Zaterdag 03 maart

In de namiddag zijn we met Amy de shopkes gaan doen om souvenirs te kopen. Natuurlijk heb ik mij weer laten doen en teveel gekocht, en met nog niet klaar met mijn lijstje:p, hopelijk geraakt het allemaal in de valies en hopelijk niet over het maximum gewicht;).

Zoveel mooie souvenirtjes dat ik wil meenemen!

Daarna zijn Amy, haar man en ik iets gaan drinken en gegeten. Was echt lekker twas precies ribbetjes, maar dan die kruiden op de kip. En uit het vuistje opgegeten:p. amai smaakte:D. Claude had natuurlijk ook voor Valerie en Silvie kip bestelt, maar die wouden al naar Manu en Rita. Dus het was veel te veel om dat allemaal op te eten.

Het was een zeer gezellig en leuke avond!

Zondag 4 maart

Zondagmorgen mijn vlirbeurs in orde gebracht, hopelijk er nu wel door in de tweede ronde!!

Nadien zijn er nonnekes langsgeweest om ons wat meer uitleg te geven over de armoede en cultuur enz… Waren sympathieke mevrouwtjes van oost-vlaanderen dacht ik. Heel veel informatie van gekregen.

Daarna was het boodschappen doen voor Gahini en het busje nemen, dit keer was het een minibusje! Amaaai mijn knieën, zo geplet! Silvie en ik waren naar muziek van de jaren 90 aan het luisteren en dus beetje mee zot aant doen in het busje, dus al die zwarte maar raar kijken naar ons lol:p.

Eens in Gahini de was gesorteerd en mijn lakens ververst en dat was het zo wat:p.

Maandag 5 maart

’S morgens weekplanning gemaakt, daarna hebben we gekleurd met de kinderen en heb ik met mijn volgcliënt kinyarwanda gelezen, dit zullen we vanaf nu elke dag doen, zodat hij vloeiend kan lezen zodat hij zijn lessen mee kan volgen na zijn opname in het centrum.

In de namiddag hebben we de halve liter flesjes van water met papier beplakt met de kinderen, zodanig dat die deze kunnen beschilderen eens ze droog zijn, dan gaan we er steentjes in steken, en kunnen we een uurtje muziek volgende week organiseren met de kinderen.

’S Avonds gekeken naar mensen die traditioneel aan het dansen waren met een stuk of 20 mensen. Niet veel meegemaakt vandaag:p.

Dinsdag 6 maart

Dinsdagmorgen heb ik Domino en lotto gespeeld met een stuk of 5 kinderen. Domino ging heel vlot enkel dat ze soms nog aan het blokje ervoor zaten te denken in plaats van te wachten tot diegene voor jou gelegd heeft en dan pas te kijken, maar al bij al ging dit vlotter dan verwacht met de domino met prenten, daarna heb ik domino gedaan met de bollekes, dit was voor sommige ietske moeilijker doordat er geen middenlijn staat op het blokje was het tellen van de bollekes soms verwarrend.

De Bingo deden ze heel graag. Ze kregen er maar niet genoeg van, wouden zelf nog verder spelen als de middagpauze begon.

In de namiddag heb ik baloefeningen gegeven aan de kinderen en hebben we de flesjes, die beplakt waren met papier, gekleurd met wasko. Daarna heb ik nog een activiteit gedaan met mijn volgcliënt het zou kunnen dat hij morgen naar huis gaat, dan moet ik naar iemand anders zoeken om op te volgen.

Woensdag 7 maart

Ik werd vannacht wakker door gebonk en geklop, maar dacht dat het de buren waren die al terug aan het werken waren, want het huisje hiernaast moet af zijn binnen een paar weken voor de dokteres die van Nederland komt. Na een uur ben ik weer in slaap gevallen, bleek vanmorgen dat er ingebroken was. Gelukkig hebben ze enkel een oude gitaar gestolen, die achtergelaten geweest is door Duitse studenten die hier eens waren. Gelukkige had Valerie haar laptop niet in de living laten liggen, want anders was deze ook weg. Berta heeft voor vannacht toch een bodyguard geregeld want wij zijn toch een beetje bang nu dat hij langs de kamers zou inbreken…

Vanmorgen hebben Silvie en ik met de kinderen puzzels gedaan en daarna hebben ze nog een beetje gekleurd. Mijn volgcliënt is vertrokken vanmorgen, toch wel jammer, ze hadden mij belooft dat hij twee maanden hier zou blijven, maar hij moest naar huis en komt binnen twee maanden terug, maar dan ben ik er spijtig genoeg niet meer.

Verder hebben we in de voormiddag nog cijfers en letters gedaan.  De meeste kinderen kennen de cijfers en alfabet, maar hebben er geen visuele voorstelling bij. Dus hebben wij daar een beetje op geoefend. Daarna heeft er een kleinen op mijn schoot gepist! Gezellig was anders zelle!:p.

In de middag hebben we een beetje proberen te bruinen, maar de zon wint niet altijd van de wolkskes!

In de namiddag hebben Silvie en ik stempels gemaakt met de kinderen, dit was een hele goede oefening voor deze kinderen voor hun fijnemotorische vaardigheden. Sommige kinderen zijn nog nooit naar school geweest en wisten dus niet hoe ze een schaar moeten vasthouden. Het knippen op het lijntje was voor vele toch moeilijk, er was één iemand bij die het heel goed kon en die bewerkte alle geknipte stempeltjes nog eens mooi af;). Verder was het nog een goede oefening op concentratievermogen en oog-handcoördinatie. Het was heel stil met een groep van 10 kinderen dus dat was toch een applaus waart:D.  

Morgen blijkt het vrouwendag te zijn en denkt Annette dat zij ook verlof heeft, dus het valt nog maar te zien of ze er morgen zal zijn ja of nee. Anders geen stage. Maar normaal is die dag geen feestdag/verlofdag in Rwanda , maar wel een grote feestdag in Congo.

Na de stage hebben ik en Silvie nog een wandelingetje gemaakt en dan was het etenstijd! Een gebakken eitje, trouwens de eidooiers zien hier wit en niet geel, toch raar hoor!

En daarna hebben we naar Pocahontas gekeken loool:D.

Donderdag 8 maart

Vandaag is het vrouwendag, maar het is geen verlofdag:p. Vanmorgen hebben we onze zelfgemaakte stempeltjes uitgetest en blikwerpen en petanque gespeeld.

De stempeltjes waren niet zo van beste kwaliteit maar het ging toch nog lol:p. In de namiddag hebben we de ergokast helemaal op orde gezet en alle puzzel gesorteerd terug, want alles lag weer kop over gat. We zijn van plan om overal een foto van de materialen te hangen zodanig dat de kinderen het op de juiste plaats kunnen terugsteken als ze iets uithalen wanneer we er niet zijn.

Na het opruimen van de ergokast heb ik nog positioneren en grijpen geoefend met één cliënt.

We hebben al de hele dag geen elektriciteit gehad dus alles begon te ontdooien. Dus we hebben dan maar met onze koplamp aan een gezelschapspelletje gespeeld met een glas wijn ernaast want we konden niet werken voor school iedereen zijn laptopbatterij was leeg. Het was een heel gezellige en plezierige avond.

Vrijdag 9 maart

Vandaag tussenevaluatie spannend! Maar eerst hebben we een stoel uit papier en kartoen gemaakt, alle de laatste laag gelegd met lijm. Want die moet tegen dinsdag af zijn, want die cliënt vertrekt dan.

Verder heeft Silvie nog kleren uitgedeeld aan de moeders, het was eens niet zo druk! Ik verschoot ervan! En daarna was het tijd voor evaluatie, maar alles was goed, maar twee kleine werkpuntjes.

Dus Maaike was happy!

Dan zijn we met Manu teruggekeerd naar Kigali . Onderweg was er een ongeluk gebeurd, gelukkig reed er ook een dokter mee met Manu en kon de vrouw dus redden. Ze lag in het midden van de baan en reageerde niet, heel haar schouder lag open, je kon blijkbaar het vetweefsel zien. Ik ben niet weest gaan kijken want ik dacht dat ze dood was en wou dat niet zien. Maar blijkbaar kon de mevrouw ademen maar moeilijk. Dan legden een paar kerels die mevrouw aan de kant van de weg, maar met haar gezicht naar de grond! Dan zei die politie die aangekomen was, het heeft geen zin meer kijk ze is al dood, ja natuurlijk als ze niet meer kan ademen zal ze snel doodgaan! Enfin ze hebben haar dan toch naar het ziekenhuis gebracht in de wagen van de politie. Eens terug in Kigali  hebben we nog eerst souvernirs gekocht want het lijstje van souvenirs is nog steeds niet af!

Dan vroeg bed in want zaterdag was het opstaan om 5u, we zijn naar Kibuye geweest!

Zaterdag 10 maart

’s morgens nog eerst een doucke gepakt en daarna hop naar pleintje van de bussen, amai er stond daar al veel volk om 5u30 ’s morgens!

Met het busje ‘Capitale’ zijn we naar Kibuye gegaan ongeveer een rit van 3 uur! Heel mooie rit, ik zat vanvoor naast de chauffeur, dus kon alles goed zien, toch ook niet zo handig soms want amai hoe dat die rijden!! T’is soms voor in je broek te doen!:p.

Maar heel mooi, t’is zoals je naar Frankrijk gaat in de bergen! Prachtig!

Dan zijn we aangekomen hebben we een ferme wandeling gemaakt tot we aan ons hotel kwamen om daar een bootje te huren om naar twee eilanden te gaan van het Kivumeer.

Het was echt heel mooi weer, dus het was een echt vakantiegevoel! We hebben er het beste weekend voor uitgekozen!

Het toppunt was dat we dan juist aan ons hotel nog jonges zijn tegengekomen die we al van ervoor kenden, die geneeskunde doen, was echt wel toevallig.

We zijn dan verder met ons bootje eerst naar het eiland Napoleon geweest, dicht daar tegen waren er rwandese koeien aan het zwemmen van het ene eiland naar het andere eiland, ik wist niet eens dat koeien konden zwemmen! En de kalfjes zaten op de boot, amai toch ocharme die beesten ge zag juist die hoorns uitsteken!

Eens op het eiland Napoleon, zaten er geitjes en dan moesten we verder klimmen, met teensletsen niet echt handig!, en klapte die gids opeens in zijn handen en vlogen er allemaal vleermuizen uit de bomen, zeker een stuk of 500! Hij vertelde mij dat er vogels zaten, ja dat zijn wel geen vogels hé lol. En natuurlijk pisten die vleermuizen op ons, gezellig:p.

Daarna wou ik toch even met mijn voeten in het meer gaan, maar de stenen waren glad maar Maaike wou toch eens proberen, met de gevolgen vandien lag ik natuurlijk direct op mijn gat, heel mijn rok nat:p, maar het was toch een lekkere verfrissing hehe.

