Vandaag stonden Steve en ik er weer alleen voor om voor de beestjes te zorgen. We hadden geen graan meer, dat zou later op de dag komen. We zijn meteen de North Island gaan checken. Iedereen lag nog flink te snurken tussen het struikgewas. Nadien zijn we naar de South Island gegaan. Daar heeft een varken serieus last van de linkerachterpoot, het kan er helemaal niet op gaan en ligt apart van de groep verscholen in de bossen. De koeien hebben weer een extra'tje gekregen en waren zeer blij om ons te zien. De distels, die in het veld een beetje verderop stonden, werden door Steve gekortwiekt. Bij alle varkens, die buiten verblijven, hebben we het water ververst. Nadien waren de babies en de babysitters aan de beurt in de schuur. de kleintjes zijn nog steeds zeer bang en lopen weg wanneer er iemand langskomt of een zeer bruuske beweging maakt. Ergens in de loop van het opkuisen van de stallen, zijn ze graan komen leveren. Dus konden we extra graan brengen naar de North Islanders.
Steve heeft de tractor genomen en ik de pickup, om de lunch in te zetten. Hij gaat in de namiddag gras snijden om er hooi van te maken.
In de namiddag heb ik wat gekookt. Ik heb een soep gemaakt en een hoop tomatensaus. Nadien ben ik naar de farm gereden, om de varkens in de North en South Island na te kijken. Ik merkte op dat de North Islanders amper iets gegeten hadden van het nieuwe graan. Ik ben de beesten gaan zoeken. Ze lagen allemaal aan de andere kant van het water. Ik moest maar enkele keren roepen en ze kwamen allemaal aangelopen. Ik heb ze naar de voederbakken geleid, waar ze meteen begonnen te wreten. Afgezien van Kirk, die liever geaaid en gekrabt werd achter de oren.
Iedereen was flink aan het eten, dus ben ik naar de South Island te gaan om te zien hoe het was met het gewonde varken. Het leefde nog, maar heeft veel pijn als het beweegt of stapt. Als je het mij vraagt is de ganse achterpoot uit de kom, aangezien het daar wat hangt te bengelen, als het stapt.
Steve zei dat hij het varken dinsdag met de truck mee naar de slachter gaat sturen. Ik vroeg hem wat als het varken daar niet geraakt. Waarop hij antwoordde:"daar willen we niet over nadenken, we willen dat het varken wel stapt. Anders, zullen we het zelf moeten doen en dat doe ik liever niet.
Nadien ben ik naar de schuur gegaan om een projectje te starten met de biggen. Het plan is hen minder bang te maken. Ik ben in de stal gaan zitten bij hen en heb stukken appel rond mijn lichaam gelegd. De biggen werden geprikkeld door de geur van de appels. Daar bovenop heb ik het eetgeluid van de varkens nagebootst, om ze sneller bij mij te krijgen. Dit heeft geholpen, ze hebben veel gesnuffeld, aan mijn broek geknabbeld, aan mijn handen geroken. Na een tijdje kon ik enkele aaien!!! Dus morgen, moet ik dit laten zien aan Dan en Steve.
Aangezien de biggen opgesplitst zijn in 2 hokken heb ik het proces herhaald bij de andere varkentjes.
Een van de biggen heb ik de naam Flopsie gegeven, aangezien dat het linkeroor naar beneden hangt ipv rechtopstaat.
Na de training van de varkentjes, ben ik naar de koeien gegaan, om ze hun avondmaal te serveren.
By the way, ik stond op de voorpagina van de Sheboygan Press, de lokale krant. Ik met 'Dude' in mijn armen! Ook al is mijn naam verkeerd geschreven.
