Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Luxor
Because there's no place like home! :)
13-11-2011
Gisteren heb ik uiteindelijk toch nog een pay-safe-card kunnen halen en natuurlijk duurde het geen 5 minuten vooraleer ik aan het bellen was! Ocharme, mijn ventje is ziek. Een serieuze verkoudheid. Waarschijnlijk van toen hij naar Hurghada is gegaan, want hij had enkel een T-shirtje aan maar geen rekening mee gehouden dat het in Hurghada veel kouder is dan in Luxor.
We hebben elkaar later ook nog even gesproken op Skype.. Zo stom om zo ver te zijn terwijl ik hem zo graag in zijn bed wil steken met een dekentje en een warme thee. Maar goed, zo gaat dat met heel lange afstandsrelaties. Gelukkig kan ik hem af en toe bellen! :) Zo weet ik precies hoe het met hem gaat! :)
We love each other. En we missen elkaar om het meest. Love is beautiful, isn't it?! :)
Fijne dag allemaal vandaag!
'Een vrouw zonder buik is als een hemel zonder sterren' (Arabisch spreekwoord)
13-11-2011 om 06:58
geschreven door
12-11-2011
Een heel klein beetje zielig voel ik me nu... Zucht. Vanmorgen ben ik naar de winkel gegaan, met in mijn hoofd een klein boodschappenlijstje. Het ergste kwam pas toen ik terug thuis was.
Wat ik moest meenemen heb ik natuurlijk niet gekocht; in de plaats daarvan zal ik alleen maar Egypte-getinte producten. Ahmed zijn favoriete thee, rijst, ajuin, tomaten, komkommers, 4 soorten kaas (waarvan geen één dezelfde smaakt), Nestlé water, ...
Blijkbaar zit in nog met mijn hoofd in de wolken... Maar ik vind dat dat nog even mag, en in de plaats van zielig is het misschien gewoon best grappig! ;)
De krantenwinkel was dicht vanmorgen dus ga ik vanmiddag een Pay-safe-card halen!! :) En ondertussen heb ik voor hem ook een Skype-account gemaakt en werkt mijn webcam! :) Life can be good!
Alles is mooier als het door liefde is aangeraakt! ;)
'Een vrouw zonder buik is als een hemel zonder sterren' (Arabisch spreekwoord)
12-11-2011 om 14:15
geschreven door
Gisteravond was lastig om in slaap te vallen.. Ik was heel laat opgebleven omdat ik hoopte misschien nog een kans te hebben hem online even te zien. En ja, heel even hebben we gechat. Niet lang, want de verbinding verbrak.
Ondanks het feit dat ik heel moe was geraakte ik niet in slaap. Ik moest zo hard denken aan hem en hoe hij zoveel moeite deed om de ELKE dag een verhaaltje te vertellen voor ik in slaap viel. Hij zei; kom habibi; ik zal je een verhaaltje vertellen over Johahy. En elke keer zei ik; Gooooh, niet weer. Maar eigenlijk waren ze stuk voor stuk best leuk, moest ik dan ook nog van 1 het einde gehoord hebben! :')
Wat een lieve man is hij..
'Een vrouw zonder buik is als een hemel zonder sterren' (Arabisch spreekwoord)
12-11-2011 om 10:25
geschreven door
11-11-2011
Hij zei me; 'Stuur me een sms als je online kan zijn'. Dat deed ik en stuurde er ook bij dat hij zich vooral niet schuldig moest voelen als het niet onmiddellijk ging. Ik kreeg als antwoord dat hij onderweg is naar Hurghada. Om eerlijk te zijn had ik niets anders verwacht, maar langs de andere kant is hij weg uit zijn 'vertrouwde' omgeving, en daar heb ik het altijd zo moeilijk mee. Hij gaat zijn spullen vast ophalen, misschien bij vrienden gaan, misschien met zijn baas gaan praten, misschien ander werk zoeken..
Hij wou zo graag weg uit de flat omdat hij het zo lastig had om de stilte te confronteren.
Gisteren mijn laatste Skype krediet met hem opgebeld.. Aaaargh. Waarom zijn ook krantenwinkels hier dicht vandaag?? Dat is het eerste dat ik morgenochtend doe!! :)
Of hoe liefde ook zo confronterend en hard kan zijn soms.. ;) <3 <3 <3
'Een vrouw zonder buik is als een hemel zonder sterren' (Arabisch spreekwoord)
11-11-2011 om 15:44
geschreven door
Hier zit ik dan.. Op de luchthaven, aan Gate 1. Nog 1uur en
10 minuten voor we boarden. Aangezien ik net het schitterende nieuws gekregen
heb dat ik op de laatste rij zit (waar haast geen plaats is) besluit ik de
batterij van mijn pc hier alvast de gebruiken! ;) Ik kan ze trouwens nog
opladen ook. Of niet.. Bedenk me net dat de lader in mijn valies zit.
Vanmorgen hoorde ik Boussy aan de deur dus liet ik haar
binnen voor de laatste keer. Ze was weer heel aanhankelijk en hongerig! ;)
Tegen dat ik alles gepakt had vroeg Ahmed of ik niet nog even in de zetel bij
hem wou gaan zitten. Uiteraard! :) We hebben samen nog naar Around the world in
80 days gekeken, die was toevallig op tv en ik wou me niet focussen op de tijd.
Die ging veel te snel en zo tergend traag tegelijk.
Zo werd het 12 uur en hoorden we Hamada stoppen met de
wagen. De hele morgen al liep er af en toe een traan over mijn wangen, maar
Ahmed was hard voor me. Be strong and stop crying. Zo gezegd, maar die kraan
gaat vanbinnen helaas niet op commando dicht. Hoewel ik wist hoeveel pijn het
hem doet mij te zien huilen. We namen mijn spullen en brachten ze naar de auto.