Dan zijn we verder doorgegaan naar het peace eiland, waar er een bar en resto is. Er was niet veel aanwezig van wat er op het menu stond, maar heb dan maar een kippebrochette gevraagd. Het eten duurde ongeveer een uur, dus hebben we eerst gezwommen terwijl en daarna nog gewacht op ons eten, mijn honger was bijna over. Toen kwamen de brochetten, was ik natuurlijk vergeten dat je hier de hoeveelheid van je brochetten moet zeggen, het is niet zoals in België:p. Dus had ik maar één brochette daarvoor heb ik zolang moeten wachten, amaai ze!

Eens terug aan ons hotel, hebben we nog een wijntje besteld en een bordje kaas-worst. Da smaakte! Terwijl ging er een meneer een toer maken met zijn bootje al zingend , als je het zingen kan noemen:p. en op het einde deed hij altijd een kalkoen geluidje na, Silvie kon het natuurlijk niet laten om dat na te doen, waardoor die meneer het nog meer deed, amaai was me dat grappig!:D.

Iedereen zat al rond 6 uur in avondkledij, maar wij zaten daar nog in bikini met handdoek, dus zijn we dan maar gaan douchen en daarna ons eten besteld hebben een urenhalf gewacht op ons eten, was wat lang! Had een afrikaanse schotel, sombe met kip en patatten en banaan, was precies een soort van pap, want alles lag op elkaar, maar het was toch lekker vond ik.

Dan was het bedjestijd en ‘smorgens al terug vertrekken naar Kigali.

Zondag 11 maart

Lekker ontbeten en dan de bus teruggenomen naar Kigali, de rit was iets korter dan in het doorgaan zijn in de vroege namiddag toegekomen, daarna gegeten boodschappen gedaan en dan terug de bus genomen naar Gahini. Morgen ga ik waarschijn operaties mee volgen, ben eens benieuwd! Slaapwel!

Maandag 12 maart

Vanmorgen bavetjes die ik gekocht had voor mijn andere volgcliënt gegeven, moeder was heel blij, want ze had er zeker een hele week voor gesmeekt bij mij:p.

We hebben onze weekplanning gemaakt en zijn begonnen met puzzels vanmorgen met de grote kinderen, daarna heb ik met de kleinere kinderen sherborne gedaan samen met Silvie. Ik had de moeders er ook bijgehaald zodanig dat ze kunnen zien wat wij doen en waarom wij dit doen. En om na te gaan of zij al dan niet kritiek hebben op deze methodiek. Maar ze hadden nergens commentaar op. Ze luisterden heel aandachtig naar de vertaling van Annette en zeiden dat ze daar nog nooit aan gedacht hadden.

In de namiddag heb ik met de kinderen geprikt en gekleurd daarna heb ik met mijn volgcliënt nog oefeningen gedaan.

Na stage hebben Silvie en ik nog een wandelingetje gemaakt  en zijn we een vriendin tegengekomen op de baan, die Belgische chocolade van Silvie wel wilt proeven:p.

Dinsdag 13 maart

Vandaag volg ik operaties mee, één client met twee klompvoeten en een andere cliënt met een deformatie van de tibia en een klompvoet aan dezelfde zijde.

De cliënten werden eerst in slaap gebracht en verdoofd. Daarna werden de voet(en) goed ontsmet en daarna begon de operatie. Ik werd natuurlijk onwel in de operatiezaal. Er is daar geen lucht, en veel te warm. Het was de eerste keer dat ik in een operatiezaal stond, dus was het wat aanpassen. Ben twee keer naar buiten moeten gaan en de derde keer dat ik binnenkwam ging het toch. Ik stond ook de hele tijd recht, wat ook vermoeiend was:p.

Het was wel grappig in de operatiezaal, zaten sommige te sms’en of te bellen, terwijl de dokter opereert, of zitten ze gezellig een koffieklets te doen tijdens de operatie. Ook de dokter vertelde verhalen tijdens de operatie lol. Maar hij legde ook goed uit hoe hij de klompvoet rechtzet. Het was een hele interessante beleving!

’s Middag lekkere zoete aardappelen gegeten echt lekker!! En in de namiddag heb ik baloefeningen gedaan en ballonoefeningen, daarna ook nog muziek gemaakt met materiaal dat er te vinden was. Dit vonden ze echt tof!

Vanavond geen elektriciteit en laptop is bijna plat dus kan niet werken voor school of toch nog niet veel.

Woensdag 14 maart

Vandaag zijn Silvie en ik op CBR trip geweest. We zijn naar Matimba geweest , dat ligt aan de grens met Uganda. Het was daar zeer zeer warm! We vertrokken met de auto en opeens speelde het liedje ‘We going to Ibiza’ echt grappig, Silvie en ik meezingen:p. De muziek van in de auto was trouwens nog met cassettes:p . En als ze de andere kant van de cassette lieten afspelen was het kerkmuziek lol:p. Dan zong Claudine (fysiotherapeute) mee.

Op de CBR trip hadden we niet veel cliënten, dus wij waren rap klaar, maar de oogarts had wel meer klanten. We hadden ook een rolstoel mee voor een cliënt, maar die niet op maat gemaakt was volgens mij. En de rolstoel bestond uit een stuk terrasstoel, dus echt zacht kan dat niet altijd zitten…

Één cliënt heeft een hersentumor en is al helemaal verlamd, hij kan juist nog praten. Echt erg, hij heeft geen geld voor een operatie en neemt in de plaats medicijnen, dat hij ook niet altijd kan betalen, en dus te weinig neemt. Toch raar ik heb nog nooit van die medicijnen gehoord!

De CBR trip vond plaats in de kerk van Matimba. In het terugkeren zijn we gestopt aan een grote lokale markt, Silvie en ik blij om misschien nog souvenirs te kunnen kopen, maar dan waren we toch fout:p. Het waren allemaal groenten en fruit, en kledij, matrassen, oude schoenen, enz…! We hebben dus niks gekocht lol.

Eens terug in Gahini had ik toch wel zeer aan mijne nek van het gehobbel van de auto amai!

Dan hadden we ook nog eens geen elektriciteit! Blijkbaar al heel de dag niet, de cashpower was niet op en konden niet bijladen ons bakje van de cashpower was stuk.

Iedereen zijne laptop nog plat, dus weer ni werken voor school, dan zijn we maar met onze koplamp om een Primus gegaan en het gezellig gemaakt in ons kabouterhuisje. Iedereen keek nogal raar in het dorpje naar ons, omdat wij onze koplamp ophadden :p. Dan stonden er nog koeien op de weg en Silvie is bang van koeien, vooral van hun lange hoorns:p.

Donderdag 15 maart

Donderdagmorgen hebben we stage gedaan, na onze stage zijn we naar de kinderen gegaan die al geopereerd zijn, maar nog in het ziekenhuis verblijven, gaan kijken. Zo blij dat die altijd zijn als wij langskomen! Die kinderen zitten daar een hele dag alleen, we hebben ze dan wat materiaal gegeven zodat ze zich kunnen bezig houden in de dag.

In de middag was Manu daar al, bleek dat ons bakske van de cashpower terug werkte en we dus terug elektriciteit hadden, plots! Heel raar!!!!

Daarna zijn we teruggekeerd met Manu naar Kigali. We waren laat terug en hadden dus geen tijd meer om nog om souvenirtjes te gaan. ’s Avonds kwam er volk eten , Manu had speciaal geit gemaakt, op 2 verschillende bereidingswijzen, de ene Grieks en het andere Ragout. 

Manu ging deze mensen gaan ophalen, maar blijkbaar hadden die nog patiënten en waren ze dus niet op tijd klaar, ondertussen stond de oven aan, maar niemand wist dit…

De geit was niet echt verbrandt maar de saus was jammer genoeg weg, heel erg want Manu had er twee dagen werk in gestoken. Gelukkig was de geit heel lekker en heeft het dus heel goed gesmaakt!

Daarna was het bedjestijd want vroeg omstaan om naar Nuygwe te vertrekken!

Vrijdag 16 maart

Vertrekken naar Nuygwe, de chauffeur stond natuurlijk in de file, waardoor we te laat vertrokken zijn, soit eens vertrokken richting Nuygwe was het eerste stuk slapen in de auto:p. We zijn gestopt in Butare en hebben gegeten in het Hotel Ibis. Een lekkere pizza:p, daarna verder doorgereden naar Nuygwe, het laatste stuk in het park zijn er veel werken langs de weg, de meeste zie je gewoon staan en een paar werken en af en toe een chinees dat erbij staat ter controle of een blanke.

Er waren ook vrouwen bezig de straat aan het vegen, niet met een veegborstel, maar met een heel simpel iets dat volgens mij bestaat uit lange smalle bladeren van niets. Nogal een werk hoor de blaadjes van de straat kuisen amai!

Onderweg zijn we ook mountain monkeys tegen gekomen;). Dus ons weekend kon al niet meer stuk;).

Eens aangekomen rond een uur of 3 in de namiddag, hebben we onze trip voor de chimpansees te zien bevestigd. We konden jammer genoeg geen andere trail meer doen vandaag, omdat dat start om 1u.

Even later in ons hotel ingecheckt in het Gisakura Guesthouse. Een kleinschalig hotel, maar wel lekker eten! We hadden een triple room, waar dus drie bedden instonden, maar de douche en wc is in een andere ruimte, wat soms minder is als je s’nachts naar het toilet moet gaan:p.

We hebben dan een wandeling gemaakt naar het dorpje, maar daar was niks te vinden van souvernirs. Dan maar teruggekeerd naar het hotel en een wit wijntje gedronken! ’s Avonds lekker gegeten, een driegangen menu voor 5.500 rwf, geen geld dus. Daarna gaan slapen, want om 5u vertrekken we richting de chimpansees.

Zaterdag 17 maart

Om 5u stonden we klaar om te vertrekken, hikingshoes en broek en regenvest aan en een fles water mee! Het was een urenhalf rijden naar het regenwoud van de chimpansees. Het was heel moeilijk om de chimpansees te volgen, want ze zijn heel rap en misleiden je soms, heel slimme dieren! Ze zijn blijkbaar voor 88,…% gelijk aan ons DNA, waardoor ze zo slim zijn, ze eten vruchten, bladeren, colobus aapjes en kleine antiloopjes.  De zwagerschap duurt 8 maand bij een chimpansees. Het was een heel gekoers achter de chimpansees maar we hebber er toch een zevental gezien, niet van dichtbij zoals bij de gorilla’s maar toch duidelijk genoeg. Ben ook aangevallen geweest door grote mieren, reuze mieren! Er zat echt één aan mijn vel, het deed echt pijn!

Eens terug aan de auto, hebben we ons ontbijt opgegeten rond 9u was dat, mijn boterham was al beschimmeld! Tof hoor! Gelukkig zat er nog een banaan bij heb die dan maar opgegeten!

In de namiddag hebben we waterfall trial gedaan, een wandeling van ongeveer 3u30 minuten in totaal. Ik vond deze een beetje teleurstellend, het enige wat je ziet is een waterval en bomen, er waren geen aapjes te bespeuren, terwijl dit toch ook in het boekje stond! Achje twas precies of je in Frankrijk of de Ardennen zat.

