Elke waarneming, observatie en meting aangaande de topsnelheid van eender welk aards voorwerp levert géén enkel wetenschappelijk bewijs dat ruimtevaart kan. Volgens de derde wet van Newton heeft men een constante horizontale snelheid van 28.000 km/u nodig om in een baan rond de aarde te blijven vallen. Totnogtoe blijkt dit niet mogelijk te zijn.
ONTMOETING MET KOLONEL FRANK DE WINNE
Op 19-3-2003 gaf kosmonaut/astronaut Frank De Winne toe dat er een constante horizontale snelheid van 28.000 km/u nodig is voor zijn ruimtevaart (rond de aarde) én dat er nog nooit een wetenschappelijke tekst werd gepubliceerd waaruit blijkt dat men die snelheid daadwerkelijk heeft gehaald, noch tijdens een meting bij een lancering noch voor een aards voorwerp van minstens één kilogram. Zelfs niet in een luchtledige buis! Prof. Vandepitte en twintig laatstejaars studenten burgerlijk ingenieur waren getuige hiervan. Als u HIER op klikt, vindt u de digitale weergave van een audio-cassette waarop dit gesprek werd opgenomen..
Op 28-09-2005 bevestigde Frank De Winne bij een les voor driehonderd eerstejaarsstudenten (en prof. Vandersloten) nog eens dat er 28.000 km/u nodig is maar nu zei hij dat hij tegen volgend jaar wel een wetenschappelijke publicatie zou meebrengen. Hieruit zou blijken dat de bewuste snelheid wel gehaald wordt.
We zijn nu een jaar verder en natuurlijk heeft Frank De Winne die publicatie niet meegebracht. Ook al geeft Mark Peeters er 1000 Euro voor.
Als die publicatie NIET bestond in 2003, waarom zou ze dan in 2006 PLOTS wel bestaan? Trouwens, het was voor Mark Peeters voldoende geweest dat Frank De Winne beelden zou laten zien van een astronaut die vijf minuten aan één stuk door zou zweven. Dit uiteraard zonder tussen-montage. Of ander knip- en plakwerk. Voor die (internet-)beelden geeft Mark Peeters 1.000 euro! Een parabool-vlucht of de zweefbeelden van "vrije val met wapperende kleren", die nooit langer dan twee minuten duren, tellen niet mee. Ook niet de beelden van "mannen in een ruimtepak", omdat het kan opgenomen zijn "onder water", zoals dat geschiedde in Stanley Kubricks film "2001. A Space Odyssey".
Niets is zo on-geloof-waardig en on-waar-schijnlijk als de realiteit!
Mark Peeters biedt nog steeds 1.000 euro aan elke eerlijke persoon die effectief een snelheid heeft gehaald van méér dan 2.800km/u, ook al is dat maar één TIENDE v/d snelheid die nodig is voor ruimtevaart.
Dat die snelheid van 28.000 km/u (=28.000km/3600s=8km/s) effectief nodig is, kan men gemakkelijk in-ZIEN door vast te stellen dat een steen "vanaf een hoogte van 5 meter" exact één seconde valt. Vervolgens kan men een bezoek brengen aan Mariakerke op "8 km van de Oostendse Pier". Vanop de dijk stelt men dan bij laag water vast dat het zeewater komt tot op zo'n "5 meter onder het niveau van de wandelaars op het verste punt van de Pier". Vervolgens kan men tot aan de knieën in het zeewater van Mariakerke gaan staan en dan stelt men vast dat het zeewater "schijnbaar" ter hoogte komt van de voeten van die wandelaars op het verste punt van de Pier. Hieruit leidt men af dat de zee(-spiegel) over een afstand van "8 km" daalt met "5 meter"!
Als men dus een steen (of een raket) een HORIZONtale snelheid van 8 km/s "op een hoogte van 10 meter" zou geven, zal die steen in één seconde een afstand afleggen van "8 km" en vervolgens zal hij ook "5 meter" ten opzichte van de eerdere HORIZON"naar beneden vallen", maar omdat de horizon over een afstand van "8 km" juist "5 meter" is gedaald, zal de steen (of de raket) dus nog steeds op een hoogte van "10 meter boven de nieuwe zee-spiegel" blijven. Deze toestand zal zich herhalen voor elke volgende seconde en zo spreekt men dan van ruimte-vaart rond de zee en rond de aarde met 8km/s.
Het is wel zo dat de aantrekking (of de valversnelling) daalt met de hoogte. Men wordt echter nooit "volledig gewichtloos" want zelfs op een hoogte van 400.000 km (d.i. de hoogte van de maan) heeft de maan een snelheid van 3.600 km/u nodig om niet op de aarde te vallen. En daarom ziet men dat de maan evolueert van "vol" naar "nieuw" en terug naar "vol" en dit in het verloop van één MAANd (=30dagen). Het is trouwens "dit ritme" dat we zien terugkomen bij de springvloed en bij het leggen van de eieren van de zeeschildpadden. Datzelfde ritme ligt tevens aan de basis van de vrouwelijke MAANdstondencyclus.
En wat doen de media, de TV en het onder-wijs met Mark Peeters' cijfers? Ze negeren ze en zorgen voor verdere ver-WARring door de constante herhaling van TWEE VALSE SLOGANS: 1. "Met (juiste) cij-fers kan je alles bewijzen!" 2. "In het luchtledige (op een hoogte van 300km) is men GEWICHTLOOS!"
Als een jongen/meisje uit het eerste studiejaar vraagt aan iemand van het laatste studiejaar of SINT-NIKlaas "uit Spanje"FAKE is, dan krijgt hij/zij HETZELFDE ANTWOORD als wanneer een "eerstejaars burgerlijk ingenieur" aan een "laatstejaars burgie" vraagt of "de MAANlanding", de ruimtevaart van de SpoetNIK of de ruimtevaart van Frank DeWINNe uit "SINT-Truiden"FAKE is.
De snelheid van 28.000 km/u is NODIG om van RUIMTEVAART te spreken.
Dit werd BEWEZEN door Newton in 1666.
Sinds I96I werd "geMeten, geWeten EN beweZen" vervangen door beweRen.
Ziehier een simulatie van "gewichtloosheid" waarin men beweeRt langdurig te zweven. KLIK HIER.
Zoals men in dit filmpje kon vaststellen, bevindt dhr. Kuipers zich NIET voortdurend van kop tot voeten in beeld. Blijkbaar kan hij niet langer dan 90 seconden aan één stuk voor de camera blijven drijven. Identiek aan parabolische vluchten dus.
Zich onttrekken aan de aardse aantrekking is onmogelijk. Zelfs op 400.000 km hoogte is er nog aantrekkingskracht.
