Het hotel waar we zitten valt super mee, een all in waar je die term ook letterlijk kan opvatten want er moet niks betaald worden, wat je ook vraagt. Op het strand lopen kelners bedrijvig heen en weer en wanneer ze zien dat je glas leeg is komen ze al vragen wat je wil en geven lekkere suggesties en tegen de middag hadden we al vier cocktails binnen ! ! ! en lekker, hmmmmm.. en dat voor een geheelonthouder als ik . Het personeel is super vriendelijk en gedienstig en als je dan nog Spaans spreekt als buitenlander heb je nog een beentje voor, goed voor ons. Vanavond heeft de chef van het restaurant ons uitgenodigd en gaat hij speciaal voor ons en nog 3 koppels koken. Het was super lekker ! Toen hij aan tafel een praatje kwam maken bleek hij uit Antwerpen te komen. Morgenvroeg komt hij samen met ons ontbijten en kunnen we wat langer praten.Wel vertelde hij al dat wij nog maar het tweede Belgische koppel in 2,5 jaar zijn dat in dit hotel logeert. Wat het weer betreft, het was vanmorgen stralend maar vanaf 3 uur werd het bewolkt en fris. Het hoogseizoen begint hier pas op 17 december dus het is hier dun bevolkt qua toeristen , nog een voordeel want je moet nergens aanschuiven.
We hebben besloten Tulum aan ons te laten voorbij gaan en nog wat te genieten van de zee, de palmen, de zon .... Om 2 uur ingecheckt in ons Zen hotel : alles relaxed met overal aroma's verspreid in de lucht en voldoende restaurants en bars om 3 dagen te kunnen overleven, haha !!! De auto is binnen geleverd en nu is het bekomen van de dolle ritjes, de archeologische sites, de natuurparken , de drukke en lawaaierige steden en even alles te laten bezinken. En opnieuw klaar te zijn om thuis de 2 mormeltjes weer te zien en te vertroetelen. Misschien is dit het laatste nieuws want buiten zonnen, wandelen, eten, drinken en luieriken zal er niet veel meer gebeuren. Zen, zen en nog eens zen, haha.Want voor het slapen gaan wordt ons bed opengelegd, worden de aromatische geuren op de kamer ingeschakeld en ligt de " zen gong " klaar om onder het tokkelen van een zen deuntje een zen nacht te beleven . . . echt iets voor ons .
Deze voormiddag het alom geprezen Chichen Itza bezocht maar we hadden hier toch een dubbel gevoel.De site is heel mooi onderhouden en immens groot en ik begrijp dat Cancun toeristen dit super vinden omdat ze geen vergelijkinspunten hebben. Wij vonden dit een serieuze afknapper. Gelukkig waren wij om half 9 ter plaatse en konden we vluchten wanneer rond half 11 de bussen hun toeristen uitspuwden... weg rust en stilte die de andere sites wel hadden. Vanaf het moment dat je binnenkwam liep je langs ellenlange rijen met kraampjes die allemaal hetzelfde verkochten. Maar het ergste was dat je geen enkel bouwwerk kon beklimmen of binnen gaan, je las tekst maar je kon niet met eigen ogen zien wat ze beschreven. Voor ons is deze site saai , wij zijn anders gewoon geweest . Vanaf nu zie je ook dat alles draait om toeristen en commercie : goed onderhoude wegen, goeie richtingaanduidingen, eetgelegenheid op de autopista.... niet meer het Mexico van voordien. Gelukkig hebben wij een meer authentiek beeld kunnen vormen van de natuur, de verschillende leefwijzen en gewoonten, het echte Mexico.Weer stond er politiecontrole langs de weg maar geen probleem als je 's morgens passeert, dan lezen ze de krant, of s'middags, dan staan ze met z'n allen te barbecuen !Wat ons wel opvalt in de grote steden zijn de arme sukkelaars : bedelaars helemaal onder het schurft, met klompvoeten, zonder ledematen, met lichaamsaanwassen etc... Een gebrek aan betaalbare gezondheidszorg? Maar nu zitten we in een ecologische lodge ( zonder stopcontacten !!) vlak aan de Caraibische zee... het werd dus een aangename strand namiddag in de ligzetels onder een rieten afdak. Al efkes trainen tegen mogen maar eerst nog de ruines van Tulum doorspartelen want ik vermoed dat ook dat een massa Cancun toeristen zal aantrekken en ons zal afstoten!