We waren heel moe na ons avontuur dus zijn we vroeg in bed gekropen na het eten.

Zondag 18 maart

Weekend afgelopen, vertrekken terug naar Kigali. Een klein ontbijtje en dan in de auto stappen! Op de terugweg, kon ik niet slapen in de auto, toch wel jammer want ik was toch moe:p.

In Butare weer gestopt om iets te eten en ik had een souvenirwinkel gezien en zijn daarna daar ook naartoe geweest! Pracht van een winkel, heel groot en veel mooie dingen, teveel ik wou weer alles kopen! En met correcte prijzen!!

Heb dus weer een aantal dingen gekocht, kdenk toch dat ik nu ga moeten stoppen, want zal al aan mijn maximumgewicht zitten!

Verder teruggekeerd naar Kigali met de auto, heel veel wind en af en toe regen. In Kigali waren sommige grote reclamepanelen omgewaaid van de wind. Rap bij Manu en Rita onze zak veranderd en een lekkere spaghetti gegeten om dan verder door te rijden naar Gahini. Toen ben ik wel in slaap gevallen in de auto, dat dutje deed zo’n deugd!

Voila da was zo beetje mijne zondag! Tot morgen!

Maandag 19 maart

Vanmorgen onze weekplanning gemaakt en datum en alfabet met de kinderen overlopen in het kinyarwanda en engels. Daarna hebben Silvie en ik Duplox gedaan met een aantal kinderen. Ze moesten ons voorbeeld proberen na te bouwen, we hadden dit al eens gedaan, dit verliep even vlot, maar we hadden het nu af en toe wat moeilijker gemaakt, zodat het wat spannender wordt, nu moesten sommige kinderen toch twee keer goed kijken voor ze het juist hadden;).

Daarna heb ik nog Domino gedaan met een klein groepje kinderen en Lotto met tekeningen, helaas was het Lotto spel niet helemaal volledig meer , vanaf dat je er niet bent proberen de kinderen verschillende zaken te stelen. Met de kleine kinderen hebben SIlvie en ik Sherborne gedaan, de moeders waren er terug bij, dat was wel leuk, dat betekend dat ze het toch interessant vinden en weten dat de oefeningen hun kind kunnen helpen voor verdere ontwikkeling.

Daarna heb ik een gesprek gehad over Bobath en positioneren van kinderen met CP met Liz Hardinge, zij weet hier heel veel over, was heel interessant!

Deze namiddag was Annette er niet meer, ze was te moe dus is ze naar huis gegaan.  Ik heb dan baloefeningen gedaan met de kinderen.

Silvie en ik zijn nog een wandeling gaan maken, er was deze keer geen fruitsla spijtig genoeg!

Daarna werken voor school en slapen…

Dinsdag 20 maart

Vanmorgen mijn kotgenootje van hier gezien, hij verplaatste zich naar zijn favoriete plaatsje nl. in het deurgat, het is dus een Gecko lol:p.

Daarna nog eens buikspieroefeningetjes gedaan want amai ben hier al veel verdikt! Tzal regime worden als ik terug ben! ’s Morgens heb ik met de kinderen datum en alfabet overlopen in kinyarwanda. Daarna hebben Silvie en ik oefeningen gegeven op symmetrie en voorbereiden op het schrijven aan de hand van schrijfsporen, guirlandes en arcades tekenen, werken in de elementaire werkrichting,… . De meeste konden dit, maar voor sommige cliënten was het onmogelijk om te schrijven wegens hun pathologie en deze lieten we dan aan vormherkenning doen. Ze moesten hetzelfde plaatje eruit kunnen halen.

In de namiddag hebben Silvie en ik petanque en ringwerpen gespeeld met de kinderen en daarna heb ik Yenga en Bingo met de kinderen gespeeld.

Woensdag 21 maart

Vandaag heb ik operaties bijgewoond. De eerst operatie was een X-been rechtzetten. Hiervoor maakte dokter gebruik van de osteotomie methode. Nl.: het bot verticaal in twee zagen/kloppen en daarna het fixeren aan de hand van een lange naald. Bij deze cliënt moest de dokter femur in twee zagen, de tibia en de fibula. In de femur en tibia zit een naald, fibula niet. Er was gelukkig niet veel bloed aanwezig. Na de eerste cliënt was had de volgende een been die naar binnengedraaid was, dus die moest ook rechtgezet worden op dezelfde methode, maar had enkel één ingreep nodig, de tibia in 2 zagen en een naald inkloppen.

De laatste patiënt heeft osteomeylitis, is al voor 11 jaar geïnfecteerd, je zag echt een gat in haar dijbeen. Ze hebben dat gat verder opgesneden en het rotte ervan rond gesneden. Daarna alles goed spoelen en kuisen, dit was een echt bloedbad amai! Het bleef maar bloeden, dus bleven ze daar maar compressen in dat gat steken, amai gelukkig ben ik niet flauw gevallen!

Na de vele compressen nog een windel erboven op en dat was het dan:p; zo zal ze nog regelmatig gekuist worden, ale dat gat. En de dokter zegt dat ze waarschijnlijk binnen 15dagen ervan verlost is, indien het regelmatig gespoeld en gekuist wordt.

Om 4u30 terug in het kabouterhuisje, eindelijk eten! Heeft gesmaakt! Maar we hebben weer geen elektriciteit! Het bakske van de cashpower werkte weer niet! Hier zaten we dan weer!

donderdag 22 maart: eindevaluatie

Vanmorgen hebben Silvie en ik blokkendoos gedaan en individuele therapie nog gegeven. Daarna was het tijd voor de eindevaluatie. Altijd te stressig:p. enfin goede eindevaluatie van de stagebegeleidster. In de namiddag heb ik nog Bingo gespeeld met de paar kinderen die aanwezig waren, niet veel volk vandaag gehad. Morgenvroeg nog stage en dan nog een week en dan is al afgelopen hier in Rwanda, tijd vliegt voorbij, maar zal toch blij zijn om iedereen terug te zien ze! Vant weekend al één valies maken om te zien hoeveel ik nog van souvenirs kan kopen:p.

Slaapweeeeel!!

Vrijdag 23 maart

Vandaag stoel gemaakt uit APT voor een cliënt en individuele therapie gegeven. De morgen ging vlot voorbij, daarna een lift gekregen naar Kigali, zeer handig!!

Dan gaan zwemmen in Milles Collines, tegen dat we in het zwembad waren, begon het natuurlijk te regenen typisch! ’s Avonds TIplapia gegeten dat Manu gemaakt had! Mmm. Morgen is het Moambe ben benieuwd! Tot morgen!

Zaterdag 24 maart

Zaterdagmorgen pannekoeken gegeten en daarna naar een lokale grote markt geweest en daarna naar de souvenirwinkeltjes geweest in de namiddag. Daarna nog een plonske genomen in de Mamba met een wijntje. Daarna is het weer beginnen regenen.

Zondag 25 maart

Gaan winkelen en laatste souvenirs gekocht. Daarna teruggekeerd naar Gahini.

Maandag 26 maart

’s morgens stage en in de namiddag was er een begrafenis . De zoon van een fysiotherapeute is verongelukt. Ze een paar jaar geleden al een zoon verloren nu terug, echt triestig! De begrafenis ging door buiten in Gahini. Het was een hele tijd wachten op de pastoor. Eens de pastoor aanwezig was, mocht iedereen die wilde eerst afscheidt nemen van de gestorvene, daarna was het een hele preek in het kinyarwanda van de pastoor. Dan volgden er speechen, na deze speechen, werd de kist met de auto vervoerd naar hun stuk land, waar ze hun bananenplantage doen. Daar werd de jongen begraven tussen de bananenbomen. Het was zo erg, je hoorde de vrouw schreeuwen! Het moet maar akelig zijn om je zoon onder de grond zien te gaan…

Daarna was er voor iedereen nog een drankje en vertrokken we terug naar ons huisje.

’s Avonds weer elektriciteitsproblemen gehad…

Dinsdag 27 maart

De hele dag geen cliënten gehad, wegens slecht weer en doordat iedereen geopereerd en in het ziekenhuis verblijft hebben we geen volk gezien. Zijn dan vanmorgen clini-clown gaan spelen bij de kinderen die in het ziekenhuis liggen. Hebben hondjes gemaakt met die langwerpige balonnen, af en toe sprong er wel één, maar dat vonden zij wel grappig:p.

In de namiddag hebben we het spelmateriaal nog eens allemaal goed bekeken, wat nog volledig en wat onvolledig is. En het lokaal proper gemaakt, verder hebben we niks kunnen doen vandaag.

Alexandra is eventjes gekomen vandaag, niet lang want zij had ook nog vanalles te doen voor haar vertrek naar Engeland.

Woensdag 28 maart

Woensdag hebben we na stage een feesje met ons drie gehouden, dat een beetje uit de hand is gelopen in het kabouterhuisje:p. we hadden een grote fles wijn gekraakt en dan nog een grote fles uganda waragi, niet gezond! Ik moest dan nog mijn malariapil innemen, de volgende dag misselijk geweest tot 3 u in de namiddag! Uganda waragi drink ik nooit meer:p!!!

En natuurlijk ben ik de enigste die er zat uitziet op de foto’s en ‘filmpjes’.

Maar we hadden ons wel goed geamuseerd.

Donderdag 29 maart

Was het al een beetje afscheidt nemen van de stageplaats, laatste leuke spelletjes gedaan met de kinderen. En snoepjes uitdelen en koekjes, balonnen enz, ook in het hospitaal, de kinderen zijn je zo dankbaar echt prachtig!

De moeders hebben voor ons gezongen en een gebed gedaan voor ons, echt lief!

Vrijdag 30 maart

Laatste kleren uitgedeeld, was wel grappig dat de moeders ook nog eens kieskeurig waren!  Dit komt omdat vooral moeders geen topjes dragen of rokjes shortjes boven de knieën.

Na het uitdelen heeft nog een moeder gezongen en hebben we allemaal meegedanst echt tof, heb geprobeerd om de rwandese dansstijl over te nemen, maar dat ging toch niet zo goed:p.

Daarna teruggekeerd naar Kigali. En ons kleedje gepast dat we laten maken hebben. Was drie uur wachten natuurlijk tegen dat het uiteindelijk goed was! Ze hadden er nog geen rits in gestoken dus dat moest allemaal nog gebeuren, dan geraakte niet meer uit het kleed en dus moest er een langere rits in amaai afhang:p. ’s avonds uitgegaan in KBC, In Planet, niet zo’n goeie mixen, en niet teveel volk, veel oude blanke venten met jonge zwarte meisjes! Echt vatsig/ranzig:p! om 5 uur lagen we in ons bed en natuurlijk was de zweetvoet/moslim, weeral aan het zingen in zijn micro lol.

Zaterdag 31 maart

Heel  de dag geregend, Kigali was triestig dat we vertrokken denk ik;). Laatste souvenirs gekocht en laatste maaltijd lekkere maaltijd van Manu gegeten, Ossobuko.

