In de namiddag zijn we met
Amy de shopkes gaan doen om souvenirs te kopen. Natuurlijk heb ik mij weer
laten doen en teveel gekocht, en met nog niet klaar met mijn lijstje:p,
hopelijk geraakt het allemaal in de valies en hopelijk niet over het maximum
gewicht;).
Zoveel mooie souvenirtjes
dat ik wil meenemen!
Daarna zijn Amy, haar man
en ik iets gaan drinken en gegeten. Was echt lekker twas precies ribbetjes, maar
dan die kruiden op de kip. En uit het vuistje opgegeten:p. amai smaakte:D.
Claude had natuurlijk ook voor Valerie en Silvie kip bestelt, maar die wouden
al naar Manu en Rita. Dus het was veel te veel om dat allemaal op te eten.
Het was een zeer gezellig
en leuke avond!
Zondag 4 maart
Zondagmorgen mijn
vlirbeurs in orde gebracht, hopelijk er nu wel door in de tweede ronde!!
Nadien zijn er nonnekes
langsgeweest om ons wat meer uitleg te geven over de armoede en cultuur enz
Waren sympathieke mevrouwtjes van oost-vlaanderen dacht ik. Heel veel
informatie van gekregen.
Daarna was het
boodschappen doen voor Gahini en het busje nemen, dit keer was het een
minibusje! Amaaai mijn knieën, zo geplet! Silvie en ik waren naar muziek van de
jaren 90 aan het luisteren en dus beetje mee zot aant doen in het busje, dus al
die zwarte maar raar kijken naar ons lol:p.
Eens in Gahini de was
gesorteerd en mijn lakens ververst en dat was het zo wat:p.
Maandag 5 maart
S morgens weekplanning
gemaakt, daarna hebben we gekleurd met de kinderen en heb ik met mijn
volgcliënt kinyarwanda gelezen, dit zullen we vanaf nu elke dag doen, zodat hij
vloeiend kan lezen zodat hij zijn lessen mee kan volgen na zijn opname in het
centrum.
In de namiddag hebben we
de halve liter flesjes van water met papier beplakt met de kinderen, zodanig
dat die deze kunnen beschilderen eens ze droog zijn, dan gaan we er steentjes
in steken, en kunnen we een uurtje muziek volgende week organiseren met de
kinderen.
S Avonds gekeken naar
mensen die traditioneel aan het dansen waren met een stuk of 20 mensen. Niet
veel meegemaakt vandaag:p.
Dinsdag 6 maart
Dinsdagmorgen
heb ik Domino en lotto gespeeld met een stuk of 5 kinderen. Domino ging heel
vlot enkel dat ze soms nog aan het blokje ervoor zaten te denken in plaats van
te wachten tot diegene voor jou gelegd heeft en dan pas te kijken, maar al bij
al ging dit vlotter dan verwacht met de domino met prenten, daarna heb ik
domino gedaan met de bollekes, dit was voor sommige ietske moeilijker doordat er
geen middenlijn staat op het blokje was het tellen van de bollekes soms
verwarrend.
De Bingo deden ze heel graag. Ze kregen er maar niet genoeg
van, wouden zelf nog verder spelen als de middagpauze begon.
In de namiddag heb ik baloefeningen gegeven aan de kinderen
en hebben we de flesjes, die beplakt waren met papier, gekleurd met wasko.
Daarna heb ik nog een activiteit gedaan met mijn volgcliënt het zou kunnen dat
hij morgen naar huis gaat, dan moet ik naar iemand anders zoeken om op te
volgen.
Woensdag 7 maart
Ik werd vannacht wakker door gebonk en geklop, maar dacht
dat het de buren waren die al terug aan het werken waren, want het huisje
hiernaast moet af zijn binnen een paar weken voor de dokteres die van Nederland
komt. Na een uur ben ik weer in slaap gevallen, bleek vanmorgen dat er
ingebroken was. Gelukkig hebben ze enkel een oude gitaar gestolen, die
achtergelaten geweest is door Duitse studenten die hier eens waren. Gelukkige
had Valerie haar laptop niet in de living laten liggen, want anders was deze
ook weg. Berta heeft voor vannacht toch een bodyguard geregeld want wij zijn
toch een beetje bang nu dat hij langs de kamers zou inbreken
Vanmorgen hebben Silvie en ik met de kinderen puzzels
gedaan en daarna hebben ze nog een beetje gekleurd. Mijn volgcliënt is
vertrokken vanmorgen, toch wel jammer, ze hadden mij belooft dat hij twee
maanden hier zou blijven, maar hij moest naar huis en komt binnen twee maanden
terug, maar dan ben ik er spijtig genoeg niet meer.
Verder hebben we in de voormiddag nog cijfers en letters
gedaan.De meeste kinderen kennen de
cijfers en alfabet, maar hebben er geen visuele voorstelling bij. Dus hebben
wij daar een beetje op geoefend. Daarna heeft er een kleinen op mijn schoot
gepist! Gezellig was anders zelle!:p.
In de middag hebben we een beetje proberen te bruinen,
maar de zon wint niet altijd van de wolkskes!
In de namiddag hebben Silvie en ik stempels gemaakt met
de kinderen, dit was een hele goede oefening voor deze kinderen voor hun
fijnemotorische vaardigheden. Sommige kinderen zijn nog nooit naar school
geweest en wisten dus niet hoe ze een schaar moeten vasthouden. Het knippen op
het lijntje was voor vele toch moeilijk, er was één iemand bij die het heel
goed kon en die bewerkte alle geknipte stempeltjes nog eens mooi af;). Verder
was het nog een goede oefening op concentratievermogen en oog-handcoördinatie. Het
was heel stil met een groep van 10 kinderen dus dat was toch een applaus
waart:D.
Morgen blijkt het vrouwendag te zijn en denkt Annette dat
zij ook verlof heeft, dus het valt nog maar te zien of ze er morgen zal zijn ja
of nee. Anders geen stage. Maar normaal is die dag geen feestdag/verlofdag in
Rwanda , maar wel een grote feestdag in Congo.
Na de stage hebben ik en Silvie nog een wandelingetje
gemaakt en dan was het etenstijd! Een gebakken eitje, trouwens de eidooiers
zien hier wit en niet geel, toch raar hoor!
En daarna hebben we naar Pocahontas gekeken loool:D.
Donderdag 8 maart
Vandaag is het vrouwendag, maar het is geen verlofdag:p.
Vanmorgen hebben we onze zelfgemaakte stempeltjes uitgetest en blikwerpen en
petanque gespeeld.
De stempeltjes waren niet zo van beste kwaliteit maar het
ging toch nog lol:p. In de namiddag hebben we de ergokast helemaal op orde
gezet en alle puzzel gesorteerd terug, want alles lag weer kop over gat. We
zijn van plan om overal een foto van de materialen te hangen zodanig dat de
kinderen het op de juiste plaats kunnen terugsteken als ze iets uithalen
wanneer we er niet zijn.
Na het opruimen van de ergokast heb ik nog positioneren
en grijpen geoefend met één cliënt.
We hebben al de hele dag geen elektriciteit gehad dus
alles begon te ontdooien. Dus we hebben dan maar met onze koplamp aan een
gezelschapspelletje gespeeld met een glas wijn ernaast want we konden niet
werken voor school iedereen zijn laptopbatterij was leeg. Het was een heel
gezellige en plezierige avond.
Vrijdag 9 maart
Vandaag tussenevaluatie spannend! Maar eerst hebben we
een stoel uit papier en kartoen gemaakt, alle de laatste laag gelegd met lijm.
Want die moet tegen dinsdag af zijn, want die cliënt vertrekt dan.
Verder heeft Silvie nog kleren uitgedeeld aan de moeders,
het was eens niet zo druk! Ik verschoot ervan! En daarna was het tijd voor
evaluatie, maar alles was goed, maar twee kleine werkpuntjes.
Dus Maaike was happy!
Dan zijn we met Manu teruggekeerd naar Kigali . Onderweg
was er een ongeluk gebeurd, gelukkig reed er ook een dokter mee met Manu en kon
de vrouw dus redden. Ze lag in het midden van de baan en reageerde niet, heel
haar schouder lag open, je kon blijkbaar het vetweefsel zien. Ik ben niet weest
gaan kijken want ik dacht dat ze dood was en wou dat niet zien. Maar blijkbaar
kon de mevrouw ademen maar moeilijk. Dan legden een paar kerels die mevrouw aan
de kant van de weg, maar met haar gezicht naar de grond! Dan zei die politie die
aangekomen was, het heeft geen zin meer kijk ze is al dood, ja natuurlijk als
ze niet meer kan ademen zal ze snel doodgaan! Enfin ze hebben haar dan toch
naar het ziekenhuis gebracht in de wagen van de politie. Eens terug in Kigali hebben we nog eerst souvernirs gekocht want
het lijstje van souvenirs is nog steeds niet af!
Dan vroeg bed in want zaterdag was het opstaan om 5u, we
zijn naar Kibuye geweest!
Zaterdag 10 maart
s morgens nog eerst een doucke gepakt en daarna hop naar
pleintje van de bussen, amai er stond daar al veel volk om 5u30 s morgens!
Met het busje Capitale zijn we naar Kibuye gegaan
ongeveer een rit van 3 uur! Heel mooie rit, ik zat vanvoor naast de chauffeur,
dus kon alles goed zien, toch ook niet zo handig soms want amai hoe dat die
rijden!! Tis soms voor in je broek te doen!:p.
Maar heel mooi, tis zoals je naar Frankrijk gaat in de
bergen! Prachtig!
Dan zijn we aangekomen hebben we een ferme wandeling
gemaakt tot we aan ons hotel kwamen om daar een bootje te huren om naar twee
eilanden te gaan van het Kivumeer.
Het was echt heel mooi weer, dus het was een echt
vakantiegevoel! We hebben er het beste weekend voor uitgekozen!
Het toppunt was dat we dan juist aan ons hotel nog jonges
zijn tegengekomen die we al van ervoor kenden, die geneeskunde doen, was echt
wel toevallig.
We zijn dan verder met ons bootje eerst naar het eiland
Napoleon geweest, dicht daar tegen waren er rwandese koeien aan het zwemmen van
het ene eiland naar het andere eiland, ik wist niet eens dat koeien konden
zwemmen! En de kalfjes zaten op de boot, amai toch ocharme die beesten ge zag
juist die hoorns uitsteken!
Eens op het eiland Napoleon, zaten er geitjes en dan
moesten we verder klimmen, met teensletsen niet echt handig!, en klapte die
gids opeens in zijn handen en vlogen er allemaal vleermuizen uit de bomen,
zeker een stuk of 500! Hij vertelde mij dat er vogels zaten, ja dat zijn wel
geen vogels hé lol. En natuurlijk pisten die vleermuizen op ons, gezellig:p.
Daarna wou ik toch even met mijn voeten in het meer gaan,
maar de stenen waren glad maar Maaike wou toch eens proberen, met de gevolgen
vandien lag ik natuurlijk direct op mijn gat, heel mijn rok nat:p, maar het was
toch een lekkere verfrissing hehe.