Shaaima heb ik helaas niet meer gezien, ze hadden besloten
langer in Aswan te blijven. Rahma en Fatma kwamen van om de hoek gelopen, recht
in mijn armen. Gallas Evelien, gallas. Dikke knuffels en kusjes later kreeg
ik van Rahma een hele stapel zakdoekjes! (Waar ik er nu eentje van vol snuit)
Ze zwaaiden nog lang na, maar ik kon niet blijven kijken Eens traat verder
stopten we voor Nadya. Ook zij begon te huilen van zodra ze ons zag. Ik stapte
uit en we gaven elkaar nog een dikke knuffel. Ze bracht me terug naar de auto
en zei dat ik moest gaan. Maar dat ik snel moest terugkeren!
In de auto heeft Ahmed me nog heel veel gezegd: stop met
huilen! Je bent in Egypte. Hier huil je niet op de straat. Enkel als er iemand
overleden is. Hoewel ik mezelf nu diep vanbinnen ook een beetje voel sterven
van verdriet.
We dronken nog een koffie op de luchthaven en dan moest ik
wel doorgaan. We hebben elkaar zo hard vastgehouden, zo hard in elkanders hand
geknepen. Maar dat bracht niet de oplossing die we beiden wouden. Toen ik
ingecheckt was en doorliep naar de paspoortcontrole heb ik nog 1 keer gekeken.
Dan ben ik verder gegaan. I know you are strong, hold on.
In mijn handbagage zit mijn darbouka en fototoestel, een
serieus gewichtje. Ze wogen het en zagen dat het teveel was, maar ik had nog 2
kg over in mijn bagage dus was het ok. Heb ook ingecheckt in het Arabisch en
met mijn nieuwe MOMO kleedje lijkt het ook wel een beetje of ik Egyptisch ben.
Nu zit ik aan de gate. En jongens.. Hoe zeer ik wou dat we
al 8 uur verder waren. Ik kijk niet uit naar de vlucht. Helemaal niet, maar I
just have to deal with it.
Er is een tijd dat mensen komen en er is een tijd dat mensen
gaan. Vorige week kwam ik, nu is het tijd om te gaan. Dat weet ik. Dat weet ik
heel goed. Alleen mijn hart heeft soms zo een moeite dit te begrijpen
Ahmed zei tegen me; Habibi, ik heb vannacht amper geslapen,
ik heb zo lang zitten denken in de zetel. Zo lang. Ik weet geen einde of begin.
Straks ben je weg en zal in deze flat een trieste stilte hangen zonder jou. De
buren zullen aan het raam staan roepen, maar je zal niet gaan, boussy zal eten
komen vragen en aandacht, maar je zal het niet kunnen geven. (En dan mag ik
niet huilen!!) Ik denk dat ik vandaag naar Hurghada vertrek. Ik ga mijn spullen
ophalen (hij is net ontslagen omdat er geen werk is) of misschien blijf ik daar
wel even. Misschien kom ik terug naar Luxor en ga ik bij een vriend logeren
Ik hoop maar dat hij snel een nieuwe job vind.
Ondanks het feit dat vandaag een harde dag is en morgen
hoogstwaarschijnlijk ook nog en de dagen nadien zal het gemis er natuurlijk ook
nog zijn. Maar mensen willen dat je je daarover zet. Dat zal ik doen, op mijn
tijd. Dus ondanks dit alles ben ik natuurlijk ook heel blij en dankbaar voor
alles wat me terug te wachten staat!
Straks zie ik mijn lieve broer en papa terug, morgen kan ik
fotos maken, misschien breng ik mijn sjaal voor mama wel tot bij haar, ik kan
mijn choreo voor Duisbrug afwerken en een oplossing voor ons kostuums zoeken,
ik kijk uit naar de les, maandag bij Famke! De les op woensdag, dat is echt een
leuke klas en ik ben zo benieuwd om iedereen zijn fotos terug te zien! :) Dit
weekend ga ik ook al weer naar Eindhoven. Dus heel veel tijd heb ik sowieso
niet om te lang stil te staan. Maar heel even mag nog wel! :)
Ik ben ook heel benieuwd om jullie verhalen te horen.
Sandra; hoe je examen was, natuurlijk heb ik voor je geduimd! Veerle; hoe je
lessen waren. Broer, hoe je test was. Tania; hoe jij het stelt, ik denk aan je.
Dingen die in België gebeurt zijn,
Ondertussen is het nog steeds maar half 2. Ondanks het feit
dat het nog een dik half uur is, sluit ik mijn pc toch al af, ga ik nog eens
naar het toilet denk ik, een beetje lezen, En een pijnstillertje nemen
terwijl ik mezelf beloof zo weinig mogelijk te wenen! ;)
En terwijl ik aan dit stukje begin is het half vijf
Belgische tijd. Toen ik vertrok op de luchthaven in Luxor, had ik het geluk een
zeer vriendelijke man te mogen ontmoeten. We hebben wat gepraat in het
Arabisch(! Het begint leuk te worden) en hij heeft me geholpen met dragen! :)
De verrassing was dat we een tussenvlucht hadden op Sharm-El-Sjeik. Dat stond nergens
op mijn ticket of documenten vermeld, maar goed, ik wist het nu dan toch. Ik
vond het al zo raar dat ik noch op de heen, nog op de terugvlucht geen
tussenlanding zou hebben.