Honderd maal valiezen gewogen vandaag, want mijn valies zat natuurlijk te vol, teveel souvenirs gekocht. Gelukkig mocht ik wat bij Valerie steken en was ik zo ongeveer aan mijn limiet:p.

Aan de luchthaven afscheidt genomen en stress voor het gewicht van mijn valiezen!

Ik zat erover maar ze hebben het toch goedgekeurd! Ik zat niet bij valeri en silvie in de vlieger, maar heb toch heel de weg geslapen dus maakte niet zoveel uit. Eens geland in belgië hebben we ons gemaakt kleedje aangetrokken in de toiletten en zo naar buiten gegaan, eventjes fris maar ze vonden het toch een toffe verassing! Mama en Christ stonden op mij te wachten aan de luchthaven!

Veel getetterd in de auto eens aangekomen had mama champagneontbijt voorzien mmmm en ik bukte mij om in mijn valies mijn souvenirs te bekijken, natuurlijk scheurde mijn kleed juist naast de naad:p. daarna was het verwelkomingsfeest, bbq mmm was echt superlief! Bedankt aan al diegene die gekomen zijn!

Avontuur is nu afgelopen, ben blij dat ik thuis ben, maar zou graag volgend jaar terug gaan! Echt prachtig land!

03-04-2012 om 12:30 geschreven door Maaike  

Zaterdag 25 februari

‘smorgens lekkere pannenkoeken gegeten die Rita en Manu gebakken hebben mmmm! Daarna naar het stad geweest al wat souvenirkes gekocht, want de ouders van Silvie en Valerie zijn vertrokken vanavond.

Na het shoppen hebben we aan het zwembad gezeten van hun hotel ‘la palise’ mooi zwembad en goede muziek lol. Maar jammer genoeg geen zon meer gehad en toch lichte regen…. Dus heb ik niet gezwommen want twas te koud lol.

Daarna hen aan de luchthaven afgezet en afscheidt genomen..

En vanavond eten we konijn met pruimen lol:D

Zondag 26 februari

 Zondagmorgen ben ik naar Amy geweest, ze was zo lief heeft speciaal voor mij gekookt, natuurlijk was het ossetong en ik mag dat niet, heb dan toch maar 2 stukske genomen uit beleefdheid hehe. We hebben gebabbeld en naar oude foto’s gekeken van de familie, was wel grappig :p. de tijd vloog voorbij dat we die uit het oog verloren waren, dus ik was al te laat om naar Manu en Rita te gaan om het busje te nemen naar Kayonza, dus was Amy zo lief om mij rechtstreeks te vervoeren naar die bushalte en was Silvie zo lief om mijn spullen van bij Manu mee te brengen! Gelukkige heb ik ze gevonden want ze zaten al in de bus. Natuurlijk hadden we ons voor niks gehaast want zoals altijd vertrekken de Afrikanen met op z’n minst een halfuur vertraging!

Dan heb ik Alexandra ontmoet, een ergotherapeute van Engeland, een heel typische engelse lol:p. ze verblijft met ons in Gahini voor drie dagen en gaat dan terug werken in Kigali.

We hebben dan nog veel gebabbeld en Silvie haar schoonmoeder was zo lief geweest om ‘the voice’ op DVD te zetten, dus hebben we naar de eerste lifeshow kunnen kijken:D. kvond zelf tof om nog eens een stuk van het weerbericht te horen:p.

Dan was het tijd om naar bedlegem te gaan;).

Maandag 27 februari

Vandaag was het een beetje hectisch er waren veel nieuwe cliënten in het centrum aangekomen. Dus was het een beetje zoeken welke activiteiten we konden doen met heel de groep cliënten, want ze hebben niet allemaal dezelfde problematiek.

Van de week heb ik veel te doen voor school, dus een beetje paniek:p. moet een observatieverslag schrijven, nog stuk reflexieverslag, mijn vlirbeurs verbeteren, enz…

Vandaag op stage hebben we balspelen gedaan en petanque. We hebben met de kinderen ook gewerkt rond lichaamsbesef, we hebben namelijk het liedje hoofd, schouders knie en teen aangeleerd  zowel in het engels als in het kinyarwanda, het klonk enkel een beetje anders lol:p. We hebben ook Annette moeten helpen met karton op elkaar te lijmen om positioneringsstoelen te maken, mar natuurlijk had die zich niet op alles voorzien, geen genoeg karton en niet genoeg stenen om bovenop het karton te plaatsen, zodanig dat de lucht eruit gaat en het plat wordt. Ahja de meeste mensen hier zien nooit op iets vooruit en lossen de problemen op wanneer die zich voordoen. Het is beginnen regenen spijtig genoeg en hebben we dus geen wandeling kunnen maken vandaag. Alexandra heeft dan een versteende Gecko gevonden in haar kamer gaplakt op de muur:p ze kan hem meenemen als souvenir hahaha. Verder heb ik nog een mooie kaart gekocht voor mijn vriend, dus nu nog een schone tekst improviseren ook:p.

Dat was het zo voor vandaag;)

Dinsdag 28 februari

Ik heb vannacht bijna geen oog dichtgedaan! De beestjes waren terug bezig achter mijn hoofdkussen, door de muur aan krassen. Ik steek het licht dus aan, bleek dat het mieren waren, ze liepen al over mijn muskietennet!!! Heb dan een mierendoosje onder mijn bed gezet en al de mieren geplet met mijn slipper! Er kwamen er al tientallen uit dat gaatje dat ze gemaakt hebben in de muur! Probeer dan nog maar eens te slapen!

’s Morgens hebben we op stage gepuzzeld en ruimtelijke begrippen gedaan, en leren tellen in het engels aan de hand van baloefeningen. Sommige baloefeningen waren niet zo praktisch omdat de meisjes hier lange rokken dragen en de bal niet graag onder hun benen doorsteken :p, maar ze hebben altijd een extra doek mee om hun private delen af te dekken als de bal onder een been ofzo moet gaan:p.

’s middags heb ik wat aan me verslagen gewerkt, maar ben tijdens het typen in slaap gedommeld:p. ’s namiddags hebben Silvie en ik van Annette geleerd hoe je kettingen maakt in papier. Echt heel leuk, maar amai dat is een goede oefening voor de fijne motoriek, kvoelde het aan mijn vingertopkes:p.

Dan hebben we nog met de kinderen oefeningen op de grove motoriek gedaan.

Na stage hebben een wandeling gemaakt naar Lake Muhazi, en er iets gedronken en een fruitsalade gegeten. Er zwom een slang op het water, nu ga ik toch niet in dat meer gaan zwemmen ze!:p.

Toen ik wou betalen voor mijn drank en eten, was het een heel rekenwerk voor die mevrouw. Veel mensen zijn hier niet goed in rekenen heb ik al ondervonden!

Eens terug heb ik kaartjes gekocht die ze in het centrum maken, om ze daarna te schrijven onder kaarslicht want er was geen elektriciteit, lekker romantisch:p.

Alexandra heeft ons dan een nieuwe truck geleerd om de muziek via de ipod met kleine oortjes luider te maken, je doet elk oortje gewoon in een tas en de muziek is luider, echt grappig:D.

Na het schrijven was het tijd om aan verslagen te werken en daarna een filmke bekijken en in slaap vallen;).

Woensdag 29 Februari

Vanmorgen goed ontbeten met lekkere nutellachoco, de pot is al halfleeg, maar gelukkig had Silvie haar mama ook nutellachoco mee:D.

Vanmorgen hebben we met de kinderen ringwerpen gedaan dat ik mee had vanuit België. En SIlvie had ook vogelepiek mee, de kinderen vonden dit heel leuk. Het was Alexandra haar laatste ochtend in Gahini dus was er een hele fotosessie vanmorgen:p. Iedereen wou natuurlijk een foto met iedereen:p.

Zal een paar foto’s laten uitprinten om aan de moeders te geven en om er een paar op te hangen in het ergolokaal;).

Verder hebben we nog een obstakelparcours gedaan met de kinderen. Was wel tof!

In de namiddag hebben we Sherborne gedaan, Ik vroeg aan Annette of ze hier nog iets van wist en ze zei dat ze er nog nooit van gehoord had, terwijl er vorig jaar een eindwerk rong gedaan is hier in centrum, toch wel raar. Maar toen we verschillende oefeningen van Sherborne voortoonden herinnerde ze zich toch dat ze dat al gezien had, maar ze deed er niet mee verder omdat ze het niet verstond vorig jaar. Dus heb ik met haar nog eens duidelijk uitgelegd was Sherborne is en welke doelstellingen het heeft.

Ik vroeg of ze dat interessant vond en of ze hier mee verder wil werken en of het binnen de cultuur past. Ze vond het heel interessant om mee verder te doen en vindt geen problemen waarom het niet zou passen binnen de cultuur.

Ik heb toch mijn twijfels of Annette echt geïnteresseerd is in methodieken, want anders weet je dat toch nog…??

Maar enfin, daarna heb ik nog wat oefeningen gedaan met een ballon met een paar kinderen. Maar het was echt hectisch vandaag! Zoveel volk op een gegeven moment zaten we met 18 kinderen in het ergolokaal, zowel grote en kleine kinderen!

Na de stage hebben Silvie en ik onze moed tezamen gestoken om te gaan lopen :p. we zijn de berg op en afgelopen van gahini:p, met af en toe een pauzeke tussen:p. maar tegen het einde van de stage kunnen we het zonder een pauzeke:p.

Dan hebben we nog wat buikspieroefeningen gedaan en een kattewaske gedaan.

En zo was de dag en de eerste maand in rwanda voorbij;).

Donderdag 01 Maart: nog maar een maandje!

Vanmorgen was iedereen in het centrum zich aan het opmaken, de straat aan het kuisen, alles op orde aan het leggen, want de dokter komt lang om operatieafspraken te maken, amai wat een bedoeling, precies of de president komt langs:p. Hier is dat voor deze mensen een heel hoge functie een arts zijn, daarom dat ze wss zoveel respect willen tonen aan deze man:D.

We hebben met de kinderen met de duploblokken gespeeld. Zij moesten het patroontje dat wij maakten na proberen te maken. Bij sommige ging dit, bij sommige helemaal niet…

Maar het was een goede oefening, vind ik toch! Verder hebben we nog de cijfers  en het alfabet overlopen in het kinyarwanda en in het engels. Veel kinderen kunnen nog niet rekenen in het centrum, of kennen de cijfers zelfs nog niet.

In de namiddag hadden we ook niet zoveel volk, de meeste waren aan het wachten op de dokter, we hebben met de kinderen die er waren geschilderd en wat puzzeloefeningen gedaan. Oefeningen voor de handmotoriek.

Na stage hebben Silvie en ik nog een wandeling gemaakt, niet gelopen vandaag:p, want we zijn allebei wat verkouden.

