port Nouvelle - Aigues Mortes

Ons verblijf op de Middellandse Zee verloopt niet  meteen rimpelloos. Niet letterlijk en niet figuurlijk!

 

Letterlijk: het weer en mijn (Jutta’s) gezondheid.

 

De eerste dag in Port la Nouvelle mogen we onze lange broek en zuidwester aantrekken! Het regent (‘tiens’, voor de verandering?), met een westenwind van 5 Beaufort en windstoten tot 8 Beaufort. Dan maar visserssloepen bestuderen die af en aan varen om hun lading te lossen. Ondanks de regen komen ze met karrenvrachten vol terug binnen. Feest voor de meeuwen!

 

De havenkapitein raadt ons de 2de dag aan om, ondanks het nog steeds slechte weer, toch maar van wal te steken. Er ligt immers een nieuwe storing klaar boven de Pyreneeën, deze keer met een nog stevigere W wind, wat het varen bijzonder  onaangenaam zou maken (lees: héél véél heen en weer rollen!).

Zo gezegd, zo gedaan. De wolken hangen zeer laag. Maar goed ingeduffeld stomen we vlot oostwaarts, richting blauwe lucht! Zelfs Dounia wil een dekentje! Ze begrijpt niets van deze bruuske ‘klimaatsverandering’…

 

De rest van de week blijft bijzonder winderig… neen, niet door de Provençaalse look… wel door de hardnekkige mistral. Het ‘genieten’ beperkt zich tot dansen op de golven. De echte dapperen (lees Jacques en Dounia) wagen zich even aan een zeedipje. Jacques wil vooral de roestvlekken onderaan de boot bestuderen.

 

Ik doe me ondertussen te goed aan een zonneslag… de eerste in mijn leven (voor alles is er een eerste keer…)!

Inderdaad, ondanks het kwakkelweer ben ik erin geslaagd om een zonneslag op te rapen. Koorts, hoofdpijn, misselijk … veel aspirientjes en nog meer slapen! Ik kan je verzekeren dat het laatste wat je dan wil een schommelende boot is. Oh wat een ellende… van links naar rechts en van voor naar achter en van links naar rechts en van …etc.

 

Figuurlijk: de leefwijze.

 

Het authentieke van de Middellandse Zee is verdwenen. Overal wordt alles propvol gebouwd. Appartementen in de meest uiteenlopende vormen. Toeristen plakken met hun handdoeken tegen elkaar op de stranden. Zand. Onzichtbaar!

 

Zeehavens zijn immense artificiële lunaparken geworden: willens nillens muziek van ’s ochtends tot ’s nachts. Overal  “Walibi”attracties compleet met reuzenrad en suikerspin. Belangrijkste doel is de toeristen tot op het bot uitzuigen: tussen 40 en 140 euro per nacht (!) enkel om te mogen aanmeren; 2 euro voor een bolletje (slechte) ijs; 1,40 euro voor een chocoladekoek; zogenaamde ‘artisanale’ stokbroden die na 2 uur al de consistentie van een spons krijgen… We kunnen nog even doorgaan!

 

Het varen op zee is – in gezonde omstandigheden- heerlijk: de ruimte, de lucht, de wind, de wiegende golven, … Maar deze keer voelt het toch beter om via ‘Le Grau du Roi’ terug de echte wereld invaren! Rust, natuur … en budgetvriendelijk!

 

 

A l’instar de l’impression de Jutta, je trouve que notre court séjour en Méditerranée c’est très bien déroulé.

 

C’est vrais nous sommes arrivés à ‘Port la Nouvelle’ par un temps qui ne ressemble pas à celui de saison (il semble que se soit partout pareil en Europe), une fine pluie ; tu connais, tu connais…, mais il ne faut tout de même pas exagérer. C’est vrais, les seuls qui sortent sont les pécheurs pêcheurs. Mais ils reviennent plein à craquer et c’est l’affaire des mouettes et autres qui se régalent.

 

La météo n’est pas bonne pour les jours à venir. Prévisions ; vent Ouest 5-6 beauforts avec rafales de 8, avec cependant une trouée prévue pour le lendemain. Après avoir pris conseil auprès du capitaine de port, nous décidons de quitter demain matin.

 

Effectivement, le plafond est bas et le vent Ouest est là avec une force de 3 à 4. C’est donc en polard et pantalon que nous quittons Port la Nouvelle. Ces vêtements nous laissent un sentiment bizarre, c’est cela que nous portons tous les jours ?

Dounia, la plus chouchoutée du moment reçoit aussi sa ‘couche’ de protection ! Dans quel monde suis-je tombée se dit-elle !

 

Notre bon avancement sur ce grand ‘lac’ nous réconforte dans notre décision. Plus nous avançons, plus le ciel se dégage. Même Jutta commence à se sentir mieux ; elle chouchoute qui d’après vous ? (En tous cas pas moi… je bosse !)

 

La météo donnée pour la Méditerranée est souvent très juste. Les mauvais temps venant des Pyrénées se fera sentir dans les jours suivant par une houle Sud nous obligeant à rouler ; babord, puis tribord et je reviens… un peu comme à la foire, si ce n’est qu’ici il n’y a aucune régularité. Pour Jutta, ce petit jeu est un enfer. Son coup de soleil en plus, tout va bien… Aspirines de rigueur.

 

Pour le reste, les côtes sont toujours là mais les aménagements ne sont pas des plus heureux, merci Messieurs les architectes. C’est tellement beau que les touristes s’enfuient et vont s’aligner côte à côte sur les plages, à tel point qu’il est impossible d’encore voir le sable (gras).

 

Après quelques jours on croit comprendre le but de ce lieu paradisiaque qu’est le Sud de la France. Pomper un max de fric aux lourdaux touristes qui de toute façons n’y comprennent rien à rien. Et c’est peu dire ; pain au chocolat :1,40€ ; baguette artisanale : 1,20€ qui après 2h est aussi utilisable comme éponge ; glace artisanale : 2€ la boule, etc. Oui, ils sont vraiment ‘ma boule’.

Parlons des ports : il parait qu’ici dans le ‘Golf du Lion’ on DOIT être heureux avec un prix à la nuit d’environ 40€ puisque sur la ‘Côte d’Azur’ il n’est pas rare de devoir débourser 120€ ! Et il manque cruellement de places dans les ports…

 

Mais où allons-nous ? En plus on nous place à des endroits de choix, sous la capitainerie à côté des pompes à essence (Il est ‘super’ ton steak ce soir ma chérie…).

Et encore ne nous plaignons pas; ceux qui sont au fond du port où on a planté un chapiteau ouvert (pour que tous en profitent…) dont la musique (lisez bruit) ne finira que vers 2h du mat’. Vive la fête obligatoire….

 

Bref, la vache à lait c’est nous. Que tu le veuilles ou non (p’tit con) ! J’ose espérer que les belles années du Yachting ne sont pas passées maintenant que le ‘Roi Fric’ domine.

Il est vrais qu’au train ou va le climat, sans doute que dans pas longtemps ce sera le Nord qui aura l’avantage. Alors le gars, allez-y, pressez le citron.

 

La Mer est bonne et aujourd’hui elle porte bien son nom de ‘Belle Bleue’. Elle est propre ! Cousteau à bien fait son boulot.

 

Finalement nous décidons de quitter la cohue via le ‘Grau du Roi’ pour des cieux plus clément pour notre porte-monnaie.

14-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

14-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

14-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

14-08-2007 om 00:00 geschreven door Jutta  




Archief


  • Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs