Vanmorgen eerst nog Cambrai bezocht met zijn mooie kathedraal, indrukwekkend stadhuis en zijn Vlaams aandoende gevels. Bleek het kermis te zijn daar, en geen kleintje. Wat zaten wij eigenlijk gisteravond in ons Ibis-hotelletje eventjes buiten de stad te doen, weliswaar met een flesje wijn. Maar goed, we waren tenminste fris nu. Sprak een oudere wielertoerist ons aan : hij was reeds tweemaal naar Compostella geweest, de laatste keer in 2005. Op zijn bijna antieke koersfiets, voorzien van fietstassen voor en achter dan nog. Verwonderd als we waren, verklaarde hij trots dat de spaken op "une technique ancienne" dubbel gekruisd gemonteerd waren. Toen waren er tenminste nog eens vakmannen!
Uiteindelijk toch nog uit Cambrai weggeraakt, op weg naar de bron van de Schelde. Voor de foto ging Daniel efkens pootje baden in de beek, maar toen hij de temperatuur van het water voelde kon de fotograaf niet rap genoeg zijn!
Langs enkele pittige heuvels gingen we over naar het stroomgebied van de Somme, een beekje dat we dan ook later een eindje volgden. Enkele stille getuigen uit WOI in de vorm van een bunker en een klein Brits oorlogskerkhof staken af tegen de enorme graanvelden. Als een wakend legioen stonden nog netjes geordende ronde strobalen over de velden verspreid.
St. Quentin was ook de moeite waard : mooi gothisch stadhuis met een marktplein dat in de zomer is omgetoverd tot een flink zandstrand met palmbomen en spelende kinderen.
Verderop werd het landschap wat vlakker, al was het zelfs licht bergaf nog steeds bijtrappen om tegen de strakke wind op te boksen. Toch was het goed fietsweer, meestal nochtans redelijk tot zwaar bewolkt en in St. Quentin efkens moeten schuilen voor ons eerste regenbuitje.
Onderweg lijst Daniel de gesneuvelde dieren op die we tegenkomen op het wegdek. Voor de gevoelige lezers treed ik echter niet verder in detail over zijn stoofpotje.
Na alweer een honderdtal kilometers bereikten we zo Noyon. Ook hier een imposante kathedraal en dito stadhuis, met enkele gezellige terrasjes niet veraf.
Bedenking die we ons maakten vandaag : waar zitten al de Fransen op zondag. We doorkruisten verschillende mooie kleine dorpjes, maar alles lijkt zo verlaten. Een enkel voertuig komen we onderweg tegen, meestal zijn het dan nog traktoren.
Ook vanavond leek Noyon niet te leven: de gezellige terrasjes van daarstraks waren allemaal dicht!
Rit : 106 km
Rijtijd : 6u45
Totaal : 356 km
18-08-2008 om 00:00
geschreven door Luc 
|
We stonden startensklaar voor ons hotelletje in Maintenon, toen de eigenares plots naar het binnenkoertje holde om een groot schepnet te halen. Een visser op de brug over de Eure ernaast had namelijk beet: een snoek van wel twee en een halve voetlengtes van Daniel, afgerond ongeveer een meter dus (in het visserslatijn m.a.w.).