Steve en ik hebben eerst de pickup gevuld met vele emmers graan, waarna we de hele lading aan de Rockvillegroepen hebben gegeven. De kou zal ze meer doen eten hebben. Het moeras dat de regen maandag achterliet, heeft nog niet de kans gekregen op te drogen. Nadat we naar de koeien gegaan zijn oor hen extra eten te geven, zijn we naar de schuur gegaan, om de stallen op te kuisen. Een beetje later is Dan gearriveerd om mee te helpen. Halverwege hebben we moeten stoppen, omdat er een fotograaf van de Sheboygan Press foto's kwam maken. Ik heb voor een aantal foto's geposeerd, waarvan eentje waarbij ik Dude in mijn armen vasthou. Dude is een van de heel tamme varkens, die het niet erg vind om gepakt te worden en dus ook niet begint te schreeuwen. We zijn met de fotograaf naar de South Island gegaan, waar Mark en Sandy geposeerd hebben met Steve. De 2 varkens die graag geaaid worden.
Dan en ik waren het water aan het verversen, toen een bemoddert varken in mijn kuiten kwam bijten, vandaar de naam Biter. Ik heb haar uiteindelijk kunnen aaien en Dan mocht dat niet.
De lunch werd ingezet, als we nog 1 stal te kuisen hadden, die hebben Dan en ik gedaan na de lunch. Daarna hebben we de Rockville groep (57) naar de North Island gebracht. De beestjes waren braaf en gingen zonder problemen mee!
De grootste groep (45) medium varkens gaan in het open Rockville verblijf gezet worden. Deze groep is nog niet getraind om te wandelen. Op mijn aanraden hebben we panelen geplaatst in de hoek, zodanig dat ze daar niet naartoe kunnen gaan. Steve was aangekomen om mee te helpen. Het heeft een tijdje geduurd eer het eerste varken naar uit hun normale hok durfde te komen, maar geduld loont!
Na hun eetgeluid na te bootsen, is den eerste naar mij gekomen, waarna de rest volgde! De rest van de weg vormden er zich geen problemen en gingen meteen in hun nieuwe verblijf binnen.
Als afsluiter hebben we de koeien extra land gegeven en hooi. Omdat de beesten een beetje te snel door hun weiden verplaatst worden.
Steve en ik zijn eerst de biggen gaan checken in de schuur. Alles was ok, en ze zijn nog steeds zeer bang, maar ze eten goed!
Alle varkens die buiten verblijven, lagen niet op hun normale slaapplaats. Door de regen was het fel afgekoelt afgelopen nacht, dus hadden de varkens een put gegraven om er met z'n alle in te gaan liggen. Ze bleven ook verder slapen, toen we aankwamen met eten.
Na de varkens eten gegeven te hebben, zijn we naar de stallen gegaan om ze te kuisen.
In de namiddag hebben Dan en ik een nieuw buitenverblijf voor de varkens opgesteld en de koeien verplaatst. Steve heeft MArie naar de luchthaven gebracht.
Het heeft bijna de hele voormiddag hard geregend. Calum en ik zijn de stallen beginnen kuisen, terwijl Steve hooi ging ophalen met de tractor. En Dan voor de koeien ging zorgen. Na de stallen hebben Dan, Calum en ik de varkens in de schuur gewogen. Op een gegeven moment komt Steve binnen met de boodschap dat de kleine varkentjes vandaag zouden arriveren ipv de dag nadien. Gelukkig moesten we niet heel veel doen om de stallen in orde te brengen.
De 56 nieuwe 'bange' varkentjes, liepen bijna over elkaar heen om uit de buurt van mensen. We hebben ze in twee hokken gesplitst, met wat extra beddinghooi, om ze op hun gemak te stellen.
Nadien hebben we de laaste varkens gewogen. Daar hebben we een houdinivarken aangetroffen dat door een van de gaten van de omheining naar een andere groep varkens was gelopen.
Na de lunch hebben we ons voornamelijk bezig gehouden met de koeien. Ze moesten weer verplaatst worden naar de andere kant van de South Islandvarkens. Wat wou zeggen dat we al hun spullen (drinklbak en minderalenbak) moesten verplaatsen met de kar, dat Steve 2jaar geleden gemaakt had. Na veel sleurwerk, waren de dingen op hun plaats, zodanig dat we de beesten verplaatsen. Na een stormloop, waren ze op hun plaats.