Dan zijn we verder doorgegaan naar het peace eiland, waar
er een bar en resto is. Er was niet veel aanwezig van wat er op het menu stond,
maar heb dan maar een kippebrochette gevraagd. Het eten duurde ongeveer een
uur, dus hebben we eerst gezwommen terwijl en daarna nog gewacht op ons eten,
mijn honger was bijna over. Toen kwamen de brochetten, was ik natuurlijk
vergeten dat je hier de hoeveelheid van je brochetten moet zeggen, het is niet
zoals in België:p. Dus had ik maar één brochette daarvoor heb ik zolang moeten
wachten, amaai ze!
Eens terug aan ons hotel, hebben we nog een wijntje
besteld en een bordje kaas-worst. Da smaakte! Terwijl ging er een meneer een
toer maken met zijn bootje al zingend , als je het zingen kan noemen:p. en op
het einde deed hij altijd een kalkoen geluidje na, Silvie kon het natuurlijk
niet laten om dat na te doen, waardoor die meneer het nog meer deed, amaai was
me dat grappig!:D.
Iedereen zat al rond 6 uur in avondkledij, maar wij zaten
daar nog in bikini met handdoek, dus zijn we dan maar gaan douchen en daarna
ons eten besteld hebben een urenhalf gewacht op ons eten, was wat lang! Had een
afrikaanse schotel, sombe met kip en patatten en banaan, was precies een soort
van pap, want alles lag op elkaar, maar het was toch lekker vond ik.
Dan was het bedjestijd en smorgens al terug vertrekken
naar Kigali.
Zondag 11 maart
Lekker ontbeten en dan de bus teruggenomen naar Kigali,
de rit was iets korter dan in het doorgaan zijn in de vroege namiddag
toegekomen, daarna gegeten boodschappen gedaan en dan terug de bus genomen naar
Gahini. Morgen ga ik waarschijn operaties mee volgen, ben eens benieuwd!
Slaapwel!
Maandag 12 maart
Vanmorgen bavetjes die ik gekocht had voor mijn andere
volgcliënt gegeven, moeder was heel blij, want ze had er zeker een hele week
voor gesmeekt bij mij:p.
We hebben onze weekplanning gemaakt en zijn begonnen met
puzzels vanmorgen met de grote kinderen, daarna heb ik met de kleinere kinderen
sherborne gedaan samen met Silvie. Ik had de moeders er ook bijgehaald zodanig
dat ze kunnen zien wat wij doen en waarom wij dit doen. En om na te gaan of zij
al dan niet kritiek hebben op deze methodiek. Maar ze hadden nergens commentaar
op. Ze luisterden heel aandachtig naar de vertaling van Annette en zeiden dat
ze daar nog nooit aan gedacht hadden.
In de namiddag heb ik met de kinderen geprikt en gekleurd
daarna heb ik met mijn volgcliënt nog oefeningen gedaan.
Na stage hebben Silvie en ik nog een wandelingetje
gemaakten zijn we een vriendin
tegengekomen op de baan, die Belgische chocolade van Silvie wel wilt proeven:p.
Dinsdag 13 maart
Vandaag volg ik operaties mee, één client met twee
klompvoeten en een andere cliënt met een deformatie van de tibia en een
klompvoet aan dezelfde zijde.
De cliënten werden eerst in slaap gebracht en verdoofd.
Daarna werden de voet(en) goed ontsmet en daarna begon de operatie. Ik werd
natuurlijk onwel in de operatiezaal. Er is daar geen lucht, en veel te warm.
Het was de eerste keer dat ik in een operatiezaal stond, dus was het wat
aanpassen. Ben twee keer naar buiten moeten gaan en de derde keer dat ik
binnenkwam ging het toch. Ik stond ook de hele tijd recht, wat ook vermoeiend
was:p.
Het was wel grappig in de operatiezaal, zaten sommige te
smsen of te bellen, terwijl de dokter opereert, of zitten ze gezellig een
koffieklets te doen tijdens de operatie. Ook de dokter vertelde verhalen
tijdens de operatie lol. Maar hij legde ook goed uit hoe hij de klompvoet
rechtzet. Het was een hele interessante beleving!
s Middag lekkere zoete aardappelen gegeten echt lekker!!
En in de namiddag heb ik baloefeningen gedaan en ballonoefeningen, daarna ook
nog muziek gemaakt met materiaal dat er te vinden was. Dit vonden ze echt tof!
Vanavond geen elektriciteit en laptop is bijna plat dus
kan niet werken voor school of toch nog niet veel.
Woensdag 14 maart
Vandaag zijn Silvie en ik op CBR trip geweest. We zijn
naar Matimba geweest , dat ligt aan de grens met Uganda. Het was daar zeer zeer
warm! We vertrokken met de auto en opeens speelde het liedje We going to
Ibiza echt grappig, Silvie en ik meezingen:p. De muziek van in de auto was
trouwens nog met cassettes:p . En als ze de andere kant van de cassette lieten
afspelen was het kerkmuziek lol:p. Dan zong Claudine (fysiotherapeute) mee.
Op de CBR trip hadden we niet veel cliënten, dus wij
waren rap klaar, maar de oogarts had wel meer klanten. We hadden ook een
rolstoel mee voor een cliënt, maar die niet op maat gemaakt was volgens mij. En
de rolstoel bestond uit een stuk terrasstoel, dus echt zacht kan dat niet
altijd zitten
Één cliënt heeft een hersentumor en is al helemaal
verlamd, hij kan juist nog praten. Echt erg, hij heeft geen geld voor een
operatie en neemt in de plaats medicijnen, dat hij ook niet altijd kan betalen,
en dus te weinig neemt. Toch raar ik heb nog nooit van die medicijnen gehoord!
De CBR trip vond plaats in de kerk van Matimba. In het
terugkeren zijn we gestopt aan een grote lokale markt, Silvie en ik blij om
misschien nog souvenirs te kunnen kopen, maar dan waren we toch fout:p. Het
waren allemaal groenten en fruit, en kledij, matrassen, oude schoenen, enz ! We
hebben dus niks gekocht lol.
Eens terug in Gahini had ik toch wel zeer aan mijne nek
van het gehobbel van de auto amai!
Dan hadden we ook nog eens geen elektriciteit! Blijkbaar
al heel de dag niet, de cashpower was niet op en konden niet bijladen ons bakje
van de cashpower was stuk.
Iedereen zijne laptop nog plat, dus weer ni werken voor
school, dan zijn we maar met onze koplamp om een Primus gegaan en het gezellig
gemaakt in ons kabouterhuisje. Iedereen keek nogal raar in het dorpje naar ons,
omdat wij onze koplamp ophadden :p. Dan stonden er nog koeien op de weg en
Silvie is bang van koeien, vooral van hun lange hoorns:p.
Donderdag 15 maart
Donderdagmorgen hebben we stage gedaan, na onze stage
zijn we naar de kinderen gegaan die al geopereerd zijn, maar nog in het
ziekenhuis verblijven, gaan kijken. Zo blij dat die altijd zijn als wij
langskomen! Die kinderen zitten daar een hele dag alleen, we hebben ze dan wat
materiaal gegeven zodat ze zich kunnen bezig houden in de dag.
In de middag was Manu daar al, bleek dat ons bakske van
de cashpower terug werkte en we dus terug elektriciteit hadden, plots! Heel
raar!!!!
Daarna zijn we teruggekeerd met Manu naar Kigali. We
waren laat terug en hadden dus geen tijd meer om nog om souvenirtjes te gaan.
s Avonds kwam er volk eten , Manu had speciaal geit gemaakt, op 2 verschillende
bereidingswijzen, de ene Grieks en het andere Ragout.
Manu ging deze mensen gaan ophalen, maar blijkbaar hadden
die nog patiënten en waren ze dus niet op tijd klaar, ondertussen stond de oven
aan, maar niemand wist dit
De geit was niet echt verbrandt maar de saus was jammer
genoeg weg, heel erg want Manu had er twee dagen werk in gestoken. Gelukkig was
de geit heel lekker en heeft het dus heel goed gesmaakt!
Daarna was het bedjestijd want vroeg omstaan om naar
Nuygwe te vertrekken!
Vrijdag 16 maart
Vertrekken naar Nuygwe, de chauffeur stond natuurlijk in
de file, waardoor we te laat vertrokken zijn, soit eens vertrokken richting
Nuygwe was het eerste stuk slapen in de auto:p. We zijn gestopt in Butare en
hebben gegeten in het Hotel Ibis. Een lekkere pizza:p, daarna verder
doorgereden naar Nuygwe, het laatste stuk in het park zijn er veel werken langs
de weg, de meeste zie je gewoon staan en een paar werken en af en toe een
chinees dat erbij staat ter controle of een blanke.
Er waren ook vrouwen bezig de straat aan het vegen, niet
met een veegborstel, maar met een heel simpel iets dat volgens mij bestaat uit
lange smalle bladeren van niets. Nogal een werk hoor de blaadjes van de straat
kuisen amai!
Onderweg zijn we ook mountain monkeys tegen gekomen;).
Dus ons weekend kon al niet meer stuk;).
Eens aangekomen rond een uur of 3 in de namiddag, hebben
we onze trip voor de chimpansees te zien bevestigd. We konden jammer genoeg
geen andere trail meer doen vandaag, omdat dat start om 1u.
Even later in ons hotel ingecheckt in het Gisakura
Guesthouse. Een kleinschalig hotel, maar wel lekker eten! We hadden een triple
room, waar dus drie bedden instonden, maar de douche en wc is in een andere
ruimte, wat soms minder is als je snachts naar het toilet moet gaan:p.
We hebben dan een wandeling gemaakt naar het dorpje, maar
daar was niks te vinden van souvernirs. Dan maar teruggekeerd naar het hotel en
een wit wijntje gedronken! s Avonds lekker gegeten, een driegangen menu voor
5.500 rwf, geen geld dus. Daarna gaan slapen, want om 5u vertrekken we richting
de chimpansees.
Zaterdag 17 maart
Om 5u stonden we klaar om te vertrekken, hikingshoes en
broek en regenvest aan en een fles water mee! Het was een urenhalf rijden naar
het regenwoud van de chimpansees. Het was heel moeilijk om de chimpansees te
volgen, want ze zijn heel rap en misleiden je soms, heel slimme dieren! Ze zijn
blijkbaar voor 88, % gelijk aan ons DNA, waardoor ze zo slim zijn, ze eten
vruchten, bladeren, colobus aapjes en kleine antiloopjes.De zwagerschap duurt 8 maand bij een
chimpansees. Het was een heel gekoers achter de chimpansees maar we hebber er
toch een zevental gezien, niet van dichtbij zoals bij de gorillas maar toch
duidelijk genoeg. Ben ook aangevallen geweest door grote mieren, reuze mieren!
Er zat echt één aan mijn vel, het deed echt pijn!
Eens terug aan de auto, hebben we ons ontbijt opgegeten
rond 9u was dat, mijn boterham was al beschimmeld! Tof hoor! Gelukkig zat er
nog een banaan bij heb die dan maar opgegeten!
