Na de zelfmoord van mijn zusje had ik het gehad. Hij had niet alleen mij, maar ook haar kapot gemaakt. ik was het beu, hoe kon hij zo een monster zijn, en erger nog hoe kon mijn moeder met zo iemand samen leven. Ik startte mijn auto en maakte de tocht naar zijn huis. De tocht duurde meer dan vijf uur lang maar ik had het ervoor over, dit was mijn moment, mijn wraak. Tijdens de tocht dacht ik aan alle dingen die hij me had aangedaan en die hij na mijn vertrek Carli aandeed. Al die jaren van zwijgen en slikken waren voorbij, ik moest en zou mijn wraak krijgen. Ik zei dat ik mezelf zou aangeven bij de politie, dat ik bereid was de gevolgen te ondergaan. Als hij maar boet voor zijn daden. Ik vroeg me af of ik ook mijn moeder zou vermoorden. Ze bleef mijn moeder zelfs toen ze me niet geloofde hield ik nog steeds van haar. Nee, ik zou haar sparen, mijn pijn komt door hem, niet door haar. ik parkeerde de auto voor de deur en belde aan. Ik herkende zijn zware stem meteen toen hij vroeg wie het was. 'ik, Anna.' Terwijl ik mijn wapen op hem richtte en schoot en maar bleef schieten. Ik kreeg mijn wraak en hij zal nooit meer iemand kunnen misbruiken. Nooit.
Het moest ervan komen, ik was zwanger. Het ergste was nog dat ik niet eens wist van wie. Hoe zou ik dit vertellen aan mama, ze zal nooit meer willen praten met mij. Pas toen ik hem Carli, mijn kleine zusje zag betasten besloot ik het mama te vertellen. Het was al erg genoeg dat hij me dit aandeed, hoe kon hij het zijn eigen dochter aandoen. Ik was zo overstuur dat ik mijn mama riep en haar eerst over mijn zwangerschap vertelde en daarna over zijn verkrachtingen en hoe hij Carli aan het betasten was. Ze werd zo kwaad op mij dat ze me niet eens durfde aankijken en me vertelde dat ik mijn spullen kon pakken en moest vertrekken. Waarom gelooft ze me nu niet? Ze wil het gewoon niet geloven. Ik had geen idee waar ik naartoe kon gaan en besloot om bij een oude vriend langs te gaan. Hij vertelde me dat ik zolang mocht blijven als ik wou tot hij te weten kwam dat ik zwanger was. Ik kon niet snel genoeg vertrekken en ging ten einde raad bij Marnus langs. Zou hij me willen zien nadat ik het uitmaakte en nu zwanger was? Zijn vader deed open en vroeg me wat er gebeurd was. Het was de eerste keer dat ik iemand het hele verhaal vertelde. Hij en tante Miriam namen me in huis en besloten me te helpen met de zwangerschap. Miriam hield van me alsof ik haar eigen kind was en ze oordeelde me nooit om het feit dat ik niet wist wie de vader was. Ik nam samen met hun de beslissing om mijn kind af te staan na mijn bevalling. Mijn moeder moest nog altijd niets van me weten.
Marnus was het grote lichtpunt in mijn leven. Toen hij me de avond na het schoolfeest naar huis bracht op zijn motor voelde ik iets wat ik nog nooit gevoeld had. Ik had er geen enkel probleem mee om het vast te nemen. Toen we bij mijn huis aankwamen was ik aan het hijgen van de rit. Hij boog zich voorover en kuste me en in de plaats van weg te trekken wou ik meer. Ik voelde de vlindertjes in mijn buik en wenste dat hij nooit zou stoppen. Uiteindelijk, toen we beide buiten adem waren maakte hij zich los. Hij vertelde me dat hij mij ging missen tijdens de vakantie en dat ik niet verliefd mocht worden op een of andere boerenzoon. Ik was zo gelukkig toen ik naar binnen stapte maar alles veranderde toen ik hem zag staan. Hij werd woest en begon me uit te schelden voor slet. Hij sloeg me onverwacht en toen schopte hij me. Mijn moeder wou me beschermen maar het lukte haar niet. Toen ik helemaal bond en blauw stond slaagde ze erin hem weg te duwen. Ik moest in de badkamer mijn gezicht wassen terwijl ik hun ruzie hoorde maken. Helena vroeg me hoe ik aan mijn blauwe plekken kwam en ik zei dat ik tegen de kast was gelopen, natuurlijk geloofde ze me niet.
Mijn vader schoot zichzelf dood met zijn revolver. Ik wou hem net vertellen dat ik bij hem wou wonen zodat ik oom Danie nooit meer moest zien. Oom Willem vertelde ons het nieuws en zei dat hij al een tijdje met een depressie zat. Ik ging naar mijn kamer maar huilde pas toen mama binnen kwam en me in haar armen nam. Mijn vader wou niet worden binnengebracht in de kerk dus ging de dienst door in de hete zon. Na de dienst kwam Cecilia (zijn vriendin) bij ons, ze vroeg aan mijn moeder of ik mocht meekomen naar mijn oma. Ik herkende haar niet, ze zag eruit als alle oude vrouwtjes. Ze bekeek me van top tot teen en zei dat ik niets van mijn vader mee had voor ze wegliep. ik vroeg Cecilia waarom hij het gedaan heeft en ze bleef een lange tijd stil. Ze legde me uit hoe een depressie in elkaar zat en hoe hij niet vrolijk meer was. De grootste vraag die ik had was of hij nu in de hemel is. Zelfmoord was namelijk een zonde dus het antwoord was nee, mijn vader zat in de hel.
De eerste keer dat oom Danie me aanraakte was op mijn tiende verjaardag. Ik lag tussen hem en mama in toen hij opeens zijn hand in mijn broekje stak. 'Ons geheimpje', zei hij. Ik herinner me nog zeer goed de geur van Old Spice en zijn hete adem tegen mijn oor. Dit kon toch niet, was het mijn schuld? Had ik hem verleid? Was hij niet bang dat mam dit zou zien? Ik vroeg of ik mocht gaan slapen en rende de badkamer in. Ik moest plassen maar het lukte niet, na een tijd ging ik op mijn bed liggen. Mijn hele lichaam had koud en geen enkel deken kon mij warmte schenken. Die avond plaste ik in mijn bed, ik was bang dat mama erachter zou komen dus verstopte de vuile lakens zodat Paulina, onze kuisvrouw ze kon wassen. ik vroeg me af of ik het mama moest vertellen, zou ze niet boos zijn? De beslissing om niets te zeggen werd snel gemaakt en ik keerde terug naar mijn kamer toen ik een porseleinen pop op mijn bed vond. ik dankte mijn mama maar ze zei dat het van hem kwam. De pop was zeer mooi maar haar ogen keken naar mij alsof ze wist wat er gebeurd was.