We waren snel in Sharm-El-Sjeik. Daar moesten we wel even
uit het vliegtuig omdat er moest getankt worden en schoongemaakt. We werden
naar het luchthavengebouw gebracht en kregen een transit-kaartje. We bleven er
niet zo lang hoor eigenlijk, dan weer het hele circus op die bus en terug naar
het vliegtuig. Het voordeel is; het is een lange vlucht van net iets minder dan
5 uur dus daarom moet de achterste rij vrij blijven voor het cabinepersoneel.
Yes! Ik heb een ander plaatsje gekregen en zit nu maar op rij 27! ;) Kan ik op
zijn minst mijn laptop opendoen, wat verder schrijven en vooral naar mijn
filmpje kijken! :) Zo ben ik even weg van al de anderen hier op het vliegtuig.
Tijdens onze transit belde ik vlug nog even naar Ahmed. Hij
was al terug op de flat. Maar zei dat het daar leeg was. We missen elkaar al
zo hard. :( Maar ja, dat komt wel terug goed!!
Ik was heel blij nog even zijn stem gehoord te hebben, en als het lukt
bel ik hem deze avond op om te zeggen dat ik goed aangekomen ben, daar zit hij
altijd op te wachten. Elke terugreis duurt lang voor mij, maar ik ben er zeker
van dat dat voor hem ook geldt.
Het duurde langer dan voorzien voor we konden opstijgen
omdat er heel veel vliegtuigen aan het landen waren. Met een vertraging van 15
minuten zijn we dan toch vertrokken. Ik wou wat slapen, maar kreeg ijskoud. Heb
nu mijn dikke trui en sjaal aangetrokken en begin op temperatuur te komen. Ik
vraag me af wat voor weer het in België is.. Een open hemel hoorde ik daarnet
en 12°C.. Het verschil zal weer groot zijn vrees ik! Kan misschien ineens mijn
skipak aandoen.
Ondertussen krijg ik toch weer mijn klopje en ga ik
misschien toch een poging doen om een beetje te slapen.. Of eventjes mijn ogen
dicht te doen. Straks ben ik in België en is dit voorlopig de laatste update..
Niets is ooit zo triest als diegene van wie je houdt te moeten achterlaten. Het moet nu rond 20 à 20u30. Wat maximum nog 40 minuten vlucht kan zijn. Geslapen heb ik nog niet, geweend had ik nog niet, tot nu. Al de hele tijd was ik trots over hoe sterk ik me heb gehouden. En nu lijk ik hopeloos verloren. Er gaat zoveel om in mijn hoofd en al die mooie momenten van de afgelopen week flitsen nog eens aan me voorbij. Ahmed zei vanmorgen nog hoe mooi hij me vond in mijn nieuwe jurk. God weet hoelang we elkaar nu weer moeten missen en wat er intussen met ons gebeurt. Ik weet best wel dat ik vertrouwen moet hebben, maar dat is niet altijd evident. Zeker niet op een dag als deze als je na een week intens samenzijn moet afscheid nemen voor onbepaalde tijd. Natuurlijk gaat het wel weer beter met me. Het verschil voelt 'gewoon' even als een SHOCK en vooral ZO eenzaam, al heb ik de liefste mensen rond mij. Er bestaat vast wel een plaats voor hoop en liefde, een plaats waar we op een dag gewoon samen zijn. Een plaats misschien waar verdriet niet altijd zo hard moet zijn...
Nu ben ik vooral wat teleurgesteld in mezelf. Ik dacht dat ik sterker was. Maar moet dat dan? Je altijd sterk houden? Kijk, wij houden van elkaar en van mij mag de hele wereld dat ook weten. En bij houden van hoort ook verdriet. Een hart is niet gemaakt om opgesloten en alleen te zijn, maar om liefde te delen, en de pijn van het gemis neem ik er dan ook wel bij. Omdat ik er rotsvast van overtuigd ben dat we elkaar snel terug zien. En dat we geloof, hoop en liefde kunnen delen. Aangekomen op BE grond. Inshallah..
'Een vrouw zonder buik is als een hemel zonder sterren' (Arabisch spreekwoord)
11-11-2011 om 00:00
geschreven door
09-11-2011
Dag lieve lezertjes
Geen idee wanneer ik dit kan posten, want er is geen
internet. Maar ik wou het toch al schrijven, anders gaat het er zeker niet meer
van komen! ;)
We zouden vandaag met de moto ons eten gaan halen.. Maar
Mahmoud was ons te slim af en vertrok net voor ons. Dus konden we weer lopen..
Aargh. 1u15 enkel. Dan 1 wachten tegen dat het klaar was en dan terugkomen? Ik
had het gehad! Mijn voeten konden echt niet meer. Terwijl we aan het wachten
waren zijn we nog iets gaan drinken. Vlak naast de Nijl! :) Hamada heeft ons
uiteindelijk teruggebracht en we hadden onze lunch vandaag om 15 uur!
Ahmed ging naar de barber deze namiddag en ondertussen lag
ik met mijn voetjes omhoog! Mijn ene voet is echt bloot vlees aan de onderkant!
Ieuw! En dan lekker in al dat stof hier! Jammie!
Na dat hij al een uurtje weg was besloot ik mijn valies wat
te beginnen pakken, ik wou niet dat hij het al zag, ondanks dat we beiden heel
goed weten waar we aan toe zijn. Dan nam ik een douche en tegen dat ik klaar
was, was hij terug. Hij douchte ook snel en dan zijn we vertrokken met de moto
deze keer! We waren onderweg naar Karnak, naar het Alladin cafe, als hij plots
van idee veranderde. Hij belde Hamada en we gingen bij hem langs, hij stond
dicht bij het station. Hamada had 2 vrienden/klanten in zijn taxi en toch wou
Ahmed wisselen, hij vond de auto beter om naar Karnak te gaan. Maar dat Hamada
dan met die twee andere mannen op zijn kleine moto moest kruipen Het was
eigenlijk best hilarisch!