Woepie, ik mocht iets langer slapen! Steve en ik zijn samen naar de boerderij gereden met de pickup. Dan en Calum waren ook net aangekomen. Steve is voor de koeien gaan zorgen en ik ben met de pickup naar de schuur gereden om emmers met het graan te vullen voor de Rockvillers en de Islanders. Josh was wat later aangekomen en heeft meegeholpen. Ik heb een vermoeden dat hij sommige dingen niet graag doet of niet graag vuil wordt. Zo stond hij maar wat te kijken toen ik de drinkbak (modderbak) uitkuiste met mijn handen. Waarvan ik verschiet, aangezien footballers ook vuil worden.
Veel graan hadden ze niet nodig, dus konden we snel weer doorgaan. Iedereen verzamelde terug aan de stallen van de varkens. Josh is met de pickup en de bosmaaiers naar deerfield gereden om gras vanonder de omheiningen te maaien. Dan, Calum, steve en ik hebben hout op de aanhangwagen van de tractor gesmeten. Die dingen gaan ook nooit gepaard, zonder kleine incicentjes, zo heb ik mijne vinger geplet. Ook al deed het verdomd veel zeer, denk ik niet dat het ernstig is. Het is een beetje dik, maar ik kan hem nog bewegen.
Steve is dan met de tractor naar het huis gereden, want we gingen om 11u00 brunchen bij Mary-Ann. Een belachelijk vroeg uur, want dan hebben we nauwelijks werk verricht. Bon, we waren te laat en Tom is ons komen halen. Dingen die we gemist hadden: het gebed (OEF!), spek (zeer spijtig!). Iedereen had al gedaan met eten. Het grootste nadeel was dat Teddy een glas water had omgestoten, nadat er kalk in zijn glas bleef rondslingeren. Omdat hij duidelijk maakte aan zijn moeder dat hij dat niet wou drinken en de mama dan van glas wou wisselen, is er een omgevallen. Dus moesten we heel rap eten, want alles werd afgeruimd voor onze neus. Ze wilden dat tafellaken weghalen, terwijl we nog aan heteten waren.Heel evendacht ik dat Steve en ik onze borden moesten optillen of ergens anders gaan eten. Gelukkig heeft een slim iemand onder de plek een handdoek gelegd, zodanig dat we rustig konden verder eten. Na de brunch heeft Tony een vriend van de familie nog wat jeugdverhalen verteld.
Na de brunch ben ik terug naar het huis gegaan met Steve. Dan, Calum en Josh waren ondertussen zelf aan hun maaltijd begonnen. Nadien ben ik met dan en Calum naar de boerderij gegaan. We hebben de Rockvillers meer te grazen gegeven. Dus moesten we de omheining afbreken en weer opstellen. Zo heb ik de plaats waar de paaltjes en de lijnen moesten komen, eerst gemaaid. Zodat de varkens zien, dat ze best niet tegen de lijn komen terwijl ze eten. We zijn ook reeds begonnen aan een ander buitenverblijf voor varkentjes. Dit zou dan de North Island worden. De koeien hebben we op het einde van de dag verplaatst. Ik heb Calum erin geluisd om met de kleine (zeer trage tractor) naar de schuur te rijden. Toen we voorbij de plek van het evenement kwamen, hebben Dan en ik een pint uit de koelbox gepakt. Een pint, na hard werken en warm weer, smaakt altijd veel beter!
Josh had de pickup teruggebracht, dus ben ik eerst naar Steve en Marie gereden, helaas was er niemand thuis. Ik heb dan mijn gerief genomen en ben naar Mary-Ann gereden. Ik was weer te laat voor het eten, dus heb ik alleen gegeten. Charlene en Teddy werden opgepikt om naar huis te gaan, Tom ging nog enkele dagen blijven, dus kan ik terug in mijn kamer slapen.
Steve en ik stonden er weer alleen voor vandaag. zijn begonnen met de koeien. Die hebben we weer naar een andere wei gebracht, dus moesten we de nodige lijnen installeren. De koeien zouden recht tegenover de mensen van vanavond staan, zodanig dat ze de beestjes konden bekijken, als ze aten.