Daarna ben ik aan de voorbereiding begonnen om morgen wat kleren rond te delen. Ik heb ze wat gesorteerd volgend grote en een beetje verdeeld al voor de cliënten. Ben benieuwd hoe de stormloop morgen zal zijn:p.

Vrijdag 2 maart

Vanmorgen was het een zeer hectische morgen!! We waren nog maar net in het ergolokaal of de moeders stonden daar al allemaal met hun kinderen! Maar gelukkige wist Annette wie er al veel kleren gekregen heeft en wie niet, zodanig dat iedereen gelijk behandeld werd. Toch heb ik meer gegeven aan de mensen waarmee ik meer contact heb en die je iedere dag ziet in het centrum. Want vanmorgen heb ik een hele hoop mensen gezien die ik nog nooit gezien heb in het ergolokaal, die ook geen goede dag zeggen of dankjewel zeggen als ze iets krijgen, vond ik wel iets minder. Bij sommige was het precies pakken en wegwezen…

Daarna is er niet veel meer van therapie in huis gekomen, wij hadden koppijn van al het lawaai! Bedankt alle mensen die kleren meegegeven hebben, ze waren er allemaal blij mee! De zwempakjes die mama gekocht had, worden hier gebruikt als ondergoed is wel grappig:D een kindje had het direct aangetrokken:p. Jammer genoeg heb ik er nog geen foto’s van, ik was te druk bezig met uit te delen:p.

Maar als ze de kleren Maandag aanhebben, trek ik zkr een foto ervan;).

Later hebben we het minibusje naar Kayonza genomen, dat doe ik nooit meer! Goed voor de ervaring, maar amai mijn benen, kmoest ze bijna in mijne nek leggen! En dan was dat nog zo heet ook die plaat waar je je benen op kwijt moest! Daarna een ‘grote’ bus genomen naar Kigali, het was snikheet in de bus, de zon scheen goed, tot we aankwamen in Kigali. Dus hebben Silvie en ik besloten om dan maar een pedicuresessie te gaan doen! Amai wat een verluchting aan uw voetjes! Zo zalig, met een massageke en scrub en alles, jaja en frensh nails, maar dan met nagellak, maar heel goed verzorgd! Hopelijk blijven ze nu ietske langer proper lol:p.

Vanavond gaan we uit, want 2 meisjes van Brussel vertrekken morgen naar huis en geven een afscheidsfeestje;).

03-03-2012 om 09:07 geschreven door Maaike  

Zaterdag 18 februari

Mijn zusje haar verjaardag! Gelukkige verjaardag Siri!! We zijn gisteren toch niet gaan bowlen omdat mijn voet helemaal ontstoken was en meer en meer opzwol! Vanmorgen naar dokter geweest heeft het dode vlees weggesneden en extreem grote pillen voorgeschreven L. Het heeft ook heel de morgen geregend…

Deze namiddag prachtig weer had terug en naar de winkeltjes eens gaan kijken voor souvenirs zodat ik al een beetje kan inschatten wat ik wil meebrengen naar belgië. Het wordt een moeilijke keuze, want er zijn zoveel mooie souvenirs!!

Daarna hebben silvie en ik in de zon gezeten om een schoon laagske te krijgen. Want wij lijken zo wit naast zwarten:p. vanavond komen Silvie en Valerie hun ouders aan en verblijven die hier een weekje. Zij hebben vakantie dus ik zal een weekje alleen in Gahini verblijven.

Toch wel spannend hopelijk zal de elektriciteit niet teveel uitvallen want dan zit ik alleen in het donker:p.

Zondag 19 februari

Vandaag was het een lui dagje, gerust met mijn voet en naar de winkel geweest. In de namiddag zijn de ouders van Valerie en Silvie hier geweest om iets te drinken, met nog een paar andere vrienden van manu en rita. T’was een toffe gezellige avond, maar ik mocht natuurlijk niks drinken met mijn antibiotica L.

Vandaag heb ik eens deftig met mijn schattie kunnen skypen jaja en met videobeeld.

Na twee weken mijn schat nog eens zien deed toch deugd.

Dus mijn dag was direct compleet.

Maandag 20 februari + Dinsdag 21 februari

Vandaag alles klaarmaken om naar Akagera te gaan, rond 14u vertrokken richting Akagera park. Bikini mee, kodak, ondergoed, tandenborstel .. check! Rond 17u zijn wij aangekomen en heb ik direct een toerke gezwommen in het zwembad à zalig!!

Nog eens het luxe gevoel in het hotel, zo’n mooie kamer en een lekkere warme zalige douche kan zo deugd doen!!

Na de maaltijd hebben silvie en ik nog uren liggen tetteren, maar moesten om 6u opstaan, dus dat was met de wallekes opstaan:p.

Na het lekkere ontbijt jaja met croissantjes:D, zijn we vertrokken met onze gids in het park akagera. We zijn van zuid vertrokken naar noord langs alle meertjes, omdat de beesten het meest daar zitten. Maar helaas geen olifanten en giraffen gezien en buffels vanop een verre verre afstand! Dus ik zal nog eens moeten terugkomen om deze te zien. Maar we hebben wel veel andere dieren gezien zul je wel zien op de foto’s…

Eerst waren we allemaal heel bestoft van de rode aarde, daarna regende het en was het dus overal slipperig en slijkig waardoor de auto er dus heel proper uitzag lol:p

Rita en Manu hebben gezorgd voor de picknick, alles erop en eraan maar geen zon, was wel spijtig:p, wel met op de achtergrond de nijlpaarden in het water.

Na Akagera hebben manu en rita mij gedropt in gahini, nu zit ik hier voor 3 daagjes alleen in het kabouterhuisje:p.

Het is ffkes wennen om alleen hier te verblijven het is er zo stil!!!

Woensdag 22 februari

Heb vannacht niet goed geslapen, heb gedroomd dat de olifanten achter mij zaten te lopen en daarna rond 5u ’s morgens hoorde ik lawaai in de muur achter mijn hoofdkussen, dus ik met mijn pillamp kijken wat dat is, maar er is niks te zien enkel geluid zonder beeld. Dat was echt wel creepy, twas precies of er waren beestjes een weg aan graven om door de muur te geraken. Ik weet nu niet of ik dat gehallucineerd heb met de malariapil of niet… aan de ene kant hoop ik toch van wel:p.

’s morgens heb ik met de kinderen gekleurd en wat oefeningen gedaan met mijn volgcliënt, daarna lekker gegeten en in de namiddag hebben Annette en ik balspelletjes gedaan met de kinderen.

De kinderen waren een hele dag aanwezig dus de tijd ging rap voorbij:D. En oja nog iets als ik aankwam vanmorgen ging de datum er nog van de dag voordien, dus moet zijn dat Annette toch haar werk doet als de studenten ook niet aanwezig zijn, amai kwas zo fier!!:D

Als ik terug in het kabouterhuisje aankwam was het toch maar stillekes, ik heb zelfs geen katten gehoord, echt raar, hoop dat ze ze niet vergiftigd hebben anders zitten we straks nog met andere beestjes en dan heb ik toch liever het lawaai van de katten ze!!

Morgen ga ik mee met CBR-project!!

Donderdag 23 februari

Natuurlijk heb ik moeten wachten, zo’n 30tal minuten, vanmorgen op mijn team om te vertrekken naar Gikoma een zeer arm ruraal dorpje in het oosten van rwanda.

Eens vertrokken amai, jonges zo’n wrak van een wagen!! Goed dat ik niks gegeten had vanmorgen want mijn hoofd schudde nogal en hij reed maar 40km/h!

Hoe verder we gingen, hoe smaller de wegen, eigenlijk denk ik dat het zelf geen weg meer was, twas zo groot of het fietspad van bij ons, maar dan in aarde:p.

Eindelijk gearriveerd, er stonden al een heleboel mensen te wachten aan een kerk. Het hele gebeuren ging dus door in een kerk. Het team bestond uit een dokter, verpleegster en fysiotherapeut. Er was aan die kerk nog een klein kamertje waar de cliënten één voor één binnengingen om hun diagnose vast te stellen, adviezen te geven, hulpmiddelen gratis te geven of om hen doorverwijzingen voor te legen, dit gebeurde door de fysiotherapeut! Waarvan ik denk dat er toch af en toe de misse diagnose wordt gesteld! Op een gegeven moment bekeken ze RX foto’s en wist ze niet hoe ze die moest houden:s.

Het was natuurlijk ook de hele tijd aan het regenen waardoor ik niet veel verstond van wat er gezegd werd in het engels, want hun engels is al zo moeilijk te verstaan en met die luide regen dan nog eens, verstond ik het helemaal niet!:p.

De dokter schreef dan medicatie voor mensen die er nood aan hadden en de verpleegster rekende die af met de mensen. Toch wel grappig want die zaten vooraan in de kerk op het altaar lol:p. alleja voor zover dat je het een altaar kan noemen:p, want het kerkje stelde niet veel voor hoor.

Ik moest bij de fysiotherapeut mee volgen en de namen van de cliënten noteren en de diagnose enzo maar amai zo’n namen probeer dat maar eens goed te ontcijferen:p. maar al bij al had ik niet zoveel fouten zei de fysiotherapeut:p.

Na het overlopen van de cliënten, was het wachten tot de dokter gedaan had met zijn cliënten. Intussen heb ik wat gebabbeld met de fysiotherapeut en de stagiair van de fysio.

Waarna er natuurlijk allemaal kindjes naast mij wouden zitten en mij wouden begroeten. Er was één meisje die mij niet los wou laten, ze bleef maar naast mij zitten en bleef naar mij staren. Ze wou ook telkens mijn haar aanraken lol. Het was wel grappig ze zei dat ze bij mij ging blijven, tot we vertrokken naar Gahini, de chauffeur wou haar in de auto zetten en toen was ze toch wel weggegaan, maar is nog een eindje naast de auto blijven lopen en zwaaide. Was toch wel knoddig! Kdenk dat dat mijn eerste echte superfan was lol.

In de namiddag terug aangekomen in Gahini, in mijn bed gekropen want ik was zeer moe!

Vrijdag 24 februari

’s morgens was iedereen al aanwezig in het ergolokaal, en ik was zelf te vroeg, ik verschoot er nogal van!! Dus we zijn direct kunnen starten met het overlopen van de datum, ik had vandaag twixkes bij dus als de kinderen de datum juist konden zeggen, kregen ze een twix van mij. Het was wel grappig want ze deden het beter dan anders, wat een simpel snoepje toch kan doen lol. Ik heb het wel moeten doen vandaag, gelukkig begrijp ik elke week meer en meer kinyarwanda dus ging dat nog vlotjes.

Daarna hebben we met z’n allen geprikt en de uitgeprikte blaadjes ingekleurd. Daarna was het beetje hectisch want Annette haar tante lag in het ziekenhuis voor controle ofzoiets en moest ze dus af en toe naar daar gaan en stond ik er alleen voor met een bende van 10 cliënten, alle niet allemaal cliënten want soms komen er zomaar kinderen binnen, zussen of broers van de cliënten die mee therapie volgen. Je ziet dan zo een zus van een cliënt die mee therapie volgt en die ook constant moet zorgen voor haar jongere zus die nog een baby is. Dus overal sleurt die die baby mee op haar rug, soms zonder onderbroek of iets aan., met het gevolg dat ze op de therapiemat plast of op de grond, en dan kuisen ze dat op met dezelfde vot waarmee ik de tafels enzo mee kuis. Echt proper en hygiënisch is dit niet!