In karnak dronk ik een chocomelkske ;) Er was heel veel volk
want er was een trouw.! Met vuurwerk, een hele band (!!!) met live muziek
Aaaaaarh en al mijn favoriete ritmes speelden ze! :) Op onze terugweg moesten
we gaan tanken. Zo gezegd, zo gedaan?! NOT! Nergens was er nog benzine, kom dat
tegen. En we stonden heel hard in het rood :D Overal zeiden ze; morgen in de
namiddag zal er zijn. Aan elk station stonden PAKKEN mensen te drummen voor de
laatste druppels. Ondertussen had Mahmoud nu naar ons gebeld voor te zeggen dat
er een truck aan het lossen was bij het dichtstbijzijnde station, dus Ahmed is
naar daar en staat als eerste in het rijtje om er te kunnen krijgen! Anders kan
ik morgen niet naar BE terug komen he! Want tot aan de luchthaven geraken we
niet meer :D
En passant zijn we nog gestopt bij MOMO! Eindelijk! Weer
heel mooie kleurrijke dingen gezien, maar net zoals de vorige keer wist ik
precies wat ik wou. De verkoopster kleedde me aan, bekeek het spiegelbeeld, zag
dat het goed was, pakte in en hup, klaar was kees! :) Natuurlijk is het weer zo
een lang kleed. Heb wel getwijfeld, omdat ik dat niet altijd durf aandoen. Mijn
broer is altijd de eerste; amaaaai, zo chique, zeker een galabal? Euhm Nee,
eigenlijk is dit dagelijkse kledij. En vanaf nu Trek ik het mij niet aan, en
als ik goesting heb om ze aan te doen, dan ga ik dat zeker doen! :)
Toen we terugkwamen begon die ene buurvrouw weer. Jongens,
dat is pas een zotte! Die wil mijn BH! Jongens. Je maakt hier echt vanalles mee.
Ze trok zelfs echt mijn kleedje weg om te zien wat voor een het was. Ahmed kon
daar natuurlijk veel minder hard mee lachen. Ik wou nog zeggen dat het de
laatste keer was dat ik de hele groep zou zien, maar ze luisterden niet,
jammer.
Eens boven heb ik toch een beetje moeten wenen Ik weet dat
Ahmed dat niet wil, maar ik kon me niet meer houden. Ik mag er niet aan denken
hoe zeer ik iedereen weer moet missen.
We hebben elkaar deze week zoveel gezegd hoeveel we echt van
elkaar houden. Hopelijk genoeg voor elke keer of elk moment dat we elkaar
moeten missen
Na bijna 7 jaar zouden we er bijna aan gewoon moeten zijn,
maar dat is het niet. Het lijkt zelfs elke keer moeilijker te worden Afscheid nemen is zowat het moeilijkste elke keer opnieuw. En zeker omdat hier altijd meer mensen zijn waar ik ga van houden.Eens zij beginnen te huilen, loopt het bij mij ook over hoor..Hoewel ik zo dankbaar ben.. Het lijkt alsof ik hier weken geweest ben. Niet zomaar 7 dagen.
Lieve Tania, ik heb al veel aan je gedacht vandaag, en
morgen nog meer! Dikke knuffel en veel sterkte!!!!!!! Ik denk aan je! Love you!
Habibi, bedankt voor het liedje! :) x
Ik moet niet vertellen wat er nu allemaal in mijn hoofd spookt! :')
Dikke kus en knuffel voor jullie allemaal!
Bedankt om zo dicht bij me te zijn. Misschien post ik
morgenvroeg nog iets..
'Een vrouw zonder buik is als een hemel zonder sterren' (Arabisch spreekwoord)
09-11-2011 om 23:17
geschreven door
Goede morgen!!
Om eens iets anders te zijn was er geen internet gisteren en
vanmorgen ook niet.
Wat ik gisteren nog moest vertellen:
-
s avonds was er een trouw en alle genodigden
werden naar het feest gebracht met een calesh. Je kan je dan wel al voorstellen
dat dat er heel wat waren! Zo een rij jongens! :) Ahmed zijn neef zat er ook
bij met zijn calesh.
-
We zijn Asma ook nog tegengekomen, dat was meer
overdag. Ik had haar herkend terwijl Ahmed volledig afgeleid was door iets anders.
Ze zei dan ook dat ze het erg vond dat ik hen wel herkend had en hij niet, maar
ik heb gezegd dat hij ook effectief naar iets anders aan het kijken was, dat
was ook zo.
-
En! Onze trouwplannen zijn aangepast! :) Na die
caleshen rij van gisteren ben ik wel verkocht en denk ik dat dit wel leuk is
voor de gasten. De gastenlijst is ook iets uitgebreider geworden, waaronder
enkele lezertjes van jullie hier! ;)
Yamilla, ik zag vanmorgen je sms. Ahmed was gisteravond nog
even weg en had daarom blijkbaar gestuurd. :D Er was niet eens internet! LOL.
Ik heb me wel afgevraagd hoe het geweest zou zijn je eerste les!
Toen hij dan inderdaad weg was ben ik met Boussy in de zetel
in slaap gevallen! ;)
Gisteren hebben Ahmed en ik nog zot zitten doen! :DD Elk om
beurt op de darbouka of de zills! Het heeft vooral veel lachplezier opgewekt!
