Vandaag stond er een relatief korte rit op het programma omdat we in de namiddag naar Aken zouden gaan voor nieuwe fiets GPS'en te kopen. Peter had een tourrit gevonden in de streek van 66 km en 8 hellinkjes. De start van die rit was in Bullingen, een kleine 4 km van ons hotel af.
Maar de dag begon met de verjaardagswensen voor Guy. En een uitgebreid en verzorgd ontbijt . Alles is hier voorzien in het ontbijt. Pistoleetjes, 3 soorten brood, kazen, charcuterie, eitjes, confituren, choco, fruitsap, ontbijtgranen... kortom alles wat een fietser nodig heeft om de dag goed te beginnen. Mocht Annemie hier geweest zijn ze zou gedacht hebben dat ik ziek was. Ik heb zelf ene potje youghurt genomen. Dat moet zo'n 30 jaar geleden zijn dat ik dat nog eens gegeten heb.
Aangezien de rit toch niet te lang was zijn we een beetje blijven plakken aan de ontbijttafel. Maar omstreeks kwart voor 10 zijn we dan toch vertrokken. Ik had het gezelschap van Jules in de wagen die naar zijn lichaam (hart) luisterde en er de voorkeur aan gaf om wat extra te recupereren. Voor mij geen probleem om wat gezelschap in de volgwagen te hebben.
Peter was er trouwens ook in geslaagd om de route op Jules zijn GPS te plaatsen en ook op de auto GPS. Op die laatste was het een punten route wat mij later wel van pas zou gekomen zijn moest ik hem gevolgd hebben. Maar kom, we vrtrokken onder een heldere hemel en zonder regen. Dat was alvast iets. Alhoewel Peter in de beginfase dacht dat de route alleen maar bergaf ging moest hij al snel bijdraaien. al snel verschenen de eerste colletjes (allez hellinkjes moeten we ze noemen). Maar die deden toch wel pijn.
Een eerste verrassing die we op de route tegenkwamen was een 'route barrée - exeption pou la circulation locale'. Als tijdelijke lokale bevolking namen we ze toch maar, maar al snel werd duidelijk waarom de route gebareerd was. De onweders van de laatste dagen hadden er een echte modderpoel van gemaakt en er was geen doorkomen aan. Dan maar rechtsomkeer gedaan en een stuk terug gereden om z de uitgestippelde route af te snijden.
Niet veel verder kwamen we aan een afslag naar rechts. hum... na enkele 10 tallen meters vormde deze weg zich al snel om tot een hier end aar geasfalteerde baan met veel stukken afgebrokkeld asfalt en kiezel. Niet aangenaam om op te rijden. op die weg verloor Luc dan nog eens ongemerkt zijn regenvestje. We hebben het dan maar opgeraapt en in de auto meegenomen.
Ondertussen waren we al ver over de meer dan 8 hellinkjes geraakt, met hier end aar nog wegen in slechte staat. En de GPS stuurde de fietsers ook weer de verkeerde kant uit. En ik maar volgen alhoewel ik zag dat we verkeerd waren. Het gevolg was dat zij op een karre spoor terechtkwamen. Gezien ze ondertssen al zoveel hellinkjes gedaan hadden zagen ze het niet meer zitten om nog eens terug te rijden en terug de berg op te gaan. Dus maar als volleerde acrobaten door het veld naar beneden gefietst. Na enig gemaneuvreer geraakte ik ook terug gedraaid en ging - vie de gewone baan - terug op zoek naar de renners. Uit voorzorg ben ik dan maar van dan af begonnen om de weg te wijzen aan de renners door voor hen uit te rijden en hen de route op te leggen die ze moesten volgen. Wat bij Jules de reactie uitlokte dat ik toch een klein smeerlappeke was omdat ik een kortere weg volgde. Weliswaar eentje met nog een venijnig klimeke in maar o zoveel korter.
Tegen half 2 waren we terug in het hotel.na een rit van 77 km en een 1300 hoogtemeters (oorspronkelijk 66 km en 1000 hoogtemeters). Na de nodige verfrissingen en kuisen vertrokken we dan naar Aachen op zoek naar een nieuwe GPS.
Jules vond zijn goesting wel maar peter kwam van een kale reis terug. Ook de fietswinkel onderweg had niet het gewenste toestel.
Uiteindelijk heeft hij dan maar via Internet een toestel besteld in de hoop dat het morgen toch wordt geleverd in het hotel.
Om iets na 7 zijn we dan gaan eten.
Weer een uitgebreid menu bestaande uit Ardeense ham met meloen als voorgerecht, ajuinsoep (amaai de gaskamers vannacht) en als hoofdgerecht rosbief en gekookte aardappelen
met woretelen en spinazie als groenten. Het dessert was een heerlijke Tiramisu die voor Guy versierd werd met een vuurwerkje.
Naden zijn we nog bij een drankje gaan napraten in het café om omstreeks 10 uur naar de kamers te trekken.
Wat ons morgen zal brengen weten we nog niet. Alles zal grotendeels afhangen van het weer want die verdomde regenbuien zijn we meer dan spuugzat.
16-06-2016 om 22:22
geschreven door Jan
|