We trokken dus naar het hotel café waar we rustig aperitievden om tegen 19 uur aan tafel te gaan.

Op het menu

- zalm en "belle vue" - gekookte zalm dus int schoon Vlaams (en voor Jan een gerookte ham schotel);

- kervelsoep;

- Schnitzel met frietjes, champignonsaus en savooikool als hoofdgerecht;

en als afsluiter nog een extra calorie bommeke onder de vorm van een dame blanche.

Nog even blijven napraten met een koffietje en tegen half tien weer naar de kamers.

Alvast de zakken klaarmaken en alle rommel inpakken om  morgen na het ontbijt tijdig te kunnen vertrekken.

Er wacht de vier musketiers namelijk een rit terug naar huis van 152 kilometerkes.

Slaap ze.

het eer ziet er weer niet fantastisch uit en onze buienradar voorspelt weer niets goeds. 

Toch maar beslist om een tocht van een 40 tal kilometertjes te doen aangezien het het eerste uur droog zou blijven.

We gingen een stuk van onze etappe van morgen rijden en via de niet weerhouden route waar venijnige klimmetjes in zaten terug komen.

Jules spaarde zich nog voor de terugrit van morgen en begeleide mij in de wagen.

De "Baens brothers" vertrokken iets na tienen de baan op en hielden er een goed tempo in... alhoewel Peters benen niet je datje waren.

Niet alleen zijn benen ook zijn nieuwe GPS liet hem in de steek. Neen... niets technisch deze keer wel de verkeerde route (points ipv route) op zijn GPS gezet wat maakt dat hij constant de verkeerde weg opgestuurd werd. Ik ben dan maar voor hen uitgereden om hen aan de grootste kruispunten de goede weg op te leiden. Het was een mooi tochtje en rond half 12 zat het er op. 

Te vroeg en de mannen besloten om toch maar verder een criterium te beginnen. Van Wirtzfed naar Büllingen e terug... maar halverwege de eerste ronde gingen de hemelsluizen alweer open. Dan maar rechtsomkeer gemaakt terug naar het hotel waar ze net voor de grote stortbui aankwamen. 

Na het kuisen van de fietsen en  de verfrissende douche werd er beslist om in het café van het hotel iets kleins te gaan eten.  Peter en Luc deden zich tegoed aan een spaghetti bolognese en Jules, Guy en ikzelf gingen voor de lokale versie van een uitsmijter(ke). Odertussen begon de (voetbal?)temperatuur in de veranda van het café te stijgen en beslisten de renners dat er wel een calorie bommeke bij kon.

nadien trokken we naar de kamers. Sommigen wilden de match België - ierland zien. Anderen deden een uitgebreid middagdutje.

- asperges met mousselinesaus en ham als voorgerecht

- bloemkoolsoep als tssengerecht

- parelhoen met saus en kroketjes als hoofdgerecht

- een kaas en/of zoet dessertbuffet (zoet bestaat uit meloen, aardbei en vanillepudding)

Hierbij enkele sfeerbeelden uit het restaurant

Zoals eerder al gemeld waren de vooruitzichten niet goed voor vandaag.

En nadat iedereen zich klaar gemaakt had en op het punt stond van te vertrekken begon het weer te regenen.

Dan maar terug binnen gegaan en beslist om een toeristische uitstap in de omgeving te gaan doen.

Er werd eerst richting Robertville gereden voor een bezoek aan het kasteel van Reinhardstein. Het kasteel zelf is enkel te bezichtigen op

zaterdag en zondag. maar de omgeving loont ook wel. En aangezien het ondertussen terug droog was en niet meer regende kon die kleine wandeling er wel af. En ja... in tegenstelling tot de buienradars bleef het in het begin toch wel weer droog. Zouden we dan toch de verkeerde keuze gemaakt hebben..  Waren we niet beter gaan fietsen? Gelukkig dat het nadien toch wel weer begon te regenen. En het was begot vrij koud vandaag, al zeg ik het zelf.

Na Robertville trokken we richting signal de Botrange waar we omstreeks half 1 in de taverne daar een kleinigheidje zijn gaan eten.