:)
Ik wou ook nog het vel afknippen van zo een van die
superblaren omdat ze was opengegaan. En toen kwam de verrassing. Ik heb me
gewoon blaar over blaar over blaar gelopen! :S 3 in 1 om het zo te zeggen. Heb gisterenavond dan
terug wat met mijn voetjes omhoog gelegen en voelde me een oud vrouwtje. Maar
slecht was het niet! Op tv de grootste buikdanssterren en in de keuken mijn
liefje die voor mij aan het koken was. Wat wil een mens nog meer, buiten zere
voeten dan?! ;)
Mama, voor jou heb ik de perfecte sjaal gevonden. De stof
die je zo graag hebt en de kleur?! Dat moet ik niet vertellen zeker? Ahmed wil
u paarse keuken wel eens zien! :) Hoewel het wel niet makkelijk kiezen was voor je!
Anja en Yamilla, bedankt voor jullie reacties! :) Mja... Ik geniet nog van vandaag en morgen hoor! ;)
Habibi, wil jij een sms sturen aan mijn broer voor te vragen of hij the call van regina spektor via itunes wil downloaden en via mail naar me wil sturen? Mijn smsjes komen niet aan en blijkbaar heeft hij het gemist op de blog ;) Heb een filmpje gemaakt voor mijn habibi. En zou het graag afwerken met muziek, dan kan ik het net voor ik vertrek nog posten ook! :) Laat je weten hoe het was op de les???
Ahmed is bij Mahmoud voor de sleutels van de moto! ;) Tot straks!
'Een vrouw zonder buik is als een hemel zonder sterren' (Arabisch spreekwoord)
09-11-2011 om 11:16
geschreven door
08-11-2011
Hier ben ik al terug.. Met tranen in mijn ogen deze keer.
Toen Ahmed naar de winkel vertrok vroeg ik waarom hij ging en hij zei dat hij mijn kaas zou halen terwijl ik best wist dat we er nog hadden.
Nu kwam hij naast me zitten met een grote zak en begon: Hier is je favoriete vruchtensap, dat mag je nu uitdrinken Dit is het cacaopoeder; maak in België je chocomelk zoals hier en geniet ervan. En hier zijn kruiden voor je. :) 1 voor jou en 1 voor je moeder.
Hij is zo lief..
'Een vrouw zonder buik is als een hemel zonder sterren' (Arabisch spreekwoord)
08-11-2011 om 18:14
geschreven door
Vandaag! :)
Vanmorgen hing ik even uit het raam als ik Shaaima met Genna, Fatma, Rahma, Nadya, ... beneden zag zitten. Ze zwaaiden en ik ging naar beneden, wou ze goedemorgen zeggen. Maar ja, natuurlijk mocht ik niet zomaar terug weg. Ze gaven me een matje waar ik mocht op zitten en brachten meteen thee en koekjes. Wat lief! Rahma wou dicht bij me zitten, maar had geen plaats naast me dus kwam ze op mijn schoot zitten! Dat had ik NOOIT van haar verwacht. Ze is liever en zachter geworden, hoewel ze nog steeds een hele harde, pinnige tante kan zijn, amaaai, en dat voor een 9 jaar jonge dame!! :OOO Beware! ;)
Een buurmeisje heeft sproetjes op haar gezicht en na het bekijken van mijn gezicht moest ik uitleggen hoe ik mijn sproeten kwijt was geraakt! Euhm? Ik heb er nooit gehad :DDD Ik raadde haar make-up aan maar dat ziet ze niet zo zitten. Sproetjes dan maar.
De buurvrouw is jaloers op mijn teenslippers. Misschien moet ik tegen de volgende keer flip flops proberen meebrengen voor de buurt hier. Het is schrijnend, iedereen loopt hier op blote voetjes rond :S
Ahmed en ik hebben dan samen de was in de machine gestoken en ondertussen een kip klaargemaakt voor Nadya. Voor we de deur uitgingen wilden we de was nog ophangen, maar dat wasprogramma bleef maar duren.
Shaaima is met haar man en dochter naar Aswan! Voor 1 nacht! Ze hebben een trouwfeest daar.
Ahmed en ik zijn naar snack-time gegaan en hebben iets gedronken, dan zijn we verder gewandeld en wat spullen gekocht zoals mijn superblinkende darbouka! Ik zou hem graag willen gebruiken voor mijn 20-minutendans in Eindhoven eind dit jaar. ;) Dat afdingen ging me minder goed af!! Jongens, amaaai. Tot 1/4 de van de prijs. Hij begon echt veel te hoog. En ik maar altijd subtiel naar Ahmed kijken hoe ver ik mocht gaan, en hij altijd maar subtiel hoesten of wat verder wandelen om dan het getal in de lucht te schrijven of per honderdtal een vinger in de lucht te steken! ;)
We hebben veel gepraat vandaag. Onder andere over in een ander land gaan wonen. Zoals hij zegt; ik zou naar België kunnen komen, op vakantie of een maand misschien, maar ondanks dat die 'bloody arabs' soms op mijn zenuwen werken zou ik het zo hard missen om 'gallas' (genoeg) te roepen, het claxoneren van de auto's, alles zei hij.
Hij zei wel dat als hij in belgië zou zijn en een moto zou hebben dat hij die dan als volgt 'geladen' wil zien. Ahmed zal rijden, dan ik, dan Veerle, dan Els en Toenga. 5 op een rijtje. Zoals thuis! :) Stel je het eens voor? Ooit al een moto gezien in BE met 5 mensen op? :DDD
Vandaag zijn we ook door TV St gewandeld.. Aaaaah, mijn favoriete straat! Met mooie winkels, mooie kleren, ... :)
Mijn voetjes deden weer pijn (+ 3 blaren vandaag) en voor ik het wist zaten we in de Calesh! :) Even niet moeten wandelen. ;)
Nu zijn we terug in de flat, Ahmed is ondertussen even naar de winkel en ik kan vlug een update doen ;) Hij is thuis... eerst koken en de was doen :) tot straks!