In de namiddag hebben we waterfall trial gedaan, een
wandeling van ongeveer 3u30 minuten in totaal. Ik vond deze een beetje
teleurstellend, het enige wat je ziet is een waterval en bomen, er waren geen
aapjes te bespeuren, terwijl dit toch ook in het boekje stond! Achje twas
precies of je in Frankrijk of de Ardennen zat.
We waren heel moe na ons avontuur dus zijn we vroeg in
bed gekropen na het eten.
Zondag 18 maart
Weekend afgelopen, vertrekken terug naar Kigali. Een
klein ontbijtje en dan in de auto stappen! Op de terugweg, kon ik niet slapen
in de auto, toch wel jammer want ik was toch moe:p.
In Butare weer gestopt om iets te eten en ik had een
souvenirwinkel gezien en zijn daarna daar ook naartoe geweest! Pracht van een
winkel, heel groot en veel mooie dingen, teveel ik wou weer alles kopen! En met
correcte prijzen!!
Heb dus weer een aantal dingen gekocht, kdenk toch dat ik
nu ga moeten stoppen, want zal al aan mijn maximumgewicht zitten!
Verder teruggekeerd naar Kigali met de auto, heel veel
wind en af en toe regen. In Kigali waren sommige grote reclamepanelen omgewaaid
van de wind. Rap bij Manu en Rita onze zak veranderd en een lekkere spaghetti
gegeten om dan verder door te rijden naar Gahini. Toen ben ik wel in slaap
gevallen in de auto, dat dutje deed zon deugd!
Voila da was zo beetje mijne zondag! Tot morgen!
Maandag 19 maart
Vanmorgen onze weekplanning gemaakt en datum en alfabet
met de kinderen overlopen in het kinyarwanda en engels. Daarna hebben Silvie en
ik Duplox gedaan met een aantal kinderen. Ze moesten ons voorbeeld proberen na
te bouwen, we hadden dit al eens gedaan, dit verliep even vlot, maar we hadden
het nu af en toe wat moeilijker gemaakt, zodat het wat spannender wordt, nu
moesten sommige kinderen toch twee keer goed kijken voor ze het juist hadden;).
Daarna heb ik nog Domino gedaan met een klein groepje
kinderen en Lotto met tekeningen, helaas was het Lotto spel niet helemaal
volledig meer , vanaf dat je er niet bent proberen de kinderen verschillende
zaken te stelen. Met de kleine kinderen hebben SIlvie en ik Sherborne gedaan,
de moeders waren er terug bij, dat was wel leuk, dat betekend dat ze het toch
interessant vinden en weten dat de oefeningen hun kind kunnen helpen voor
verdere ontwikkeling.
Daarna heb ik een gesprek gehad over Bobath en
positioneren van kinderen met CP met Liz Hardinge, zij weet hier heel veel
over, was heel interessant!
Deze namiddag was Annette er niet meer, ze was te moe dus
is ze naar huis gegaan.Ik heb dan
baloefeningen gedaan met de kinderen.
Silvie en ik zijn nog een wandeling gaan maken, er was
deze keer geen fruitsla spijtig genoeg!
Daarna werken voor school en slapen
Dinsdag 20 maart
Vanmorgen mijn kotgenootje van hier gezien, hij
verplaatste zich naar zijn favoriete plaatsje nl. in het deurgat, het is dus
een Gecko lol:p.
Daarna nog eens buikspieroefeningetjes gedaan want amai
ben hier al veel verdikt! Tzal regime worden als ik terug ben! s Morgens heb
ik met de kinderen datum en alfabet overlopen in kinyarwanda. Daarna hebben
Silvie en ik oefeningen gegeven op symmetrie en voorbereiden op het schrijven
aan de hand van schrijfsporen, guirlandes en arcades tekenen, werken in de
elementaire werkrichting, . De meeste konden dit, maar voor sommige cliënten
was het onmogelijk om te schrijven wegens hun pathologie en deze lieten we dan
aan vormherkenning doen. Ze moesten hetzelfde plaatje eruit kunnen halen.
In de namiddag hebben Silvie en ik petanque en ringwerpen
gespeeld met de kinderen en daarna heb ik Yenga en Bingo met de kinderen
gespeeld.
Woensdag 21 maart
Vandaag heb ik operaties bijgewoond. De eerst operatie
was een X-been rechtzetten. Hiervoor maakte dokter gebruik van de osteotomie
methode. Nl.: het bot verticaal in twee zagen/kloppen en daarna het fixeren aan
de hand van een lange naald. Bij deze cliënt moest de dokter femur in twee
zagen, de tibia en de fibula. In de femur en tibia zit een naald, fibula niet.
Er was gelukkig niet veel bloed aanwezig. Na de eerste cliënt was had de
volgende een been die naar binnengedraaid was, dus die moest ook rechtgezet
worden op dezelfde methode, maar had enkel één ingreep nodig, de tibia in 2
zagen en een naald inkloppen.
De laatste patiënt heeft osteomeylitis, is al voor 11
jaar geïnfecteerd, je zag echt een gat in haar dijbeen. Ze hebben dat gat
verder opgesneden en het rotte ervan rond gesneden. Daarna alles goed spoelen
en kuisen, dit was een echt bloedbad amai! Het bleef maar bloeden, dus bleven
ze daar maar compressen in dat gat steken, amai gelukkig ben ik niet flauw
gevallen!
Na de vele compressen nog een windel erboven op en dat
was het dan:p; zo zal ze nog regelmatig gekuist worden, ale dat gat. En de
dokter zegt dat ze waarschijnlijk binnen 15dagen ervan verlost is, indien het
regelmatig gespoeld en gekuist wordt.
Om 4u30 terug in het kabouterhuisje, eindelijk eten!
Heeft gesmaakt! Maar we hebben weer geen elektriciteit! Het bakske van de
cashpower werkte weer niet! Hier zaten we dan weer!
donderdag 22 maart: eindevaluatie
Vanmorgen hebben Silvie en ik blokkendoos gedaan en
individuele therapie nog gegeven. Daarna was het tijd voor de eindevaluatie.
Altijd te stressig:p. enfin goede eindevaluatie van de stagebegeleidster. In de
namiddag heb ik nog Bingo gespeeld met de paar kinderen die aanwezig waren,
niet veel volk vandaag gehad. Morgenvroeg nog stage en dan nog een week en dan
is al afgelopen hier in Rwanda, tijd vliegt voorbij, maar zal toch blij zijn om
iedereen terug te zien ze! Vant weekend al één valies maken om te zien hoeveel
ik nog van souvenirs kan kopen:p.
Slaapweeeeel!!
Vrijdag 23 maart
Vandaag stoel gemaakt uit APT voor een cliënt en
individuele therapie gegeven. De morgen ging vlot voorbij, daarna een lift
gekregen naar Kigali, zeer handig!!
Dan gaan zwemmen in Milles Collines, tegen dat we in het
zwembad waren, begon het natuurlijk te regenen typisch! s Avonds TIplapia
gegeten dat Manu gemaakt had! Mmm. Morgen is het Moambe ben benieuwd! Tot
morgen!
Zaterdag 24 maart
Zaterdagmorgen pannekoeken gegeten en daarna naar een
lokale grote markt geweest en daarna naar de souvenirwinkeltjes geweest in de
namiddag. Daarna nog een plonske genomen in de Mamba met een wijntje. Daarna is
het weer beginnen regenen.
Zondag 25 maart
Gaan winkelen en laatste souvenirs gekocht. Daarna
teruggekeerd naar Gahini.
Maandag 26 maart
s morgens stage en in de namiddag was er een begrafenis
. De zoon van een fysiotherapeute is verongelukt. Ze een paar jaar geleden al
een zoon verloren nu terug, echt triestig! De begrafenis ging door buiten in
Gahini. Het was een hele tijd wachten op de pastoor. Eens de pastoor aanwezig
was, mocht iedereen die wilde eerst afscheidt nemen van de gestorvene, daarna
was het een hele preek in het kinyarwanda van de pastoor. Dan volgden er
speechen, na deze speechen, werd de kist met de auto vervoerd naar hun stuk
land, waar ze hun bananenplantage doen. Daar werd de jongen begraven tussen de
bananenbomen. Het was zo erg, je hoorde de vrouw schreeuwen! Het moet maar
akelig zijn om je zoon onder de grond zien te gaan
Daarna was er voor iedereen nog een drankje en vertrokken
we terug naar ons huisje.
s Avonds weer elektriciteitsproblemen gehad
Dinsdag 27 maart
De hele dag geen cliënten gehad, wegens slecht weer en
doordat iedereen geopereerd en in het ziekenhuis verblijft hebben we geen volk
gezien. Zijn dan vanmorgen clini-clown gaan spelen bij de kinderen die in het
ziekenhuis liggen. Hebben hondjes gemaakt met die langwerpige balonnen, af en
toe sprong er wel één, maar dat vonden zij wel grappig:p.
In de namiddag hebben we het spelmateriaal nog eens
allemaal goed bekeken, wat nog volledig en wat onvolledig is. En het lokaal
proper gemaakt, verder hebben we niks kunnen doen vandaag.
Alexandra is eventjes gekomen vandaag, niet lang want zij
had ook nog vanalles te doen voor haar vertrek naar Engeland.
Woensdag 28 maart
Woensdag hebben we na stage een feesje met ons drie
gehouden, dat een beetje uit de hand is gelopen in het kabouterhuisje:p. we
hadden een grote fles wijn gekraakt en dan nog een grote fles uganda waragi,
niet gezond! Ik moest dan nog mijn malariapil innemen, de volgende dag
misselijk geweest tot 3 u in de namiddag! Uganda waragi drink ik nooit
meer:p!!!
En natuurlijk ben ik de enigste die er zat uitziet op de
fotos en filmpjes.
Maar we hadden ons wel goed geamuseerd.
Donderdag 29 maart
Was het al een beetje afscheidt nemen van de stageplaats,
laatste leuke spelletjes gedaan met de kinderen. En snoepjes uitdelen en
koekjes, balonnen enz, ook in het hospitaal, de kinderen zijn je zo dankbaar
echt prachtig!
De moeders hebben voor ons gezongen en een gebed gedaan
voor ons, echt lief!
Vrijdag 30 maart
Laatste kleren uitgedeeld, was wel grappig dat de moeders
ook nog eens kieskeurig waren!Dit komt
omdat vooral moeders geen topjes dragen of rokjes shortjes boven de knieën.
Na het uitdelen heeft nog een moeder gezongen en hebben
we allemaal meegedanst echt tof, heb geprobeerd om de rwandese dansstijl over
te nemen, maar dat ging toch niet zo goed:p.
Daarna teruggekeerd naar Kigali. En ons kleedje gepast
dat we laten maken hebben. Was drie uur wachten natuurlijk tegen dat het
uiteindelijk goed was! Ze hadden er nog geen rits in gestoken dus dat moest
allemaal nog gebeuren, dan geraakte niet meer uit het kleed en dus moest er een
langere rits in amaai afhang:p. s avonds uitgegaan in KBC, In Planet, niet zon
goeie mixen, en niet teveel volk, veel oude blanke venten met jonge zwarte
meisjes! Echt vatsig/ranzig:p! om 5 uur lagen we in ons bed en natuurlijk was
de zweetvoet/moslim, weeral aan het zingen in zijn micro lol.