Nadien terug naar het hotel gereden. Niet zonder eerst langs den Adil in Büllingen te zijn gereden waar we een voorraad water hebben ingeslagen. Naast - niet op de boodschappen lijst staande  - chocolade wafels, wine gums, bananen en nog een koekje.

In het hotel aangekomen zijn e in de taverne een koffietje gaan drinken en wachtten we op de levering van de nieuwe GPS. Ondertussen zagen we almaar meer volk toekomen in het hotel. Hollanders, mensen die per taxi kwamen, een groepje motards... van alle slag wat.

Peter en ik zijn dan begonnen met een aangepaste route uit te stippelen voor de terugweg zondag. Aangezien we geen goede internetverbinding hebben hier zijn we dan met ons beiden het eerste stuk van die route maar gaan verkennen om de alternatieven tegen elkaar af te wegen. En we hebben een mooi begin voor deze terugweg gevonden.

Bij onze terugkomst bleken de thuisblijvers al naar de kamer getrokken te zijn. Wat Peter en ikzelf dan ook maar deden.

Seffes een lekker warm douchke nemen en ons klaar maken voor het avondmaal. 

Zijn jullie ook zo benieuwd wat de pot weer geschaft heeft?

Wel daar zullen jullie nog even moeten op wachten tot later op de avond aangezien het nog veel te vroeg is (het is nog geen 18 uur en we worden pas vanaf 19 uur aan tafel verwacht).

Hierbij ook nog 2 foto's van onze verblijfplaats in Wirtzfeld.

Met de kamerindeling zodat nachtelijke bezoekers weten waar ze (niet) moeten zijn desnoods.

Vandaag stond er een relatief korte rit op het programma omdat we in de namiddag naar Aken zouden gaan voor nieuwe fiets GPS'en te kopen. Peter had een tourrit gevonden in de streek van 66 km en 8 hellinkjes. De start van die rit was in Bullingen, een kleine 4 km van ons hotel af.

Maar de dag begon met de verjaardagswensen voor Guy. En een uitgebreid en verzorgd ontbijt . Alles is hier voorzien in het ontbijt. Pistoleetjes, 3 soorten brood, kazen, charcuterie, eitjes, confituren, choco, fruitsap, ontbijtgranen... kortom alles wat een fietser nodig heeft om de dag goed te beginnen. Mocht Annemie hier geweest zijn ze zou gedacht hebben dat ik ziek was. Ik heb zelf ene potje youghurt genomen. Dat moet zo'n 30 jaar geleden zijn dat ik dat nog eens gegeten heb.

Aangezien de rit toch niet te lang was zijn we een beetje blijven plakken aan de ontbijttafel. Maar omstreeks kwart voor 10 zijn  we dan toch vertrokken. Ik had het gezelschap van Jules in de wagen die naar zijn lichaam (hart) luisterde en er de voorkeur aan gaf om wat extra te recupereren. Voor mij geen probleem om wat gezelschap in de volgwagen te hebben.

Peter was er trouwens ook in geslaagd om de route op Jules zijn GPS te plaatsen en ook op de auto GPS. Op die laatste was het een punten route wat mij later wel van pas zou gekomen zijn moest ik hem gevolgd hebben. Maar kom, we vrtrokken onder een heldere hemel en zonder regen. Dat was alvast iets. Alhoewel Peter in de beginfase dacht dat de route alleen maar bergaf ging moest hij al snel bijdraaien. al snel verschenen de eerste colletjes (allez hellinkjes moeten we ze noemen). Maar die deden toch wel pijn. 

Een eerste verrassing die we op de route tegenkwamen was een 'route barrée - exeption pou la circulation locale'. Als tijdelijke lokale bevolking namen we ze toch maar, maar al snel werd duidelijk waarom de route gebareerd was. De onweders van de laatste dagen hadden er een echte modderpoel van gemaakt en er was geen doorkomen aan. Dan maar rechtsomkeer gedaan en een stuk terug gereden om z de uitgestippelde route af te snijden.

