Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Luxor
Because there's no place like home! :)
15-11-2011
Gisteren in de dansles moest ik ineens zo hard aan hem denken. Ik vroeg me af hoe het ging met hem.. En alsof ik nog niet ongerust genoeg was bleef ik onderweg naar huis piekeren. Zo ook besefte ik dat er een dag komt waarop we weer afscheid moeten nemen (of misschien is die dag al voorbij) zonder dat we elkaar ooit terug zien, omdat een van beiden iets overkomt. Ik moest daar nu gewoon zo hard aan denken..
Onlangs klaagde iemand tegen mij dat ze op zondag naast haar vriend hoort wakker te worden, dat ze dat wil. En toen dacht ik bij mezelf, ja, ik ben ook graag eens bij mijn vriend, enig verschil is dat jij jouw vriend 52 weken op een jaar ziet, en ik maar 4.
Na veel gepieker en tranen onderweg besloot ik te bellen als ik thuiskwam.. Nog steeds niet veel beterschap, integendeel. Zijn stem klonk bibberig en hees. Ik probeerde de tranen in mijn ogen zo goed mogelijk te verbergen, maar plots brak zijn hart en zei hij; 'Habibi, please stop crying, I just can not handle to hear to cry like this right now.' Hij klinkt ZO ziek.. Hij heeft wellicht koorts ook.
Hoe oneerlijk is het niet te weten dat zoveel mensen elke dag moeten sterven omdat ze geen gezondheidszorg hebben of omdat ze die niet kunnen betalen?
We hebben niet lang gebeld, maar een minuutje of twee. We hebben afgesloten met dat we van elkaar houden, elkaar missen en we hebben elkaar beloofd sterk te zijn en vol te houden..
I love him! :')
'Een vrouw zonder buik is als een hemel zonder sterren' (Arabisch spreekwoord)
15-11-2011 om 05:09
geschreven door
14-11-2011
Een zieke habibi...
Gisteren toen ik hem belde wou ik weten hoe het was, maar hij klonk nog steeds niet erg 'gezond'. Een man is een man, maar hij heeft er precies toch goed van! :S Hij zei zelfs dat hij van de papieren zakdoekjes al overgeschakeld was op rollen toiletpapier, waarvan hij er al 1 verslonden heeft. Z'n neus ziet dan ook helemaal rood van het snuiten! :(
Daarnet besloot ik dus terug te bellen, in de hoop dat het vandaag beter zou gaan. Ik heb wel 17 keer moeten bellen voor hij uiteindelijk opnam.. En hij klonk NOG zieker dan gisteren... Ocharme... Het duurde altijd zolang voor hij doorhad wat ik vroeg en er antwoord kwam...
Ik wou inderdaad dat ik bij hem was om hem in zijn bed te steken en voor hem te zorgen!! Morgen bel ik terug. Ik duim zo hard dat het beter gaat!
'Een vrouw zonder buik is als een hemel zonder sterren' (Arabisch spreekwoord)