Vanmorgen de stad verder verkend maar eigenlijk valt ze wat tegen. Merida wordt het " Mexicaanse Parijs " genoemd maar die vergelijking gaat helemaal niet op. Er zijn wel mooie gebouwen maar het is er vuil . s' Avonds daarentegen wordt het heel gezellig, de gebouwen zijn sfeervol verlicht en overal duiken terrasjes op vanaf 6 uur. Er spelen salsa bands en de mensen beginnen spontaan te dansen ... hoe ouder hoe heviger, fantastisch om te zien. Vanavond stond er een straat vol . . . zo lang als de Bovenrij maar breder. Maar eenmaal 10 uur kramen de verkopers op, stoppen de bands en wordt alles verbazingwekkend rustig.
Deze namiddag zijn we een spiksplinternieuw museum over de Maya's gaan bezoeken, heel overzichtelijk en interactief. Zo weten we weer heel wat meer .
Vanmorgen de site Uxmal bezocht , een prachtige site met nog heel veel bewaard gebleven fresco's, stenen afbeeldingen van goden, maskers, schildpadden, gevederde slangen, geometrische figuren, mensenhoofden, dieren, doodshoofden, vogels ... noem maar op. Hoe langer je kijkt, hoe meer sierlijke details je ontdekt. Elk gebouw dateert uit een andere periode en ligt op een andere hoogte, elke gevel is anders versierd en toch is het verrassend harmonieus. Weer beklommen we115 smalle, steile treden maar je ziet dat hier veel meer toeristen komen : de treden zijn mooi glad gecementeerd en dat doet natuurlijk wat afbreuk aan de authenticiteit ! Maar de site was imponerend en stoot Edzna van de eerste plaats. Rond 2 uur gearriveerd in Merida in ons hotel met een speciale eigenaar , geld interesseert hem niet , ( betaal maar als je tijd hebt !) . Elke dag 8 drankjes in de ijskast gratis, 's avonds tequila gratis en een waterval aan informatie, niet te stuiten ! Mijn Spaans wordt met de dag beter want ja, zonder kennis van het Spaans ben je op zo'n rondreis wel de pineut, echt waar ! En vanavond naar de Fiesta Mexicana in het park met mariachi's, dansers, muziek... Ben benieuwd wat dat zal zijn zo tussen de " locals" want veel toeristen zijn er niet.
Het Mexicaanse Feest viel wat tegen , allemaal tweederangs zangers die elke liedje begonnen met " aiaiaiaiaiii...." Die Mexicanen moeten toch wel een getormenteerd volkje zijn, haha !
Foto gemaakt met tablet in het restaurant van onze lodge na wat coctails en biertjes ! Gezien onze fysieke toestand zal dit deel morgen worden aangevuld ! Even serieus nu. Vanmorgen Edzna bezocht, een site die door de meeste toeristen niet wordt bezocht en dus een oase van stilte en rust is met als enige bewoners een massa iguanen die zich hier super thuis voelen. Om 11 uur waren wij de enige bezoekers samen met 1 Amerikaan , dus dat was genieten. Edna is voor mij momenteel de mooiste site, ze staat op nummer 1 . Mooi gerestaureerd, mooi ingeplant in het omringende oerwoud en je mag er nog alle tempels en paleizen beklimmen en dat in de brandende zon, zweten geblazen. Daarna ons leven weer gewaagd op die fantastische wegen met soms om de 6 km. een 16tal potes die je dus aan 10 /20 km per uur moet nemen ... reken maar uit hoelang je over een afstand van 100 km doet. Zonder ongelukken aangekomen in onze lodge, een reeks grote, rustieke bungalows met 8 kamers verspreid in een tropisch park dat uit de jungle is gehakt en met 2 grote zwembaden. Onze kamer heeft ook een jacuzzi, tof. Ik schrijf dit verslagje nu aan de rand van het stemmig verlichte zwembad bij het gezang van krekels en een aangename zomerse warmte. De lodge ligt aan de ingang van de Maya site Uxmal dus morgen staan we om 8 uur aan de ingang