Niet veel verder kwamen we aan een afslag naar rechts. hum... na enkele 10 tallen meters vormde deze weg zich al snel om tot een hier end aar geasfalteerde baan met veel stukken afgebrokkeld asfalt en kiezel. Niet aangenaam om op te rijden. op die weg verloor Luc dan nog eens ongemerkt zijn regenvestje. We hebben het dan maar opgeraapt en in de auto meegenomen. 

Ondertussen waren we al ver over de meer dan 8 hellinkjes geraakt, met hier end aar nog wegen in slechte staat.  En de GPS stuurde de fietsers ook weer de verkeerde kant uit. En ik maar volgen alhoewel ik zag dat we verkeerd waren. Het gevolg was dat zij op een karre spoor terechtkwamen. Gezien ze ondertssen al zoveel hellinkjes gedaan hadden zagen ze  het niet meer zitten om nog eens terug te rijden en terug de berg op te gaan. Dus maar als volleerde acrobaten door het veld naar beneden gefietst. Na enig gemaneuvreer geraakte ik ook terug gedraaid en ging - vie de gewone baan - terug op zoek naar de renners. Uit voorzorg ben ik dan maar van dan af begonnen om de weg te wijzen aan de renners door voor hen uit te rijden en hen de route op te leggen die ze moesten volgen. Wat bij Jules de reactie uitlokte dat ik toch een klein smeerlappeke was omdat ik een kortere weg volgde. Weliswaar eentje met nog een venijnig klimeke in maar o zoveel korter.

Tegen half 2 waren we terug in het hotel.na een rit van 77 km en een 1300 hoogtemeters (oorspronkelijk 66 km en 1000 hoogtemeters). Na de nodige verfrissingen en kuisen vertrokken we dan naar Aachen op zoek naar een nieuwe GPS.

Jules vond zijn goesting wel maar peter kwam van een kale reis terug. Ook de fietswinkel onderweg had niet het gewenste toestel.

Uiteindelijk heeft hij dan maar via Internet een toestel besteld in de hoop dat het morgen toch wordt geleverd in het hotel.

Om iets na 7 zijn we dan gaan eten.

Weer een uitgebreid menu bestaande uit Ardeense ham met meloen als voorgerecht, ajuinsoep (amaai de gaskamers vannacht) en als hoofdgerecht rosbief en gekookte aardappelen

met woretelen en spinazie als groenten. Het dessert was een heerlijke Tiramisu die voor Guy versierd werd met een vuurwerkje.

Naden zijn we nog bij een drankje gaan napraten in het café om omstreeks 10 uur naar de kamers te trekken.

Wat ons morgen zal brengen weten we nog niet. Alles zal grotendeels afhangen van het weer want die verdomde regenbuien zijn we meer dan spuugzat.

Het weer zat ons niet mee. Net zoals de voorbije dagen werden we regelmatig getrakteerd op een fikse regenbui, Afgewisseld met een flauw zonnetje. Dat kwam er bvb al door na zo'n 25 km toen ik in de buurt van Geetbets de renners aan het opwachten was. 

Heu ... Geetbets...  Daar zouden we vandaag niet langs rijden. En och stuurde de GPS mij via Geetbets en Jeuk op weg. Blijkbaar had de GPS een eigen willetje en in plaats van de door Peter uitgestipelde route te gebruiken (de way points waren nochtans ingelezen) berekende hij  zijn eigen route. Ondanks alle pogingen om toch het ingelezen parcours te volgen bleef ik op de verkeerde weg. Ondertussen waren de fietsers al voorbij Tongeren en waren ze al even verbaasd als ik dat ze mij nog niet gezien hadden. De afspraak was namelijk dat ik na een 50 tal KM een eerste ravitaillering ging houden.

Via telefoon dan toch contact gehad met elkaar en afspraak was dan om in de buurt van Oupeye mekaar tegen te komen. Helaas ... die verdomde GPS toch. 

Ook deze keer had hij een eigen willetje en stuurde hij me de verkeerde brug over de Maas over. Enfin... na nog enkele telefoontjes hebben we dan maar afgesproken in Blegny aan de kerk. De klok sloeg net 12 uur toen de renners daar ook aankwamen. Het ideale moment dus om de nodige energie op te doen met een sandwichke met kaas of hesp. Ook de nodige voorraad (cola) suikers werd bijgetankt. Toen het terug begon te gieten besloten de renners om dan toch de route verder te zetten. Op naar Verviers en omstreken. 

