Van zondag terug van vakantie, geen verre reis deze keer maar kort bij de deur in eigen land. Best meegevallen, ook in eigen land valt er best veel te beleven. Hadden een mooi huis, heel gerieflijk en ruim, met alle voorzieningen. Qua huisvesting vond ik het het beste dat we tot nu toe gehad hebben. Behalve Roompot, maar dat was maar voor drie dagen en toen waren we opgesplitst in twee huisjes. Ook Beekse Bergen was heel leuk maar vermoeiend, heb nog een paar dagen stijve benen gehad van al dat wandelen. Maar heb er erg van genoten, heeft me deugd gedaan.
Freddy gaat wel achteruit. Ben bang, want het wordt best moeilijk. Hij was constant de weg kwijt in het huis in Houtem. s'Nachts kon hij het toilet niet vinden, en daarna kon hij het bed weer niet terugvinden. Best beangstigend. Alles moet herhaald en herhaald worden, en dan heb ik nog het gevoel dat hij geen flauw benul h88900331eeft waar het over gaat. De hele dag stelt hij vragen, wat doet ge, waar gaat ge heen, waar zijt ge enz.
Langzaam verdwijnt hij, en dat is zo droevig, de hele dag vecht ik tegen mijn tranen.
En toch moet ik kalm blijven, en allert,
We zitten midden in de corona crisis. Niet fijn omdat het zolang duurt. Scholen zijn gesloten en dat heb ik nog nooit meegemaakt. Bedrijven werken alleen nog via thuiswerk,winkels allemaal gesloten behalve voeding en apotheek. Naar de huisdokter gaan voor een gewone consultatie onmogelijk. Op een week tijd was dat allemaal geregeld, zo snel. En vooral de onzekerheid hoelang gaat dit allemaal duren en hoe gaan we er doorkomen, wie gaat dit allemaal betalen? De laatste jaren hoorde ge niks anders dan besparingen, besparingen op alles en nog wat. Daar heb ik geen probleem mee maar de besparingen gebeuren altijd daar waar zeniet moeten zijn. En nu zijn er premies voor zelfstandigen die moeten sluiten, voor technisch werklozen, uitstel van betaling van uw woninglening, electriciteit en water enz. Ik vind dat allemaal geweldig m aar ben toch bezorgd voor de rekening die gaat volgen. Afwachten dus maar ik kijk toch angstig de toekomst tegemoet. En dan al die sterfgevallen, ......
Krista heeft een weekje verlof en we zijn samen naar de zee geweest. Voor Frederique was dit een tijdje geleden, dus beladen met schupjes en emmertjes liepen we op het strand. Om te zwemmen was het spijtig genoeg te koud, maar met de voeten in het water was al dolle pret.Nadat we (Krista en Frederique) een zandkasteel bebouwd en ook al vertrappeld hadden, schelpen gezocht (Livia en Frederique) op naar de kramen om vis te eten. Frederique wou een grote vis, en na veel discussie koos hij een bakje maatjes, en beet er zo smakelijk in en trok toen een vies gezicht, de meeuwen hadden geluk. 's Vrijdags zijn we naar Plankendael geweest. Dat was ook alweer een tijdje geleden, en voor Frederique die zo zot is van beesten was er veel te bekijken. Omdat we een wagentje gehuurd hadden, was hij ook niet al te moe, hij kwam er alleen maar uit om de dieren beter te zien en om op de foto te staan. Het was een fijne week, en het weer viel mee, niet te warm en droog.
Krista heeft een weekje verlof en we zijn samen naar de zee geweest. Voor Frederique was dit een tijdje geleden, dus beladen met schupjes en emmertjes liepen we op het strand. Om te zwemmen was het spijtig genoeg te koud, maar met de voeten in het water was al dolle pret.Nadat we (Krista en Frederique) een zandkasteel bebouwd en ook al vertrappeld hadden, schelpen gezocht (Livia en Frederique) op naar de kramen om vis te eten. Frederique wou een grote vis, en na veel discussie koos hij een bakje maatjes, en beet er zo smakelijk in en trok toen een vies gezicht, de meeuwen hadden geluk. 's Vrijdags zijn we naar Plankendael geweest. Dat was ook alweer een tijdje geleden, en voor Frederique die zo zot is van beesten was er veel te bekijken. Omdat we een wagentje gehuurd hadden, was hij ook niet al te moe, hij kwam er alleen maar uit om de dieren beter te zien en om op de foto te staan. Het was een fijne week, en het weer viel mee, niet te warm en droog.
