Toch gaan er rond deze periode meer en meer mensen halloween gaan vieren en niet op een manier om de Heiligen te herdenken maar op een duivelse, occulte manier met alle geest bezoedelende ornamenten en versieringen die maar voorhanden zijn. 

Het is op zijn minst gezegd angstaanjagend om te zien hoe sommige kleuters er bij lopen als ze samen met hun ouders op halloweentocht gaan. Ik moet echt mijn uiterste best doen om onze kinderen hier niet aan bloot te stellen. Hoe je het ook draait of keert, ze worden er mee geconfronteerd. 

Op zondag leren we ze in de zondagsdienst dat God liefde is en de duivel slecht is. Schilderen we de kindjes hun gezichten in lieve figuren of met bloemetjes en hartjes in kleuren die een bijbelse betekenis hebben. Zoals rood, het kleur van Gods liefde, het kleur van vergeving en reiniging van zonde. Of groen het kleur van leven, van hoop. Of geel het kleur van kracht en vreugde en lofprijs. 

Dan gaan ze de week daarna terug naar school en worden ze geschilderd in gruwelijke monsters of zombies omdat het halloween is. Ik schrok me een ongeluk toen mijn dochter van zes thuiskwam en geschilderd was als een monster. Ik wist niet goed hoe ik er moest op reageren maar als ik dan zo nadenk hoe men reageert op de gruwelijke taferelen van moorden en verminking al dan niet door terreur, die we in de media zien dan vind ik het heel frappant hoe dit ineens allemaal maar kan nagebootst worden op een hoogdag als halloween. Dan worden de gruwelijkste scenes en verminkingen aangebracht om iedereen schrik aan te jagen en jonge kinderen krijgen er nachtmerries van. Voor even is dit allemaal dik ok. Als er dan echt zo een verminkingen of gruwelzaken gebeuren dan reageren we vast weer met z'n allen vol afschuw...