Zaterdag 31 maart
Heelde dag geregend,
Kigali was triestig dat we vertrokken denk ik;). Laatste souvenirs gekocht en
laatste maaltijd lekkere maaltijd van Manu gegeten, Ossobuko.
Honderd maal valiezen gewogen vandaag, want mijn valies
zat natuurlijk te vol, teveel souvenirs gekocht. Gelukkig mocht ik wat bij
Valerie steken en was ik zo ongeveer aan mijn limiet:p.
Aan de luchthaven afscheidt genomen en stress voor het
gewicht van mijn valiezen!
Ik zat erover maar ze hebben het toch goedgekeurd! Ik zat
niet bij valeri en silvie in de vlieger, maar heb toch heel de weg geslapen dus
maakte niet zoveel uit. Eens geland in belgië hebben we ons gemaakt kleedje
aangetrokken in de toiletten en zo naar buiten gegaan, eventjes fris maar ze
vonden het toch een toffe verassing! Mama en Christ stonden op mij te wachten
aan de luchthaven!
Veel getetterd in de auto eens aangekomen had mama
champagneontbijt voorzien mmmm en ik bukte mij om in mijn valies mijn souvenirs
te bekijken, natuurlijk scheurde mijn kleed juist naast de naad:p. daarna was
het verwelkomingsfeest, bbq mmm was echt superlief! Bedankt aan al diegene die
gekomen zijn!
Avontuur is nu afgelopen, ben blij dat ik thuis ben, maar
zou graag volgend jaar terug gaan! Echt prachtig land!
smorgens lekkere
pannenkoeken gegeten die Rita en Manu gebakken hebben mmmm! Daarna naar het
stad geweest al wat souvenirkes gekocht, want de ouders van Silvie en Valerie
zijn vertrokken vanavond.
Na het shoppen hebben we
aan het zwembad gezeten van hun hotel la palise mooi zwembad en goede muziek
lol. Maar jammer genoeg geen zon meer gehad en toch lichte regen . Dus heb ik
niet gezwommen want twas te koud lol.
Daarna hen aan de
luchthaven afgezet en afscheidt genomen..
En vanavond eten we konijn
met pruimen lol:D
Zondag 26 februari
Zondagmorgen ben ik naar Amy geweest, ze was
zo lief heeft speciaal voor mij gekookt, natuurlijk was het ossetong en ik mag
dat niet, heb dan toch maar 2 stukske genomen uit beleefdheid hehe. We hebben
gebabbeld en naar oude fotos gekeken van de familie, was wel grappig :p. de
tijd vloog voorbij dat we die uit het oog verloren waren, dus ik was al te laat
om naar Manu en Rita te gaan om het busje te nemen naar Kayonza, dus was Amy zo
lief om mij rechtstreeks te vervoeren naar die bushalte en was Silvie zo lief
om mijn spullen van bij Manu mee te brengen! Gelukkige heb ik ze gevonden want
ze zaten al in de bus. Natuurlijk hadden we ons voor niks gehaast want zoals altijd
vertrekken de Afrikanen met op zn minst een halfuur vertraging!
Dan heb ik Alexandra
ontmoet, een ergotherapeute van Engeland, een heel typische engelse lol:p. ze
verblijft met ons in Gahini voor drie dagen en gaat dan terug werken in Kigali.
We hebben dan nog veel
gebabbeld en Silvie haar schoonmoeder was zo lief geweest om the voice op DVD
te zetten, dus hebben we naar de eerste lifeshow kunnen kijken:D. kvond zelf
tof om nog eens een stuk van het weerbericht te horen:p.
Dan was het tijd om naar
bedlegem te gaan;).
Maandag 27 februari
Vandaag was het een beetje
hectisch er waren veel nieuwe cliënten in het centrum aangekomen. Dus was het
een beetje zoeken welke activiteiten we konden doen met heel de groep cliënten,
want ze hebben niet allemaal dezelfde problematiek.
Van de week heb ik veel te
doen voor school, dus een beetje paniek:p. moet een observatieverslag
schrijven, nog stuk reflexieverslag, mijn vlirbeurs verbeteren, enz
Vandaag op stage hebben we
balspelen gedaan en petanque. We hebben met de kinderen ook gewerkt rond
lichaamsbesef, we hebben namelijk het liedje hoofd, schouders knie en teen
aangeleerdzowel in het engels als in
het kinyarwanda, het klonk enkel een beetje anders lol:p. We hebben ook Annette
moeten helpen met karton op elkaar te lijmen om positioneringsstoelen te maken,
mar natuurlijk had die zich niet op alles voorzien, geen genoeg karton en niet
genoeg stenen om bovenop het karton te plaatsen, zodanig dat de lucht eruit
gaat en het plat wordt. Ahja de meeste mensen hier zien nooit op iets vooruit
en lossen de problemen op wanneer die zich voordoen. Het is beginnen regenen
spijtig genoeg en hebben we dus geen wandeling kunnen maken vandaag. Alexandra
heeft dan een versteende Gecko gevonden in haar kamer gaplakt op de muur:p ze
kan hem meenemen als souvenir hahaha. Verder heb ik nog een mooie kaart gekocht
voor mijn vriend, dus nu nog een schone tekst improviseren ook:p.
Dat was het zo voor
vandaag;)
Dinsdag 28 februari
Ik heb vannacht bijna geen
oog dichtgedaan! De beestjes waren terug bezig achter mijn hoofdkussen, door de
muur aan krassen. Ik steek het licht dus aan, bleek dat het mieren waren, ze
liepen al over mijn muskietennet!!! Heb dan een mierendoosje onder mijn bed
gezet en al de mieren geplet met mijn slipper! Er kwamen er al tientallen uit
dat gaatje dat ze gemaakt hebben in de muur! Probeer dan nog maar eens te
slapen!
s Morgens hebben we op
stage gepuzzeld en ruimtelijke begrippen gedaan, en leren tellen in het engels
aan de hand van baloefeningen. Sommige baloefeningen waren niet zo praktisch
omdat de meisjes hier lange rokken dragen en de bal niet graag onder hun benen
doorsteken :p, maar ze hebben altijd een extra doek mee om hun private delen af
te dekken als de bal onder een been ofzo moet gaan:p.
s middags heb ik wat aan
me verslagen gewerkt, maar ben tijdens het typen in slaap gedommeld:p. s
namiddags hebben Silvie en ik van Annette geleerd hoe je kettingen maakt in
papier. Echt heel leuk, maar amai dat is een goede oefening voor de fijne motoriek,
kvoelde het aan mijn vingertopkes:p.
Dan hebben we nog met de
kinderen oefeningen op de grove motoriek gedaan.
Na stage hebben een
wandeling gemaakt naar Lake Muhazi, en er iets gedronken en een fruitsalade
gegeten. Er zwom een slang op het water, nu ga ik toch niet in dat meer gaan
zwemmen ze!:p.
Toen ik wou betalen voor
mijn drank en eten, was het een heel rekenwerk voor die mevrouw. Veel mensen
zijn hier niet goed in rekenen heb ik al ondervonden!
Eens terug heb ik kaartjes
gekocht die ze in het centrum maken, om ze daarna te schrijven onder kaarslicht
want er was geen elektriciteit, lekker romantisch:p.
Alexandra heeft ons dan
een nieuwe truck geleerd om de muziek via de ipod met kleine oortjes luider te
maken, je doet elk oortje gewoon in een tas en de muziek is luider, echt
grappig:D.
Na het schrijven was het
tijd om aan verslagen te werken en daarna een filmke bekijken en in slaap
vallen;).
Woensdag 29 Februari
Vanmorgen goed ontbeten
met lekkere nutellachoco, de pot is al halfleeg, maar gelukkig had Silvie haar
mama ook nutellachoco mee:D.
Vanmorgen hebben we met de
kinderen ringwerpen gedaan dat ik mee had vanuit België. En SIlvie had ook
vogelepiek mee, de kinderen vonden dit heel leuk. Het was Alexandra haar
laatste ochtend in Gahini dus was er een hele fotosessie vanmorgen:p. Iedereen
wou natuurlijk een foto met iedereen:p.
Zal een paar fotos laten
uitprinten om aan de moeders te geven en om er een paar op te hangen in het
ergolokaal;).
Verder hebben we nog een
obstakelparcours gedaan met de kinderen. Was wel tof!
In de namiddag hebben we
Sherborne gedaan, Ik vroeg aan Annette of ze hier nog iets van wist en ze zei
dat ze er nog nooit van gehoord had, terwijl er vorig jaar een eindwerk rong
gedaan is hier in centrum, toch wel raar. Maar toen we verschillende oefeningen
van Sherborne voortoonden herinnerde ze zich toch dat ze dat al gezien had,
maar ze deed er niet mee verder omdat ze het niet verstond vorig jaar. Dus heb
ik met haar nog eens duidelijk uitgelegd was Sherborne is en welke
doelstellingen het heeft.
Ik vroeg of ze dat
interessant vond en of ze hier mee verder wil werken en of het binnen de
cultuur past. Ze vond het heel interessant om mee verder te doen en vindt geen
problemen waarom het niet zou passen binnen de cultuur.
Ik heb toch mijn twijfels
of Annette echt geïnteresseerd is in methodieken, want anders weet je dat toch
nog ??
Maar enfin, daarna heb ik
nog wat oefeningen gedaan met een ballon met een paar kinderen. Maar het was
echt hectisch vandaag! Zoveel volk op een gegeven moment zaten we met 18
kinderen in het ergolokaal, zowel grote en kleine kinderen!
Na de stage hebben Silvie
en ik onze moed tezamen gestoken om te gaan lopen :p. we zijn de berg op en
afgelopen van gahini:p, met af en toe een pauzeke tussen:p. maar tegen het
einde van de stage kunnen we het zonder een pauzeke:p.
Dan hebben we nog wat
buikspieroefeningen gedaan en een kattewaske gedaan.
En zo was de dag en de
eerste maand in rwanda voorbij;).
Donderdag 01 Maart: nog maar een maandje!
Vanmorgen was iedereen in
het centrum zich aan het opmaken, de straat aan het kuisen, alles op orde aan
het leggen, want de dokter komt lang om operatieafspraken te maken, amai wat
een bedoeling, precies of de president komt langs:p. Hier is dat voor deze mensen
een heel hoge functie een arts zijn, daarom dat ze wss zoveel respect willen
tonen aan deze man:D.
We hebben met de kinderen
met de duploblokken gespeeld. Zij moesten het patroontje dat wij maakten na
proberen te maken. Bij sommige ging dit, bij sommige helemaal niet
Maar het was een goede
oefening, vind ik toch! Verder hebben we nog de cijfersen het alfabet overlopen in het kinyarwanda
en in het engels. Veel kinderen kunnen nog niet rekenen in het centrum, of
kennen de cijfers zelfs nog niet.
In de namiddag hadden we
ook niet zoveel volk, de meeste waren aan het wachten op de dokter, we hebben
met de kinderen die er waren geschilderd en wat puzzeloefeningen gedaan.