Voor het eerst geconfronteerd met poging tot corruptie. We zijn al 3 keer ondervraagd bij militaire of politie controles maar de 4de keer was raak. Alles was in orde ( paspoort, rijbewijs, boorddocumenten) en we begonnen een praatje te maken , vlot en grappig, en plots zei die politieagent " hebben jullie geen euro's voor mij want ik verzamel geld uit alle landen van de wereld ". En weer kwam mijn kennis van de Spaanse taal ons goed van pas want ik zei dat ik noch euro's noch dollars bij had en dat ik vermoedde dat pesos hem niet zouden interesseren. Hij liet ons verder gaan zonder aandringen ! Na weer een rit langs drempels en putten ... kwamen we veilig aan in Campeche. Het hele stadje behoort tot het UNESCO Werelderfgoed. We vertrekken nu op verkenning en ik schrijf straks verder, nu op stap en zoeken naar een goeie cocktail, hmmmm. By the way, het is hier bloedheet, we nemen wel 3 koude douches per dag. Campeche is een mooi stadje, omringd door stadswallen en vol pastelkleurige huisjes. Er is niet veel te beleven s' avonds , weinig bars en restaurants . Campeche is gekend voor zijn visgerechten en die hebben we dan ook geproefd. Mexico is een mooie vakantiebestemming maar niet voor mensen die veel belang hechten aan lang tafelen en veel terrasjes doen want dat gebeurt hier niet.
Half twee en net terug van de oude Maya stad Palenque. Ontzagwekkende gebouwen temidden van het oerwoud, een onvergetelijk beeld. En neen, niet alle ruines zijn hetzelfde, integendeel. Elke site straalt een eigen karakter uit maar ze zijn allemaal indrukwekkend, dat wel. Te bedenken dat die kleine mensjes zo'n fantastische gebouwen, zo groots, hebben kunnen bouwen ... het vervult me steeds weer met een gevoel van bewondering, fascinatie, mysterie en nietigheid. Zelfs een prachtige waterval kregen we cadeau . Vermits de site in de " selva " ligt was er op sommige plaatsen heel wat schaduw en dat deed deugd bij deze tropische temperaturen. Terug in het hotel, een "sopa azteca" gegeten en nu voor de rest van de dag aan het zwembad met een lekkere pina colada ( dat is hier mijn dagelijks drankje !) , de batterijen even opladen om de tweede helft van de reis te starten want ja, het einde komt weeral in zicht !
Vandaag zagen we de Mexicaanse wegen op hun best ! Om de haverklap lag er een " tope" , al dan niet aangekondigd dus rijden was heel vermoeiend , je moest er wel je aandacht bijhouden! Bovendien lagen er overal op de weg diepe putten en op sommige plaatsen waren er zelfs aardverschuivigen waardoor de helft van de rijweg verdwenen was en er een diepe afgrond overbleef. Zelfs dergelijke gevaarlijke punten staan niet aangekondigd en gelukkig verwittigen de bestuurders elkaar via het knipperen met de lichten van de auto ! Nu begrijpen we waarom men iedereen afraadt bij donker te rijden want nergens is er verlichting of staan er waarschuwingsborden ! Gevolg : we reden 5 uur over 211 km.! Maar de natuur is prachtig, soms ruw en onherbergzaam, soms groen en heel afwisselend. Onderweg genoten we van 2 reusachtige watervallen : Agua Azul, een waterval die zich vanaf de met bossen begroeide bovenkant in almaar diepere bekkens stort en onderaan heel breed uitdeint. Majestueus en een welkome verademing in de helft van de helse rit. Daarna verder naar de Misol Ha, een waterval die zich vanaf 30 meter hoogte de diepte instort en een welkome, frisse nevel verspreidt. Ons hotel ligt in een ecologisch park en is heel rustiek, maar met alle comfort en een goed uitgangspunt voor onze exploratie van de archeologische Maya site, Palenque, morgen. Het restaurant is super lekker, de kelners overvriendelijk .