'Een vrouw zonder buik is als een hemel zonder sterren' (Arabisch spreekwoord)
08-11-2011 om 18:09
geschreven door
Goede morgen!
Goede morgen allemaal!
Met een koffietje bij de hand ben ik er weer! :)
Toen Ahmed dan boven kwam met het brood hebben we eerst de sandwiches gemaakt (ik heb er een foto van (: ) en gegeten. Het was al 12 uur tegen dat alles opgeruimd was en gedaan was.
Vandaar dat het vanmorgen iets later mocht zijn! :)
Om eerlijk te zijn weet ik nog niet wat ik vandaag ga doen. Mijn voetjes zijn vannacht niet zo goed hersteld als ik gehoopt had. Veel wandelen zit er niet in denk ik.. Hoewel ik zo graag naar snacktime zo een pudding wil gaan drinken en naar MOMO wil gaan en sjaaltjes wil kopen.. Maar dat laatste kan allemaal pas vanavond, nu is dat allemaal nog gesloten.. Dilemma's... Misschien eens proberen op mijn handen te lopen? :D
Normaal ging Ahmed gisteren nog een witte was insteken, maar dat heeft hij dus niet gedaan. Ik zal straks zelf eens uitzoeken hoe dat ding werkt! :)
Ik ga eerst hier antwoorden op de smsjes, want met mijn gsm lukt het niet momenteel :(
Dag lieve broer, natuurlijk geniet ik hier. :) Ik had je gisteren ook een sms gestuurd om te vragen of je de uitslag van die test al hebt gekregen? En ik vind het vooral leuk dat ook jij een trouwe lezer bent! :) Zo kan je het verhaal in stukjes lezen en moet je geen uren zitten luisteren tegen ik terug ben! :) Ik wou je ook nog vragen of jij via onze iTunes het liedje 'The Call' van Regina Spektor kon downloaden en me via mail kon doorsturen? Eigenlijk wou ik dat nog doen voor ik vertrok, maar ben het vergeten! Heel veel succes op school!
Dag PAPA!! :) Ik ben heel blij dat ik er wel een weekje tussenuit kon! :) Natuurlijk geniet ik! :) Het is fantastisch. En je hebt dan toch de weg naar de blog gevonden? :) Moest je Skype ook eens willen testen. Je kan me bellen! :) Tot snel!
Els en Toenga, jullie hebben mail van Ahmed! :)
En nu ga ik een beetje naar buikdansTV kijken denk ik. Er is hier een zender waar dag en nacht alleen maar de grootste sterren te zien zijn! Gotta love it! :)
Ik wens jullie allemaal een hele fijne dag! Tot straks! :) Kus Lyna 'Een vrouw zonder buik is als een hemel zonder sterren' (Arabisch spreekwoord)
08-11-2011 om 08:54
geschreven door
07-11-2011
En om te beginnen wil ik graag Famke, Tania en Yamilla bedanken voor de fijne babbels! :)
Tegen dat Ahmed uit zijn bed was waren we weeral een uur verder.. Ik had al zin om die hoofddoek terug af te doen en mij in de zetel te planten, maar we zijn dan toch vertrokken! :)
Richting Luxor tempel. Niet zo ver van Snacktime met het Roofterras is er Caffe Latte. Ahmed stapte binnen met me, er waren twee vrienden van hem daar, en hij wou even bijpraten. Ook zij hadden niet door dat ik niet Egyptisch was. :D
Soms is het wel leuk om niet de toerist te zijn, om niet op te vallen, maar langs de andere kant brengt het vragen met zich mee ook. Ja, ze zijn heel mooi en ik vind het best leuk deze kleren aan te doen, maar ik merk wel dat ik met mijn hoofd net iets rechter loop dan zonder hooffdoek. Je hebt ook nog zo weinig van je dat je kan 'uiten'. Het is dubbel.
De vrouwen zeggen altijd als ze me zien zo: Enti yamila, enta kidda alla tool. Wat zoveel is als dat ze me heel mooi vinden met die kledij en willen dat ik me altijd zo kleed. Ik denk niet dat er zo een dag komt. Ik zou mezelf teveel verliezen. ;) I have a choice! :)
Om terug te vallen op de caffe latte: we hebben er een thee gedronken en gingen daarna door. Eigenlijk zouden we nog sjaaltjes gaan kopen en bij MOMO (kledingwinkel) gaan maar mijn voeten deden pijn. Ahmed heeft me naar huis gesleurd. Ocharme! Aaargh.. En al die ongelijkheden in de straten.. Als we thuis waren heb ik dan maar even de schade opgemeten. Op mijn rechtervoet zou ik beter de stukjes 'gewoon' vel tellen in plaats van de blaren.. :S God en die zijn zo groooooooot! :O Ik heb in mijn leven nog zo geen last gehad van mijn voeten maar kom. Ahmed maakte me wel terug een voetbadje zodat ik even kon uitrusten. De zwelling is er weer even uit! En terwijl ik dit schrijf lig ik met mijn benen in de lucht! :)
Op onze weg naar huis zag ik een man en een vrouw op een fiets draaien en keren, van richting veranderen, afstappen, zoeken, nog eens veranderen. Uiteindelijk wandelden we er voorbij en stonden ze weer stil. Ik zei tegen Ahmed dat ik dacht dat ze misschien verloren gereden waren. Hij zei: kom habibi, we gaan ze helpen. Zo gezegd zo gedaan. :) Ahmed startte een hele conversatie in het Arabisch (!). Aan dat tempo kon ik natuurlijk niet volgen. ;) Ze waren best lang aan de praat, op het einde werden emailadressen uitgedeeld en we zetten onze weg verder. Toen vertelde hij me dat het mensen waren van de Franse pers. :) Ze wilden heel graag weten waarom de helft van de baan open lag en zo.