Oefeningen voor de handmotoriek.
Na stage hebben Silvie en
ik nog een wandeling gemaakt, niet gelopen vandaag:p, want we zijn allebei wat
verkouden.
Daarna ben ik aan de
voorbereiding begonnen om morgen wat kleren rond te delen. Ik heb ze wat
gesorteerd volgend grote en een beetje verdeeld al voor de cliënten. Ben
benieuwd hoe de stormloop morgen zal zijn:p.
Vrijdag 2 maart
Vanmorgen was het een zeer
hectische morgen!! We waren nog maar net in het ergolokaal of de moeders
stonden daar al allemaal met hun kinderen! Maar gelukkige wist Annette wie er
al veel kleren gekregen heeft en wie niet, zodanig dat iedereen gelijk
behandeld werd. Toch heb ik meer gegeven aan de mensen waarmee ik meer contact
heb en die je iedere dag ziet in het centrum. Want vanmorgen heb ik een hele
hoop mensen gezien die ik nog nooit gezien heb in het ergolokaal, die ook geen
goede dag zeggen of dankjewel zeggen als ze iets krijgen, vond ik wel iets
minder. Bij sommige was het precies pakken en wegwezen
Daarna is er niet veel
meer van therapie in huis gekomen, wij hadden koppijn van al het lawaai!
Bedankt alle mensen die kleren meegegeven hebben, ze waren er allemaal blij
mee! De zwempakjes die mama gekocht had, worden hier gebruikt als ondergoed is
wel grappig:D een kindje had het direct aangetrokken:p. Jammer genoeg heb ik er
nog geen fotos van, ik was te druk bezig met uit te delen:p.
Maar als ze de kleren
Maandag aanhebben, trek ik zkr een foto ervan;).
Later hebben we het
minibusje naar Kayonza genomen, dat doe ik nooit meer! Goed voor de ervaring,
maar amai mijn benen, kmoest ze bijna in mijne nek leggen! En dan was dat nog
zo heet ook die plaat waar je je benen op kwijt moest! Daarna een grote bus
genomen naar Kigali, het was snikheet in de bus, de zon scheen goed, tot we
aankwamen in Kigali. Dus hebben Silvie en ik besloten om dan maar een
pedicuresessie te gaan doen! Amai wat een verluchting aan uw voetjes! Zo zalig,
met een massageke en scrub en alles, jaja en frensh nails, maar dan met
nagellak, maar heel goed verzorgd! Hopelijk blijven ze nu ietske langer proper
lol:p.
Vanavond gaan we uit, want
2 meisjes van Brussel vertrekken morgen naar huis en geven een
afscheidsfeestje;).
Mijn zusje haar
verjaardag! Gelukkige verjaardag Siri!! We zijn gisteren toch niet gaan bowlen
omdat mijn voet helemaal ontstoken was en meer en meer opzwol! Vanmorgen naar
dokter geweest heeft het dode vlees weggesneden en extreem grote pillen
voorgeschreven L. Het heeft ook heel de morgen geregend
Deze namiddag prachtig
weer had terug en naar de winkeltjes eens gaan kijken voor souvenirs zodat ik
al een beetje kan inschatten wat ik wil meebrengen naar belgië. Het wordt een
moeilijke keuze, want er zijn zoveel mooie souvenirs!!
Daarna hebben silvie en ik
in de zon gezeten om een schoon laagske te krijgen. Want wij lijken zo wit
naast zwarten:p. vanavond komen Silvie en Valerie hun ouders aan en verblijven
die hier een weekje. Zij hebben vakantie dus ik zal een weekje alleen in Gahini
verblijven.
Toch wel spannend hopelijk
zal de elektriciteit niet teveel uitvallen want dan zit ik alleen in het
donker:p.
Zondag 19 februari
Vandaag was het een lui
dagje, gerust met mijn voet en naar de winkel geweest. In de namiddag zijn de
ouders van Valerie en Silvie hier geweest om iets te drinken, met nog een paar
andere vrienden van manu en rita. Twas een toffe gezellige avond, maar ik
mocht natuurlijk niks drinken met mijn antibiotica L.
Vandaag heb ik eens deftig
met mijn schattie kunnen skypen jaja en met videobeeld.
Na twee weken mijn schat
nog eens zien deed toch deugd.
Dus mijn dag was direct compleet.
Maandag 20 februari + Dinsdag 21 februari
Vandaag alles klaarmaken
om naar Akagera te gaan, rond 14u vertrokken richting Akagera park. Bikini mee,
kodak, ondergoed, tandenborstel .. check! Rond 17u zijn wij aangekomen en heb
ik direct een toerke gezwommen in het zwembad à zalig!!
Nog eens het luxe gevoel
in het hotel, zon mooie kamer en een lekkere warme zalige douche kan zo deugd
doen!!
Na de maaltijd hebben
silvie en ik nog uren liggen tetteren, maar moesten om 6u opstaan, dus dat was
met de wallekes opstaan:p.
Na het lekkere ontbijt
jaja met croissantjes:D, zijn we vertrokken met onze gids in het park akagera.
We zijn van zuid vertrokken naar noord langs alle meertjes, omdat de beesten
het meest daar zitten. Maar helaas geen olifanten en giraffen gezien en buffels
vanop een verre verre afstand! Dus ik zal nog eens moeten terugkomen om deze te
zien. Maar we hebben wel veel andere dieren gezien zul je wel zien op de
fotos
Eerst waren we allemaal
heel bestoft van de rode aarde, daarna regende het en was het dus overal
slipperig en slijkig waardoor de auto er dus heel proper uitzag lol:p
Rita en Manu hebben gezorgd
voor de picknick, alles erop en eraan maar geen zon, was wel spijtig:p, wel met
op de achtergrond de nijlpaarden in het water.
Na Akagera hebben manu en
rita mij gedropt in gahini, nu zit ik hier voor 3 daagjes alleen in het
kabouterhuisje:p.
Het is ffkes wennen om
alleen hier te verblijven het is er zo stil!!!
Woensdag 22 februari
Heb vannacht niet goed
geslapen, heb gedroomd dat de olifanten achter mij zaten te lopen en daarna
rond 5u s morgens hoorde ik lawaai in de muur achter mijn hoofdkussen, dus ik
met mijn pillamp kijken wat dat is, maar er is niks te zien enkel geluid zonder
beeld. Dat was echt wel creepy, twas precies of er waren beestjes een weg aan
graven om door de muur te geraken. Ik weet nu niet of ik dat gehallucineerd heb
met de malariapil of niet aan de ene kant hoop ik toch van wel:p.
s morgens heb ik met de
kinderen gekleurd en wat oefeningen gedaan met mijn volgcliënt, daarna lekker
gegeten en in de namiddag hebben Annette en ik balspelletjes gedaan met de
kinderen.
De kinderen waren een hele
dag aanwezig dus de tijd ging rap voorbij:D. En oja nog iets als ik aankwam
vanmorgen ging de datum er nog van de dag voordien, dus moet zijn dat Annette
toch haar werk doet als de studenten ook niet aanwezig zijn, amai kwas zo
fier!!:D
Als ik terug in het
kabouterhuisje aankwam was het toch maar stillekes, ik heb zelfs geen katten
gehoord, echt raar, hoop dat ze ze niet vergiftigd hebben anders zitten we
straks nog met andere beestjes en dan heb ik toch liever het lawaai van de
katten ze!!
Morgen ga ik mee met
CBR-project!!
Donderdag 23 februari
Natuurlijk heb ik moeten wachten,
zon 30tal minuten, vanmorgen op mijn team om te vertrekken naar Gikoma een
zeer arm ruraal dorpje in het oosten van rwanda.
Eens vertrokken amai,
jonges zon wrak van een wagen!! Goed dat ik niks gegeten had vanmorgen want
mijn hoofd schudde nogal en hij reed maar 40km/h!
Hoe verder we gingen, hoe
smaller de wegen, eigenlijk denk ik dat het zelf geen weg meer was, twas zo
groot of het fietspad van bij ons, maar dan in aarde:p.
Eindelijk gearriveerd, er
stonden al een heleboel mensen te wachten aan een kerk. Het hele gebeuren ging
dus door in een kerk. Het team bestond uit een dokter, verpleegster en
fysiotherapeut. Er was aan die kerk nog een klein kamertje waar de cliënten één
voor één binnengingen om hun diagnose vast te stellen, adviezen te geven,
hulpmiddelen gratis te geven of om hen doorverwijzingen voor te legen, dit
gebeurde door de fysiotherapeut! Waarvan ik denk dat er toch af en toe de misse
diagnose wordt gesteld! Op een gegeven moment bekeken ze RX fotos en wist ze
niet hoe ze die moest houden:s.
Het was natuurlijk ook de
hele tijd aan het regenen waardoor ik niet veel verstond van wat er gezegd werd
in het engels, want hun engels is al zo moeilijk te verstaan en met die luide
regen dan nog eens, verstond ik het helemaal niet!:p.
De dokter schreef dan
medicatie voor mensen die er nood aan hadden en de verpleegster rekende die af
met de mensen. Toch wel grappig want die zaten vooraan in de kerk op het altaar
lol:p. alleja voor zover dat je het een altaar kan noemen:p, want het kerkje stelde
niet veel voor hoor.
Ik moest bij de
fysiotherapeut mee volgen en de namen van de cliënten noteren en de diagnose
enzo maar amai zon namen probeer dat maar eens goed te ontcijferen:p. maar al
bij al had ik niet zoveel fouten zei de fysiotherapeut:p.
Na het overlopen van de
cliënten, was het wachten tot de dokter gedaan had met zijn cliënten. Intussen
heb ik wat gebabbeld met de fysiotherapeut en de stagiair van de fysio.
Waarna er natuurlijk
allemaal kindjes naast mij wouden zitten en mij wouden begroeten. Er was één
meisje die mij niet los wou laten, ze bleef maar naast mij zitten en bleef naar
mij staren. Ze wou ook telkens mijn haar aanraken lol. Het was wel grappig ze
zei dat ze bij mij ging blijven, tot we vertrokken naar Gahini, de chauffeur wou
haar in de auto zetten en toen was ze toch wel weggegaan, maar is nog een
eindje naast de auto blijven lopen en zwaaide. Was toch wel knoddig! Kdenk dat
dat mijn eerste echte superfan was lol.
In de namiddag terug
aangekomen in Gahini, in mijn bed gekropen want ik was zeer moe!
Vrijdag 24 februari
s morgens was iedereen al
aanwezig in het ergolokaal, en ik was zelf te vroeg, ik verschoot er nogal
van!! Dus we zijn direct kunnen starten met het overlopen van de datum, ik had
vandaag twixkes bij dus als de kinderen de datum juist konden zeggen, kregen ze
een twix van mij. Het was wel grappig want ze deden het beter dan anders, wat
een simpel snoepje toch kan doen lol. Ik heb het wel moeten doen vandaag,
gelukkig begrijp ik elke week meer en meer kinyarwanda dus ging dat nog
vlotjes.