En er is geen andere vot aanwezig in het lokaal, alhoewel ik denk om er een paar te gaan kopen! Want amai telkens ik die vot nu moet aanraken doe ik wel drie keer na elkaar ontsmettingsgel aan:p.

Gisteren is mijn eerste cliënt vertrokken waar ik toch goed contact mee had en hem vooral begeleide , hij liep nog altijd in schaarstand en kon nog niet grijpen met zijn ene hand, alhoewel ik al verbetering zag, hij gebruikte zijn aangedane hand meer en meer… wel spijtig dat hij al moeten vertrekken is terwijl hij nog niet optimaal was, maarja zo is dat nu eenmaal…

In de middag was de elektriciteit blijkbaar op (hier noemen ze dat cashpower). Je moet hier elektriciteit kopen, zoals je je gsmkaart herlaad. Dus was het eventjes paniek omdat ik het briefje niet vond met de code en alles begon al te ontdooien vanuit de vriezer en frigo stond al blijkbaar van vanmorgen niet meer aan, dus gezond is dat niet echt! Maar gelukkig heb ik dan dat blad met Berta gevonden en hadden we terug elektriciteit…

Dan ben ik alleen moeten terugkeren naar Kigali, toch wel spannend, maar alles is vlot verlopen. Toch wel grappig als ze een blanke zien dan zien ze geld en opeens ben je dan ‘sister’. Dan ist van ‘hey sister, can i bring u somewhere…’

Toch wel raar om dat te horen lol:p.

Daarna zijn Manu en ik bij een vriend een ceremonie van iemand dat afgestudeerd geweest. Amai wa was da voor een bedoeling! Twas precies een trouwfeest! Zij zat vanvoor met een paar familieleden en dan werd er gespeecht en gespeecht jonges jonges in het kinyarwanda amai ze en daarna werden er pakskes uitgedeeld en gedronken en gegeten. En dan werd er twee keer gebeden. Ik heb er dan toch bij gestaan voor spek en bonen:p.

’s avonds zijn we dan gaan eten in ‘new cactus’ een lekkere pizza gegeten ooh jonges da smaakte na alle dagen tomatensaus met ajuin en paprika!!!

We hebben goe gelachen en veel getetterd, want na die paar dagen alleen in gahini had ik natuurlijk veel te vertellen:p.

Zaterdag 24 februari

‘smorgens lekkere pannenkoeken gegeten die Rita en Manu gebakken hebben mmmm! Daarna naar het stad geweest al wat souvenirkes gekocht, want de ouders van Silvie en Valerie zijn vertrokken vanavond.

Na het shoppen hebben we aan het zwembad gezeten van hun hotel ‘la palise’ mooi zwembad en goede muziek lol. Maar jammer genoeg geen zon meer gehad en toch lichte regen…. Dus heb ik niet gezwommen want twas te koud lol.

Daarna hen aan de luchthaven afgezet en afscheidt genomen..

En vanavond eten we konijn met pruimen lol:D

25-02-2012 om 20:39 geschreven door Maaike  

Zaterdag 11 Februari

Mama en papa hun kamer in Inside Afrika hotel was blijkbaar bezet, nochtans stond er op de website inchecken at any time… we hebben dus met ons drieën dan in Hotel Gorillas gelogeerd. Zaterdag morgen een lekker ontbijtje gekregen en dan zijn we naar Gahini gegaan en heb ik een rondleiding gegeven, we zijn ook naar Lake muhazi geweest en daar iets gegeten en gedronken en dan teruggekeerd naar Kigali. In kigali hebben we dan Memorial center bezocht en in de namiddag Christ zijn papa gaan bezoeken. Het was een zeer gezellige avond. Lekker gegeten daar en dan vroeg in bed want morgenvroeg naar de gorilla’s.

Zondag 12 Februari

We zijn vertrokken om 4u vanuit Kigali om naar het Vulcano Park te gaan om naar de gorilla’s te gaan. We waren daar als eerste aangekomen, we hadden natuurlijk geen trui bij en het was toch wel koud zo vroeg. Om 7u  begon iedereen aan te komen en begonnen ze te trommelen en traditioneel te dansen. Daarna werden we in groepen gedeeld en vertrokken we richting het woud. We hebben ongeveer 2 uur moeten klimmen naar boven ongeveer 2900m hoog zaten we en daar bevonden zich de gorilla’s. Echt prachtig! We waren ongeveer 1m van de gorilla’s. we hebben een zilverrug gezien en een  paar vrouwtjes en kleintjes.  We waren ongeveer terug rond een uur of 2.  Het uurtje bij de gorilla’s ging zo snel voorbij!!

Na de gorilla’s zijn we teruggekeerd naar Kigali en hebben we nog iets gedronken bij Manu en Rtia en daarna moest ik afscheidt nemen van mama en papa, want zij vertrekken morgen om 8 u naar Oeganda.

Maandag 13 februari

Alleen vertrekken naar gahini ohlala. Maar het is vlot gegaan!! Ik heb nu toch wat heimwee waarschijnlijk doordat mijn ouders vertrokken zijn. Nu heb niet echt iets meer om naar uit te kijken…

Vandaag de zakken eens bekeken wat mama allemaal mee heeft gegeven voor Gahini, merci voor de nutella choco hé mama!! In de namiddag was het dan stage en hebben we wat met de blokken gespeeld en met de parachute allerlei dingen gedaan. ’s Avonds hebben silvie en ik nog een wandeling gemaakt. Vandaag is mijn muskietennet ook uit plafond geschoten, heb het nu er terug ingestoken, hopelijk blijft het zitten, want ik ben doodop en zou toch graag nog eens een nachtje goed slapen!

Dinsdag 14 februari

Met het geld van de benefiet heb ik wat materialen aangekocht. En vanmorgen heb ik de prikboekjes gebruikt. Dit was goed om de pengreep te oefenen, kracht leren doseren, fijne motoriek, oog-hand coördinatie,… Daarna hebben we de kleinere kinderen gemobiliseerd en gepositioneerd terwijl basale stimulatie doen en hoofdcontrole, rompcontrole,…

’s middag was het een lekker om te eten nl, purree met worst en worteltjes en prinsessen boontjes;). Op therapie heb ik mijn aangekochte softballekes uitgetest, daarmee deden we oefeningen in zit en in lig. Vooral bimanuele oefeningen en ruimtelijke begrippen aanleren.Dan hebben we het liedje van hoofd, schouder, knie en teen, knie en teen in het engels aangeleerd en in kinyarwanda. Was wel grappig. Dit is vooral om tot lichaamsbesef te komen.Met de kleinere kinderen was het dan basale stimulatie en bellen blazen, dit vinden ze echt plezant:D, zelf hun ouders lol. ’s Avonds naar de zangles geweest , maar t’was nogal katholiek vandaag:p dus zijn we rap teruggekeerd:p.Dan eens bellen naar mijn schatteke want het is Valentijn hé;)! Mis hem zo hard nog 46dagen en ik zie hem terug!!

 Donderdag 16 februari

Vandaag een lange stagedag achter de rug, ’s morgens hebben we met de kinderen onze zelfgemaakte petanque gespeeld, dit vonden ze heel leuk, bij de petanque was de doelstelling om recht te staan en evenwicht te bewaren in stand. Iedereen was dan ook aanwezig van de kinderen. Daarna heb ik cijfers in kinyarwanda overlopen en het alfabet in het engels overlopen met één cliënt.

’s Middags hadden Silvie en Valerie evaluatie en ben ik dus in het ergolokaal gebleven en een beetje gebabbeld met de stagaires van de fysio. Had maar een halfuurtje pauze deze middag:p. ’s middags heb ik de yenga dan meegebracht om bimanuele oefeningen te doen en strategische vaardigheden/ oplossingsvaardigheden aan te leren, fijne motoriek enz…Ik had ook nog velcropalletjes mee met plakballetje om het gebruik van aangedane arm te stimuleren en evenwichtsoefeningen in zit of in stand. Dit vonden ze heel leuk;). Nadien zijn Silvie en ik nog iets gaan drinken aan het muhazi lake helaas geen alcohol aanwezig hehe dan maar een Fanta hé:p.

Vrijdag 17 februari
Mijn voet doet sinds vandaag heel veel zeer, kan bijna mijn enkel niet meer bewegen. Had een wondje van mijn wandelschoenen en nu is het geïnfecteerd… tof zenne!Vandaag was het maar een half dagje stage, we hebben baloefeningen gedaan met verschillende soorten materialen en ofwel bimanueel ofwel met de aangedane hand. En daarna het lokaal wat opgeruimd… We zijn vertrokken met regen vanuit Gahini en toegekomen in Kigali met zon;). Nu lekkere verse tomatensoep met ballekes gegeten en vanavond gaan bowlen:D.

Zaterdag 18 februari

Mijn zusje haar verjaardag! Gelukkige verjaardag Siri!! We zijn gisteren toch niet gaan bowlen omdat mijn voet helemaal ontstoken was en meer en meer opzwol! Vanmorgen naar dokter geweest heeft het dode vlees weggesneden en extreem grote pillen voorgeschreven L. Het heeft ook heel de morgen geregend…Deze namiddag prachtig weer had terug en naar de winkeltjes eens gaan kijken voor souvenirs zodat ik al een beetje kan inschatten wat ik wil meebrengen naar belgië. Het wordt een moeilijke keuze, want er zijn zoveel mooie souvenirs!! Daarna hebben silvie en ik in de zon gezeten om een schoon laagske te krijgen. Want wij lijken zo wit naast zwarten:p. vanavond komen Silvie en Valerie hun ouders aan en verblijven die hier een weekje. Zij hebben vakantie dus ik zal een weekje alleen in Gahini verblijven.Toch wel spannend hopelijk zal de elektriciteit niet teveel uitvallen want dan zit ik alleen in het donker:p.

19-02-2012 om 08:16 geschreven door Maaike  

Zaterdag 4 februari: ‘Site Memorial Genocide’

Gisterenavond was tof! We zijn met de autotaxi naar Myiramirambo geweest en daar uitgegaan in een dancingclub. Je zag allemaal witte lichtjes op de heuvels van de huizen, het was net een sterrenhemel, zo mooi! In de dancing zijn we toevallig studenten van Gent tegengekomen die voor geneeskunde studeren. We hebben veel gedanst en proberen de Afrikaanse dansstijl te imiteren:p. Natuurlijk heb je hier niet zoveel drankkeuze als in België dus heb ik primus met Fanta gemixt, zo was het toch nog te drinken… Het was toch wel oppassen want het zijn hier ferme plakkers en dus negeren was af en toe wel de boodschap.