(je hebt de luxor tempel en de karnak tempel, vroeger waren die verbonden door de zogenaamde sfinxenlaan en maal per jaar was er een processie van de ene tempel naar de andere. Beide tempels zijn nu open voor toerisme, maar men wil nu ook de sfinxenlaan terug maken. Hoewel het een werk is van lange duur. Er was voorzien dat ze klaar zouden zijn tegen juli, maar ze zijn nog steeds niet klaar met de opgravingen van de al opengelegde delen, laat staan de andere helft die ze nog moeten openbreken.)
Ze dankten Ahmed voor de vele informatie die hij hen deelde, ze waren er echt in de wolken van. :) Dus heeft hij nu 'connecties' bij de franse pers. Achteraf heb ik met die vrouw nog evne staan praten. Zij is zelf uit frankrijk maar woont in Egypte en spreekt een aardig (!) mondje arabisch! LEUK Maar Ahmed en ik hebben besloten dat ik misschien toch beter eens mijn mond houd als ik iets zie gebeuren :) :)
Nu is Ahmed nog even naar de winkel; hij wou het mij niet aandoen nog eens schoenen te moeten aantrekken! Gisteren hebben we voor het eerst iets gemaakt en ik ben er echt zot van. Een soort kaas (verpakt gelijk een appelsapje dat je daarna bij PMD doet) die heel zout smaakt. De beste omschrijving is misschien room die bijna tot boter geklopt is. Eigenlijk vind ik de kaas op zich niet zo lekker omdat hij echt een ontzettend apparte smaak heeft, maar doe daar dan net een paar tomaatjes bij en wat kruiden en dat is yummie tummie! :) En omdat mijn voetjes zo pijn deden wil hij speciaal voor mij nog een chicken-cheese-tomato-sandwish maken.. Ik ben benieuwd! :)
Er is buiten nog veel 'lawaai'. Vanavond hebben we trouwen gezien, er waren er vast nog meer, maar dat zijn die dat wij gezien hebben. Niet zo groot, maar het zag er overal even gezellig uit. Twee ervan zijn in onze achtertuin. Langs beide paralelle straten. God... Muziek alom.. Maar vast niet ZO lang meer! :)
Mijn habibi is thuis, ik hoor hem praten met de buren. SLaap zacht jullie! <3 En bedankt om zulke mooie dingen met me te delen! Dikke zoentjes en knuffels! Lyna
'Een vrouw zonder buik is als een hemel zonder sterren' 3(Arabisch spreekwoord)
07-11-2011 om 22:53
geschreven door
17u30 en dit is eindelijk onze lunch.
Je leest hieronder wat ik gedaan heb! :)
Deze ochtend heb ik eerst nog wat gedanst en toen maakten we ons klaar om te vertrekken. Beneden zagen we Mohammed en Shaaima en Genna. Ze waren met de moto en Ahmed had ook zin om nog eens te rijden dus hebben we eerst een ritje op de moto gedaan. En jongens.. wat voor een. Vrouwen zitten in Egypte in amazonezit op een moto. Ik dus ook.
Ik heb me een paar keer goed moeten zetten, want van al die bulten in de straat zak je nogal naar voor :) Natuurlijk heb ik ervan genoten. Maar af en toe met een beetje schrik. Alles rijdt hier ook zo hard door elkaar, voetgangers overal, ezels, ... :D
En dan zijn we nog met de moto door de fruitmarkt gereden ook, alsof het nog niet erg genoeg is daar te voet door te gaan! :D Maar het was leuk! :)
Dan zijn we iets gaan drinken bij in The Roof. Ahmed had iets lekker. Volgende keer neem ik dat ook! Ik noem het pudding. Het is wit, gemaakt van melk, nootjes, ... en bovenop ligt witte chocolade en kokos. Je krijgt het warm en dan is het lopend maar de mensen eten het ook koud, dan is het niet meer lopend, dus pudding vind ik! :) Maar wel lekker!
Nadya wou een pizza. Dus ben ik dan maar met Ahmed een pizza voor haar gaan halen. Tegen dat die klaar was... Egypte natuurlijk! Wat dacht je dan! ;)
Dan heb ik het hele eind naar huis met de pizza in mijn handen gelopen, alsof het nog niet warm genoeg was. En mijn voeten. Op die serieuze blaar van gisteren heb ik er vandaag een bij en mijn rechterhiel ligt nu ook helemaal open! Het was lastig stappen! Echt! :DD
(Papa of broer; kunnen jullie misschien zorgen voor compeed tegen donderdag?)
Nadya was door het dolle heen dat ze een pizza had en deelde de stukjes meteen aan iedereen uit. Shaaima was er ook met Genna en een ander meisje dat ik ken van op de trouw.
Shaaima had gewone kleren aan en kwam ineens af met haar hoofddoek en gallabya voor mij. Voor ik het wist had ik dus weer een gallabya aan. Wel een mooie hoor deze keer! Allez, het is eingelijk die die zij aanhad vandaag om buiten te komen.
Toen vertrokken Ahmed en ik met de moto (again) om ons eten te halen. Kip met salade en vers brood! Jammie. En tegen dat we daar terug van kwamen was het dus half zes.
Ahmed ligt in de zetel en zei dat hij niet zou slapen.. Guess what?! Natuurlijk slaapt hij wel! Straks ga ik me klaarmaken want we gaan naar de familie op de westbank om verder te feesten! :)
Ik heb nog een typisch Ahmed 'mopje'. We waren gegrilde kip aan het eten en hij zei; dat vind ik zo stom aan gegrilde kip want je ziet niet waar de billen zijn of de borst. En dan ineens. Hier, eet maar op, dit is een stuk van de borst, want ik zag net nog haar BH.