Daarna hebben we met zn
allen geprikt en de uitgeprikte blaadjes ingekleurd. Daarna was het beetje
hectisch want Annette haar tante lag in het ziekenhuis voor controle ofzoiets
en moest ze dus af en toe naar daar gaan en stond ik er alleen voor met een
bende van 10 cliënten, alle niet allemaal cliënten want soms komen er zomaar
kinderen binnen, zussen of broers van de cliënten die mee therapie volgen. Je
ziet dan zo een zus van een cliënt die mee therapie volgt en die ook constant
moet zorgen voor haar jongere zus die nog een baby is. Dus overal sleurt die
die baby mee op haar rug, soms zonder onderbroek of iets aan., met het gevolg
dat ze op de therapiemat plast of op de grond, en dan kuisen ze dat op met
dezelfde vot waarmee ik de tafels enzo mee kuis. Echt proper en hygiënisch is
dit niet!
En er is geen andere vot
aanwezig in het lokaal, alhoewel ik denk om er een paar te gaan kopen! Want
amai telkens ik die vot nu moet aanraken doe ik wel drie keer na elkaar
ontsmettingsgel aan:p.
Gisteren is mijn eerste
cliënt vertrokken waar ik toch goed contact mee had en hem vooral begeleide ,
hij liep nog altijd in schaarstand en kon nog niet grijpen met zijn ene hand,
alhoewel ik al verbetering zag, hij gebruikte zijn aangedane hand meer en meer
wel spijtig dat hij al moeten vertrekken is terwijl hij nog niet optimaal was,
maarja zo is dat nu eenmaal
In de middag was de
elektriciteit blijkbaar op (hier noemen ze dat cashpower). Je moet hier
elektriciteit kopen, zoals je je gsmkaart herlaad. Dus was het eventjes paniek
omdat ik het briefje niet vond met de code en alles begon al te ontdooien
vanuit de vriezer en frigo stond al blijkbaar van vanmorgen niet meer aan, dus
gezond is dat niet echt! Maar gelukkig heb ik dan dat blad met Berta gevonden
en hadden we terug elektriciteit
Dan ben ik alleen moeten
terugkeren naar Kigali, toch wel spannend, maar alles is vlot verlopen. Toch
wel grappig als ze een blanke zien dan zien ze geld en opeens ben je dan
sister. Dan ist van hey sister, can i bring u somewhere
Toch wel raar om dat te
horen lol:p.
Daarna zijn Manu en ik bij
een vriend een ceremonie van iemand dat afgestudeerd geweest. Amai wa was da
voor een bedoeling! Twas precies een trouwfeest! Zij zat vanvoor met een paar
familieleden en dan werd er gespeecht en gespeecht jonges jonges in het
kinyarwanda amai ze en daarna werden er pakskes uitgedeeld en gedronken en
gegeten. En dan werd er twee keer gebeden. Ik heb er dan toch bij gestaan voor
spek en bonen:p.
s avonds zijn we dan gaan
eten in new cactus een lekkere pizza gegeten ooh jonges da smaakte na alle
dagen tomatensaus met ajuin en paprika!!!
We hebben goe gelachen en
veel getetterd, want na die paar dagen alleen in gahini had ik natuurlijk veel
te vertellen:p.
Zaterdag 24 februari
smorgens lekkere
pannenkoeken gegeten die Rita en Manu gebakken hebben mmmm! Daarna naar het
stad geweest al wat souvenirkes gekocht, want de ouders van Silvie en Valerie
zijn vertrokken vanavond.
Na het shoppen hebben we
aan het zwembad gezeten van hun hotel la palise mooi zwembad en goede muziek
lol. Maar jammer genoeg geen zon meer gehad en toch lichte regen . Dus heb ik
niet gezwommen want twas te koud lol.
Daarna hen aan de
luchthaven afgezet en afscheidt genomen..
Mama en papa hun kamer in
Inside Afrika hotel was blijkbaar bezet, nochtans stond er op de website
inchecken at any time we hebben dus met ons drieën dan in Hotel Gorillas
gelogeerd. Zaterdag morgen een lekker ontbijtje gekregen en dan zijn we naar
Gahini gegaan en heb ik een rondleiding gegeven, we zijn ook naar Lake muhazi
geweest en daar iets gegeten en gedronken en dan teruggekeerd naar Kigali. In
kigali hebben we dan Memorial center bezocht en in de namiddag Christ zijn papa
gaan bezoeken. Het was een zeer gezellige avond. Lekker gegeten daar en dan
vroeg in bed want morgenvroeg naar de gorillas.
Zondag 12 Februari
We zijn vertrokken om 4u
vanuit Kigali om naar het Vulcano Park te gaan om naar de gorillas te gaan. We
waren daar als eerste aangekomen, we hadden natuurlijk geen trui bij en het was
toch wel koud zo vroeg. Om 7ubegon
iedereen aan te komen en begonnen ze te trommelen en traditioneel te dansen.
Daarna werden we in groepen gedeeld en vertrokken we richting het woud. We
hebben ongeveer 2 uur moeten klimmen naar boven ongeveer 2900m hoog zaten we en
daar bevonden zich de gorillas. Echt prachtig! We waren ongeveer 1m van de
gorillas. we hebben een zilverrug gezien en eenpaar vrouwtjes en kleintjes.We waren ongeveer terug rond een uur of
2.Het uurtje bij de gorillas ging zo
snel voorbij!!
Na de gorillas zijn we
teruggekeerd naar Kigali en hebben we nog iets gedronken bij Manu en Rtia en
daarna moest ik afscheidt nemen van mama en papa, want zij vertrekken morgen om
8 u naar Oeganda.
Maandag 13 februari
Alleen vertrekken naar
gahini ohlala. Maar het is vlot gegaan!! Ik heb nu toch wat heimwee waarschijnlijk
doordat mijn ouders vertrokken zijn. Nu heb niet echt iets meer om naar uit te
kijken
Vandaag de zakken eens
bekeken wat mama allemaal mee heeft gegeven voor Gahini, merci voor de nutella
choco hé mama!! In de namiddag was het dan stage en hebben we wat met de
blokken gespeeld en met de parachute allerlei dingen gedaan. s Avonds hebben
silvie en ik nog een wandeling gemaakt. Vandaag is mijn muskietennet ook uit
plafond geschoten, heb het nu er terug ingestoken, hopelijk blijft het zitten,
want ik ben doodop en zou toch graag nog eens een nachtje goed slapen!
Dinsdag 14 februari
Met het geld van de
benefiet heb ik wat materialen aangekocht. En vanmorgen heb ik de prikboekjes
gebruikt. Dit was goed om de pengreep te oefenen, kracht leren doseren, fijne
motoriek, oog-hand coördinatie, Daarna hebben we de kleinere kinderen
gemobiliseerd en gepositioneerd terwijl basale stimulatie doen en
hoofdcontrole, rompcontrole,
s middag was het een
lekker om te eten nl, purree met worst en worteltjes en prinsessen boontjes;).
Op therapie heb ik mijn aangekochte softballekes uitgetest, daarmee deden we
oefeningen in zit en in lig. Vooral bimanuele oefeningen en ruimtelijke
begrippen aanleren.Dan hebben we het liedje
van hoofd, schouder, knie en teen, knie en teen in het engels aangeleerd en in
kinyarwanda. Was wel grappig. Dit is vooral om tot lichaamsbesef te komen.Met de kleinere kinderen
was het dan basale stimulatie en bellen blazen, dit vinden ze echt plezant:D,
zelf hun ouders lol. s Avonds naar de zangles
geweest , maar twas nogal katholiek vandaag:p dus zijn we rap teruggekeerd:p.Dan eens bellen naar mijn
schatteke want het is Valentijn hé;)! Mis hem zo hard nog 46dagen en ik zie hem
terug!!
Donderdag 16 februari
Vandaag een lange stagedag
achter de rug, s morgens hebben we met de kinderen onze zelfgemaakte petanque
gespeeld, dit vonden ze heel leuk, bij de petanque was de doelstelling om recht
te staan en evenwicht te bewaren in stand. Iedereen was dan ook aanwezig van de
kinderen. Daarna heb ik cijfers in kinyarwanda overlopen en het alfabet in het
engels overlopen met één cliënt.
s Middags hadden Silvie
en Valerie evaluatie en ben ik dus in het ergolokaal gebleven en een beetje
gebabbeld met de stagaires van de fysio. Had maar een halfuurtje pauze deze
middag:p. s middags heb ik de yenga dan meegebracht om bimanuele oefeningen te
doen en strategische vaardigheden/ oplossingsvaardigheden aan te leren, fijne
motoriek enz Ik had ook nog velcropalletjes
mee met plakballetje om het gebruik van aangedane arm te stimuleren en
evenwichtsoefeningen in zit of in stand. Dit vonden ze heel leuk;). Nadien zijn Silvie en ik nog
iets gaan drinken aan het muhazi lake helaas geen alcohol aanwezig hehe dan
maar een Fanta hé:p.
Vrijdag 17 februari Mijn voet doet sinds
vandaag heel veel zeer, kan bijna mijn enkel niet meer bewegen. Had een wondje
van mijn wandelschoenen en nu is het geïnfecteerd tof zenne!Vandaag was het maar een
half dagje stage, we hebben baloefeningen gedaan met verschillende soorten
materialen en ofwel bimanueel ofwel met de aangedane hand. En daarna het lokaal
wat opgeruimd We zijn vertrokken met
regen vanuit Gahini en toegekomen in Kigali met zon;). Nu lekkere verse
tomatensoep met ballekes gegeten en vanavond gaan bowlen:D.
Zaterdag 18 februari
Mijn zusje haar
verjaardag! Gelukkige verjaardag Siri!! We zijn gisteren toch niet gaan bowlen
omdat mijn voet helemaal ontstoken was en meer en meer opzwol! Vanmorgen naar
dokter geweest heeft het dode vlees weggesneden en extreem grote pillen
voorgeschreven L. Het heeft ook heel de morgen geregend Deze namiddag prachtig
weer had terug en naar de winkeltjes eens gaan kijken voor souvenirs zodat ik
al een beetje kan inschatten wat ik wil meebrengen naar belgië. Het wordt een
moeilijke keuze, want er zijn zoveel mooie souvenirs!! Daarna hebben silvie en ik
in de zon gezeten om een schoon laagske te krijgen. Want wij lijken zo wit
naast zwarten:p. vanavond komen Silvie en Valerie hun ouders aan en verblijven
die hier een weekje. Zij hebben vakantie dus ik zal een weekje alleen in Gahini
verblijven.Toch wel spannend hopelijk
zal de elektriciteit niet teveel uitvallen want dan zit ik alleen in het
donker:p.
Gisterenavond was tof! We
zijn met de autotaxi naar Myiramirambo geweest en daar uitgegaan in een
dancingclub. Je zag allemaal witte lichtjes op de heuvels van de huizen, het
was net een sterrenhemel, zo mooi! In de dancing zijn we toevallig studenten
van Gent tegengekomen die voor geneeskunde studeren. We hebben veel gedanst en
proberen de Afrikaanse dansstijl te imiteren:p. Natuurlijk heb je hier niet
zoveel drankkeuze als in België dus heb ik primus met Fanta gemixt, zo was het
toch nog te drinken Het was toch wel oppassen want het zijn hier ferme
plakkers en dus negeren was af en toe wel de boodschap.