Een motorboottocht van 28 km. door een 1000 meter diepe kloof met op de oevers apen, krokodillen, gieren, iguana's, reigers, pelikanen... was de start van weeral een stralende dag. De naam " sumidero " betekent zinkput en verwijst naar de meer dan duizend indianen die zich hier in de diepte hebben gestort liever dan zich te onderwerpen aan de Spaanse conquistadores. De zon scheen weer ongenadig maar op het water was het best aangenaam. Dan naar San Cristobal de las Casas op 2100 meter hoogte dus s'avonds behoorlijk koud. Na een oponthoud van ong. drie kwartier wegens een betoging en wegblokkade van anti regerings en anti kapitalisten manifestanten arriveerden we toch in wat de thuishaven is van de Zapatisten. Het is een supergezellig stadje met pastelkleurige huizen met prachtige patio's en gelukkig minder luidruchtig. Er zijn stijlvolle winkeltjes en gezellige bars en restaurants. In de namiddag per taxi en " colectivo " naar Chamula, eigenlijk een kleine vrijstaat binnen Mexico met eigen wetten en regering .Het is een belangrijk ceremonieel centrum voor de Tzotzil indianen. De kerk is het aantrekkinspunt : je moet een toelating halen om er binnen te komen, je mag absoluut geen foto's trekken, er staan geen stoelen en de vloer is bezaaid met dennennaalden ... iedereen zit op de knieën te bidden, meestal luidop zodat iedereen het kan horen. De devotie is ongekend en mooi om zien hoe die mensen nog geloven in bovenaardse krachten.
Zonder problemen vertrokken uit Juchitan, de thuishaven van de " muxes ", mannen die zich kleden en gedragen als vrouwen, vrouwelijke taken vervullen maar meestal toch homo zijn, een bont allegaartje en ook ons hotel leek er een paar te gast te hebben ... in elk geval heel boeiend om te zien !!! De weg naar Tuxtla was geregeld bezaaid met gevaarlijke putten, dus opletten geblazen, en op vele plaatsen ontbrak elke vorm van wegmarkering of signalisatie zodat iedereen reed waar het hem uitkwam ( wat ze eigenlijk ook doen als er wel wegmarkeringen zijn!). We zagen dus een vrachtwagen die net de ravijn was ingereden en een auto die uit de bocht was gevlogen ! Nog twee militaire controleposten gepasseerd, koffer geinspecteerd maar geen problemen. Ook een beruchte " mordida ", smeergeld, moesten we niet betalen. Rond de middag aangekomen in onze Hilton, kamer nog niet klaar dus even de straat over en het shopping center binnen om af te koelen want 33 graden vraagt om koelte. Wel spijtig van de oorverdovende muziek , hoofdpijn gegarandeerd ! Nu even douchen, taxi nemen naar het centrum en hopelijk een goed restaurant vinden met een lekkere pina colada ( of twee ) om de dag af te sluiten. En morgen staat de Canon del Sumidero op het programma.
We vertrokken vandaag om 8 uur om tijdig in het paleizencomplex van Mitla ( de Stad der Doden) aan te komen. Mitla was vroeger het belangrijkste Zapoteekse ceremoniele centrum en de begraafplaats van de hoogwaardigheidsbekleders. De Mixteken verfraaiden de gebouwen met mozaiken en kleuren. Weer waren we er alleen, de site voor ons ! Dan begonnen we aan een rit van 300 km door de bergen, langs kronkelige wegen met regelmatig een serieuze " tope ". Wel een mooi afwisselend landschap : dor en bezaaid met cactussen zover het oog reikt , groen met enorme palmbomen, kleine dorpjes etc.... Er was gelukkig weinig verkeer ( geen zwaar vervoer wegens weekend ) dus we konden flink wat snelheid halen. Juchitan is goed als tussenstop, zeker niet van toeristische waarde en er is niks te doen. Het is er nog drukker en lawaaieriger dan elders. En wij zijn dat niet gewoon op onzen berg in Herentals..
En ook de weg vinden in de stadjes blijft cowboy werk ! Gelukkig spreek ik Spaans en kunnen we af en toe de weg vragen.