Ook nu weer GPS problemen. Ditmaal was het Peter zijn fiets GPS die de geest gaf. Het toestel was letterlijk en figuurlijk 'verzopen'. Onder het glas zag je het water stromen. Dan maar geprobeerd om de route op Luc zijn GPS te zetten. Dat lukte wel maar ook dit toestel had zijn kuren. Het bleef namelijk hangen tijdens de route berekening. Jules zijn GPS bleek dan de oplossing voor het probleem te zijn. Maar dan moest die ook eerst op Peter zijn fiets gemonteerd worden natuurlijk.

En daar gingen we dan weer. Richting Verviers en Heuzy. Maar ook nu weer GPS perikelen. Na enkele keren een doodlopende straat ingestuurd geweest te zijn en dan nog een straat die spits toeliep op het einde zodanig dat er geen auto's meer door konden. Er stond wel een bord dat het enkel voor de buurtbewoners was maar kom dan verwacht je toch dat je door kunt rijden nietwaar - neen dus.  Heel de berg weg terug in achteruit dan maar. En een ommetje om terug aan te sluiten bij de renners benden.

Nadat we nogmaals op een doodlopende weg terecht gekomen waren in Pepinster uiteindelijk dan toch de weg terug gevonen. Maar helaas... enkele kilometers verder bleek de batterij van Jules zijn toestel plat te zijn. Wat nu. 

OK dan maar op basis van de auto GPS op weg naar Wirtzfeld. Natuurlijk.. zo volg je dan wel weer de grote baan wat niet zo aangenaam is. Jules die besliste op dat moment ook om de fiets aan de haak te hangen voor de rest van de dag en stapte mee in de wagen. 

Omstreeks 10 na 4 in arriveerden we in Wirtzfeld. Tijd om een lekkere warme douche te nemen en de fietsen een eerste keer te spoelen. Kuisen zou later wel gebeuren. Peter, Jules en ikzelf zijn dan nog naar Butgenbach gereden op zoek naar een nieuwe GPS toestel. Maar in de fietswinkels die ze daar rijk zijn hadden ze natuurlijk geen toestellen. Enkel op bestelling. De man van de tweede zaak was wel zo vriendelijk om naar zijn collega in Sourbrodt te bellen om te horen of die een toestel had. Maar ook daar waren er geen toestellen beschikbaar. Peter besliste dan maar om er een te bestellen via Internet en in het hotel te laten leveren. Hopelijk zou het er tegen morgen avond dan zijn.

Terug in Wirtzfeld waren Guy en Luc bezig met de grote fietskuis en het grote fietsonderhoud. Een beetje sleutelen aan remmen en wielen en spaken en alles staat weer klaar voor de tocht van morgen. 

Tegen 7 uur werden we verwacht in het restaurant voor het avondmaal. Naast onze tafel van 5 waren er maar 2 andere tafels bezet. Ook door Vlamingen. Het menu bestond uit kaaskroketjes als voorgerecht, gevolgd door een heerlijke tomatensoep. Het hoofdgerecht was dan weer kalfsgebraad met een lekker sausje geserveerd met frietjes en bloemkool (vind ik persoonlijk een eigenaardige combinatie). Het dessert was een lekke stukje huisgemaakte kaastaart met een halve verse abrikoos. Als afsluiter werd er nog een koffietje gedronken.

De meesten vielen omstreeks kwart na 9 al in slaap in de zetels en besloten dus maar om af te zakken naar hun kamer.

Na de 150 km lange rit van vandaag werd er beslist om morgenvroeg een korte rit van ca 60 km af te haspelen (wel met ettelijke heuveltjes goed voor 1060 hoogtemeters). In de namiddag voorzien we een (auto)uitstap naar Aachen op zoek naar een nieuwe GPS (die we uiteindelijk niet via Internet besteld hebben)

Tot schrijvens.

jan