Rond 2u30 zijn we dan
terug naar Kimihurura, naar huis, gegaan met de mototaxI.
Was toch wel effe bang op
de mototaxi, want ik reed als laatst en ik weet de weg nog niet goed naar Manu
en Rita. Mijn chauffeur ging zo traag, ik dacht dat hij ging stilvallen dat de
benzine op was. Al bij al toch goed thuisgekomen voor maar 1000 rwandese frank,
iets van 150.
Vanmorgen stond Valerie
vol uitslag, over heel haar lichaam. Ze heeft dan de bijnaam pukkelke
gekregen van Manu:p. Ze zijn dan naar de dokter geweest en heeft medicatie
gekregen.
Valerie voelde zich niet
zo goed en wou niet meegaan naar Myiamata. Silvie en ik zijn dan vertrokken met
de mototaxi tot in Kiccukiru en van daar moesten we een busje nemen richting
Myiamata om naar site memorial genocide te gaan. Het was nog een hele lange
wandeling tot deze Site. Zon 3km denk ik en het was zkr 36 graden ofzo. Alle
kinderen dat we tegen kwamen riepen Muzungu en zwaaiden of ze volgden ons.
Alles was met paarse en witte linten rond de kerk enhet schooltje versierd als herdenking. Paars is
de kleur van begrafenissen.Ze doen dit
elk jaar als herdenking.Op deze Site
werden zon 50.000 mensen vermoord. Kindjes werden tegen een muur doodgeslagen.
Vrouwen werden tijdens hun slaap op een matras buiten in brand gestoken. In de
kerk lagen schedels en botten en een hele hoop kleren, ook de materialen die ze
gebruikten om te doden.
Toen we terug wilden keren
hebben we zeker een uur moeten wachten voor een busje. Gelukkig was er toch
iets om te drinken want anders had ik het niet gehaald:p zo warm!
Vanavond hebben we
frietjes met hamburger gegeten mmm! Daarna heb ik Christ zijn zus ontmoet en
haar man (Claude). Het was super! Echt een heel lief, schattig, sympathiek
koppel! Jammer dat ze niet langer konden blijven maar ze hebben nog een jong
dochtertje dus dat is wel te verstaan
En nu is het tijd om naar
bed te gaan. Murabehooo!
Zondag 5 februari
Vandaag hebben we onze
boodschappen gedaan en weest gaan zwemmen in Kimihurura, het heet Mambo, er
is daar ook een volleyballveld en bowlingbaan dus kunnen we ook gaan bowlen;).
Rond vier uur zijn we vertrokken vanuit Kigali naar Kayonza met een minibusje:
amai mijn poep en knieën! Die busjes zijn echt niet gemaakt voor mensen met lange
benen. Na een lange rit op het minibusje deed de mototaxi toch deugd tot in
Gahini.
Eens in Gahini had ik het
een beetje moeilijk, begon iedereen te missen hopelijk zal ik wat kunnen
slapen vannacht
Maandag 6 februari
Om 7u opstaan, eeeeiiik
een rode rups in mijn muskietennet hoe kan die daarin gekropen zijn, ik heb
alle hoekjes en kantjes onder mijn matras gestoken, zeer zeer vreemd!
Om 8 uur vertrokken naar
stage. We hebben met de oudere kindjes eerst gekleurd in de voormiddag en wat
ruimtelijk inzicht geoefend met een paar kinderen. Annette overloopt de datum
met alle kinderen. We hebben haar laten weten dat het goed zou zijn om dit
iedere dag te doen, zodat ze weten welke dag het is en om een beetje structuur
te geven aan de kinderen.
Silvie en ik hebben een
touw gehangen met mamboebladeren aan om zo de datum aan vast te kunnen prikken
in het engels en in het kinyarwanda.
Silvie en ik hebben daarna
een weekplanning gemaakt en dat dan overlegt met Annette.
In de namiddag hebben we
sjoelbakken gespeeld
Er is vandaag ook een
nieuwe student toegekomen voor fysiotherapie. Amaai, zon dikke nek. Hij kwam
hem een beetje moeien in ons lokaal en rustig een praatje slaan, hij
telefoneerde zelf tijdens de stage (tis nen rwandees). Hij had ook veel
persoonlijke vragen, gelukkig hebben Silvie en ik een vriend dus veel last gaan
we er niet meer van hebben:p. Hopelijk Valerie ook niet lool.
In de namiddag waren er
niet veel kinderen aanwezig waarschijnlijk omdat het veel te warm was in het
lokaal.
Na de stagedag hebben
silvie en ik nog een wandeling gemaakt naar Muhazi lake om wat fotos te gaan
trekken voor Silvie haar kunstwerk dat ze gemaakt heeft voor haar vriend. Zo
schattig dat die is voor haar vriend:D.
Voila dat is het zon
beetje.. Tot morgen!
Dinsdag 7 februari
Vanmorgen was het een
hectische bedoeling op de stage. We hebben met de oudere kinderen eerst
gekleurd en voor sommige rekenoefeningen of schrijfoefeningen gegeven. Daarna
hebben we de dag overlopen samen met Annette. Vervolgens wou iedereen naar de
fysio de kinderen zeiden dat het vandaag anders was, dat de fysio om 9 uur
begon, terwijl dit niet klopte achteraf gezien. Dus de structuur is hier niet
alles. Normaal hebben de kinderen een vast uur fysio elke voormiddag en
namiddag op een bepaalde tijdstip en de rest van de uren moeten ze bij de
ergotherapie aanwezig zijn. Maar dit is soms het geval niet! Om 9 uur kwamen de
babys dan af en waren we bezig met werken op de sensomotoriek, herkenning
doenvan water. Met de handjes in het
water spatten, met potjes en blokjes in het water.
Terwijl kwamen de oudere
kinderen al terug en hadden we dus handen tekort. Uiteindelijk zijn Silvie en
ik dan toch uiteindelijk gestart met het maken van petanque uit
papier-macher.Daarvoor moesten we eerst
lijm maken aan de hand van casava bloem en water (koud en warm). Dit lukte
goed, we moesten enkel de ballekes een beetje ronder maken. In de namiddag hebben we
met de oudere kinderen gebowld, de bowling bestond uit conserveblikken en we
hebben een aantal balspelletjes gespeeld.
Na de stage zijn Silvie en
ik naar de zangles gaan luisteren, en we zijn uitgenodigd om volgende week mee
te zingen en om hen een engels liedje aan te leren:D. Spannend hopelijk zullen
we niet te vals zingen lool:p.
Vandaag nog altijd geen
stromend water, dus nog altijd een kattewaske moeten doen in een basin en dan
dat water gebruiken om wc door te spoelen:p.
Zo dat was het weer tot
morgen!
Woensdag 8 februari
Vandaag is er niets
speciaals gebeurd op de stageplaats, had deze namiddag maar 1 cliënt tot 3u30
en dan hebben ik een beetje overlegd met Annette, want ik was de enige aanwezig
van namiddag op stageplaats.
Vanmorgen heeft het voor
de eerste keer geregend! Amai het was zo een vlaagske van 15 minuten en dan was
gedaan. Heb vanmorgen ook met de datum overlopen met de oudere kinderen, was
wel wat moeilijk wegens de taalbarrière. Maar het lukte toch;).
Annette wist mij te
vertellen dat in Rwanda je in de man in de gevangenis kan belanden als hij
trouwt met een meisje jonger dan 21 jaar, ze wist mij ook te vertellen dat het
niet meer gebeurd dat oudere nog denken dat hun kind met een beperking behekst
is of een boze geest inzit, maar ik denk dat dit niet helemaal klopt want
sommige kindjes hebben brandplekken om die boze geest eruit te krijgen, zo is
er bijvoorbeeld een kindje met 3 brandstrepen op zijn voorhoofd om de hoofdpijn
eruit te branden, ze gebruikten hiervoor een klein scherp mesje en staken die
in het vuur en daarna aan het voorhoofd brengen.
Het is onwaarschijnlijk
welke ontwikkelingsachterstand sommige kinderen met CP hebben, zo is er een
meisje ze ziet eruit als baby van 1j6m, maar ze is 4jaar.
Heb vandaag ook wat uitleg
gegeven aan wat Valerie kan doen met haar volgcliënt die een CVA heeft. Zij had
nog nooit bij fysieke gestaan en er is hier weinig materiaal aanwezig dus vond
heb ik haar wat uitleg gegeven wat ik gezien heb. Het is toch moeilijk om hier
stage te doen als je nog nooit in de fysieke of bij kinderen gestaan hebt, want
het zijn wij die moeten zorgen voor een kwalitatieve ergotherapie en de
therapiesessies moeten kiezen, uitvoeren en verbeteren, .
Vanavond hadden we geen
elektriciteit voor iets langer dan 2 uur, dus hebben we gezellig gekaart onder
ons drie met de koplamp op:p.
Donderdag 9 februari
Vanmorgen hebben we met de
oudere kinderen de petanqueballekes die we gemaakt hebben geverfd, zodat we
morgen voor het eerst kunnen petanquen met de kinderen.
Verder hebben ik nog
bimanuele oefeningen gegeven en greepoefeningen aan een paar cliëntenen verder nog gewerkt op ruimtelijk inzicht
en objectconstante. Het is zo grappig ze zeggen vaak Nederlandse dingen na, die
wij zeggen:p. maar ook in het Engels of Frans. Ook al spreek ik maar een paar
woordjes kinyarwanda, ze luisteren en verstaan mij vaak goed aan de hand van
gebaren en mimiek. Ik denk dat ik ondertussen al 20tal woorden kan;).
Verder hebben we met de
minder kleine kinderen sherborne gedaan om elkaar te leren vertrouwen en om
lichaamsbesef op te doen, nieuwe bewegingen aan te leren,
In de namiddag was het
zeer zeer warm! We hadden dus niet veel volk over de vloer in de namiddag. We
hebben gezelschapspelletjes gespeeld zoals 4 op een rij, was moeilijk ze
begrepen het niet goed. En hebben we met klei gewerkt om greepfunctie oefenen
en om aandacht te trekken op het plegische lidmaat, bimanuele oefeningen.
Er staan zoveel spelletjes
in de bergruimte, maar allemaal veel te moeilijk voor deze kinderen dus die
zitten allemaal bestoft in de berging, zo heb onder andere de klei gevonden
heel bestoft in de bergruimte die toch wel handig was.
Na de stage hebben Silvie
en ik een serieuze wandeling gemaakt, waar we vanalles zijn tegengekomen:p.
Kinderen bleven ons maar volgend tot dat we echt de broese ingingen haha.We hebben daar huisjes gezien die van
uitwerpselen zijn gemaakt, waar mensen werkelijk in wonen met hun gezin en
waarbij de koeien recht over hun voordeur slapen. We komen uit op een meer, we
weten niet of dit ook het Muhazi lake was, maar het was ook zeer mooi! Op de
terugweg zaten de koeien achter ons, dat was wel grappig:p. We zijn ook een
paar mensen tegengekomen die het niet moeten hebben van muzungus (blanken)
van de ene mocht ik geen foto trekken van zijn koe?!! En de ander riep f*** you
naar ons
Maar over het
algemeenzijn de mensen altijd
vriendelijk tegen ons en zeggen ze altijd goeie dag. Ik kijk al uit naar morgen
want dan komen mamie en papie:D.