Mijn blog werkt niet zoals het moet, ook omdat ik via de tablet niet zo vlot kan werken dus er zullen af en toe wat fouten en ongeregeldheden in staan, waarvoor mijn excuses. Maar we gaan ervoor! Vandaag de tempelstad Monte Alban bezocht, de " witte berg " omwille van de boom met witte bloemen die weelderig bloeit op de flanken, de " cazahuete ". Monte Alban is gebouwd door de Zapoteken in 500 v.Chr. en weer verlaten in 800 AD en het waarom daarvan is nog altijd een groot mysterie voor wetenschappers. Er waren zeer weinig toeristen ( zoals overal trouwens ) dus we konden rustig rondkuieren en genieten van de sacrale rust die er dan heerst. En dat doet deugd want leven in Mexico is een hel : constant lawaai van mensen, muziek, auto's en een voortdurend manoeuvreren tussen kraampjes, venters, auto's. Gelukkig waren we tot daar gereden met een shuttle busje want de weg ernaar toe was nogal onvoorspelbaar : op de meest onverwachte momonten kom je een " tope " tegen, een verkeersdrempel die je alleen aan 20 per uur kan nemen en niet te vergelijken is met onze mooi aangekondigde en afgeplatte versie ! Dus nefast voor auto en inzittenden als je hem niet hebt gezien. In de namiddag rondgekuierd langs de historische gebouwen ( kathedraal, klooster) en kunstgalerijen om te eindigen op het Zocalo, het centrale plein in elke stad of dorp.
Donderdag 14 november 2013 Bij het ophalen van de auto bij Avis waren er wat problemen met onze Visa kaart ( die zeer professioneel en direct werden opgelost door KBC Herentals, waarvoor dank !) vertrokken we naar Oaxaca. Even wat angst om Mexico DF uit te geraken maar met een vleugje geluk en het goeie orientatievermogen van The Boss geraakten we toch op de goede weg. Het verkeer is er een mierennest maar in hun eigen chaos zijn de Mexicanen eigenlijk toch hoffelijk en bereid voorrang te verlenen aan allochtonen! Na een rit van 5 uur met heel weinig verkeer arriveerden we in ons hotel, aten een Mexicaans gerecht ( voor Luc waren dat sprinkhanen met guacamole ) en gingen dan op verkenning in wat op het eerste zicht een gezellig stadje lijkt.
Museumdag vandaag. We begonnen in wat wij dachten dat het museum voor antropologie was maar we vonden het al raar dat we niks herkenden van wat we in de reisgids hadden gelezen. Toen bleek dat we in het museum van geschiedenis zaten !! Snel weg naar het juiste museum en dat was een pareltje.. het schetst het ontstaan van Mexico vanaf de eerste bewoners met een duidelijk overzicht van de verschillende culturen : Maya' s, Azteken, Tolteken etc... Heel boeiend maar te veel info voor één dag want wij kunnen dat allemaal niet zo goed meer verwerken en onthouden !!!!! Dan even een bezoek aan de rosse buurt en naar het hotel. De lift is hier stuk en we zitten op de zesde verdieping. Je bent hier voortdurend buiten adem door de hoogte ( we zitten op 2200 meter) en de extreme luchtvervuiling ( velen lopen rond met een mondmasker of een sjaal voor de mond ). Dus de trappen opgaan is allesbehalve evident.
Zou ik Mexico City aanraden ? Als deel van een rondreis : absoluut. Als city trip : no way. Maar algemeen kan ik zeggen dat de Mexicanen heel vriendelijk zijn , de deftige restaurants heel proper net als de kleine winkels, de straten en pleinen . En overal vind je openbare toiletten die constant gereinigd worden en dus super proper zijn .... dat missen wij wel in België, allé, ik toch !!!!!
Wandeling door het historisch stadscentrum met o.a. bezoek aan de wegzakkende katedraal, het prachtige Nationaal Paleis met enorme muurschilderingen van Diego Rivera, de grote liefde van Frida Kahlo. Daarna een reisje met de lift naar de 44ste verdieping van de Latinoamerican Tower voor een weids uizicht over de stad. De temperatuur is hier aangenaam, nog niet de grote hitte... die komt verder in de reis .