Rond 2u30 zijn we dan terug naar Kimihurura, naar huis, gegaan met de mototaxI.

Was toch wel effe bang op de mototaxi, want ik reed als laatst en ik weet de weg nog niet goed naar Manu en Rita. Mijn chauffeur ging zo traag, ik dacht dat hij ging stilvallen dat de benzine op was. Al bij al toch goed thuisgekomen voor maar 1000 rwandese frank, iets van 1€50.

Vanmorgen stond Valerie vol uitslag, over heel haar lichaam. Ze heeft dan de bijnaam ‘pukkelke’ gekregen van Manu:p. Ze zijn dan naar de dokter geweest en heeft medicatie gekregen.

Valerie voelde zich niet zo goed en wou niet meegaan naar Myiamata. Silvie en ik zijn dan vertrokken met de mototaxi tot in Kiccukiru en van daar moesten we een busje nemen richting Myiamata om naar ‘site memorial genocide’ te gaan. Het was nog een hele lange wandeling tot deze Site. Zo’n 3km denk ik en het was zkr 36 graden ofzo. Alle kinderen dat we tegen kwamen riepen Muzungu en zwaaiden of ze volgden ons. Alles was met paarse en witte linten rond de kerk en  het schooltje versierd als herdenking. Paars is de kleur van begrafenissen.  Ze doen dit elk jaar als herdenking.  Op deze Site werden zo’n 50.000 mensen vermoord. Kindjes werden tegen een muur doodgeslagen. Vrouwen werden tijdens hun slaap op een matras buiten in brand gestoken. In de kerk lagen schedels en botten en een hele hoop kleren, ook de materialen die ze gebruikten om te doden.

Toen we terug wilden keren hebben we zeker een uur moeten wachten voor een busje. Gelukkig was er toch iets om te drinken want anders had ik het niet gehaald:p zo warm!

Vanavond hebben we frietjes met hamburger gegeten mmm! Daarna heb ik Christ zijn zus ontmoet en haar man (Claude). Het was super! Echt een heel lief, schattig, sympathiek koppel! Jammer dat ze niet langer konden blijven maar ze hebben nog een jong dochtertje dus dat is wel te verstaan…

En nu is het tijd om naar bed te gaan. Murabehooo!

Zondag 5 februari

Vandaag hebben we onze boodschappen gedaan en weest gaan zwemmen in Kimihurura, het heet ‘Mambo’, er is daar ook een volleyballveld en bowlingbaan dus kunnen we ook gaan bowlen;). Rond vier uur zijn we vertrokken vanuit Kigali naar Kayonza met een minibusje: amai mijn poep en knieën! Die busjes zijn echt niet gemaakt voor mensen met lange benen. Na een lange rit op het minibusje deed de mototaxi toch deugd tot in Gahini.

Eens in Gahini had ik het een beetje moeilijk, begon iedereen te missen… hopelijk zal ik wat kunnen slapen vannacht…

Maandag 6 februari

Om 7u opstaan, eeeeiiik een rode rups in mijn muskietennet hoe kan die daarin gekropen zijn, ik heb alle hoekjes en kantjes onder mijn matras gestoken, zeer zeer vreemd!

Om 8 uur vertrokken naar stage. We hebben met de oudere kindjes eerst gekleurd in de voormiddag en wat ruimtelijk inzicht geoefend met een paar kinderen. Annette overloopt de datum met alle kinderen. We hebben haar laten weten dat het goed zou zijn om dit iedere dag te doen, zodat ze weten welke dag het is en om een beetje structuur te geven aan de kinderen.

Silvie en ik hebben een touw gehangen met mamboebladeren aan om zo de datum aan vast te kunnen prikken in het engels en in het kinyarwanda.

Silvie en ik hebben daarna een weekplanning gemaakt en dat dan overlegt met Annette.

In de namiddag hebben we sjoelbakken gespeeld…

Er is vandaag ook een nieuwe student toegekomen voor fysiotherapie. Amaai, zo’n dikke nek. Hij kwam hem een beetje moeien in ons lokaal en rustig een praatje slaan, hij telefoneerde zelf tijdens de stage (tis nen rwandees). Hij had ook veel persoonlijke vragen, gelukkig hebben Silvie en ik een vriend dus veel last gaan we er niet meer van hebben:p. Hopelijk Valerie ook niet lool.

In de namiddag waren er niet veel kinderen aanwezig waarschijnlijk omdat het veel te warm was in het lokaal.

Na de stagedag hebben silvie en ik nog een wandeling gemaakt naar Muhazi lake om wat foto’s te gaan trekken voor Silvie haar kunstwerk dat ze gemaakt heeft voor haar vriend. Zo schattig dat die is voor haar vriend:D.

Voila dat is het zo’n beetje.. Tot morgen!

Dinsdag 7 februari

Vanmorgen was het een hectische bedoeling op de stage. We hebben met de oudere kinderen eerst gekleurd en voor sommige rekenoefeningen of schrijfoefeningen gegeven. Daarna hebben we de dag overlopen samen met Annette. Vervolgens wou iedereen naar de fysio de kinderen zeiden dat het vandaag anders was, dat de fysio om 9 uur begon, terwijl dit niet klopte achteraf gezien. Dus de structuur is hier niet alles. Normaal hebben de kinderen een vast uur fysio elke voormiddag en namiddag op een bepaalde tijdstip en de rest van de uren moeten ze bij de ergotherapie aanwezig zijn. Maar dit is soms het geval niet! Om 9 uur kwamen de baby’s dan af en waren we bezig met werken op de sensomotoriek, herkenning doen  van water. Met de handjes in het water spatten, met potjes en blokjes in het water.

Terwijl kwamen de oudere kinderen al terug en hadden we dus handen tekort. Uiteindelijk zijn Silvie en ik dan toch uiteindelijk gestart met het maken van ‘petanque’ uit papier-macher.  Daarvoor moesten we eerst lijm maken aan de hand van casava bloem en water (koud en warm). Dit lukte goed, we moesten enkel de ballekes een beetje ronder maken. In de namiddag hebben we met de oudere kinderen gebowld, de bowling bestond uit conserveblikken… en we hebben een aantal balspelletjes gespeeld.

Na de stage zijn Silvie en ik naar de zangles gaan luisteren, en we zijn uitgenodigd om volgende week mee te zingen en om hen een engels liedje aan te leren:D. Spannend hopelijk zullen we niet te vals zingen lool:p.

Vandaag nog altijd geen stromend water, dus nog altijd een kattewaske moeten doen in een basin en dan dat water gebruiken om wc door te spoelen:p.

Zo dat was het weer tot morgen!

Woensdag 8 februari

Vandaag is er niets speciaals gebeurd op de stageplaats, had deze namiddag maar 1 cliënt tot 3u30 en dan hebben ik een beetje overlegd met Annette, want ik was de enige aanwezig van namiddag op stageplaats.

Vanmorgen heeft het voor de eerste keer geregend! Amai het was zo een vlaagske van 15 minuten en dan was gedaan. Heb vanmorgen ook met de datum overlopen met de oudere kinderen, was wel wat moeilijk wegens de taalbarrière. Maar het lukte toch;).

Annette wist mij te vertellen dat in Rwanda je in de man in de gevangenis kan belanden als hij trouwt met een meisje jonger dan 21 jaar, ze wist mij ook te vertellen dat het niet meer gebeurd dat oudere nog denken dat hun kind met een beperking behekst is of een boze geest inzit, maar ik denk dat dit niet helemaal klopt want sommige kindjes hebben brandplekken om die boze geest eruit te krijgen, zo is er bijvoorbeeld een kindje met 3 brandstrepen op zijn voorhoofd om de hoofdpijn eruit te branden, ze gebruikten hiervoor een klein scherp mesje en staken die in het vuur en daarna aan het voorhoofd brengen.

Het is onwaarschijnlijk welke ontwikkelingsachterstand sommige kinderen met CP hebben, zo is er een meisje ze ziet eruit als baby van 1j6m, maar ze is 4jaar.

Heb vandaag ook wat uitleg gegeven aan wat Valerie kan doen met haar volgcliënt die een CVA heeft. Zij had nog nooit bij fysieke gestaan en er is hier weinig materiaal aanwezig dus vond heb ik haar wat uitleg gegeven wat ik gezien heb. Het is toch moeilijk om hier stage te doen als je nog nooit in de fysieke of bij kinderen gestaan hebt, want het zijn wij die moeten zorgen voor een kwalitatieve ergotherapie en de therapiesessies moeten kiezen, uitvoeren en verbeteren,….

Vanavond hadden we geen elektriciteit voor iets langer dan 2 uur, dus hebben we gezellig gekaart onder ons drie met de koplamp op:p.

Donderdag 9 februari

Vanmorgen hebben we met de oudere kinderen de petanqueballekes die we gemaakt hebben geverfd, zodat we morgen voor het eerst kunnen petanquen met de kinderen.

Verder hebben ik nog bimanuele oefeningen gegeven en greepoefeningen aan een paar cliënten  en verder nog gewerkt op ruimtelijk inzicht en objectconstante. Het is zo grappig ze zeggen vaak Nederlandse dingen na, die wij zeggen:p. maar ook in het Engels of Frans. Ook al spreek ik maar een paar woordjes kinyarwanda, ze luisteren en verstaan mij vaak goed aan de hand van gebaren en mimiek. Ik denk dat ik ondertussen al 20tal woorden kan;).

Verder hebben we met de minder kleine kinderen sherborne gedaan om elkaar te leren vertrouwen en om lichaamsbesef op te doen, nieuwe bewegingen aan te leren,…

In de namiddag was het zeer zeer warm! We hadden dus niet veel volk over de vloer in de namiddag. We hebben gezelschapspelletjes gespeeld zoals 4 op een rij, was moeilijk ze begrepen het niet goed. En hebben we met klei gewerkt om greepfunctie oefenen en om aandacht te trekken op het plegische lidmaat, bimanuele oefeningen.

Er staan zoveel spelletjes in de bergruimte, maar allemaal veel te moeilijk voor deze kinderen dus die zitten allemaal bestoft in de berging, zo heb onder andere de klei gevonden heel bestoft in de bergruimte die toch wel handig was.

Na de stage hebben Silvie en ik een serieuze wandeling gemaakt, waar we vanalles zijn tegengekomen:p. Kinderen bleven ons maar volgend tot dat we echt de broese ingingen haha.  We hebben daar huisjes gezien die van uitwerpselen zijn gemaakt, waar mensen werkelijk in wonen met hun gezin en waarbij de koeien recht over hun voordeur slapen. We komen uit op een meer, we weten niet of dit ook het Muhazi lake was, maar het was ook zeer mooi! Op de terugweg zaten de koeien achter ons, dat was wel grappig:p. We zijn ook een paar mensen tegengekomen die het niet moeten hebben van ‘muzungu’s’ (blanken) van de ene mocht ik geen foto trekken van zijn koe?!! En de ander riep f*** you naar ons…

Maar over het algemeen  zijn de mensen altijd vriendelijk tegen ons en zeggen ze altijd goeie dag. Ik kijk al uit naar morgen want dan komen mamie en papie:D.