Vrijdag 10 Februari
Vandaag hebben we niet
veel gedaan, want er was bijna geen volk op therapie en zijn s middags
vertrokken naar Kigali. Vanavond komen de oudjes, blijkt nu dat zij geen kamer
voor mij geboekt hebben in hun hotel! Tof ze ik dacht van wel! En nu zitten we
met problemen want ik ken mijn weg nog niet in Kigali om terug naar Rita en
Manu te gaan.
Waarom dat zij naar
Oeganda gaan weet ik nog altijd niet, want er is hier ook alles om te bezoeken
Om 7u een koude douche
genomen en ontbeten daarna om 8uur van start gegaan op stageplaats. Op de
stageplaats is er niet echt een structuur, de kinderen, komen met of zonder
mamas, wanneer ze willen.We proberen dus de
kinderen zoveel mogelijk te stimuleren met spelmateriaal zodat ze meer komen
naar de therapie. Er is geen groot aanbod
meer van spelmateriaal of materiaal, dit ook omdat kinderen vanalles meepakken
naar huis (stelen dus eigenlijk).
We hebben dan de
looprekjes uit de storthoop gehaald en opgeblonken. Wat ze daar allemaal op een
hoop smijten: rolstoelen, looprekjes, driepikkels, stukken prothese en
gebruikte orthesen (die ze mss terug gebruiken) met als gevolg dat er zelf een
wespennest zat tussen de looprekjes, gelukkig had Valerie dit direct gezien. We waren zo vuil dat groot
was!!
s Namiddag zijn we dan
teruggekeerd naar Kigali. Eerst hebben we daarvoor de taxi moeten nemen naar
Kayonza, was heel leuk! En dan hebben we de bus moeten nemen naar kigali: alles
in totaal duurde dit ongeveer 2uur de totale route. In deze busjes zijn er ook
klapbare stoeltjes in het gangpad dus de bus zit altijd vol:p.
Bij Manu en Rita hebben we
dan s avonds Kikkerbilletjes als voorgerecht gegeten en paella als
hoofdgerecht samen met nog een ander koppel. Vanavond gaan we uit met
nog twee studenten van Brussel. Ze heten alletwee Maité dat is wel grappig:p.
En morgen vertel ik hoe het was;).
Om 8u30 vertrokken
richting Zaventem, inchecken en een laatste koffietje drinken daarna afscheid
nemen, dit was toch een beetje zwaar
Om 11u is het zover we
vertrekken richting Kigali ongeveer 6400km en 8 uur vliegen (rechtsreeks). We
vertrokken met een temperatuur van -1 graden en ik ben geland in Kigali met
zon 25 graden!! Het acht uur vliegen ging
heel traag voorbij, heb wat woordzoekertjes gedaan, films bekeken, muziek
beluisterd en fotos bekeken In het vliegtuig moest je
ook een kaart invullen dat je moet afgeven bij de paspoortcontrole in Kigali.
Ik had natuurlijk zon 120 stylos in mijn grote valies zitten en was vergeten
1 in mijn handbagage te steken, typisch ik :p. Maar enfin alst da maar
is dat ik vergeten ben hé;).
Manu, Valerie en Silvie
stonden buiten op mij te wachten. Voor zover ik Kigali in het donker heb kunnen
zien is het er zeer proper, de tuintjes mooi verzorgt en de wegen! Een zeer
grote stad! Ik ben heel goed ontvangen
bij Rita en Manu, lekker gegeten iets Grieks: Pasticio ofzoiets:p, een soort
van lasagne zonder hesp:p, en we hebben al veel verteld en gelachen deze avond.
Ja, na acht uur stil zijn, was het toch aangenaam om een klapke te doen hoor:p. Ik heb een zeer mooie
kamer gekregen bij Manu en Rita, er was zelf bezoek op mijn kamer, een dikke
kakkerlak, die heeft Rita snel bespoten met een insectenspray :p. Ik heb vannacht niet goed
geslapen, er blijken hier veel Jirkaatjes(mijn hond die ook veel blaft) te
zijn:p, de honden huilen en blaffen tot een uur of 2,3 en om zes uur zijn de
zingende vogeltjes daar Hopelijk slaap ik er morgen doorheen
Dag 2: Woensdag 1februari
Vandaag is het een
feestdag in Rwanda voor de helden dus een dagje congé ;). Ik ben vanmorgen
opgestaan en heb een heerlijke douche genomen. Daarna in het zonneke een beetje
gezeten en naar het mooie uitzicht kijken. We hebben een lekker
ontbijt gekregen pistoletjes en rozijnenkoeken mmm.
Kort voor de middag hebben
we gekeken om de papieren in orde te brengen voor visumverlenging, moest
hiervoor ook een cv opstellen, veel kon ik daar niet opzetten:p. In de namiddag zijn we
naar de stad getrokken om geld te laten wisselen en een sim-kaart te kopen en
nog wat shopping te doen voorin Gahini.Ben dan voor het eerst
teruggekeerd met een mototaxi, echt leuk, maar die helm is weer te groot voor
mijn klein hoofdje :p, maar was wel heel leuk. Gelukkig wisten Silvie en
Valerie de weg want ik heb dus echt geen oriëntatievermogen
s avonds heeft manu weer
lekker gekookt nl.: konijn met pattatjes, savooi en/of wortelkes of péékes
zoals ze dat hier int antwerps heten:p.
Morgenvroeg gaan we naar
Gahini. Mijn eerste ontmoeting met Gahini en het huisje waar ik de volgende
weken/maanden zal in logeren en natuurlijk ook met de stageplaats! Heel
spannend!
Dag 3: Donderdag 2/2: Gahini
Deze nacht heb ik beter
geslapen, maar toch wakker om 6uur We hebben ontbeten en
daarna vertrokken naar Gahini.
Tijdens de route/toonde Manu de verschillende
stadjes en wat er aan het veranderen is in Rwanda. Rwanda is bijvoorbeeld
bezig met visvijvers temaken (zijn er al een aantal), om meer vissen op de
markt te krijgen, want vlees en vis gaan hier achteruit, wel heel veel
melkkoeien. Boven deze visvijvers zijn er konijnenkoten gebouwd zodanig dat de
vissen gevoederd worden door de konijnen hun keutels:p, verse mest:p. Deze
visvijvers hebben ook het voordeel dat malaria zich verder uitbreid want
malariamuggen leggen eitjes in het water en de vissen eten graag die larven op
waardoor deze malariamuggen dus niet uitkomen Verder zijn ze nog van
plan om de arme mensen gratis twee geitjes (mannetje en vrouwtje) te geven,
niet voor de melk, maar voor het vlees, zodanig dat het vlees wat meer op de
markt komt. Dan kunnen ze kweken en geven ze dat lammetje verder door aan de
arme mensen enz Ze zijn ook de oude mijnen gaan bekijken om die opnieuw te
starten, bleek dat die vol lagen met lijken van tijdens de Genocide.Er worden meer en meer
huizen (villas) gebouwd op meer rurale gebieden, omdat er meer en meer
elektriciteitmogelijkheden zijn, waardoor het ook daar veiliger is.
Tijdens de weg naar Gahini
werd het steeds maar meer groener en groener vergeleken in Kigali. In kigali
zie je heuvels vol huisjes tegen elkaar geplakt in de verte. De weg naar Gahini bestond
uit een grote lange baan zonder ook maar één bubbeltje, veel controles door de
agenten voor snelheid, zij gebruiken daar voor een speedgun.De afgelegen wegentjes
bestaan uit rode grondstoffen of zijwegentjes.
Aangekomen in Gahini, was
ons huisvrouwtje er al Adisa, een heel lief vrouwtje. Het huisje is heel iets
anders dan wat je ziet in Kigali. Het is gebouwd in 1911, waardoor het dus al
redelijk oud is. Maar is toch al stromend water sinds kort. De elektriciteit
valt wel af en toe uit.
Manu heeft een project om
in Gahini appartementsblokken zetten, voor de werknemers (dokters, ), waarbij
er ook 4 studios zijn voor stagairs die komen. Hij wil ook een zwembad zetten,
zodanig dat het aantrekkelijker is voor dokters om in Gahini te leven. Er zijn
2 scholen in Gahini en als er dan nog een zwembad komt en mooi appartement met
stromend water dan is het al veel aantrekkelijker voor dokters om met gezin
daar te gaan wonen. Want nu blijven de afgestudeerde dokters liever in Kigali,
omdat er in Gahini niets is.
Daarna heb ik een rondleiding
gekregen van Manu en Silvie in het revalidatiecentrum van Gahini. Heel
vriendelijke mensen! Er is in dit revalidatiecentrum ook een Ierse vrouw, een
heel sympathieke vrouw. We veronderstelden dat er veel weggesmeten looprekjes
waren en die lagen te roesten! Terwijl er eigenlijk toch nog redelijke goede
waren. Dus morgenvroeg gaan we aan de slag en gaan we de goede looprekjes eruit
halen en kuisen. De stukken die we tekort komen zoals bijvoorbeeld de anti-slip
doppen zal Manu bijbestellen.
In de namiddag ging de
therapie dan van start, we hebben met de kindjes gekleurd, grijpoefeningen
gegeven, De taalbarrière is toch wel moeilijk heb ik ondervonden, ik wou
telkens iets zeggen in Frans of engels, sommige kindjes kunnen een paar
woordjes engels.. Ze hebben hier liever dat
je Engels praat, omdat er ook in de scholen Engels gesproken wordt. Annette spreekt wel
vloeiend engels, zij werkt als ergotherapeut in het revalidatiecentrum. In het
centrum is er ook nog fysiotherapie en orthopedie (en een kippenkwekerij). De mammas blijven ook
slapen in het centrum met hun kinderen.
Tijdens de therapie vond
ik dat er toch wel ouders veel aandacht aan hun kind besteden en enthousiast
waren. De moeders maken niet direct oogcontact met het kind, maar praten tegen het
kind als interactie. Als de moeders tegen elkaar aan het praten zijn dan is het
precies of ze ruzie aan het maken zijn, ze roepen eigenlijk tegen elkaar om hun
verhaal te doe, waarna ze dan lachen.
Daarna hebben Silvie en ik
een wandelingetje gemaakt tot het Muhazi lake. Heel mooi! Mooi uitzicht!
Tijdens onze wandeling waren er kindjes die riepen Muzungu Muzungu goodmorning
:p. De mensen zeggen hier
allemaal goeiedag en byebye, dit verschil merk je toch met Kigali. Eens aan het muhazi lake,
kwamen er een heleboel venten af om fotos voor ons te trekken, dat was wel
grappig:p kvoelde me precies een ster lool:p. Het water voelde warm en
goed aan dus volgende week eens een plonske in doen! En dan gaan we ook met een
bootje naar de overkant gaan van het meer.