Na een proleemloze maar vermoeiende reis aangekomen in Mexico City om middernacht. Taxi genomen en we zaten direct in de hel van het zuiden : ongedisciplineerde weg cowboys,een negeren van alle verkeersregels, lawaai en getoeter, erger dan de ring rond Antwerpen op spitsuur. Gelukkig halen wij de auto pas donderdag op wanneer we onze rondreis starten. En ook in het centrum was het leven in volle gang alsof heel Mexico City nog aan het feesten was : straatamusement met muziek, dansen, kraampjes met eten etc...Gelukkig hoorden we daar niet veel van in het hotel en sliepen we snel.
In de voormiddag een bezoek aan de drijvende tuinen van Xochimilco maar dat viel wat tegen. De beschrijvingen in de reisgidsen zijn veel te idyllisch... we zagen meer iets wat vroeger misschien wel aansprak maar nu veel van zijn sprankel verloren is waardoor er veel minder toeristen op afkomen.We wandelden dan maar wat rond en zo zag je het echte Mexico: elke bewoner heeft een kraampje voor de deur en verkoopt om het even wat ! Eten, snoepgoed, vers vlees, rauwe kip, batterijen, etc... Fietstaxis snorren je voorbij, kleine vuile steegjes trekken de aandacht maar de mensen zijn super vriendelijk ! In de namiddag naar het geboortehuis van Frida Kahlo en dat was wel boeiend en druk bezocht... lange wachtrijen om binnen te komen maar het verliep verbazingwekkend vlot. We doen alles met de metro en val niet omver : de prijs van een ticket is 3 pesos dus 0,2 cent !! Alles is hier goedkoop. 's Avonds gaan eten, typische kost: "chile en nogada" en "pollo en mole poblado": lekker maar zwaar en een smaakcombinatie die we in België niet snel zouden appreciëren vermoed ik, heel zoet en raar.