De Rockvillers en de Islanders kregen meer graan en schoon water. We zijn voor de Rockvillers terug naar de schuur moeten gaan voor meer graan! Toen we de naar de varkens in de schuur gingen, heeft Steve Big Red (de boerderijkat) dood aangetroffen. Hij had voordien al last aan zijn oor, maar had de laatste dagen een zeer opgezwollen buik en is waarschijnlijk daaraan gestorven. Steve heeft hem ook in de mesthoop begraven en nadien hebben we de rest van de stallen opgekuisd. De lunch werd wat later ingezet, maar alles leek traag vooruit te gaan.
Na de lunch hebben we moeten maaien voor de koeien, zodanig dat ze genoeg eten hadden. Ik heb enkele rijen klaver gemaaid met de grote tractor. Bij de Rockvillers hebben we hooi op de bijna opgedroogde modderpoel gesmeten, in de hoop dat het sneller droogt. Nadien heb ik een extra lijn geplaatst voor de koeien, en ze erin losgelaten. Hoewel ze pas echt blij waren, wanneer al dat lekker vers gesneden groensel er stond.
Steve en ik zijn daarna naar huis gereden om te douchen en andere kleren aan te trekken. Toen ik naar boven ging voor een douche, was Tom en zijn familie aangekomen en waren ze de tafel aan het afruimen. Ik had mijn werkkleren nog aan, dus heb ik me verontschuldigd en hen beloofd nadien als ik proper was gedag te komen zeggen. Tom heeft een half Chinese vrouw, Charlene, samen hebben ze een zoon, Teddy, van 14. Steve is me komen oppikken en zo zijn we naar de boerderij gereden om te gaan eten ipv te werken. Gelukkig was het minder warm en had ik een jeans aan, anders was ik enkele muggenbeten rijker.
We hebben lekker gegeten en gedronken. De bieren waren voornamelijk hopbiertjes en gingen van zacht naar straffer. Ik herkende een koppel dat 2jaar geleden ook aanwezig was op het evenement. De vrouw herkende me ook en zijn we eigenlijk bij hen aan tafel gaan zitten. Bijna direct na het eten is iedereen naar huis gegaan. Mijn intentie was nog wat te blijven en nog een biertje te drinken. Mary-Ann belde naar Marie, om te zeggen dat Charlene en Tom bleven slapen en dat die kamer dus ingepalmd ging worden. Ik had voor dien al gezegd tegen Mary-Ann, dat ze de kamer mochten gebruiken, dus ben ik met Marie naar daar gereden om enkele spullen op te pikken.
En zo heb ik toch 1 nacht bij Steve en Marie geslapen.
Vandaag staan Steve en ik er weer alleen voor om voor de beestjes te zorgen. Steve en ik zijn apart gereden, omdat de tractor aan het huis geparkeerd stond en hij die nodig had. Ik heb de pickup bovenaan de schuur geparkeerd, zodat ik een metalen vat uit de pickup kon laden, en de gevulde emmers gemakkelijker in de koffer kon plaatsen.
Toen ik de helft gevuld had, kwam Steve aan om te helpen. Alle emmers waren gevuld, dus is hij naar de koeien gegaan om meer land te geven en om te kijken of de varkens iets uitgespookt hadden.
Ik ben dan naar de stallen gegaan om deze te kuisen, water te verversen en graan te voorzien. Tegen dat Steve aankwam, moesten we nog maar een paar stallen opkuisen. Rond 12u00 hebben we de Rockvillers en de Islanders nog wat extra graan gegeven en hun water ververst.
Na de lunch, is Steve begonnen met hooi bijeen te harken (met de grote tractor) om er balen van te maken.
Marie en ik hebben de koeien weer naar een andere plaats moeten begeleiden. Zo hebben we eerst hun drinkbak, en mineralenbak in de pickup geduwd, om daarna tijdelijke lijnen op te zetten, zodanig dat ze hun nieuwe schaduwrijke habitat gemakkelijker konden bereiken. De koeien waren weer vrolijk aant huppelen en zetten het op een drafje, waardoor ik als leidpersoon ook maar ben beginnen lopen. Ze waren heel blij om in de schaduw van het bos te zijn, na een lange dag in de volle zon.