En gisteren ging hij appelsap halen. Hij kwam thuis en zei; Kijk habibi ik wou 1 fles kopen maar dat kon niet, ik moest er twee kopen. Ik vroeg waarom en hij zei; wel, dat heb ik ook gevraagd in de winkel. Ze antwoordden dat deze flessen moeten samen blijven omdat het mama en papa is. Hij trekt de flessen van tegen elkaar en voegt eraan toe... en dit is de baby... Op een klein flesje appelsap.
Wie ahmed een beetje kent kan er hem vast wel iets bij voorstellen, voor de rest zal dit misschien pure tijdverspilling lijken! :)
Allez habibi's, ik ga mij gaan opmaken nadat ik eentje op een heel leuke manier heb wakker gemaakt! :) Hij moet maar niet slapen als hij zegt dat hij zal wakker blijven! :)
Tot straks!
'Een vrouw zonder buik is als een hemel zonder sterren' (Arabisch spreekwoord)
07-11-2011 om 17:11
geschreven door
Goede morgen!!!
Goede morgen allemaal!!
Met een koffietje bij de hand ben ik in het zetelke gekropen. Eigenlijk wou ik nu ook een fleece dekentje bij de hand, want het is nog wat fris hoor! :)
Gisteren heb ik ook nog enkele foto's online gezet. Je kan ze hier vinden: http://www.facebook.com/media/set/?set=a.2421015079062.130082.1061993884&type=1&l=fce1c88c8e
En dit had ik gisteren nog kunnen schrijven...
Toen ik even binnen was met Nadya, Rahma en Mahmoud had hij wat muziek op gezet. Ineens begon Rahma in haar handen te klappen en riep ze dat ik moest dansen. Geen ontkomen aan; ik moest en zou dansen. Eigenlijk wou ze vooral dat ik iets deed en als ze het leuk vond moest ik het haar leren. Dat gaat wel evident als je niet vloeiend de taal spreekt, ja! :D Maar we veel voor te doen, haar te 'helpen' haar voet juist te zetten en dergelijke heeft ze ondertussen wel een hip drop met kick geleerd. Oja, en de schoudershimie is haar favoriet, hoewel ik het eerder een body shimmie zou moeten heten. :)
En weer een trouwerijtje! :) Ibrahim zijn broer gaat trouwen! Hij voelt dat hij anders te oud gaat worden, dus gaat hij trouwen. (Volgens mij weet hij zelfs niet nog met wie!) Toen ik vroeg wanneer dat zou zijn zei hij; zeg mij wanneer jij kan komen dansen, dan organiseren we de trouw. Het steekt allemaal niet zo nauw trouwens, binnen dit en de 4 maanden tot 4 jaar.. :D
Toen we gisteren terug op de ooskant kwamen zijn we even bij een nicht van Ahmed binnen geweest ook. Voor ze een goed feest te wensen. Ze heeft nu 2 kindjes en is opnieuw zwanger. De oudste loopt al en is een heel mondig maar schattig kereltje en haar kleinste spruit is nog klein! Ik schrok er een beetje van dat ze al opnieuw zwanger is. :S
Van Rahma heb ik eergisteren 'snoepjes' gekregen.. Nuja.. Eigenlijk is het fruit maar men eet het als snoepjes. Het zijn kleine gele bolletjes met een pit in. Ze smaken heel erg zoet, echt heel erg lekker! Ahmed en ik wilden er gisteren kopen maar hebben er natuurlijk geen gevonden. Vandaag misschien! :)
En ook nog ivm het offerfeest. Kinderen krijgen geschenkjes en ik was een beetje verwonderd over wat ze precies krijgen. 's morgens hoorde ik ineens 3 hele luide knallen, maar echt luid. Het was hier in de straat, bijna al de kids hier hadden een speelgoed geweer gekregen. En hoe klein ze ook zijn... Ze weten heel goed waarvoor het dient. Ze leken wel kleine volwassen mensjes die heel goed wisten waar ze mee bezig waren.
Dat vind ik nu ook zo een groot verschil met onze kinderen. Hier hebben kinderen niet veel tijd om echt kind te zijn. Ze moeten heel snel volwassen worden. Nog maar van het moment dat ze kunnen lopen zorgen ze voor de kleinere broertjes of zusjes, lopen ze ermee op hun arm, zorgen ze ervoor als ze op straat zijn. Gisteren op de ferry ook. Naast ons zat een vrouw met nog 3 hele kleine kinderen, eentje op haar arm en 2 konden al lopen. Het 2 de kindje was een meisje en naar gewoonte zag je haar zorgen dat de papflessen in de handtas zaten, de droeg de handtas, hield de rok van de moeder omhoog zodat ze er op de trap niet over zou vallen.
Een jongen die echt nog zeker geen 10 jaar was moest al voor de broodwinning zorgen door met de calesh te rijden..
We hebben eigenlijk nogal een luxe bij ons. Hoewel mensen het er dan ook eens mee zijn, dat het leven hier makkelijker is. Anyway. Reizen als deze zetten je aan het denken. En eindelijk beseffen wat we hebben en er dankbaar voor zijn is een goed begin.
Ondertussen zie ik ook dat deze update anders ook al lang genoeg is! ;)
Vanavond is het dansles. Althans in België: Mashalla-meisjes: zet 'm op! Ik ben heel benieuwd wat jullie vandaag doen! :) xx
Nu spring ik eerst vlug onder de douche!! :) Tot straks!
'Een vrouw zonder buik is als een hemel zonder sterren' (Arabisch spreekwoord)