Vrijdag 10 Februari

Vandaag hebben we niet veel gedaan, want er was bijna geen volk op therapie en zijn ’s middags vertrokken naar Kigali. Vanavond komen de oudjes, blijkt nu dat zij geen kamer voor mij geboekt hebben in hun hotel! Tof ze ik dacht van wel! En nu zitten we met problemen want ik ken mijn weg nog niet in Kigali om terug naar Rita en Manu te gaan.

Waarom dat zij naar Oeganda gaan weet ik nog altijd niet, want er is hier ook alles om te bezoeken…

Het is vandaag verschrikkelijk warm 34graden!!

10-02-2012 om 16:47 geschreven door Maaike  

Vrijdag 3 februari

Om 7u een koude douche genomen en ontbeten daarna om 8uur van start gegaan op stageplaats. Op de stageplaats is er niet echt een structuur, de kinderen, komen met of zonder mama’s, wanneer ze willen.We proberen dus de kinderen zoveel mogelijk te stimuleren met spelmateriaal zodat ze meer komen naar de therapie. Er is geen groot aanbod meer van spelmateriaal of materiaal, dit ook omdat kinderen vanalles meepakken naar huis (stelen dus eigenlijk).

We hebben dan de looprekjes uit de storthoop gehaald en opgeblonken. Wat ze daar allemaal op een hoop smijten: rolstoelen, looprekjes, driepikkels, stukken prothese en gebruikte orthesen (die ze mss terug gebruiken) met als gevolg dat er zelf een wespennest zat tussen de looprekjes, gelukkig had Valerie dit direct gezien. We waren zo vuil dat groot was!!

 ’s Namiddag zijn we dan teruggekeerd naar Kigali. Eerst hebben we daarvoor de taxi moeten nemen naar Kayonza, was heel leuk! En dan hebben we de bus moeten nemen naar kigali: alles in totaal duurde dit ongeveer 2uur de totale route. In deze busjes zijn er ook klapbare stoeltjes in het gangpad dus de bus zit altijd vol:p.

Bij Manu en Rita hebben we dan ’s avonds Kikkerbilletjes als voorgerecht gegeten en paella als hoofdgerecht samen met nog een ander koppel. Vanavond gaan we uit met nog twee studenten van Brussel. Ze heten alletwee Maité dat is wel grappig:p. En morgen vertel ik hoe het was;).

04-02-2012 om 11:26 geschreven door Maaike  

Dag 1: Aankomst Dinsdag 31/1

Om 8u30 vertrokken richting Zaventem, inchecken en een laatste koffietje drinken daarna afscheid nemen, dit was toch een beetje zwaar…

Om 11u is het zover we vertrekken richting Kigali ongeveer 6400km en 8 uur vliegen (rechtsreeks). We vertrokken met een temperatuur van -1 graden en ik ben geland in Kigali met zo’n 25 graden!! Het acht uur vliegen ging heel traag voorbij, heb wat woordzoekertjes gedaan, films bekeken, muziek beluisterd en foto’s bekeken…In het vliegtuig moest je ook een kaart invullen dat je moet afgeven bij de paspoortcontrole in Kigali. Ik had natuurlijk zo’n 120 stylo’s in mijn grote valies zitten en was vergeten 1 in mijn handbagage te steken, typisch ik :p. Maar enfin als’t da maar is dat ik vergeten ben hé;).

Manu, Valerie en Silvie stonden buiten op mij te wachten. Voor zover ik Kigali in het donker heb kunnen zien is het er zeer proper, de tuintjes mooi verzorgt en de wegen! Een zeer grote stad! Ik ben heel goed ontvangen bij Rita en Manu, lekker gegeten iets Grieks: Pasticio ofzoiets:p, een soort van lasagne zonder hesp:p, en we hebben al veel verteld en gelachen deze avond. Ja, na acht uur stil zijn, was het toch aangenaam om een klapke te doen hoor:p. Ik heb een zeer mooie kamer gekregen bij Manu en Rita, er was zelf bezoek op mijn kamer, een dikke kakkerlak, die heeft Rita snel bespoten met een insectenspray :p. Ik heb vannacht niet goed geslapen, er blijken hier veel ’Jirkaatjes’(mijn hond die ook veel blaft) te zijn:p, de honden huilen en blaffen tot een uur of 2,3 en om zes uur zijn de zingende vogeltjes daar… Hopelijk slaap ik er morgen doorheen…

Dag 2: Woensdag 1februari

Vandaag is het een feestdag in Rwanda voor de helden dus een dagje congé ;). Ik ben vanmorgen opgestaan en heb een heerlijke douche genomen. Daarna in het zonneke een beetje gezeten en naar het mooie uitzicht kijken. We hebben een lekker ontbijt gekregen pistoletjes en rozijnenkoeken… mmm.

Kort voor de middag hebben we gekeken om de papieren in orde te brengen voor visumverlenging, moest hiervoor ook een cv opstellen, veel kon ik daar niet opzetten:p.  In de namiddag zijn we naar de stad getrokken om geld te laten wisselen en een sim-kaart te kopen en nog wat shopping te doen voorin Gahini. Ben dan voor het eerst teruggekeerd met een mototaxi, echt leuk, maar die helm is weer te groot voor mijn klein hoofdje :p, maar was wel heel leuk. Gelukkig wisten Silvie en Valerie de weg want ik heb dus echt geen oriëntatievermogen…

’s avonds heeft manu weer lekker gekookt nl.: konijn met pattatjes, savooi en/of wortelkes of péékes zoals ze dat hier int antwerps heten:p.

Morgenvroeg gaan we naar Gahini. Mijn eerste ontmoeting met Gahini en het huisje waar ik de volgende weken/maanden zal in logeren en natuurlijk ook met de stageplaats! Heel spannend!

Dag 3: Donderdag 2/2: Gahini

 Deze nacht heb ik beter geslapen, maar toch wakker om 6uur… We hebben ontbeten en daarna vertrokken naar Gahini.

Tijdens de route/toonde Manu de verschillende stadjes en wat er aan het veranderen is in Rwanda. Rwanda is bijvoorbeeld bezig met visvijvers temaken (zijn er al een aantal), om meer vissen op de markt te krijgen, want vlees en vis gaan hier achteruit, wel heel veel melkkoeien. Boven deze visvijvers zijn er konijnenkoten gebouwd zodanig dat de vissen gevoederd worden door de konijnen hun keutels:p, verse mest:p. Deze visvijvers hebben ook het voordeel dat malaria zich verder uitbreid want malariamuggen leggen eitjes in het water en de vissen eten graag die larven op waardoor deze malariamuggen dus niet uitkomen… Verder zijn ze nog van plan om de arme mensen gratis twee geitjes (mannetje en vrouwtje) te geven, niet voor de melk, maar voor het vlees, zodanig dat het vlees wat meer op de markt komt. Dan kunnen ze kweken en geven ze dat lammetje verder door aan de arme mensen enz… Ze zijn ook de oude mijnen gaan bekijken om die opnieuw te starten, bleek dat die vol lagen met lijken van tijdens de Genocide.Er worden meer en meer huizen (villa’s) gebouwd op meer rurale gebieden, omdat er meer en meer elektriciteitmogelijkheden zijn, waardoor het ook daar veiliger is.

Tijdens de weg naar Gahini werd het steeds maar meer groener en groener vergeleken in Kigali. In kigali zie je heuvels vol huisjes tegen elkaar geplakt in de verte. De weg naar Gahini bestond uit een grote lange baan zonder ook maar één bubbeltje, veel controles door de agenten voor snelheid, zij gebruiken daar voor een speedgun.De afgelegen wegentjes bestaan uit rode grondstoffen of zijwegentjes.

Aangekomen in Gahini, was ons huisvrouwtje er al Adisa, een heel lief vrouwtje. Het huisje is heel iets anders dan wat je ziet in Kigali. Het is gebouwd in 1911, waardoor het dus al redelijk oud is. Maar is toch al stromend water sinds kort. De elektriciteit valt wel af en toe uit.

Manu heeft een project om in Gahini appartementsblokken zetten, voor de werknemers (dokters, …), waarbij er ook 4 studio’s zijn voor stagairs die komen. Hij wil ook een zwembad zetten, zodanig dat het aantrekkelijker is voor dokters om in Gahini te leven. Er zijn 2 scholen in Gahini en als er dan nog een zwembad komt en mooi appartement met stromend water dan is het al veel aantrekkelijker voor dokters om met gezin daar te gaan wonen. Want nu blijven de afgestudeerde dokters liever in Kigali, omdat er in Gahini niets is.

Daarna heb ik een rondleiding gekregen van Manu en Silvie in het revalidatiecentrum van Gahini. Heel vriendelijke mensen! Er is in dit revalidatiecentrum ook een Ierse vrouw, een heel sympathieke vrouw. We veronderstelden dat er veel weggesmeten looprekjes waren en die lagen te roesten! Terwijl er eigenlijk toch nog redelijke goede waren. Dus morgenvroeg gaan we aan de slag en gaan we de goede looprekjes eruit halen en kuisen. De stukken die we tekort komen zoals bijvoorbeeld de anti-slip doppen zal Manu bijbestellen.

In de namiddag ging de therapie dan van start, we hebben met de kindjes gekleurd, grijpoefeningen gegeven,… De taalbarrière is toch wel moeilijk heb ik ondervonden, ik wou telkens iets zeggen in Frans of engels, sommige kindjes kunnen een paar woordjes engels.. Ze hebben hier liever dat je Engels praat, omdat er ook in de scholen Engels gesproken wordt. Annette spreekt wel vloeiend engels, zij werkt als ergotherapeut in het revalidatiecentrum. In het centrum is er ook nog fysiotherapie en orthopedie (en een kippenkwekerij). De mamma’s blijven ook slapen in het centrum met hun kinderen.

Tijdens de therapie vond ik dat er toch wel ouders veel aandacht aan hun kind besteden en enthousiast waren. De moeders maken niet direct oogcontact met het kind, maar praten tegen het kind als interactie. Als de moeders tegen elkaar aan het praten zijn dan is het precies of ze ruzie aan het maken zijn, ze roepen eigenlijk tegen elkaar om hun verhaal te doe, waarna ze dan lachen.

Daarna hebben Silvie en ik een wandelingetje gemaakt tot het Muhazi lake. Heel mooi! Mooi uitzicht! Tijdens onze wandeling waren er kindjes die riepen Muzungu Muzungu goodmorning :p. De mensen zeggen hier allemaal goeiedag en byebye, dit verschil merk je toch met Kigali. Eens aan het muhazi lake, kwamen er een heleboel venten af om foto’s voor ons te trekken, dat was wel grappig:p kvoelde me precies een ster lool:p. Het water voelde warm en goed aan dus volgende week eens een plonske in doen! En dan gaan we ook met een bootje naar de overkant gaan van het meer.

Zo dat was het zo een beetje! Slaapwel!