Ik heb nog wat opgeruimd in het huis, samen met Marie. Morgen is het grote varkensfestijn, waar 4 chef's in een ganse menu varkensvlees verwerkt hebben. Ik kijk er naar uit om nog is lekker te eten.
Mary-Ann wou die avond, met mij naar de Kiel pick-nick gaan. Eigenlijk vergelijkbaar met een kleine kermis, maar dan met de lokale harmonie die een concert geven.
Vandaag moest ik voor de een of andere reden met Marie meegaan. Steve is met de grote tractor naar de boerderij gegaan om voor de beesten te zorgen. Dan, Calum, Josh en Maya komen pas op zondag terug meehelpen. Josh(18) is een football-speler, aangezien hij trainingen heeft, helpt hij enkel mee op zondag. Calum (18) en Maya (14) zijn de kinderen van Dan (50). Dan is een jeugdvriend van Steve, die al vele andere jobs gehad heeft oa: schilder, chef, lasser,...
Ik ben met Marie meegegaan op boodschappentoer. Eerst de bank, daarna 6 zakken paardeneten gaan kopen. Een fijn smal madammeke had moeite om de zakken in den auto te zwieren, dus heb ik dat overgenomen. Nadien zijn we naar Grassway gereden, om een voorraad melk in te slaan. Marie vertrekt 12/8 naar San Diego en blijkbaar gaat Steve dan helemaal niet shoppen.
Na de spullen uit te laden, moesten we naar de werkplaats van steve rijden om 7 kartonnen dozen in de auto te plaatsen.
Binnekort gaan Steve en Marie, na de bouw van de nieuwe varkensschuur, meer varkensvlees moeten verkopen. Om de verkoop te stimuleren, willen ze dozen aanbieden van 200dollar aan vlees (spek, hesp, ribben, koteletten, schoudergebraad, steak, worsten).
We hebben 2 dozen samengesteld en gewogen. Er waren nog 2 andere dozen van klanten, die we uitgepakt, opnieuw ingepakt en nogmaals gewogen hadden. Dit om zeker te zijn dat, ze de juiste hoeveelheid krijgen, die ze besteld hadden.
Tijdens de lunch wist Steve te vertellen, dat er 2 Rockvillevarkens waren uitgebroken de dag voordien. Ze waren niet weggelopen en zijn in de buurt gebleven van de andere varkens, maar hadden van de andere groep, de geblokkeerde waterbak geforceerd, waardoor de varkentjes in een groot moeras leven...
Na de lunch ben ik met Steve meegegaan naar de Lax Chapelfarm. We hebben eerst de stallen uitgekuisd bij de varkens in de schuur, waarna we hooi van de zolder in de pickup geladen hebben. Het hooi hebben we aan de koeien gegeven, toen we ze een extra stuk land gaven. De kleine varkens hadden een groot modderzwembad bijgekregen...
De dag is begonnen zoals de voorgaande: opstaan, klaarmaken, tanden poetsen,... Steve had gebeld dat hij vandaag niet zou meerijden en dat ik om 9uur aan de Lax Chapelfarm moest zijn. Ik was te vroeg op en had gerust nog een halfuur langer kunnen slapen. Ook al was ik niet moe, vond ik het een teleurstellende gedachte.