Wegens een domme fout van de schrijfster is mijn vorige zin afgebroken en werkte het spul niet meer maar gelukkig was ik niet alles kwijt ! Het ontbrekende woord is wijwater ! Dus verder : een lopende band in een kapel voor het meest bezochte beeld " de Maagd van Guadeloupe" om samenscholingen van gelovigen te voorkomen ! Een kilometer lange optocht van bedevaartgangers, religieuze dansgroepen en de obligate kraampjes. Dit neemt niet weg dat de mensen met hart en ziel, met overtuiging bidden, geknield en kruistekens makend. En dan naar het hotel want we waren weer vergeten te eten en het was ondertussen al 5 uur. Wat hebben we ondertussen al opgemerkt : op elke hoek van elke straat, voor elke winkel, enfin overal dus, een enorme aanwezigheid van politie en security, enorm veel lesbische koppels, overal staan koppeltjes elkaar schaamteloos af te lebberen. Wat de stad zelf betreft : je ziet duidelijk dat de stad aan het verzakken is, de meeste gebouwen staan dan ook scheef . En de mode is van de jaren stillekes !
Een hele dag in het spoor van de Azteken met een bezoek aan de bekendste en meest fascinerende vindplaats Teotihuacan. Via de 2 km lange "straat der doden" langs mooi gerestaureerde bouwwerken tot aan het hoogtepunt van de site : de Piramide van de Zon. Via 225 smalle , zeer steile treden klommen we tot boven waar we een spectaculair uitzicht hadden over het geheel.Oud en jong, getraind of niet, bijna iedereen klom of kroop of sleepte zich naar boven ! Idem dito voor de Piramide van de Maan . Spijtig van de enkele verkopers die met hun zelfgemaakte prullaria constant de roep van de jaguar nabootsten en probeerden jou die spullen te verkopen. Voor de rest was er een ingetogen stilte over de gehele site. We gingen er naartoe met openbaar vervoer in een eersteklas bus met allemaal gebarsten ramen maar voor een rit van een uur voor 4 euro heen en terug mag je niet te kieskeurig zijn he. In de namiddag naar de Basiliek van de Virgen de Guadalupe, een enorm bedevaartsoord, groter dan Lourdes of Fatima. De devotie die je hier ziet, de verering van Maria, het uitbundig vertoon van emoties, allemaal overgoten met een flinke saus commercie ! Een priester op een stoel die aan de lopende band mensen zegende met een flinke klets wij
In de voormiddag een bezoek aan de drijvende tuinen van Xochimilco maar dat viel wat tegen. De beschrijvingen in de reisgidsen zijn veel te idyllisch... we zagen meer iets wat vroeger misschien wel aansprak maar nu veel van zijn sprankel verloren is waardoor er veel minder toeristen op afkomen.We wandelden dan maar wat rond en zo zag je het echte Mexico: elke bewoner heeft een kraampje voor de deur en verkoopt om het even wat ! Eten, snoepgoed, vers vlees, rauwe kip, batterijen, etc... Fietstaxis snorren je voorbij, kleine vuile steegjes trekken de aandacht maar de mensen zijn super vriendelijk ! In de namiddag naar het geboortehuis van Frida Kahlo en dat was wel boeiend en druk bezocht... lange wachtrijen om binnen te komen maar het verliep verbazingwekkend vlot. We doen alles met de metro en val niet omver : de prijs van een ticket is 3 pesos dus 0,2 cent !! Alles is hier goedkoop. 's Avonds gaan eten, typische kost: "chile en nogada" en "pollo en mole poblado": lekker maar zwaar en een smaakcombinatie die we in België niet snel zouden appreciëren vermoed ik, heel zoet en raar.
We hebben besloten Tulum aan ons te laten voorbij gaan en nog wat te genieten van de zee, de palmen, de zon .... Om 2 uur ingecheckt in ons Zen hotel : alles relaxed met overal aroma's verspreid in de lucht en voldoende restaurants en bars om 3 dagen te kunnen overleven, haha !!! De auto is binnen geleverd en nu is het bekomen van de dolle ritjes, de archeologische sites, de natuurparken , de drukke en lawaaierige steden en even alles te laten bezinken. En opnieuw klaar te zijn om thuis de 2 mormeltjes weer te zien en te vertroetelen. Misschien is dit het laatste nieuws want buiten zonnen, wandelen, eten, drinken en luieriken zal er niet veel meer gebeuren. Zen, zen en nog eens zen, haha.Want voor het slapen gaan wordt ons bed opengelegd, worden de aromatische geuren op de kamer ingeschakeld en ligt de " zen gong " klaar om onder het tokkelen van een zen deuntje een zen nacht te beleven . . . echt iets voor ons .