Iets voor 9uur was ik op de boerderij. Dan en Calum waren ook net aangekomen. Ik heb de pickup bovenaan de schuur geparkeerd zodat we de koffer konden volstouwen met emmers graan voor de Islanders en de Rockvillers. Iedereen kreeg extra eten, water en aandacht (enkel diegene die willen). Het watersysteem werd door Dan aangepast, door hun drinkbak tussen getimmerde planken te blokkeren. We konden in de verte de koeien horen loeien, dus zijn we kort daarna naar hen gegaan. Vandaag gaan we ze naar een andere weide brengen. Als we daar aankwamen, zagen we een koe aan de verkeerde zijde van de omheining. Dan en Calum hielden de elektrische draad omhoog met handschoenen en t-shirt om geen schokken te krijgen. Aangezien de koe het allemaal niet vertrouwde ben ik door de draad gekropen om ze door de omhoog gehouden draad te drijven. Op het moment dat ik dat deed, hoorde ik verderop een andere koe in het bos loeien. Toen ik de verdwaalde stouterik gevonden had, ben ik achterom de koe gegaan; zodat ik ze naar dezelfde plek als de andere koe kon drijven. Toen we dachten dat we iedereen terug bij elkaar hadden gebracht, loeide er nog een koe, weer vanuit het bos. Dus ben ik weer door bosjes en prikkers gelopen om de koe naar de juiste kant te kunnen begeleiden. Bij het hek aangekomen, had Calum de koe doen verschieten, waardoor ze de verkeerde kant opging. Maar door een goed inschattingsvermogen, langs mijne kant, liep ze daarna onder de omheining heen.
De reden van de ontsnapping, waarschijnlijk curiositeit of schaduw of schrik van iets? Op een bepaald stuk was de elekrtsiche draad gebogen door de hoge onkruiden. Een andere reden waardoor ze aan de andere kant geraakt waren, was dat het geen vaste omheining was, slechts een tijdelijke lijn. Deze kunnen de koeien zonder pardon platlopen als ze in paniek zijn ofzo, maar dit gaat wel gepaard met elektrische schokken, dus het beest gaat niet voor zijn plezier door die lijn lopen.
Als iedereen terug bij elkaar was, moesten we de koeien naar een andere weide brengen. Ik ging ze leiden, Dan en Calum speelden bezemwagen om zeker te zijn dat iedereen mee was.Ik kan jullie verzekeren dat de beesten enthousiast waren, op sommige momenten heb ik moeten lopen, uit vrees geplet te worden door een stormloop van huppelende koeien.Nadien hebben Calum en ik de drinkbak en de mineralenbak op en kar geplaast en voortgetrokken naar de nieuwe weide. Iedereen werd voor de zekerheid geteld.
Na de koeien zijn we naar de schuur gereden, waar de babysitters en de andere varkentjes zitten. hun stallen werden gekuisd en voorzien van eten, drinken en hooi, om op te slapen/liggen.
Het was nog geen tijd om te lunchen, dus hebben we hier en daar nog opgeruimd. Ik heb met de kleine tractor rottende pompoenpulp weggeschept. Na de 3de keer naar daar rijden, had ik het ding vastgereden. Calum heeft de maaier tussen de wielen losgemaakt en kon daarna zonder probleem achteruit rijden. ik heb dan besloten de pompoenenpulp met schup en kruiwagen we te doen.
Halverwege ben ik gestopt om te gaan lunchen.
Dan en ik hebben het stinkende goedje pompoenen opgeruimd. De afgeschraapte, halfstinkende plek, werd bedekt met aarde en hooi; zodat het er veel properder uitziet.
Bij de Rockvillegroepen moesten we extra land geven om de beestjes te doen grazen. Hierdoor hebben we ze eerst in hun vaste omheining moeten opsluiten, zodanig dat we de tijdelijke lijnen konden afbreken om nieuwe op te bouwen. Ik ben de bosmaaier gaan halen, om de lijnen voor de beesten zichtbaar te maken. Op het einde van het nieuwe land staat hoog gras, dus door de lijnen zichtbaar te maken voor de beesten, zullen er minder ontsnappingen zijn. En door de draden onkruidvrij te maken, verlies je geen nutteloze elektrische stroom en blijft de spanning op de lijnen hoog.
Als alles opgezet was, konden we de beestjes laten grazen. Zalig moment als iedereen naar buiten holt, de smakkende geluidjes en de wiebelende staartjes van blijdschap.
Steve en ik zijn naar de Lax Chapelfarm gereden in de pickup. Hij is naar de koeien gegaan en ik heb samen met Maya en Calum de stallen van de varkens gekuisd. Nadien hebben we in de middenrij de weegschaal klaargezet, want vandaag moeten alle varkens op de weegschaal. Na vele poortjes open en toe te doen, hebben we alle 58 kleine varkentjes gewogen. Een heftige ervaring! Zeker met de kleine mormels, op een gegeven moment zaten ze me 4 in de smalle weegschaalkooi! Het gekrijs van een varken gaat door merg en been!
Na de 58 gewogen te hebben, zijn we gaan lunchen.
Tijdens de middag is het pijpenstelen beginnen regenen, harder dan de dag voordien in Oshkosh. Gelukkig zaten we dit keer binnen. Steve, Calum en Dan hebben zitten praten over varkens. De kleine mormeltjes zouden opgesplitst moeten worden, aangezien dat er een te groot verschil is tussen de grootste en de kleinste van die groep. Dit kan leiden tot vechten, stress en minder eten voor de kleine varkens.
2 uur later was het nog steeds aant regenen en hadden de mannen de knoop eindelijk doorgehakt. Steve is thuis gebleven voor rekeningen en dergelijke te maken.
We zijn dan terug naar de schuur gegaan, hebben de weegschaal klaargezet voor de andere varkens. Iedereen in de schuur werd gewogen. Dan en Calum waren in die tijd Rockville2 gaan halen. Na het wegen was er een varken niet gewogen, blijkbaar was dat tijdens het verhuizen van de varkens bij de kleinere groep in Rockville gekropen. Na het wegen, hebben we de originele groep van Rockville 2 in de schuur gelaten, waardoor de groep van 21 grote varkens naar Rockville2 zou verhuizen. Easier said then done! De varkens bleven in een groep troepen en wilden niet naar buiten gaan. Na tientallen keren van opdrijven, varkens die uit de groep breken, hergroeperen en aansporen is het dan uiteindelijk gelukt de varkens naar hun buitenverblijf te escorteren. De volgende groep werd op dat moment was de volgende groep aan de beurt de 56 andere beestjes van Rockville1. Die gingen vlot mee en gingen ook zonder problemen terug naar hun buitenverblijf. De laatste groep de South Islanders waren aan de beurt en het was al 18u30. Toch hebben we besloten die laatste groep te gaan halen. Ze wilden niet direct meegaan, maar het ging al veel vlotter dan alle andere keren. Op de weg naar de schuur was er een varken met een witte plek op zijn rug dat heel traag waggelde. Dan en ik hebben besloten hem Obama te noemen. Tijdens het wegen was er een incidentje waar er een groot varken tussen de kooi en de muur vastzat. Blijkbaar had Calum het hek dat dit soort dingen moest voorkomen, vergeten vastknopen. Dan heeft met alle macht aan het varken zijn achterpoten moeten trekken om het te kunnen bevrijden en weer het gekrijs!
De varkens waren gewogen, de grote varkens in de schuur kregen toegang tot de tuin. Ik heb snel nog voor de koeien gezorgd, door ze toegang tot extra gras te geven.
Voor ik naar Steve en Marie ben gereden, ben ik eerst bij Mary-Ann binnengesprongen om te zeggen dat alles ok was, maar eerst naar Steve en Marie moest rijden voor de gewichten door te geven van de varkens. De vorige dag was ik laat thuis en was ze enorm bezorgd, blijkbaar.
Om 20u30 was ik bij Mary-Ann aangekomen en heb ik nog iets kleins gegeten om nadien in bed te kruipen.
Dus morgen, moet ik dit laten zien aan Dan en Steve. 
Ook al deed het verdomd veel zeer, denk ik niet dat het ernstig is. Het is een beetje dik, maar ik kan hem nog bewegen. 
Ik herkende een koppel dat 2jaar geleden ook aanwezig was op het evenement. De vrouw herkende me ook en zijn we eigenlijk bij hen aan tafel gaan zitten. Bijna direct na het eten is iedereen naar huis gegaan. Mijn intentie was nog wat te blijven en nog een biertje te drinken. Mary-Ann belde naar Marie, om te zeggen dat Charlene en Tom bleven slapen en dat die kamer dus ingepalmd ging worden. Ik had voor dien al gezegd tegen Mary-Ann, dat ze de kamer mochten gebruiken, dus ben ik met Marie naar daar gereden om enkele spullen op te pikken. 
